Ὁ Ἱερός Ναός ἑορτάζει 40 ημέρες μετά τό Πάσχα. Οἱ ντόπιοι κάτοικοι τόν ἀποκαλοῦν “ἁγία γκάρα ἢ ἀγκάρα”. Φυσικά δέν ὑπάρχει τέτοια ἁγία στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά ἡ ὀνομασία προῆλθε ἀπό τό φυσικό ὓψωμα στά Βόρεια τοῦ Ναοῦ ποῦ ἒχει τό σχῆμα κάρας δηλ. κεφαλῆς. Τελευταία στό ὓψωμα αὐτό ἡ ἀρχαιολογική ὑπηρεσία Δωδεκανήσου ἒφερε στό φῶς μετά ἀπό ἀνασκαφές μεγάλο παλαιοχριστιανικό Ναός τοῦ 4ου ἒως 6ο αἰώνα, μεγαλύτερο ἀπό αὐτόν τῆ “Ἃφωτης” ἢτοι τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς.
Ὑπήρχε παλαιόεος Ἱερός Ναός δίπλα ἀπό τόν σημερινό Ἱερό Ναό τῆς Ἀναλήψεως καί πρός τό δρόμο. Κατεδαφίστηκε ἐξαιτίας ρωγμῶν λόγῳ παλαιότητος ἢ λόγῳ σεισμῶν. Ὁ καινούργιος ναός θεμελιώθηκε ἐπί τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Γεωργίου, καί ὁλοκληρώθηκε ἐπί Νεκταρίου περίπου τό 1981.
Τό τέμπλο τοῦ σημερινοῦ Ναοῦ εἶναι κατασκευῆς τοῦ ξυλογλύπτη Βιτωρούλη Νικολάου ἐκ Μενετῶν. Οἱ ἁγιογραφίες τόσο τοῦ Ἱεροῦ Τέμπλου ὃσο καί τοῦ προσκυνηταρίου, εἶναι ἁγιογραφημένες ἀπό μοναχούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ἀττικῆς.
Τή μορφή τοῦ Ναοῦ τή σχεδίασε ὁ κ. Νικόλαος Νισύριος, ἐργοδηγός, ἀπόφοιτος τῆς Σιβατανειδίου Σχολῆς. Ἡ ἀρχική πρόταση εἰδικῶν ἦταν νά φυτευθοῦν ἰαπωνικές μανώλιες ἢ ἰβίσκος περιμετρικά τοῦ ναοῦ ὣστε νά συμβολίζουν τό διάδοση τοῦ παγκόσμιου μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐπίσης ἡ “Μικρή Εἲσοδος” νά γίνεται κάτω στό χαμηλότερο ἐπίπεδο.
Τό καμπαναριό
Τό ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο καί προσκυνητές.
Ο κ. Μιχαήλ Τσαγκάρης
