Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω,Διδάκτωρ Ποινικών Επιστημών Παν/μίου Φρανκφούρτης, κάτοχος Μ.Δ.Ε. Ποινικής Δικονομίας του Δ.Π.Θ., Δικηγόρος Ρόδου, μέλος του Δ.Σ.Ρ.
Ως λαός αρεσκόμαστε στην ομφαλοσκόπηση -ο περιούσιος λαός, ο διδάξας τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία κ.ο.κ.-, αναμασώντας με καφενειακή ευλάβεια και προσήλωση τη ματαιόδοξη αυταρέσκειά μας, την ευφυία και τη δυναμική μας, που ξένα συμφέροντα δεν αφήνουν να προοδεύσει και να μεγαλουργήσει.
Επειδή δε τα διδάγματα της ιστορίας, τα άμεσα συνυφασμένα και αλληλένδετα με τα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της ευρύτερης περιοχής, τα θεωρήσαμε επί δεκαετίες παρωχημένα, αγνοώντας ακόμη και τα παθήματα, που ουδέποτε έγιναν μαθήματα (Μικρασιατική Καταστροφή, Κύπρος 1974 κ.ο.κ.), απαξιούσαμε έως και πρότινος τη δημιουργία μίας διαρκούς, σταθερής και προσανατολισμένης στην κρατική και εθνική μας επιβίωση πολιτικής, με τη μόνιμη επωδό, οτι η ένταξή μας στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έλυνε με το μαγικό της ραβδάκι, όλα μας τα προβλήματα.
Ως δε άλλοι «Προμηθείς» και δεσμώτες της υπερβατικής λογικής μας, πιστέψαμε ακράδαντα στον εκδημοκρατισμό της γείτονος εντός ολίγων ετών διά του καρότου της προσδέσεως αυτής στο άρμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης άλλως εις το μύθευμα, ότι γειτνιάζουμε με την Ελβετία του νότου.
Επειδή περαιτέρω τα αγαθά κόποις κτώνται και εμείς μάλλον επί δεκαετίες δεν ήμασταν έτοιμοι για τέτοιες θυσίες, αρνηθήκαμε να καταβάλουμε οιαδήποτε προσπάθεια να καταστούμε αυτάρκεις, διά της στοιχειώδους δημιουργίας πρωτογενούς παραγωγής ακόμη και όταν οι φίλοι και εταίροι μας διατράνωσαν την …«αλληλεγγύη» τους προς εμάς, διά του κλεισίματος των τραπεζών και της επιβολής των capital controls.
Αντ’ αυτού μεταθέσαμε το χρόνο του οικονομικού μας θανάτου για αργότερα λαμβάνοντας νέα δανεικά, όχι για να δημιουργήσουμε πλέον μια νέα οικονομική και κοινωνική βάση αλλά για να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τα προηγούμενα δανεικά, καθώς οι καλοί και σπλαχνικοί Ευρωπαίοι δεν θα μας άφηναν ποτέ από μεγαλοψυχία να πεινάσουμε.
Τα ίδια δε και χειρότερα από την οικονομική αυτάρκεια έμελλε να γίνουν και με την αμυντική αυτάρκεια της χώρας. Η άλλοτε κραταιά παρά τα όσα προβλήματά της αμυντική βιομηχανία της χώρας διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη, τα δε εξοπλιστικά προγράμματα μπήκαν στην κατάψυξη με την επίσημη και ανεπίσημη επωδό, οτι οι υποψήφιοι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συμπολεμιστές μας στο ΝΑΤΟ δεν επρόκειτο ποτέ να μας επιτεθούν ή ότι κάποιοι άλλοι βλ. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δεν επρόκειτο να τους αφήσουν. Επλανήθημεν πλάνην οικτρά.
Τι δεν αναγνώσαμε σωστά. Ότι ευρισκόμεθα στην αυγή μίας νέας εποχής, στην οποίαν ουδέν επισφαλέστερον του ασφαλούς υφίσταται και εξηγώ. Ενώ η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος, προσπαθούν επί δεκαετίες ολόκληρες να βρουν τα πατήματά τους, επαναπαυμένες στα πούπουλα της ιδεατής και ιδεοληπτικής οικονομικής κοσμοκρατορίας τους και αγκυλωμένες στα μικροεθνικά τους συμφέροντα, εξ ανατολών ένας νέος κόσμος αναδύεται και μαζί με αυτόν δυνάμεις, που θα προσπαθήσουν να θέσουν εν αμφιβόλω την προαναφερθείσα παντοδυναμία του παλαιού κόσμου σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, στηριγμένες όχι πλέον στις αρχές και τις αξίες του δυτικού κόσμου αλλά στην προαιώνια αρχή της ισχύος των όπλων και του δικαίου του ισχυροτέρου, κατά τη διδαχή του ThomasHobbes στον Λεβιάθαν.
Αυτές οι δυνάμεις θα προσπαθήσουν να ηγηθούν του νέου κόσμου, όχι πλέον προσπαθώντας να γίνουν εταίροι της πάλαι ποτέ κραταιάς elite αλλά διά της ευθείας συγκρούσεως με αυτήν και διά της δημιουργίας συμμαχιών με τις επί χρόνια παραγκωνισμένες από τη δυτική άρχουσα τάξη κρατικές, εθνοτικές και θρησκευτικές οντότητες.
Μια τέτοια αναθεωρητική του παλαιού κόσμου δύναμη, η οποία διεκδικεί για τον εαυτό της την πρωτοκαθεδρία στη λεκάνη της Μεσογείου και την ηγεμονία του μουσουλμανικού κόσμου, έχει την ατυχία και την τύχη να έχει στη γειτονιά της η χώρα μας. Την ατυχία, καθώς, όπως προελέχθη δεν τυγχάνει προβλέψιμη με τους όρους και τις προϋποθέσεις του δυτικού πολιτισμού, αλλά και προπάντων την τύχη, που συνεπάγεται η ανάγκη διαρκούς εγρήγορσης για την ενδυνάμωση και τη διατήρηση της εθνικής μας οντότητας.
Την τύχη, που αντιλαμβάνονται μόνο αυτοί, που αναγκάσθηκαν να εργασθούν σκληρά για να αντιμετωπίσουν τις κακουχίες της ζωής και τελικώς κατάφεραν να αναδειχθούν και να μεγαλουργήσουν. Την τύχη του υγιούς ανταγωνισμού, που έχουν σταματήσει να αντιλαμβάνονται οι δυτικές κοινωνίες, γαλουχημένες στην ανέξοδη διαιώνιση των ιδεωδών του άκρατου καπιταλισμού και αδιαφορούσες για τη δημιουργία του αντίστοιχου πνευματικού και ηθικού υποβάθρου, που θα απέτρεπε την ασυδοσία.
Την τύχη αυτή ωστόσο ο ελληνικός λαός οφείλει να την μετατρέψει σε ευκαιρία, φροντίζοντας για την τάχιστη αναδιοργάνωση της κρατικής μας οντότητας, προκειμένου όχι απλώς να μεταβληθεί άρδην το εθνικό μας αποτύπωμα αλλά προπάντων να αποσοβήσουμε τον κίνδυνο μίας νέας εθνικής τραγωδίας.
Αναφορικά με το ακριβές σχέδιο της απολύτως αναγκαίας εθνικής μας ανασυγκρότησης και τον ακριβή τρόπο πραγματώσεως αυτού, προφανώς ο γράφων δεν τυγχάνει ο πλέον αρμόδιος να το αναλύσει, καθώς αυτό άπτεται ως επί το πλείστον επιστημών, ουδεμία σχέση εχουσών με τη νομική επιστήμη (οικονομία, άμυνα) ή στην καλύτερη περίπτωση δορυφόρων αυτής (διπλωματία), με συνέπεια διά του παρόντος κειμένου να μην είναι δυνατόν να δοθεί κάποια άρτια πρόταση, παρά μόνον ψήγματα σκέψης για εποικοδομητική ανάλυση και προβληματισμό.
Ένα είναι σίγουρο, οτι η προσπάθεια μετεξέλιξης της χώρας και της κρατικής οντότητας αυτής, πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, καθώς πλέον πέραν από την επί δεκαετίες επικρεμάμενη δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής μας κατάρρευσης, απειλείται πλέον ευθέως η εθνική μας οντότητα καθώς και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Ποιοι είναι λοιπόν μερικοί από τους πυλώνες, επί των οποίων θα μπορούσε να εδρασθεί η μετεξέλιξη του παρωχημένου κρατικού μας μορφώματος σε ένα σύγχρονο και ισχυρό ευρωπαϊκό κράτος;
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Δημιουργία το ταχύτερο δυνατό ενός σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης, βασισμένου στη σταδιακή αλλά με ταχείς ρυθμούς αναπτυσσόμενη πρωτογενή παραγωγή, προκειμένου να καταστούμε τουλάχιστον εν μέρει αυτάρκεις, ότε και αν οι καιροί το απαιτήσουν ξανά, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν με το κλείσιμο των τραπεζών από τους Ευρωπαίους φίλους και συμμάχους. Όσο πιο αυτάρκης τυγχάνει μία χώρα τόσο λιγότερο ευεπίφορη καθίσταται σε κάθε λογής εκβιασμούς.
Χορήγηση σοβαρών κινήτρων για την προσέλκυση αλλοδαπών επενδύσεων στη χώρα, εφόσον αυτές θα φέρουν στη χώρα τεχνογνωσία και θέσεις εργασίας.
Αξιοποίηση του γεωστρατηγικού ρόλου της χώρας αλλά και του γεωγραφικού ως εμπορικού κόμβου και πύλης εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη. Προσωπικά δεν είμαι εις θέσιν να κατανοήσω για ποιον λόγο, αντί να επιδιωχθεί η δημιουργία ενός ελληνόκτητου ταχύτατου δικτύου μεταφορών και συγκοινωνιών, ιδίως τρένων από τους λιμένες του Πειραιώς, της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης προς την κεντρική Ευρώπη, εις τρόπον ώστε να καταστεί η Ελλάς ο μεταφορέας των κινεζικών και άλλων προϊόντων προς τη γηραιά Ήπειρο, σπεύσαμε να παραδώσουμε τους σιδηροδρόμους σε ιταλικά χέρια. Ουδόλως χρήζει βεβαίως περαιτέρω αναφοράς η ευεργετική επίδραση μίας ταχείας και απευθείας σιδηροδρομικής σύνδεσης της Ελλάδας με την κεντρική Ευρώπη, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και για το τουριστικό προϊόν της Βόρειας κυρίως Ελλάδας.
Άμεση εκμετάλλευση του συνόλου των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας αλλά και των πηγών ενέργειας (ηλιακή, αιολική κ.ο.κ.), με την ταυτόχρονη αξιοποίηση ή εκμίσθωση ακατοίκητων βραχονησίδων αμφισβητούμενων από τη γείτονα.
Οικονομική αποκέντρωση της χώρας με τη δημιουργία κινήτρων, ώστε ακριτικές κυρίως αλλά και άλλες απομακρυσμένες από το κλεινόν άστυ περιοχές να καταστούν, οικονομικοί, εμπορικοί, και πολιτισμικοί κόμβοι, θελκτικοί για τους πολίτες.
Χαρακτηριστικά επιτυχημένο επ’ αυτού τυγχάνει το γερμανικό πρότυπο, στο πλαίσιο του οποίου κάθε μία σχεδόν από τις μικρές επαρχιακές πόλεις έχει καταστεί «κέντρο» σε κάποιον τομέα, δημιουργώντας έτσι μία κραταιά οικονομία. Π.χ. H Χαϊδελβέργη και το Τούμπιγκεν πανεπιστημιουπόλεις με προσέλκυση χιλιάδων φοιτητών, το Metzingen εμπορικό κέντρο πανευρωπαϊκού βεληνεκούς, στο οποίον συνυπάρχουν όλες σχεδόν οι μεγάλες μάρκες ένδυσης και υπόδησης, πωλώντας τα αυθεντικά προιόντα τους σε τιμές έως και 70% κάτω του κόστους. Ολίγον βεβαίως χρειάζεται να τονισθεί, ότι με τον τρόπο αυτό μία ασήμαντη πόλη μπορεί να καταστεί εμπορικό, πνευματικό, πολιτισμικό και τουριστικό κέντρο, με τα αντίστοιχα οφέλη για την τοπική οικονομία και την εν ευρεία εννοία αποκέντρωση.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Κίνητρα για τη δημιουργία κορυφαίων ιδιωτικών πανεπιστημίων (ελληνοφώνων και αγγλοφώνων), εις τρόπον ώστε όχι απλώς να καταστεί η χώρα προορισμός πολιτισμού, γνώσης και μάθησης αλλά και να παραμένουν στην Ελλάδα, οι Έλληνες φοιτητές, που δεν καταφέρνουν να εισαχθούν με το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων στα κρατικά πανεπιστήμια.
Δημιουργία κέντρων έρευνας και τεχνολογίας με άμεσο επαναπατρισμό του σπουδαίου εγχώριου επιστημονικού προσωπικού, που διαπρέπει στο εξωτερικό. Επιλογή και κρατική στήριξη των τομέων αριστείας και εξαγωγή τεχνολογίας στο εξωτερικό. Μάλλον ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε συνειδητά, οτι δεν μπορεί ή δεν μας αξίζει το μοναδικό εξαγόμενο προϊόν της χώρας να είναι ο τουρισμός.
Σε άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο, στήριξη της οικονομίας σε περισσότερους από έναν πυλώνες (απαγκίστρωση από τον τουρισμό ως μονοπωλιακό έρεισμα της οικονομίας) ούτως ώστε η οικονομία της χώρας να μην απειληθεί με κατάρρευση, αν καταρρεύσει η μία και μοναδική βάση της οικονομίας.
Δημιουργία Πανευρωπαϊκού αλλά παγκοσμίου εμβελείας και ακτινοβολίας Κέντρου Ελληνικής Φιλοσοφίας και Επιστημών στην Αθήνα, εις τρόπον ώστε η αρχαία μητρόπολη της Ευρώπης να καταστεί εκ νέου defacto πολιτισμικό κέντρο αυτής.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
Απαγκίστρωση από τη λογική του ανάδελφου έθνους, διά της δημιουργίας φιλελληνικού τόξου στο σύνολο των βορείων συνόρων της χώρας μας. Είναι επιτέλους καιρός για τη δημιουργία στη Βόρεια Ελλάδα ενός μεγάλου Διαβαλκανικού αγγλόφωνου πανεπιστημίου, εφάμιλλου των κορυφαίων διεθνών, το οποίο δεν θα μορφώνει απλώς αλλά θα παράγει φιλέλληνες ηγέτες για τα γειτονικά βαλκανικά κράτη, διαπνεόμενους από τα πανανθρώπινα ιδεώδη και τις διαχρονικές αξίες του ελληνικού πνεύματος αλλά και γαλουχημένους στην ιδέα των κοινών ιστορικών καταβολών τους με την Ελλάδα.
Ποιος έχει μιλήσει τόσα χρόνια για την ελληνική καταγωγή ενός τεράστιου ποσοστού των κατοίκων της Βόρειας Μακεδονίας (πολλοί εκ των οποίων ελληνοβλαχικής καταγωγής) ή για τη συγγενική προς τους Έλληνες καταγωγή των Ιλλυρίων κατοίκων της Αλβανίας και δεν εννοώ βεβαίως μόνο τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου.
Δημιουργία φιλελληνικού τόξου και εντός της Τουρκίας, διά της εκτεταμένης προβολής της κοινής καταγωγής πλήθους των γειτόνων, μουσουλμάνων πλέον στο θρήσκευμα με τους Έλληνες.
ΑΜΥΝΑ
Άμεση επανασύσταση και χρηματοδότηση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, με την ταυτόχρονη λειτουργία κέντρου έρευνας και αμυντικής τεχνολογίας, για την ανάπτυξη πρότυπων συστημάτων άμυνας. Σημειωτέον δε, ότι ακόμη και η ανάπτυξη ενός αμυντικού πυραυλικού συστήματος μέσου βεληνεκούς και η τοποθέτησή του σε μερικές δεκάδες από τις χιλιάδες νήσους, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου θα καθιστούσε άμεσα τη χώρα απόρθητη σε οποιαδήποτε εχθρική επιβουλή.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ (ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ –ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ)
Αλλά και προπάντων χορήγηση σοβαρότατων κινήτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπογεννητικότητας, που συνιστά την Αχίλλειο Πτέρνα του έθνους, με την εξέταση ακόμη και σημαντικού μηνιαίου επιδόματος για το τρίτο παιδί μέχρι την ενηλικίωση ή και το πέρας των σπουδών αυτού με ταυτόχρονη μείωση της φορολόγησης των τρίτεκνων οικογενειών.
Το εν λόγω δεν συνιστά απλώς μία πρόταση ανάμεσα στις άλλες για την ενδυνάμωση της κρατικής μας οντότητας αλλά μία conditio sine quanon για την επιβίωση του έθνους, καθώς αν δεν αλλάξει ταχέως ο ρους των πραγμάτων ουδείς δύναται να σοβαρολογεί ισχυριζόμενος, οτι η Ελλάς των 7.500.000 ή των 5.000.000 θα κατορθώσει να διατηρήσει το Αιγαίο ή την ίδια την κρατική της υπόσταση απέναντι σε έναν επεκτατικό γείτονα των 120.000.000 ή 150.000.000.
Υπό το ίδιο το ανωτέρω πρίσμα οφείλει να θεωρηθεί και η άμεση ανάγκη ποσόστωσης των νόμιμων ή παράνομων αλλοδαπών μεταναστών στις παραμεθορίους και ευαίσθητες περιοχές καθώς και η αξιοποίησή τους, ως εργατικού δυναμικού στην προσπάθεια ανασύστασης της βιομηχανίας, γεωργίας και κτηνοτροφίας της χώρας.
Η ευκαιρία αφύπνισης και εθνικής παλιγγενεσίας ωστόσο, την οποίαν αυτή τη στιγμή μας παρέχει η συνύπαρξη με έναν δύσκολο γείτονα ίσως να είναι η τελευταία και κεφαλαιώδους σημασίας για την εθνική μας επιβίωση, η δε ιστορική ευθύνη για την πραγμάτωσή της, ανήκει όχι μόνο στους πολιτικούς αλλά και ιδίως στους ίδιους τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι έκαστος από το μετερίζι, που του αναλογεί οφείλει να υψώσει το ατομικό και συλλογικό του ανάστημα, προκειμένου να καταστεί άξιος και όχι καφενειακός κοινωνός και συνεχιστής της ιστορίας των προγόνων του.
