Πέρασε στο ντούκου, η πρόσφατη αναρτηθείσα στη «Διαύγεια» απορριπτική απόφαση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου στο αίτημα του Δήμου Καρπάθου, για επέκταση του Κοιμητηρίου Πηγαδίων έξω στον «Κάβο».
Προσωπικά, δεν γνωρίζω τη διατύπωση του Δημοτικού αιτήματος και πόσο πειστικά επιχειρήματα επικαλούμεθα, ώστε να κατανοήσει η συγκεκριμένη υπηρεσία του Δημοσίου, γνωστή Πανελλαδικά για την αρτηριοσκληρωτική πολιτική με τις οριζόντιες αποφάσεις που έχει στο πλούσιο «ενεργητικό» της.
Εν αρχή, ξεκάθαρα δηλώνω:
«Δεν θα γίνουμε ποτέ καλοί Ευρωπαίοι,
αλλά μπορούμε να είμαστε εξαιρετικοί Έλληνες».
Με βάση τη δεύτερη παράγραφο, ας σχολιάσουμε το κείμενο της απόρριψης, κατ’ αντιστοιχία παραγράφων:
1.-«… Δεν εγκρίνουμε την επέκταση του Νεκροταφείου κλπ, κλπ, γιατί, θα επιβαρύνει με οχληρές λειτουργίες τον χώρο της Αρχαίας ακρόπολης του Ποσειδίου»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Μα, όλα τα κοιμητήρια του κόσμου θεωρούνται και είναι μαρμαροσκεπείς γειτονιές της… σιωπής! Αν εννοούν τις πένθημες κωδωνοκρουσίες, σιγά τον αριθμό των θανόντων σε
εβδομαδιαία βάση με 2.500 ψυχές στα Πηγάδια.
Και πέραν τούτου, για ποιες ανύπαρκτες λειτουργίες αναφέρεται η υπηρεσία, στον Αρχαιολογικό χώρο; Εδώ μιλάμε για ονειροφαντασίες!…
Το μόνο εμφανές αρχαιολογικό εύρημα είναι το απομεινάρι του «Πελασγικού» τείχους στη βορινή πλευρά της Ακρόπολης, χωρίς καμία σωστική παρέμβαση επί Ελληνικής διοίκησης, το οποίο σχεδόν κατάντησε λιθοσωροί!
2.- «… γιατί θα είναι εις βάρος της προστασίας Αρχαιοτήτων, αφού είναι πολύ πιθανό, ότι υπάρχουν στο γειτνιάζον με το νεκροταφείο, χώρο της επέκτασης».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Εδώ είναι να τραβάς τα μαλλιά σου!!! Με τον Νόμο των πιθανοτήτων συζητούνται τόσο σοβαρά κοινωνικά θέματα Κύριοι; Τί πάει να πει: «πολύ πιθανόν ότι υπάρχουν…».
Να πραγματοποιηθούν αμέσως αρχαιολογικές τομές με κονδύλια του Δήμου, γιατί η Εφορεία Αρχαιοτήτων οικονομικά είναι «πανί με πανί», ώστε να διαπιστωθεί και η επιστημοσύνη των αρμοδίων, όπως υποχρεούται και πράττει υπό πίεση στον ιδιωτικό Τομέα.
Άλλωστε δεν μιλάμε για διαστάσεις γηπέδων. Τα 2.000 τ.μ, καλύπτουν μακροπρόθεσμα τις μεταθανάτιες ανάγκες των Πηγαδίων και σε βάθος χρόνου.
Ξέρετε, στα Πηγάδια μέχρι το 1984 είχαμε κάτι ανάλογο προηγούμενο με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Αναφέρομαι στην ετοιμόρροπη κεντρική εκκλησία της Βαγγελίστρας μας, της οποίας επί χρόνια, δεν επέτρεπαν την κατεδάφιση.
Το 1984, ο δήμαρχος Καρπάθου Γιώργος Η. Μακρής παρά τις αντιδράσεις μιας ολιγομελούς μαχητικής ομάδας Πηγαδιωτών (αντιτίθεντο στην κατεδάφιση επικαλούμενοι «ιστορικούς» λόγους) προκήρυξε δημοψήφισμα στα Πηγάδια.
ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην κατεδάφιση. Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό 98% υπέρ!
Επακολούθησε μετά από λίγο και κάποια έκνομη ενέργεια μεταμεσονύχτια, από αγνώστους και σήμερα στη θέση της παλιάς ερειπωμένης εκκλησίας καμαρώνουμε τον πιο περίλαμπρο ναό της Καρπάθου και σε μέγεθος, όπως η Μητρόπολη Απερίου!
