Μεγάλη συναυλία από τον Angelo Cavallaro στο Μεξικό

Μεγάλη συναυλία από τον Angelo Cavallaro στο Μεξικό

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πόλης του Μεξικού (OFCM) πρόσφατα διοργάνωσε δυο μεγάλες διαδικτυακές συναυλίες με παγκόσμιο ρεπερτόριο, μέσω των οποίων θυμήθηκε μερικές από τις αξέχαστες συνεργασίες που είχε τα τελευταία χρόνια. Με καλεσμένους δύο διακεκριμένους προσκεκλημένους μαέστρες που παλαιότερα είχαν διευθύνει την Φιλαρμινκή Ορχήστα:

ο Αμερικανός Michael Gilbert και ο Ιταλός Angelo Cavallaro.

Η πρώτη από αυτές , μεταδόθηκε αυτή την Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου στις 6:00 μ.μ.από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Διαδικτύου Code Mexico City. Στην συναυλία ηγήθηκε ενός από τους καλύτερους διευθυντές ορχήστρας στις Ηνωμένες Πολιτείες: Michael Gilbert.

Ο μουσικός γεννήθηκε στο Μέμφις και εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Juilliard στη Νέα Υόρκη, σκηνοθέτησε ένα πρόγραμμα που αποτελείται από τα έργα Toccata (sin fuga), του Μεξικού Silvestre Revueltas (1899-1940). Σουίτα της Mama the Goose, από τον Maurice Ravel (1875-1937). και Symphony αρ. 1 σε B flat major, Op. 38, Spring, από τον Robert Schumann (1810-1856).

Στη δεύτερη συναυλία της εβδομάδας, το OFCM απευθύνεται σε ένα άλλο κοινό, με ένα πιο οπερατικό πρόγραμμα που μεταδόθηκε την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στις 12:30 μ.μ. μέσω του σταθμού Opus 94 του Instituto Mexicano de la Radio (IMER).

Διευθυντής ορχήστρας ήταν ο Angelo Cavallaro, με τη συμμετοχή της Γερμανίδας mezzo-soprano Isabel Stüber Malagamba, η οποία ζει στο Μεξικό και  ήταν μέλος του Fine Arts Opera Studio του Εθνικού Ινστιτούτου Καλών Τεχνών και Λογοτεχνίας (INBAL).

Το πρόγραμμα αποτελείται από τα έργα: Spanish Capricho, Op. 34, Nikolai Rimski-Korsakov (1844-1908). Τραγούδια του Wesendonck, του Richard Wagner (1813-1883), και Death and Transfiguration, Op. 24, του Richard Strauss (1864-1949).

Για να κλείσει τη συναυλία, ο Ιταλός μαέστρος Angelo Cavallaro, ο οποίος ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Puccini στο Torre del Lago, διάλεξε το μυθικό θάνατο και τη Μεταμόρφωση, Op. 24, ένα συμφωνικό ποίημα που έγραψε ο Strauss όταν ήταν 25 ετών, μεταξύ 1888 και 1889 Το κομμάτι βασίζει τη μουσική του εξέλιξη στην περιγραφή της αγωνίας ενός ανθρώπου που θυμάται τη ζωή του. Μουσικά, το έργο έχει γίνει διάσημο για την «πολυτελή εναρμόνισή του και τη λαμπρή ενορχήστρωση», σύμφωνα με εξειδικευμένους κριτικούς.