γράφει ο Μανώλης Δημελλάς
Τι μένει από ένα πέρασμα στην Κάρπαθο; Μα εκείνες οι στιγμές που έφτασαν να αγγίξουν λίγο πιο βαθιά μέσα στον κόσμο μας! Ένα λοιπόν από τα σύμβολα της Καρπάθου, ναι δεν είναι καθόλου υπερβολικός ο χαρακτηρισμός, είναι και τα αναψυκτικά της. Δικά της παιδιά κι αυτά, κρύβουν κάτι από την λάμψη και το ταπεραμέντο της!
Αλήθεια ποιος δεν έχει ξεδιψάσει με μια λεμονάδα ή με μια πορτοκαλάδα Πουζουκάκη; Και δε γίνεται να μη θυμηθώ την μοναδική «Κινο»! Το αναψυκτικό που είχε ως βάση την κινομαλά δηλαδή… τη φασκομηλιά! Μα ήταν δυνατό ποτό το “Φρας”, έτσι το είχε βαφτίσει ο Τέλης Πουζουκάκης πριν τριάντα χρόνια, και δεν λησμονιέται η ξεχωριστή γεύση, που κράταγε το άρωμα της ακόμη και νερωμένη!
Η καρπάθικη ποτοποιία “Πουζουκάκης” έχει ιστορία που τραβά 64 χρόνια πίσω. Ξεκίνησε το 1957, από δυο Xαλκίτες, τον Πουζουκάκη και τον Παπαδόπουλο, που ήρθαν ως εργάτες στην Κάρπαθο όμως είδαν τις ανάγκες του νησιού και έκαναν το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας μικρής βιοτεχνίας εμφιαλώσεως αναψυκτικών. Ένα περίπου χρόνο μετά ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποχώρισε από την εταιρία, την οποία ανέλαβε εξ’ ολοκλήρου ο Ιωάννης Πουζουκάκης.
Πρωτοπόρος ο Γιάννης Πουζουκάκης, είχε δουλέψει μέσα στο ’50 σε ροδιακές ποτοποιίες και γνώριζε τα μυστικά της χημείας και της εμφιαλώσεως αναψυκτικών, έτσι δεν άργησε να αναπτύξει την δική του βιοτεχνία και να αγαπηθεί από την Κάρπαθο. Πάλευε με ένα χειροποίητο εμφιαλωτήριο, πρώτα να γεμίζει καμμιά εικοσαριά κασόνια λεμονάδα και πορτοκαλάδα και με κόπο να τα μοιράσει στα χωριά.
Αργότερα μεταφέρθηκε στη περιοχή “Μύλοι” στα Πηγάδια σε ένα ξεχωριστό χώρο μέσα στο σπίτι, εκεί γινόταν η παραγωγή και η εμφιάλωση του προϊόντος. Η διανομή τότε γινόταν με ένα γαϊδουράκι στα καφενεία των Πηγαδίων και με καΐκι έφτανε στην κυρά Παναγιά, στον Άγιο Νικόλαο Σπόων και στο Διαφάνι. Στα χωριά τα αναψυκτικά έφταναν με τα τότε λεωφορεία που εκτελούσαν δρομολόγια.
Με την πάροδο των χρόνων η εταιρία απέκτησε και αυτοκίνητο κι ας σημειώσουμε ότι ήταν ένα από τα πρώτα πάνω στο νησί. Όλη αυτή την περίοδο μέχρι το 1984 έγιναν τρεις αλλαγές μηχανημάτων με στόχο το καλύτερο αποτέλεσμα.
Το 1985 τα παιδιά του Ιωάννη, ο Αριστοτέλης και ο Νικόλαος, αποφασίζουν και κάνουν ένα τεράστιο, για εκείνη την εποχή άνοιγμα και χτίζουν το νέο εργοστάσιο στην περιοχή του Πλατυόλου με τότε σύγχρονα μηχανήματα με σκοπό να διατηρήσουν την ποιότητα του προϊόντος και συγχρόνως εμπλουτίζοντας με νέα είδη.
Κάποτε είχα ρωτήσει τον Τέλη Πουζουκάκη αν τα αναψυκτικα έφεραν χρήματα και εκείνος γέλασε και μου απάντησε:
“Παλεύουμε να ζήσουμε, κάνουμε αυτό που αγαπάμε μεγαλώνουμε την οικογένεια πάνω στο τόπο μας και κερδίζουμε τίμια ένα μεροκάματο, αυτό είναι όλο”.
Κι όταν απορώ για τις μυστικές συνταγές δεν κρύβει λόγια, θυμίζει τον χαρακτήρα του την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο με την ομάδα του “Ποσειδώνα”. Τότε τον φώναζαν «Τέλη» (Τελάρα) και έμεινε στη μνήμη του Προέδρου, του Γιάννη Βιτώρη, για το πάθος, τον αυθορμητισμό και τη μαχητικότητα του μέσα στο αγώνα. Και σήμερα γίνεται χείμαρρος:
«δεν είναι τα μυστικά, είναι η ποιότητα των πρώτων υλών και το μεράκι που χρησιμοποιούμε, και φροντίζουμε να είναι όλα ΑΑ. Η Κάρπαθος είναι ο τόπος μας, εδώ ζούμε και θέλουμε το καλύτερο για όλους και πρώτα από όλα για τα παιδιά μας».
Η Κάρπαθος είναι γεμάτη από μικρά και μεγάλα σύμβολα! Ένα από αυτά και τα αναψυκτικά Πουζουκάκη ή BOX όπως είναι πια το όνομα τους. Αν βρεθείτε λοιπόν πάνω στο νησί, ακόμη κι αν δεν είστε διψασμένοι, ψάξτε και δοκιμάστε το ντόπιο «πράμα». Πορτοκάλι, λεμόνι, βύσσινο, απλώστε το χέρι σε ένα ψυγείο και τραβήξτε ένα μπουκάλι BOX! Θα με θυμηθείτε…
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα karpathiakipotopoiia.com
Καρπαθιακά Νέα
