Ο άνθρωπος που αποχαιρετάμε, ο πατέρας μας, ο Ηλίας, είδε το πρώτο φως της ζωής σε ένα μικρό χωριό της Φλώρινας, το Φανό, χωριο προσφύγων ποντιακής καταγωγής στις 20 Ιουλίου του 1939, λίγο πριν ξεσπάσει ο Πόλεμος.Οι γονείς του, Ευθυμία και Ματθαίος, φέρνουν στον κόσμο δύο χρόνια μετά τον μικρότερο αδερφό του, Νίκο.
Η οικογένεια ζει μέσα στις δυσκολίες που δημιουργεί ο πόλεμος και αργότερα ο Εμφύλιος, σε μια γωνιά της Ελλάδας, που ταλαιπωρήθηκε και από τα δύο για αρκετά χρόνια.Η αναζήτηση καλύτερης τύχης τους φέρνει γύρω στο 1959 στην Αθήνα.
Χτιζουν το πατρικό σπίτι στην Πεύκη, ο Ηλίας δουλεύει με τον πατέρα στην οικοδομή και ταυτόχρονα, φύσει φιλομαθής , τελειώνει το νυχτερινό σχολείο, αποφοιτά από τη Σιβιτανίδειο Σχολή, μαθαίνει αγγλικά, διαβάζει όσο του το επιτρέπουν οι συνθήκες και στηρίζει το μικρότερο αδερφό του,που μπαίνει στη Φιλοσοφική σχολή και γίνεται φιλόλογος.
Το 1968 γνωρίζει τυχαία τη μαμά μας εδώ στο Μαρούσι. Ειναι οχτώ χρόνια μικρότερη από εκείνον με λαμπερά πράσινα μάτια και κατάμαυρα μακριά μαλλιά.Την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύονται. Γεννουν τρία παιδιά, την Έφη ,το Μάνθο, την Ευδοξια.
Η μητέρα μας μεγαλώνει με αφοσίωση και ο πατέρας φροντίζει να μην μας λείπει τίποτα. Δουλευει σκληρά, πρωί και απόγευμα.Τον θυμάμαι πάντα με τα ρούχα της δουλειάς. Καταφερνει ,ενώ λείπει όλη μέρα σχεδόν από το σπίτι, με ένα μαγικό τρόπο, να είναι πάντα παρών.Δε θυμάμαι να μας έχει μαλώσει ποτέ.Δε θυμάμαι ποτέ να έχει μαλώσει με τη μάνα.
Ειχαμε την τύχη να μας μεγαλώσει ένας τέτοιος άνθρωπος.Που μας έδινε πάντα περιθώριο να επιλέξουμε μόνοι μας.Δεν έδινε συμβουλές.Δεν επέβαλλε τη γνώμη του.”Πάντα δοκιμάζετε το καλόν κατέχετε”μας έλεγε .Μας σπούδασε, μας φρόντισε, μας προίκισε, κυρίως όμως μας αγάπησε. Βαθια.Αγνα. Χωρις όρους, χωρίς όρια.Το ίδιο και τα εγγόνια του.Τη Δαληνη ,την Κάλλια ,τον Πάρη του .
Εργατικός , τρυφερός, ευαίσθητος, δοτικός, με χιούμορ, άνθρωπος ευγενικός, όχι με την έννοια της αστικής ευγένειας μόνο,αλλά με τη λογική τού να μην προσβάλει τους ανθρώπους,να δίνει σε όποιον είχε ανάγκη, να είναι εκεί όταν τον χρειάζεσαι. Παρων. Διαθεσιμος. Διακριτικος . Περήφανος. Αξιοπρεπης.
Με τη σοφία που του χάρισαν οι εμπειρίες της ζωής, με αγάπη για τη χαρά που δίνουν τα απλά πράγματα. Ολιγαρκης.
Ένας άνθρωπος που πάτησε με βήματα απαλά στη Γη και αφήνει πίσω του μόνο Αγάπη.Ντυμενο με την αγάπη που μας ανεθρεψες σε χαιρεταμε σήμερα πατέρα, παππού μας .
Ταξίδεψε στο Φως ρίζα μας. Θα είμαστε για πάντα μαζί.
2.2.2024
Καρπαθιακά Νέα
