Δεν περίμενα ότι θα έφευγε τόσο νέος ο Παντελής Τσέρκης, ένας από τους ανθρώπους μας με το χαμογελαστό πρόσωπο.
του Γιάννη Χατζηβασίλη
Για αυτό κάνω αυτό το μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του, για να τον μάθουν και οι νεότεροι.
Αιωνία η μνήμη του φίλου μας. Είναι ο τέταρτος ποδοσφαιριστής της ποδοσφαιρικής ομάδας της Ολύμπου.
Πρώτα ο Αντώνης Σοφούλης, μετά ο Γιάννης Χηράκης, ακολούθησε ο αδερφός του, Νίκος και τώρα ο Παντελής.
Αιωνία η μνήμη θα τον θυμόμαστε. κουράγιο στο γιο του Νίκο, στη γυναίκα του και στα αδέρφια του, και στους λοιπούς συγγενείς.
Καλό ταξίδι φίλε!
Ένα μικρό αφιέρωμα στον καλό μου φίλο Παντελή Β. Τσέρκη, (Όλυμπος 1951 Βαλτιμόρη 2022). Γνωριστήκαμε περισσότερο στο τοπικό πρωτάθλημα Καρπάθου. Με εκείνη την ομάδα που άφησε στο πέρασμα της πολλές καλές αναμνήσεις. Συναντηθήκαμε από διάφορα μέρη διαμονής εκτός Ολύμπου, και φτιάξαμε μια ομάδα όνειρο.
Ο Παντελής ήταν γεμάτος χιούμορ και κάναμε πάρα πολύ καλή ατμόσφαιρα κάθε φορά που βρισκόμασταν. Πάντοτε είχαμε σκοπό να δίνουμε χαρά γύρω μας. Μπορείτε να το διαπιστώσετε σε αυτό το αφιέρωμα και να καταλάβετε τον χαρακτήρα του. Στην Αυλώνα, το 1990, ήταν προεκλογική περίοδος κοινοτικών εκλογών και ο φίλος μας, Γιώργος Τσαμπανάκης, μας ρωτούσε για το πρόγραμμα μας.
Πάντα με το χαμόγελο ο άνθρωπος αυτός, που από 6 μηνών έχασε τη μητέρα του. Καλή καρδιά. Χάρηκα όταν τον είδα στο Διάφανι πριν ένα χρόνο με τον γιο του Νίκο, να σημειώσω ότι είχε 10 χρόνια να έρθει από την Βαλτιμόρη στο Διάφανι.
Αισθάνθηκα αυτή τη χαρά που έφερε το γιο του στο Διάφανι για να δει την μητέρα πατρίδα. Στεναχωρήθηκα όταν τον είδα να έχει πρόβλημα στα πόδια και να κρατά μπαστούνι.
Και μια ακόμη ανάμνηση. Τον βάφτισαν έξι νοσοκόμες κι αυτό γιατί ήταν στο νοσοκομείο ένα χρόνο, δεν μπορούσαν να τον βάλουν στο ορφανοτροφείο, έπρεπε να γίνει ενός χρόνου.
