του Αριστείδη Μιαούλη
Πριν από λίγο μου ήρθε το άσχημο μαντάτο. Το Διαφάνι, Όλυμπος και η Κάρπαθος που αγάπησε πενθούν απόψε το χαμό της!
Βαθειά η θλίψη και στην δική μου ψυχή. Από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα και αγάπησα στην Κάρπαθο. Αμοιβαία τα αισθήματα και η αλληλοεκτίμηση.
Ήταν η προσωποποίηση του Διαφανιού. Έλεγες Κανιώ Πρωτόπαπα και εννοούσες Διαφάνι. Και το αντίστροφο.
Το Κανιώ για όλους και για όλα. Στις χαρές και τις λύπες συγγενών συγχωριανών φίλων μακρινών και κοντινών.
Το καφενείο ήταν το κέντρο και το επίκεντρο Διαφανιού και Διαφανιωτών.
Πρώτος και τελευταίος μας σταθμός. Για όλο τον κόσμο και απ’ όλο τον κόσμο ήταν ο άνθρωπος που γνώριζε και συνέτρεχε για τα πάντα.
Ότι ώρα και να ήταν, σε όποια κατάσταση και να ήταν. Κανιώ μου καλό παράδεισο! Και μην ξεχάσεις την κυνομαλέα να προσφέρεις εκεί που θα πας!
Όπως και σε μας εδώ στον μάταιο τούτο κόσμο που την πρόσφερες πάντα μυρωδάτη. Θα την περιμένουν και εκεί από τα χεράκια σου τα κουρασμένα.
Συμπάσχουμε και εμείς όλοι με τους δικούς σου στέλνοντας τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια!
