Καθόταν η γριούλα πλάι στο τζάκι. Δεν ξετύλιγε το νήμα. Δεν έκλωθε. Δεν ήταν άλλωστε η Κλωθώ. Ή μήπως ήταν; Ακολουθούσε με το βλέμμα τη φλόγα την αδάμαστη, και με το πνεύμα απορούσε μπροστά στο πληγωμένο σώμα του Ουρανού, ακούσιου πατέρα των Γιγάντων. Μοίρα ήταν ή Μούσα; Μακριά από τη στάχτη, έβλεπε μόνο εικόνες τρόμου και φωτός.
Ανοιχτή είχε την καρδιά της στον κόσμο γύρω ή και μακρινό. Θυμόταν το περίφημο σονέτο: Quand vous serezbien vieille. Την ξένιζε το dévidant et filant που ακολουθούσε. Δεν ήθελε να επεξεργάζεται το νήμα από κλωστή. Ήθελε το νήμα τής σκέψης. Μυστικό για να μείνουμε νέοι ως τα βαθιά γεράματα. Προτιμούσε μολύβι και χαρτί, ή, έστω, ένα σύγχρονο μικρό, πολύ μικρό, υπολογιστή. Να τον κρατά στα γόνατά της σαν μωρό. Και να γράφει. Γραφή – καινούργια ζωή. Στην αγκαλιά της. Τι ευλογία η ανάγνωση, αν στη γραφή μάς οδηγεί. Τι ευλογία ένα παιδί να σου χαμογελά. Η δεύτερη όψη της αιωνιότητας, λέει ο Φιλόσοφος. Σαν να μη θυμάται ότι η δεύτερη γεννά την πρώτη, την Τέχνη.
Αθάνατη η ποίηση. Και όλοι γράφουμε. Φθονώ, φθίνω.
Χωρίς χαρτί και μολύβι, γράφεις; Ή κάθεσαι μπροστά στο θεό Υπολογιστή, πατάς σε αστέρια και νομίζεις πως γράμματα και ιδέες εκ του μηδενός γεννιούνται;
Περιοδικό Θευθ, τεύχος 14, Δεκέμβριος 202
Η Ζωή Σαμαρά γεννήθηκε στην Κάρπαθο το 1935, πολλοί Καρπάθιοι αναρωτιούνται και λένε πως τέτοιο επίθετο δεν έχει το νησί. Πράγματι, έχουν δίκιο, το επίθετο Σαμαρά είναι απόκτημα από το σύζυγο της, οι φίλοι και οι συγγενείς την γνωρίζουν με το επίθετο του πατέρα της, του ράφτη, με καταγωγή από το Καστελλόριζο, του Κωνσταντίνου Μαλαξού. Η Ζωή είναι γέννημα και θρέμμα του Κάβου, της γειτονιάς πάνω από το λιμάνι της Καρπάθου. Η μητέρα της, η Μαριγώ Λάμπρου είχε καταγωγή από το χωριό Όθος.
Ομότιμη καθηγήτρια της Θεωρίας της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, διδάσκει Θεατρική Γραφή σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Έχει επίσης διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ. Εκτός από μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού, γράφει ποίηση, δοκίμιο, κριτική βιβλίου. Έχει μεταφράσει ποίηση και θέατρο. Πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης μέχρι το 2016, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και Διευθύντρια του λογοτεχνικού περιοδικού Θευθ . Αναφέρεται σε Διεθνή Who’s Who. Υπήρξε πρόεδρος του ΕΤΟΣ (της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης), αντιπρόεδρος του Κρατικού Ωδείου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Είναι πρόεδρος του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης της «Τέχνης» Κιλκίς. Οι εκδόσεις Champion (Παρίσι-Γενεύη) κυκλοφόρησαν το 2005 συλλογικό τόμο προς τιμήν της, με τον τίτλο «Le verbe et la scène. Travaux sur la littérature et le théâtre en l’honneur de Zoé Samara».
