Τίνος είν’ η κούπα η μονομπασιά
του καπετάν Νικόλα, του μπέη του πασά.
Πιε την γιε μου, πιε την και ξαναγεμισέ την
να βρεις τον γείτονά σου που ’ν’ κοντά σου.
Ας την ανεβάσουμε στα επουράνια
κι ας την κατεβάσουμε στα καταχθόνια.
Δος της μια να πάει κάτω για να βρει η κορφή τον πάτο.
Επιτραπέζιο τελετουργικό τραγούδι της Καρπάθου (τραγουδά ο κεραστής)
Στα νότια Δωδεκάνησα παραγωγή εμφιαλωμένου κρασιού, σε ερασιτεχνική ή πειραματική βάση, έχει καταγραφεί στην Κάσο και την Κάρπαθο, η οποία είναι ξεχωριστή περίπτωση καθώς η οινοπαραγωγή της κρατάει ακόμα μερικές αρχαίες συνήθειες και πρακτικές.
Η Κάρπαθος έχει διατηρήσει κάποιες πανάρχαιες συνήθειες στην οινοπαραγωγή της και τα ιδιότυπα κρασιά της, όσο και αν απέχουν από τα σύγχρονα καταναλωτικά γούστα, μπορούν να προσφέρουν ξεχωριστές γευστικές εμπειρίες.
Το νησί δεν έχει υποστεί φυλλοξήρα και υπάρχουν κυρίως ποικιλίες της Δωδεκανήσου (αθήρι, φωκιανό) αλλά και της Κρήτης (θραψαθήρι) και κάποιες των Κυκλάδων (γαϊδουριά).
Υπάρχουν και πολλές ποικιλίες σχεδόν άγνωστες όπως οι λευκές στρογγυλάθηρο, καράτο, κολοκυθάτο, κώτικο, συρίγγι και οι ερυθρές μαυροκουμές και μαυρομαρόνι.
Τα σταφύλια τοποθετούνται σε λιάστρες, τους κατα(β)όλους, ενίοτε στις άκρες τα λευκά και στη μέση σε σχήμα σταυρού τα ερυθρά, όπου λιάζονται έως και 10 ημέρες.
Δεν αρκεί όμως αυτό. Για περαιτέρω συμπύκνωση ο μισός περίπου μούστος βράζει σε καζάνια ώσπου να χάσει γύρω στο 30%.
Σε πιθάρια, τα λεγόμενα πανωπίθια, το χαρμάνι άβραστου και βρασμένου μούστου ζυμώνει αυθόρμητα. Εκεί διατηρείται και το ερυθρό γλυκό κρασί που παράγεται.
Συνηθίζεται η προσθήκη χαρουπιών και κυδωνιών (για να αυξηθούν οι τανίνες) αλλά και φλοιών πεύκου (πετίλες), χωρίς αυτό να οδηγεί σε ρετσινωμένο κρασί.
Στις 3 Νοεμβρίου, του Άη Γιώργη του Μεθυστή, δοκιμάζονται τα καινούργια κρασιά.
Η μεγαλύτερη παραγωγή κρασιού είναι συγκεντρωμένη στα ορεινά χωριά και κυρίως στη Βωλάδα και στο Όθος ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια σπουδαία προσπάθεια και στις Μενετές. Στο νησί υπάρχουν κάμποσοι παραγωγοί που εμφιαλώνουν ερασιτεχνικά σε μικρές ποσότητες.
πηγή Γεωτρόπιο – Σεπτέμβριος 2009
φωτογραφία facebook Στέλιος Μοτάκης
