"Η αβάρετη λύρα του Μανώλη Κωστέτσου σίγασε για πάντα" Όπως του είπε και ο Στάθης Θεοχαρίδης στην Αυστραλία που έπαιζε βιολί.
Πολύ με εσυγκηνησες Κοστετσο Μανωλάκη.
Και θύμησες μου δοξαριες του γέρο Παπουτσάκη.
Ο θάνατος είν’ υπαρκτός και του ανθρώπου μοίρα.
Και σιγασε Κοστετσο μας και τη δική σου λύρα.
Όργανο εξαιρετικό άτομο αγαπημένο
Ο θάνατος στον άνθρωπο είναι το πεπρωμένο.
Σε κάθε γλέντι και χαρά από τους πρώτους πρώτος.
Αβαρετος με όρεξη όργανο μες το Όθος.
Κοστετσο στη παράδοση μεγάλη η προσφορά σου.
Να τρέξεις πάντα γρήγορα με όλη τη καρδιά σου.
Το κράτησες περήφανα εσύ το όργανο σου.
Μετεφερες τη λεβεντιά στο γιό στον εγγονό σου.
Ψηλά θα το κρατησουνε εσένα το όνομα σου.
Λύρα λαούτο μάθανε χρόνια πολλά κοντά σου.
Τα γλέντια οι συμμετοχές δεν είναι και ελεια.
Κοστετσο η στη Κάρπαθο και η στην Αυστραλία.
Σε τούτο το ταξίδι σου που φεύγεις Μανωλάκη.
Θα βρεις το Βλάχο το Φραγκιο και το Βασιλαρακη.
Το καπετάνιο εκεί θα βρείτε το κόκκινο το Νίκο.
Έχει παρέα μπόλικη για να γλεντισεις λίγο.
Το Βασιλάκη εκεί θα βρεις μαζί τον Αχιλλέα.
Πολλούς οθειτες χωριανούς να κάνετε παρέα.
Έχε καλό παράδεισο η μνήμη σου αιωνια.
Τεράστιο θανε το κενό εδώ στη κοινωνία.
Πολλές φορές γλεντισαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Θερμά συλλυπητήρια η στα παιδιά και εγγόνια.
Το χώμα το οθειτικο σαν πούπουλο να απλώσει.
Στη σύζυγο σου ο θεός παρηγοριά να δώσει.
Λύρα όταν θα ακούγεται θα σε θυμάμαι πάντα.
Έχε καλή Ανάπαυση η στου Χριστού τη βαντα.
Καλό ταξίδι Μανώλη
Ιωάννης Μιχαήλ Λαγωνικος