Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το θάνατο του Μενετιάτη πατριώτη Γιάννη Μαρή έτσι την Πέμπτη, 9 Ιουνίου 2022, θα τελεστεί μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του, στον Ιερό Ναό Παναγίας Μενετών.
Ο Γιάννης Μιχαήλ Μαρής γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1939 στις Μενετές κι αφήνει τις μνήμες του κληρονομιά στον τόπο του, αφού κατάφερε να γράψει τη ιστορία και τη διαδρομή του σε ένα βιβλίο. Το έργο του έχει τίτλο «Εμπειρίες Ζωής», από τις εκδόσεις Γρηγόρη και σε φροντίδα, επιμέλεια του ομότιμου καθηγητή Λαογραφίας Μήνα Αλ. Αλεξιάδη, ο οποίος, είναι αλήθεια, ότι πρότεινε και “πίεσε” τον Γιάννη Μαρή να γράψει αυτό το έργο ζωής.
Ο Γιάννης Μαρής μάλιστα αναφέρει ότι το βιβλίο του είναι αφιερωμένο στους γονείς του, Μιχάλη Ιωάννου Μαρή (1888-1988) και στη μητέρα του, Αθηνάς Μαρή (1904-1976) το γένος Ψαρά.
«Τότε στο χωριό δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνα, αυτοκίνητα. Το νησί μου, στην νοτιοανατολική εσχατιά του Αιγαίου, ήταν αποκομμένο από όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Έζησα τον φόβο και τις δυσκολίες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, το μεταναστευτικό ρεύμα και την εγκατάλειψη της Καρπάθου, την ανοικοδόμηση και την τουριστική ανάπτυξη του νησιού, καθώς επίσης και τις διάφορες πολιτικές και οικονομικές κρίσεις της πατρίδας, και θα ήθελα οι αναγνώστες μου να με κρίνουν με επιείκεια για όσα διαβάσουν».
Ο Γιάννης Μιχαήλ Μαρής ήταν ένα από τα πολλά καρπαθάκια με πολλά όνειρα αλλά όπως ο ίδιος λέει φτωχός, έμαθε γράμματα, ανέβηκε στην Αθήνα κι από εκεί, αν και καλός μαθητής, διάλεξε να ξενητευτεί στην Γερμανία για σπουδές διότι όπως γράφει «ήταν ο υπέρμετρος εγωισμός του! Φοβόταν το ρεζίλι αν δεν κατάφερνε να γράψει καλά και να περάσει σε μια σχολή των Αθηνών».
Γλαφυρές γεμάτες αλήθεια περιγραφές, από έναν ακέραιο πατριώτη, συνθέτουν τη βιογραφία του. Πολλά επίθετα θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την προσωπικότητα του, άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαία η επαγγελαμτική του σταδιοδρομία. Χημικός Μηχανικός από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου και ιδιοκτήτης της πρωτοπόρας χημικής βιομηχανίας VIOPOL. Στη συνέχεια η βιομηχανία του άλλαξε ονόματα, παράλληλα ασχολήθηκε και με την παραγωγή υλικών μονώσεων φτάσαμε στην MARISPOLYMERS AE.
Αγαπούσε, πονούσε τον τόπο του και φρόντιζε να βρίσκει τρόπους και εντελώς αθόρυβα να το δείχνει. Ένα παράδειγμα ήταν η βοήθεια του στον Σύλλογο Απανταχού Μενετιάτων Αττικής. Ο Γιάννης Μαρής έδινε τη γενναία προσφορά του και την ίδια στιγμή δεν ήθελε να γίνεται καμιά αναφορά για αυτό. Κι αυτό γιατί είχε βαθιά συστολή και ένα μέτρημα που χαρακτηρίζει εκείνη τη γενιά της προσφοράς που ήθελαν πολλά να κάνουν και λίγα να λένε!
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι η σύζυγος του είναι Γερμανίδα, η Κρίστιν Πέτερς, και μάλιστα έκανα δυο γάμους! Έναν στις Μενετές, τον Φλεβάρη 1968 και ένα γάμο στο Wiesbaden της Γερμανίας!
Η ψυχή του Γιάννη ήδη τριγυρνά λέφτερη στα σοκάκια των Μενετών και πιάνει κουβέντα με τους παλιούς του φίλους και τους συμμαθητές του.
