Του συγγραφέα Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη
Επειδή νοιώθουμε ότι έχει παραμεληθεί αρκετά η επέτειος της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 που μόλις μας άφησε, του μεγαλύτερου επιτεύγματος της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την απογοήτευση και ανησυχία μας.
Πιστεύουμε ότι κάθε επέτειος κουβαλάει πάνω της ένα πολύ συγκεκριμένο συναισθηματικό φορτίο και συμβάλλει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτογνωσίας μας. Όπως το 2021 επιβαλλόταν να πανηγυρίζουμε, έτσι φοβάμαι πως το 2022 θα χρειαστεί να μπούμε σε καθεστώς μόνιμης κατάθλιψης για τον ξεριζωμό και τις χαμένες πατρίδες.. το 1922 επήλθε η Μικρασιακή Καταστροφή, ο ενταφιασμός της Μεγάλης Ιδέας να ξαναπάρουμε την Πόλη, και το τέλος της μακραίωνης παρουσίας του ελληνισμού στην Μικρά Ασία.
Άλλη μία δεύτερη επέτειος έχει αγνοηθεί, η εικοστή της εισόδου της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση και την υιοθέτηση του ευρώ. Μας έλλειψαν οι θεαματικές δημόσιες εκδηλώσεις από το “νεογέννητο” κράτος μας στα 200α του γενέθλια και περισσότερο έλλειψαν οι από μέρους της υπεύθυνης Επιτροπής Εορτασμού 1821-2021, ακόμη και από την επίσημη Εκκλησία, που πρωτοστάτησε στον Αγώνα της Επανάστασης.
Ο δε Δήμος θα μπορούσε να συνδράμει με τους τοπικούς συλλόγους να γιορτάσουν συνδυαστικά την μεγάλη, την Εθνική με την άλλη μεγάλη τοπική Καρπαθιακή Επέτειο της 5ης Οκτωβρίου, 1944. Η Ελληνική Πολιτεία, Εκκλησία, Επιτροπή Εορτασμού, Φορείς (Πανεπιστημιακοί, Επιχειρηματικοί, κ.τ.λ.) θα μπορούσαν να ξεσηκώσουν συντονισμένα και την Διασπορά ως το μέγιστο χρονικό σημείο αναφοράς της, που έχει συμβάλει αποφασιστικά στον Απελευθερωτικό Αγώνα.
Όπως και η νησιωτική Ελλάδα εκτεθειμένη προαιώνια στην θάλασσα με το δυναμικό της δαιμόνιο, το ναυτικό προσωπικό και τους πλοιοκτήτες διέθεσαν τα 700 σκάφη τους(!) για τον Αγώνα, έχοντας πάμπολες ουσιαστικές νίκες στις ναυμαχίες του Αιγαίου και του Ιονίου.. όπως και με το εξωστρεφή εμπορικό δίκτυο της ναυτοσύνης τους και την εξοικείωση με τον δυτικό κόσμο, κέρδισαν τεράστια οικονομικά και φιλελληνικά οφέλη για την θετική έκβαση του Αγώνα. Μία άλλη Μεγάλη Ελλάδα ζει και βασιλεύει και ξανα-πρωτοπορεί στο οικουμενικό στερέωμα σε όλα τα πεδία των επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών.
Για να μην αναφερθούμε στις άλλοτε μήτρες-αποικίες του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, στα Παράλια της Ρωσίας, του Ευξείνου Πόντου, κ.τ.λ. απ΄ όπου ξεκίνησε και ανδρώθηκε η Φιλική Εταιρεία το πιο hot προσάναμμα της Επανάστασης. Πιστεύουμε χάθηκε η χρυσή ευκαιρία για την καθολική επανεκκίνηση και την δραστηριοποίηση του Απανταχού Ελληνισμού με την σφυρηλάτηση της εθνικής συνείδησης και ενότητας, που, δυστυχώς αναδιπλώνονται ταχέως με ευθύνη της πολιτείας και της ισχυρής επήρειας, παντοδυναμίας θα έλεγα, της παγκοσμιοποίησης.
Πάντως, και ο μεν Βαυαρός ιστορικός και συγγραφέας Γιακόμπ Φαλμεράιερ διετύπωσε ήδη από το 1830 την θεωρία της φυλετικής ασυνέχειας των νεοελλήνων. Ο δε μεγαλύτερος, επονομαζόμενος και “εθνικός” συγγραφέας, της νεότερης Ελλάδας Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος απαντώντας συνέδεσε τα ανόμοια σε ιστορική ενότητα, η οποία ξεκινάει από την αρχαιότητα και δια του Βυζαντίου στην νέα Ελλάδα.
Όπως και η Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας συνάδει με την Διακήρυξη και της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και η αυθόρμητη υποστήριξη των ΗΠΑ στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας μας στηριζότανε στον θαυμασμό προς τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.. μέχρι του σημείου που παρ΄ ολίγο η ελληνική γλώσσα να ψηφιστεί από το Κογκρέσο ως η επίσημη γλώσσα της Αμερικής αντί της αγγλικής.
Ο ξεσηκωμός των αγωνιστών μας του ΄21 υπήρξε και ο προπομπός που άσκησε επιρροή να ξεσηκωθούν κι άλλοι λαοί.. όπως λ.χ. ότι οι Έλληνες απέκτησαν εθνικό κράτος πριν τους Γερμανούς και τους Ιταλούς. Αλλά εκεί έξω, όπως και μέσα, παντού πέρασε η Επέτειος, μουγγή, “φωνές βοούσες εν τη ερήμω”.
Οπωσδήποτε τις χλιαρές πρωτοβουλίες για τους εορτασμούς επηρέασε η αμείωτη απειλή της δίχρονης πανδημίας που συνεχίζει να καραδοκεί και που η χώρα μας μετά από 10 χρόνια Κρίσης Χρέους προσπαθεί να ξαναβρεί τα κουράγια για να σταθεί στα πόδια της. Να θυμόμαστε παράλληλα και την άσχημη μεριά του εαυτού μας, του ακραίου διχασμού..
Δηλαδή, από την αιματοβαμμένη Ελληνική Επανάσταση του ΄21 δυστυχώς, περάσαμε 7 πολέμους, 4 εμφύλιους και 7 χρεοκοπίες, κατά την διατύπωση του Γ. Δερτιλή. Μετά από τόσες αλλεπάλληλες συμφορές δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε θαύματα.
Εν τούτοις, πέφτουμε, σηκωνόμαστε, “φοίνικες από τις στάχτες”.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες Ίωνες αδελφοί μας μπορεί να υπέστησαν τα πάνδεινα σαν πρόσφυγες-ξεκληρισμένοι της Μικρασιατικής Καταστροφής, όμως υπήρξανε η κινητήριος δύναμης της αναγέννησης της φτωχομάνας, μετουσιώνοντας την καταστροφή σε θρίαμβο. Ανοιγόμαστε πολύ έξω από τα γνώριμα τοπικά, το ίδιο, όμως, κακοτράχαλα μονοπάτια εθνικής εμβέλειας.
Δυστυχώς, οι επετειακοί απολογισμοί απαιτούν να αναφερθούμε διεξοδικότερα από διαφορετική σκοπιά, γιατί μας χτυπούν οι ίδιοι παρείσακτοι γείτονες πισώπλατα αλλά και γιατί προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα ιερά και τα όσια.
Και επί του προκειμένου έχουν και τοπικόν αντίκτυπο, διότι ήδη στα πεδία διεκδικήσεων των τούρκων ηχούν τύμπανα πολέμου, δηλ. στην αυλή του ακριτικού μας νησιού. 200 χρόνια μετά ο ίδιος εχθρός επιβουλεύεται τώρα νησιά του Αιγαίου, τις ΑΟΖ τόσο του Αιγαίου, όσο της Αν. Μεσογείου και της Κύπρου, όπως και την Αμμόχωστο.. επί πλέον εκμεταλευόμενοι σαν “Δούρειος Ίππος” Ανατολής και Δύσης:
α)Τα λάβαρα της θρησκευτικής μουσουλμανικής μισαλλοδοξίας-τρομοκρατίας ανά τον κόσμο..
β)Τις τουρκόφωνες χώρες στο μεσο-ανατολικό υπογάστριο της Ρωσίας.. γ)Τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων όπου βάζει σπίθες και τις θεριεύει σε πυρκαγιές πολέμων..
δ)Με την Αμερική να αποσύρεται από την Μέση Ανατολή, το Αφγανιστάν.. στα Βόρεια του, στο Καζακστάν, να ανάβουν φωτιές πολέμων οι πλούσιες πετρελαιοπηγές και άλλοι φυσικοί πόροι.. στην Ουκρανία να προσπαθούν να κτίσουν “Τείχος του Βερολίνου” μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας” για να μπορέσουν να μεταθέσουν το κέντρο βάρους όλων των επιθετικών, οικονομικών, βιομηχανικών, τεχνολογικών, στρατιωτικών, κ.τ.λ. ενεργειών τους εναντίον της Κίνας.
στ) γενικά η Ε.Ε. εξακολουθεί καθηλωμένη από διαφορετικά εθνικά συμφέροντα και από αλεπάλληλες κρίσεις που φαίνεται να διαμορφώνουν σε όλους μια νέα μόνιμη “κανονικότητα” (υγειονομική, οικονομική, ενεργειακή, κλιματική).
ε)Στην δε διεθνή σκηνή η Ε.Ε. βρίσκει τους νεοαποικιοκράτες την Τουρκία να συμπορεύεται με την Ρωσία στο διαμελισμό των εναπομεινάντων παλαιών ιματίων- αποικιών Αφρικής, Μέσης Ανατολής, Συρίας, Ιράκ, Λιβύης, Καυκάσου, Βαλκανίων αλλά και από μόνη της στο Αιγαίο, την Αν. Μεσογείο, την Αμμόχωστο, κ.τ.λ.
Η Τουρκία παίζοντας, ανέκαθεν, διπλό παιχνίδι (ξεφτέρι στα παζάρια), τώρα περισσότερο με την Ρωσία και “παρασύροντας” και την Αμερική “από την μύτη”, εφόσον πιστεύει ότι την έχουν ανάγκη και ότι έτσι από την μία να μπορεί να καβαλάει το “καλάμι”-κλαμπ των υπερδυνάμεων και να εκφοβίζει τους πάντες.. και κατά ακολουθία να θεωρεί όλες τις γειτονικές χώρες “δορυφόρους” της, να είναι υπεράνω όλων των νόμων του διεθνούς δικαίου, των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών, κ.τ.λ.
Κι εδώ ακριβώς έγκειται πάλι ο νέος ελληνικός Γολγοθάς, πως θα αντιμετωπιστεί ο μεγαλοϊδεατισμός τώρα πια ολόκληρου του τουρκικού πολιτικού κατεστημένου.. έτσι οι μεγάλες δυσκολίες, όπως και νάναι, βρίσκονται μπροστά μας και μάλλον λίαν συντόμως, καθόσον βλέπουν να παίρνουμε τάχιστα ταπάνω μας, γενικά. Χρόνια τώρα η Τουρκία κτίζει όλες αυτές τις ανήκουστες “Μεγάλες Ιδέες-Γαλάζιες Πατρίδες”, “εισβάλλει” παντού με τα πλοκάμια των μυστικών της υπηρεσιών, ενισχύει με όλα τα μέσα της κρατικής της μηχανής και του στρατιωτικοβιομηχανικού της συμπλέγματος, κ.τ.λ.
Καλά οι δικοί μας πολιτικοί είχανε αιωνίως τον δικό, τον αναμεταξύ τους χαβά.. Αλλά μπροστά στον επερχόμενο κίνδυνο οι διατεταγμένες δικές μας αρμόδιες υπηρεσίες απλά έβλεπαν το θεριό να θεριέβει έτοιμο να μας κατασπαράξει κι εδώ οι κάθε λογής αρμόδιοι πέταγαν μίαν προς μίαν την κάθε εθνική στρατιωτικο βιομηχανική εγκατάσταση στον κάλαθον των αχρήστων χωρίς καμίαν αντίδραση; Κι εδώ ακολουθεί άλλη έκπληξη.
Πως έτσι τα τελευταία χρόνια ακούμε ξαφνικά ότι η Τουρκία από μία υποανάπτυκτη, ανατολίτικη χώρα, ξεπετάκτηκε σε “υπερδύναμη” μέσα κι έξω από εισαγωγικά; Βέβαια, εκτός την οικονομική σκοπιά, για την χώρα μας τουλάχιστον για την στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας που την ενδιαφέρει άμεσα γιατί δεν υπήρξαν οι επισταμένες αναλύσεις-μελέτες, η συνεχής ενημέρωση από τους εκάστοτε επαϊοντες για να το εμπεδώσει ο ελληνικός λαός ότι πράγματι ελλοχεύει σοβαρότατος κίνδυνος ανάφλεξης πολέμου, μόνον μας άφησαν εμβρόντητους με τις ξαφνικές ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΕΣ μονομερείς της διεκδικήσεις;
Όταν μία επεκτατική Τουρκία φτάνει ανενδοίαστα μέχρι του εξωφρενικού σημείου να απαιτεί από τα Ηνωμένα Έθνη αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, ειδάλλως αμφισβητείται η κυριότητα τους (επικαλούμενη και την Συνθήκη Παραχώρησης των Δωδεκανήσων από Τουρκία -Ιταλία στην Ελλάδα).
Ευτυχώς, έστω και αργά, οι πολιτικές ηγεσίες στήνουν ισχυρό αμυντικό και διπλωματικό τείχος. Πάντως παρά την παντελή άγνοιά μου περί οπλικών συστημάτων μου κόλλησε η ιδέα για τις περαιτέρω αγορές “τα αόρατα αμερικανικά αεροπλάνα F-35 και τα αόρατα γερμανικά υποβρύχια” μαζί με τα drones υποθέτω μπορούν να καταστούν ο μοναδικός, διαχρονικός “αόρατος φόβος και τρόμος” των τούρκων.. και ο πλέον αποτρεπτικός παράγοντας και συνάμα ο μόνος που θα τους αναγκάσει να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.. ειδικά τώρα σε εποχές που η διαχρονική αδηφάγος Τουρκία δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε κανένα “αόρατο οπλικό σύστημα” αέρος θαλάσσης.
Πάντως, για τις όποιες αποφάσεις νέων αγορών δεν μπορεί να μην περιμένουμε τι θα προκύψουν ακόμα τις τελικές αποφάσεις για την Άμυνα και την Ασφάλεια της Ε.Ε., προτεραιότητα του Γάλλου Προέδρου Μακρόν που θα κατέχει την προεδρία του Συμβουλίου για ένα εξάμηνο.
Ασφαλώς, πέρα από τις αγορές οπλικών συστημάτων στην γεωπολιτική σκακιέρα παίζονται γεωπολιτικά παιχνίδια-συμφέροντα και περιφερειακές-διπλωματικές συμμαχίες, που οπωσδήποτε παίζουν και αυτές κομβικό ρόλο, όπως της Γαλλίας και της Αμερικής. Όλα αυτά μαζί συμβάλλουν να φοβάται η Τουρκία μήπως η χώρα μας επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια και μαζί με τα πάμπολα εσωτερικά της προβλήματα την κάνει περισσότερο υστερική-επίφοβη σε καθημερινή βάση και πιο επικίνδυνη.
Αυτοί με τις μαζικές οπλικές παραγωγές τους καταλαβαίνουν μόνον την καθολική ελληνική, “εξειδικευμένη” υπεροπλία για να κάτσουν μια και καλή στα αυγά τους. Μακριά από εμάς οι υποδείξεις, μόνο απλοϊκές αναλύσεις μπορούμε να καταγράφουμε.. τον κυρίαρχο λόγο, όπως πάντα, τον έχουν οι επίσημες κυβερνητικές και στρατιωτικές αρχές (ελπίζουμε στην μακροθυμία τους), που έχουν όλα τα δεδομένα στοιχεία και κρατάνε τις τύχες του Έθνους στα χέρια τους.
Όπως και νάχει είμαστε υπερήφανοι για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, που αντιπροσωπεύουν καθημερινά, διαχρονικά και επάξια τους ήρωες του ΄21.
Η ελληνική πολιτεία δεν έχει παρά να διαμορφώσει, επιτέλους, το πολιτικό- κοινωνικό- στρατιωτικό- τεχνολογικό- δημογραφικό- εκπαιδευτικό- οικονομικό- περιφερειακό θερμοκήπιο μέσα στο οποίο να μπορούν να μεγαλουργούν εκεί που ζούνε τα παιδιά της μέσα στην ίδια τους την πατρίδα που αιμορραγεί.. χωρίς να αναγκάζονται να μεταναστεύουν σε ξένους τόπους για να αναπτύξουν τα τεράστια προσόντα και ταλέντα τους.. θα είναι, ίσως, η υπέρτατη τιμή στους πεσόντες του ΄21 να δημιουργούνται οι συνθήκες να μένουν εδώ ισάξιοι αντικαταστάτες τους, τους χρειάζεται η πατρίδα σε όλα τα επίπεδα…
