του Μανώλη Δημελλά, φωτογραφία Νάσος Τριανταφύλλου
Τι είναι το ποδήλατο; Ο Μπαμπινιώτης μας λέει: “δίτροχο και μερικές φορές τρίτροχο όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης περιστρέφει με την μυική δύναμη των ποδιών του τα πεντάλια, που κινούν μία αλυσίδα, η οποία μεταδίδειτην κίνηση στους τροχούς”.
Από όλους αυτούς που μαθαίνουν ισορροπία πάνω σε δυο ρόδες κάποιοι έχουν ταλέντο, πέρα από την αγάπη για το ποδήλατο και τα αμέτρητσ ωφέλη που προσφέρει, ξεχωρίζουν και γίνονται πρωταθλητές. Μια από αυτούς είναι Καρπαθιά, η Φωτεινή Νικήτα, ανεβαίνει στη σέλα, πιάνει το τιμόνι, καρφώνει τα παπούτσια στα πετάλια και γίνεται σίφουνας! Κι αυτό είναι είδηση! Έτσι λοιπόν τα Καρπαθιακά Νέα την αναζήτησαν και μίλησαν μαζί της.
- Πόσο καιρό ασχολείσαι με την ποδηλασία πίστας; Τι είναι αυτό που σε τράβηξε σε αυτήν;
Πρώτη φορά στη ζωή μου μπήκα μέσα στην πίστα της Ρόδου το 2011. Η αλήθεια είναι πως τότε ήμουν μικρή και δεν έδινα πολύ έμφαση στο τι μου άρεσε και τι όχι, απλά έκανα ότι μου έλεγε ο προπονητής μου. Την πρώτη φορά όμως, που μπήκα στο ποδηλατοδρόμιο της Αθήνας στο ΟΑΚΑ το 2016, τότε ήταν που ήξερα ότι θέλω να ακολουθήσω τον συγκεκριμένο τομέα της ποδηλασίας. Από τότε μέχρι και σήμερα, η πίστα με ενθουσιάζει, με κάνει να ξεχνιέμαι και αυτομάτως ανεβάζει την ψυχολογία μου. Οι αγώνες που γίνονται στην πίστα είναι γεμάτοι ένταση και αδρεναλίνη, κάτι που με κάνει να «πορώνομαι» ακόμα περισσότερο κάθε φορά που τρέχω. Ελπίζω κάποια στιγμή της ζωής μου να μπορέσω να μεταφέρω την αγάπη μου για την ποδηλασία πίστας στα νεότερα παιδιά.
2. Εύκολο ή δύσκολο άθλημα; Έχει απαιτήσεις από εσένα; Δηλαδή χρειάζεσαι πολλές ώρες καθημερινά; Θα μπορούσες να το προτείνεις σε νέους που ψάχνουν ένα άθλημα;
Η ποδηλασία είναι ένα άθλημα που σε αναγκάζει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- να βασίζεσαι και να πατάς στα δικά σου και μόνο πόδια. Το να εντάξει ένα νέο παιδί το ποδήλατο στη ζωή του πιστεύω πως θα το βοηθήσει πολύ, καθώς καλλιεργεί όχι μόνο την φυσική του κατάσταση, αλλά και την ψυχική. Το ποδήλατο θέλει πειθαρχία, συνέπεια και πείσμα. Ειδικά αν κάποιος κάνει πρωταθλητισμό όπως κάνω εγώ, που χρειάζομαι περίπου 2-2,5 ώρες προπόνησης καθημερινά. Πιστεύω το μόνο απαιτητικό στην ποδηλασία είναι κάποιες θυσίες που πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να φτάσει κανείς σε υψηλό επίπεδο.
3. Είχες κάποιον μέσα στην οικογένεια που σε έσπρωξε προς το ποδήλατο; Ή ήταν «έρωτας» με την πρώτη ματιά με την ισορροπία και τις δυο ρόδες;
Όταν ήμουν ακόμα μικρή οι γονείς μου με είχαν ωθήσει να δοκιμάσω διάφορες δραστηριότητες όπως μπαλέτο, στίβο, κολύμβηση, παραδοσιακούς χορούς. Όμως κάποια μέρα ο θείος μου πρότεινε να δοκιμάσω την ποδηλασία, και ακόμα θυμάμαι την πρώτη μου προπόνηση πολύ χαρακτηριστικά. Ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Κυριάκος Κελεπέρας, με τον οποίο προπονούμαι ξανά τα τελευταία 3 περίπου χρόνια έπειτα από μερικές αλλαγές ομάδων τα προηγούμενα χρόνια. Ο «έρωτας» όμως, ήρθε όταν πρωτοξεκίνησα να ασχολούμαι περισσότερο με την πίστα, και έκτοτε κάθε μέρα που περνάει αγαπώ το ποδήλατο όλο και περισσότερο.
4. Ζεις στη Ρόδο έχει μεγάλη παράδοση το νησί σωστά; Πες μας λίγο για τον σύλλογο που είσαι την ιστορία του και την δίκη σου παρουσία.
Η Ρόδος έχει μεγάλη παράδοση στην ποδηλασία, και πόσο μάλλον στην ποδηλασία πίστας. Λόγω του ποδηλατοδρόμιου που έχουμε από το 1932 το οποίο φτιάχτηκε από τους Ιταλούς, υπήρξαν πολλοί δυνατοί αθλητές οι οποίοι διέπρεψαν σε πανελλήνιο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο σύλλογος μου είναι ο Α.Σ.Ρ. Έλαφος, ιδρύθηκε το 2013 αλλά ο προπονητής της ομάδας μου, Κυριάκος Κελεπέρας, είναι από τους πιο παλιούς και πιο έμπειρους προπονητές στο νησί καθώς υπήρξε για πολλά χρόνια προπονητής και σε άλλη ομάδα της Ρόδου στο παρελθόν. Η ομάδα μας έχει κάποια νέα παιδιά τα οποία έχουν απίστευτο ταλέντο και πιστεύω πως στα χέρια του Κυριάκου ο καθένας θα φτάσει εκεί που του αρμόζει. Εγώ από τη μεριά μου, κάνω ότι μπορώ συνδυάζοντας τις σπουδές με το ποδήλατο και συμμετέχω σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Έχω αρκετά μετάλλια από πανελλήνιου επιπέδου πρωταθλήματα και ελπίζω κάποια μέρα να μου δωθεί η ευκαιρία να τρέξω και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
5. Λένε πως το ποδήλατο είναι άθλημα προσωπικό, μετριέσαι εσυ και ο εαυτός σου. Είναι αλήθεια;
Η αλήθεια είναι πως το ποδήλατο είναι λίγο πολύ και τα δύο, και ατομικό αλλά και ομαδικό άθλημα. Ομαδικό διότι μια ομάδα σε βοηθάει να ανταπεξέλθεις καλύτερα σε δύσκολες και πολύωρες προπονήσεις, ανεβάζοντας το ηθικό και την ψυχολογία σου κατά τη διάρκεια της προπόνησης αλλά και ξεκουράζοντας σε λίγο παραπάνω πράγμα που είναι πολύ σημαντικό. Επίσης, μια ομάδα σε βοηθάει κατά τη διάρκεια των ομαδικών αγωνισμάτων στην πίστα και στον δρόμο λόγω της συνεργασίας που υπάρχει μεταξύ των συναθλητών. Ατομικό γιατί στηρίζεσαι στις δικές σου αντοχές και δυνάμεις, δεν είναι κανείς εκεί για να σε «σπρώξει» κατά τη διάρκεια ατομικών αγωνισμάτων όπως είναι αρκετά στην πίστα.
6. Τι ποδήλατο έχεις; Πες μας λίγο για την προπόνηση σου.
Έχω δύο ποδήλατα που χρησιμοποιώ για την προπόνησή μου, μια κούρσα (ποδήλατο δρόμου) μάρκας Wilier, και το ποδήλατο που αγωνίζομαι στην πίστα το οποίο είναι φιξ, δηλαδή χωρίς φρένα, μάρκας Look. Η προπόνηση μου διαφέρει από εποχή σε εποχή κατά τη διάρκεια του χρόνου, και συνήθως εξαρτάται από τον κύριο στόχο της χρονιάς. Η βασική προετοιμασία ξεκινάει από αρχές Νοεμβρίου και τελειώνει στα μέσα Μαρτίου. Η «χειμερινή» προετοιμασία όμως την λέμε εμείς, περιλαμβάνει δυο προπονήσεις την ημέρα (γυμναστήριο και ποδήλατο) τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες μέρες είναι μόνο μια. Από εκεί και μετά αρχίζουμε σιγά σιγά να ελαττώνουμε τον όγκο της προπόνησης, διότι πλησιάζει η αγωνιστική περίοδος.
7. Πας Κάρπαθο; Έχεις δεσμούς με το νησί της καταγωγής σου;
Η αλήθεια είναι πως έχω αρκετά χρόνια να πάω στην Όλυμπο, λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων. Μου λείπει αρκετά και σκέφτομαι το επόμενο καλοκαίρι να πάω εκεί για διακοπές με την οικογένεια μου (και με το ποδήλατό μου).
8. Τι σπουδάζεις; Το ποδήλατο πέρα από τον πρωταθλητισμό είναι τρόπος ζωής; Υπάρχουν περιθώρια για κάτι τέτοιο στην χώρα μας;
Σπουδάζω στο τμήμα Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην Καρδίτσα. Στην πόλη του ποδηλάτου, που πραγματικά είναι ότι καλύτερο για εμένα να βρίσκομαι εκεί. Όλοι κυκλοφορούν στους ποδηλατοδρόμους με τα ποδήλατα τους για να πάνε στη δουλειά, στο σουπερμάρκετ ή απλά για να ξεσκάσουν. Είναι πραγματικά υπέροχο το να βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών να οδηγάνε ποδήλατο μέσα στην πόλη. Για εμένα, το ποδήλατο πρώτα είναι τρόπος ζωής και μετά πρωταθλητισμός. Δηλαδή ακόμα κι αν κάποια στιγμή σταματήσω να ασχολούμαι εντατικά με το ποδήλατο, σίγουρα θα υπάρχει στην καθημερινότητά μου με πολλούς άλλους τρόπους.
