Του Μανώλη Δημελλά
Η Φαίνη Άγγελος (Fannie Aggelos), γεννήθηκε το 1927 στις Μενετές της Καρπάθου. Ο Θεός την προόρισε για μια λαμπρή καριέρα και εκείνη όχι μόνο δεν απέφυγε τις επαγγελματικές προκλήσεις αλλά σε κάθε μάχη έδινε τον εαυτό της.
Έγινε δικηγόρος, σε μια εποχή που οι γυναίκες ήταν σπάνιες σε αυτό το επάγγελμα και δεσμεύτηκε να επεκτείνει τις τάξεις των γυναικών και των μειονοτήτων στον χώρο της νομικής. Πέθανε στις 9 Απριλίου 2015 στο Νοσοκομείο Johns Hopkins λόγω επιπλοκών από το μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο.
Από το 1978, τότε ήταν Φαίνη Άγγελος ήταν 51 ετών, εργάστηκε σταθερά ως δικηγόρος στα Δικηγορικά Γραφεία του Πήτερ Γ. Αγγέλου, του αδελφού της, που παράλληλα ήταν και εξακολουθεί να είναι ο ιδιοκτήτη της γνωστής ομάδας μπέιζμπολ Orioles.
«Γεννήθηκε για να κάνει αυτή τη δουλειά», είχε είπε κατά την κηδεία της ο αδελφός της Πήτερ Άγγελος, περιγράφοντας τη μεγαλύτερη αδερφή του, ως δικηγόρο που ήταν οργανωμένη, ενημερωμένη για κάθε νέα νομολογία και «απόλυτα αφοσιωμένη στην εργασία της».
Η Φαίνη Άγγελος ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ιωάννη Αγγέλου και της Φραγγουλιά Μελλισηνού, του Βασιλείου. Γεννήθηκε στην Κάρπαθο και μεγάλωσε στη Βαλτιμόρη. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Patterson και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Towson.
Μετά το κολέγιο, η Φαίνη Άγγελος εργάστηκε στην IBM, αλλά ήταν πόθος της να γίνει δικηγόρος, εμπνευσμένη, όπως είχε πει η ίδια, από το παράδειγμα του παππού της Βασιλείου Μελλισηνού και ιδιαίτερα του προπάππου της, του Αζά, λαϊκού ηγέτη της Καρπάθου, Ιωάννη Μελλισηνού.
Το 1947, ενώ συνέχισε να εργάζεται καθημερινά, εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βαλτιμόρης. Αποφοίτησε το 1951 ως κορυφαία φοιτήτρια, μία από τις τρεις γυναίκες στην σχολή και μία από τις πρώτες Ελληνοαμερικανικές γυναίκες που έγιναν δικηγόροι.
Η σπουδές και τα βιβλία ήταν προτεραιότητα για την αδερφή του, είχε πει ο κ. Πήτερ Άγγελος. “Ήταν πολύ επιμελής … [ενώ] εγώ τις περισσότερες φορές έπαιζα έξω μπάλα “.
Η Φαίνη Άγγελος πέρασε τις εξετάσεις του Μέρυλαντ και άνοιξε δικηγορικό γραφείο στη Βαλτιμόρη. Παντρεύτηκε το 1954 και απέκτησε τρία παιδιά. Ενεργό μέλος στην ενορία του Ευαγγελισμού των Θεοτόκων, του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Δημητρίου, η Φαίνη Άγγελος ενδιαφέρθηκε για την εκκλησία, ειδικά προς το τέλος της ζωής της, όπως είχε πει τότε ο κ. Μιχαήλ Παστρικός, ιεράς του Αγίου Νικολάου, ο οποίος την γνώρισε τον τελευταίο χρόνο της ζωής της.
«Όταν έμπαινε στο δωμάτιο, από μακριά καταλάβαινες ότι ήταν μια αριστοκρατική κυρία», προσθέτοντας ότι έμαθε για πρώτη φορά την Φαίνη Άγγελο μέσω της κόρης του, δικηγόρου στην εταιρεία του Peter Angelos.
Η Φαίνη Άγγελος διετέλεσε πρόεδρος της Καρπαθιακής Εκπαιδευτικής Προοδευτικής Ένωσης. Ίδρυμα που κρατά την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού και προσφέρει υποτροφίες σε Ελληνοαμερικανούς.
Βοήθησε πολλές νέες γυναίκες, ενθαρρύνοντάς τις να αναζητήσουν υψηλότερη εκπαίδευση και να έχουν φιλοδοξίες σε τομείς που παραδοσιακά προορίζονταν για άνδρες.
Σε αναγνώριση της εντυπωσιακής νομικής καριέρας της, της ακούραστης υποστήριξής της για ίσες ευκαιρίες και του εξαιρετικού χαρακτήρα και του πνεύματος της, το 2013 η Σχολή Νομικής ονόμασε το διάσημο προπαρασκευαστικό πρόγραμμα νομικής εκπαίδευσης Ακαδημαϊκής Αριστείας, σε Πρόγραμμα Fannie Angelos, προς τιμήν της.
Η Fannie Angelos είχε ενεργό ρόλο στο πρόγραμμα. Ήταν ενθουσιασμένη με τους μαθητές, συναντήθηκε μαζί τους και τους βοηθούσε ώστε να πετύχουν και να ξεπεράσουν τα προσωπικά και θεσμικά εμπόδια.
Αυτό το πρόγραμμα είχε σχεδιαστεί για να αυξήσει την ποικιλομορφία στο νομικό επάγγελμα, επεκτείνοντας την πρόσβαση σε φοιτητές από από τα ιστορικά κολλέγια του Μέριλαντ που φοιτούν μαύροι. Το πάθος, το πνεύμα και το θάρρος της συνεχίζουν να εμπνέουν τους φοιτητές για να συνεχίσουν τα όνειρά τους.
Σε όλη τη ζωή της η Φαίνη Άγγελος υπηρέτησε τη Δημοκρατία, ασχολήθηκε με την πολιτική, ανησυχούσε για τα αστικά δικαιώματα, τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες.
Μιλούσε πολύ καλά ελληνικά! Μάλιστα είχε επισκεφθεί τρεις φορές την Κάρπαθο και κάθε φορά ανέβαινε στο χωριό της, τις Μενετές. Θυμόταν και ανέφερε τους φίλους και τους συγγενείς της. Δεν ξεχνούσε ούτε τα μετόχια των Μενετών, τα μέρη που μεγάλωσαν γενιές από τους πρόγονους της. Διάλεγε να περπατά μέχρι της Εξήλες και επέστρεφε γαλήνια και ευχαριστημένη στο χωριό της.
Με στοιχεία από: University of Baltimore
