Β. Υψηλάντης: «Αγαπώ τα νησιά της Δωδεκανήσου, όπως ο γονιός αγαπά τα παιδιά του»

Β. Υψηλάντης: «Αγαπώ τα νησιά της Δωδεκανήσου, όπως ο γονιός αγαπά τα παιδιά του»

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη στην εφημερίδα «Παρασκήνιο»

Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, ο Βασίλης Υψηλάντης μάς μίλησε για τις δύσκολες στιγμές της πολιτικής του διαδρομής αλλά και για τις στιγμές που είπε πως αξίζει να είσαι άνθρωπος και πολιτικός. Επιπλέον, συζητήσαμε για τις προκλήσεις του φετινού καλοκαιριού στον τουρισμό και για τη συμπλήρωση δύο ετών της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έκλεισε δύο χρόνια διακυβέρνησης. Πώς αποτιμάτε αυτή την περίοδο;
Στα δύο πρώτα χρόνια, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έβγαλε τη χώρα από μια κατάσταση διεθνούς ανυποληψίας, που υπέθαλπε τη θέση της και κλόνιζε την προοπτική της. Ήταν μια δύσκολη νίκη κατά του κακού παρελθόντος της πατρίδας μας, ρήξη με τους εκφραστές της στρεβλής αυτής για τη χώρα κατάστασης, με τον αριστερό και δεξιό λαϊκισμό. Ήταν η στιγμή που αναγνωρίστηκε διεθνώς ότι η Ελλάδα αποτελεί πλέον παράδειγμα προς μίμηση και όχι παράδειγμα προς αποφυγήν.

Ποια θεωρείτε πως είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης, που της δίνουν το προβάδισμα εδώ και δύο χρόνια;
Αυτή η κυβέρνηση επέδειξε συνεπή προσήλωση στον προγραμματικό της λόγο και τον εφαρμόζει με ακρίβεια. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο πετυχαίνει την ουσιαστική αλληλεγγύη και των θεσμών και των κρατών-μελών και εργάζεται για την εμπέδωση και την πιστή τήρηση του Διεθνούς Δικαίου στις σχέσεις της με τρίτα κράτη και ιδιαίτερα με την Τουρκία. Αυτά, κατά την άποψή μου, είναι και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης διακυβέρνησης, που δίνουν προβάδισμα στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τη συγκρίνει κανείς με την πολιτικά άρρωστη, επικίνδυνη και αλλοπρόσαλλη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή τα κρούσματα της πανδημίας έχουν αρχίσει να αυξάνονται ξανά, θεωρείτε πως η ελληνική οικονομία μπορεί να αντέξει ένα τέταρτο, ισχυρό lockdown;
Το βέβαιο είναι ότι η χώρα δεν αντέχει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό, το μόνο μέσο που, με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε μια καταστροφική και απευκταία τέτοια εξέλιξη είναι ο εμβολιασμός του πληθυσμού αλλά και η συνέχιση της τήρησης των υγειονομικών μέτρων.

Όμως, η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για λανθασμένους χειρισμούς στο πρόγραμμα των εμβολιασμών και υποστηρίζει πως τα κίνητρα προς τους εμβολιασμένους πολίτες καταστρατηγούν την αρχή της ισότητας και καλλιεργούν διχασμό στην κοινωνία. Τι απαντάτε;
Και στο τόσο σημαντικό θέμα των εμβολιασμών, η αξιωματική αντιπολίτευση φάνηκε πόσο είναι κατώτερη των περιστάσεων. Ανακόλουθη και επικίνδυνη, δεδομένου ότι και σημαντικά στελέχη της, όπως ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πολάκης, είναι από τους επιφανέστερους αρνητές του εμβολιασμού. Η πολιτική σπέκουλα, σ’ ένα τόσο σημαντικό ζήτημα για την ανθρωπότητα, ξεσκεπάζει τους κακοπροαίρετους που χτίζουν την πολιτική τους επιβίωση στην κόπωση των ανθρώπων από ένα μεγάλο κακό που πλήττει όλη την ανθρωπότητα.
Είναι αλήθεια ότι αντίπαλοί μας δεν πρέπει να είναι και ούτε είναι οι αρνητές ούτε εκείνοι που, μέσω της πανδημίας, επιδιώκουν πολιτικά οφέλη.

Ποιος θεωρείτε πως είναι ο πραγματικός αντίπαλος;
Ξεκάθαρα σας λέω πως πραγματικός αντίπαλός μας είναι ο ιός και οι μεταλλάξεις του. Αυτός έπρεπε να είναι κοινός τόπος και των σκεπτόμενων αλλά και όλων των κομμάτων που θέλουν να λειτουργούν ως υπεύθυνα δημοκρατικά κόμματα.

Πώς αντιμετωπίζετε τους αρνητές των εμβολίων;
Όσοι αντιστέκονται, δίχως κάποια σοβαρή ιατρική αιτία, στην ολοκλήρωση του εμβολιασμού, βάλλουν κατά της ίδιας της υγείας τους, της υγείας των άλλων αλλά και της προοπτικής της χώρας. Θέλω να πιστεύω ότι στη χώρα μας θα πρυτανεύσουν η σωφροσύνη και η ταχύτητα οι Έλληνες θα κτίσουν τείχος ανοσίας κατά του σφόδρα ενδεχόμενου τέταρτου μεταλλαγμένου κύματος της πανδημίας.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα Δωδεκάνησα φέτος, μετά την περσινή δύσκολη τουριστική χρονιά λόγω πανδημίας;
Με δεδομένο ότι σε ποσοστό 50% και άνω το ΑΕΠ του νησιωτικού μας συμπλέγματος δημιουργείται από τον τουρισμό, αντιλαμβάνεστε ότι ο τομέας αυτός της οικονομίας, που έχει πληγεί περισσότερο από τους υπόλοιπους, από την πανδημία και τα lockdown, θα συνεχίσει να πλήττεται όσο αυτή είναι παρούσα. Η μονόπλευρη ανάπτυξή μας, με βάση τον τουρισμό, καθιστά κάθε δραστηριότητα δορυφόρο αυτού, με αποτέλεσμα τα πάντα να εξαρτώνται από την καλή ή κακή τουριστική περίοδο.

Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τη φετινή τουριστική περίοδο;
Οι προβλέψεις για μια καλύτερη φετινή τουριστική χρονιά, δυστυχώς, μέχρι τώρα, δεν επαληθεύονται και αναμένουμε τη βελτίωση της τελευταίας στιγμής. Η συσσώρευση όμως των υποχρεώσεων από τις προβληματικές αυτές τουριστικές περιόδους αποτελεί και τη μεγάλη μας σκέψη. Ας μην ξεχνάμε ότι και πριν από την πανδημία δουλεύαμε έξι με επτά μήνες για να ζούμε δώδεκα. Γεγονός και αυτό καθαυτό προβληματικό. Τώρα ακόμα και αυτή η ολιγόμηνη τουριστική περίοδος έχει συρρικνωθεί δραματικά. Αυτό δημιουργεί τεράστιο θέμα. Όμως γενικότερα και σαν μοντέλο πρέπει να αλλάξει. Και αυτό θα γίνει με τη δραστηριοποίηση νέων επενδύσεων με επιχειρήσεις που θα λειτουργούν δώδεκα μήνες τον χρόνο και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Ένα καλό παράδειγμα είναι η επένδυση της Volkswagen στην Αστυπάλαια. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί σε όλα τα νησιά μας.

Ποιο είναι το προσωπικό όραμά σας για τα Δωδεκάνησα;
Τα Δωδεκάνησα να μειώσουν ριζικά τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη νησιωτικότητα και το καθένα να αναπτύξει στο έπακρο αυτό που το κάνει ιδιαίτερο. Για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται στρατηγική, σχεδιασμός και βέβαια όραμα. Ένα λαμπρό παράδειγμα είναι η μεγάλη επένδυση της Volkswagen στην Αστυπάλαια. Προσωπικά δίνω αγώνα, έτσι ώστε αυτό το όραμα να γίνει πραγματικότητα.

Είστε αυτό που λέμε γέννημα-θρέμμα Ροδίτης. Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στον τόπο σας;
Θα συμπλήρωνα γέννημα-θρέμμα της Ρόδου. Ωστόσο έλκω την καταγωγή μου από περισσότερα νησιά. Την Κάλυμνο, τη Σύμη, την Όλυμπο Καρπάθου. Έτσι, με ικανοποιεί που οι περισσότεροι με αποκαλούν Δωδεκανήσιο. Και είναι αυτό ακριβώς που αγαπώ περισσότερο. Όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου. Όπως ο γονιός αγαπά όλα του τα παιδιά. Δίχως διακρίσεις.

Μετράτε πλέον αρκετά χρόνια στον πολιτικό βίο της χώρας. Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας σας, θεωρείτε πως είναι περισσότερες οι χαρές ή οι πίκρες που έχετε εισπράξει;
Θα έλεγα ότι το ισοζύγιο για τις χαρές και τις πίκρες είναι ισοσκελισμένο. Προσωπικά επιδιώκω τη μετρήσιμη και ουσιαστική δουλειά. Είναι άλλωστε και ο πιο δύσκολος δρόμος, αφού όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει και ο εύκολος, του εντυπωσιασμού, της φωτογραφίας, των παχυλών υποσχέσεων, της κενότητας.

Μιας και μιλάμε για εύκολο και για δύσκολο δρόμο, ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην πολιτική σας διαδρομή;
Αναμφισβήτητα οι εκλογές του 2015. Ως πρώτος βουλευτής στο κόμμα μου στα Δωδεκάνησα, στα δύσκολα χρόνια 2012-2015, προέταξα το συμφέρον της πατρίδας μας, αλλά και της Δωδεκανήσου.

Πώς το εννοείτε αυτό;
Επέμεινα στα μεγάλα της ζητήματα, όπως αυτό της διατήρησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά μας –κάτι που το πέτυχα τη δύσκολη αυτή περίοδο–, πρόβαλα και διεκδίκησα διαφοροποιήσεις από τις μνημονιακές υποχρεώσεις για τα μικρά νησιά και γενικότερα δεν κρύφτηκα, την ιδιαίτερα αυτή δύσκολη περίοδο. Ήμουν πάντα μπροστά και παρών.

Αλλά το 2015 δεν μπήκατε στη Βουλή…
Όλα αυτά, δυστυχώς, στις εκλογές εκείνες, μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Επικράτησε ένας ποικιλόχρωμος λαϊκισμός. Μια δυσάρεστη κατάσταση που δεν στεναχώρησε μόνον εμένα, αλλά υπήρξε ζημιογόνα και για τη χώρα μας. Αποτέλεσμα ήταν να μείνω εκτός Κοινοβουλίου. Σ’ ένα βράδυ, δίχως να υπάρξει ο παραμικρός αντίλογος, χάθηκε η μεγαλύτερη και ορθότερη διεκδίκηση, στο πλαίσιο της καταπολέμησης των αρνητικών συνεπειών της νησιωτικότητας, οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά.
Αντίστοιχα, ποια ήταν η στιγμή που σας έδωσε ικανοποίηση
Ήταν η πανηγυρική μου επιστροφή με τις εκλογές του 2019, ύστερα από έναν βρόμικο και σε πολλές περιπτώσεις άνισο αγώνα, που μου έδωσε τεράστια ικανοποίηση.

Επειδή γνωρίζω πως είστε από τους πολιτικούς που βρίσκονται πολύ κοντά με τους ψηφοφόρους και κρατούν καθημερινή επαφή μαζί τους, θα ήθελα να μου περιγράψετε ένα σκηνικό που σας συγκλόνισε.
Θα σας εκμυστηρευθώ κάτι που συνέβη και με έκανε να νιώσω απόλυτα δικαιωμένος, ως άνθρωπος και πολιτικός. Ήταν τα λόγια ενός νέου ανθρώπου, από ένα ακριτικό μας νησί, του οποίου η οικογένεια δέχθηκε το προσωπικό μου ενδιαφέρον για ένα ζωτικής, για εκείνους, πρόβλημα. Με ρώτησε πόσα παιδιά έχω. Και βέβαια του απάντησα. Δύο. Εκείνος τότε μου λέει. Από τώρα να ξέρετε ότι έχετε τρία παιδιά δίπλα σας. Ήταν λέξεις που αληθινά με συγκλόνισαν και μου ενίσχυσαν την πεποίθηση ότι αξίζει να μάχεσαι για το καλύτερο των ανθρώπων αυτών και των νησιών μας

Έπειτα από μια επιτυχημένη καριέρα ως νομικός, πώς αποφασίσατε να εμπλακείτε με την πολιτική;
Ήταν κάτι που ήρθε με τρόπο, θα έλεγα, φυσικό. Δεν υπήρξα ποτέ άνθρωπος του κομματικού σωλήνα και ουδέποτε μέτρησα ανταλλάγματα μέσα από μια τέτοια πορεία. Επένδυα πάντα σε μια σωστή πορεία στην κοινωνία, εργαζόμενος σκληρά και προσφέροντας στην οικογένειά μου από τον προσωπικό μου μόχθο και την εργασία, δίχως να λειτουργώ παρασιτικά και δίχως ποτέ να προσβάλλω τις αντίστοιχες προσπάθειες των συνανθρώπων μου. Δεν έμαθα να ζητώ, αλλά να δίνω. Με βαθιές οικογενειακές αλλά και προσωπικές ρίζες στην κοινωνία της Δωδεκανήσου.
Οι ουμανιστικές αρχές ήταν και είναι για μένα μπούσουλας στη ζωή και η ενασχόλησή μου με τα κοινά επακόλουθο.

Μιας και αναφερθήκατε στις βαθιές οικογενειακές ρίζες που έχετε στα Δωδεκάνησα, αν δεν κάνω λάθος, ο παππούς σας υπήρξε δήμαρχος Ρόδου;
Βέβαια. Ο παππούς, από την πλευρά της μητέρας μου, ήταν γιατρός και υπήρξε δήμαρχος Ρόδου για πάνω από μία δεκαετία.

Ποιο ήταν το πιο σημαντικό έργο του;
Υπήρξε δήμαρχος Ρόδου και, κατά τη διάρκεια της θητείας του, κατέστησε την πόλη πρωτοπόρο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο στη ΝΑ Μεσόγειο, ενώ δημιούργησε έργα που ακόμη μέχρι σήμερα αντέχουν στον χρόνο. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε την πρώτη αδελφοποίηση με πόλη του εξωτερικού. Για το έργο του αυτό η Ρόδος είναι η μόνη ελληνική πόλη που τιμήθηκε με το Βραβείο Ευρώπης του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1961.