Γράφει ο Ανδρέας Ηλία Μακρής
Το μνημιακό κτιριακό συγκρότημα του Επαρχείου στα Πηγάδια, δημιουργική έμπνευση του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα του Μεσοπολέμου Rodolfo Petracco(1), ακόμη και σήμερα εξακτινώνει σε ευρωπαϊκά επίπεδα τη συγκεκριμένη περιοχή.
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι, επί Ελληνικής Διοίκησης το κτίριο αυτό καθ΄εαυτό συντηρείται με επάρκεια από τις εξωτερικές φθορές που υφίσταται, λόγω της χωροθέτησης του στην παραλιακή ζώνη εκτεθειμένο στους ανελέητους βοριάδες, σε αντίθεση βέβαια με τον περιβάλλοντα χώρο, που έχει υποστεί τον γνωστό «ακρωτηριασμό».
Όμως, το ευμεγέθες ρολοϊ του τοποθετημένο στη μετόπη του 4ου ορόφου, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του… 1960 μας έδειχνε επακριβώς και από απόσταση εκατοντάδων μέτρων την ώρα.
Έκτοτε, κακώς, κάκιστα οι δείκτες του ρολογιού σταμάτησαν στην ένδειξη:
7 παρά 20 !…
Θεωρώ ότι, στοιχεία της κατασκευάστριας Εταιρείας του ρολογιού (Πόλη, κωδικός, τύπος) θα πρέπει να είναι εγχάρακτα στο εκκρεμές. Οφείλουμε να αναζητήσουμε άμεσα στην κατασκευάστρια χώρα (εν προκειμένω, η Ιταλία) ειδικευμένους τεχνικούς για την επισκευή και συντήρηση του εμβληματικού ρολογιού.
Σιγά τα κόστη. Περισσότερο καταλογίζεται διαχρονική αμέλεια στους αρμοδίους.
Μόνον τότε, οι Πηγαδιώτες θα πάψουμε να σιγοτραγουδάμε παραπονιάρικα, τη μεγάλη επιτυχία του Τόλη Βοσκόπουλου:
«Ένα ρολόϊ σταματημένο…»
(φωτογραφία Αρχείου)
