ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΟΥ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕΙ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ – ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Όταν αγγίζουμε πάνω σε έργα τέχνης που αντιπροσωπεύουν συναισθήματα και μνήμες, όπως αυτό το άγαλμα της γυναίκας του καρταερεί πρέπει να τα αγγίζουμε με ευλάβεια…
Εφόσον οι καλλιτέχνες που το δημιούργησαν είναι εν ζωή, καλό θα ήταν από σεβασμό αλλά και το σωστό, να αφήνουν αυτούς να το συντηρήσουν
Τα αγάλματα όταν έχουν ξεθωριάσει τα χρώματα τους , πρέπει να παίρνουν τη θέση που τους αξίζει ζωντανεύοντας τα με το χρώμα, γιατί αυτά τα έργα έχουν ψυχή και αντιπροσωπεύουν τον τόπο που μας γέννησε!
Από το 2000 που έγινε το Σιντριβάνι και το άγαλμα της γυναίκας στον τοίχο που αγναντεύει το πέλαγος καρτερώντας τους ξενιτεμένους της το συντηρούμε με τα αδέρφια μου εδώ και 22 χρόνια και δεν πήραμε χρήματα ποτέ.
Μόνο το 2017 από τον αγαπητό μου φίλο και τώρα κουμπάρο Γιώργο Πρωτόπαπά του Βασίλη , που είδε και τότε ότι ήταν ασυντήρητο το Συντριβάνι και το άγαλμα με κατεστραμμένο το στιβάνι μας έδωσε 500 ευρώ, χωρίς να ακουστεί το όνομα του, πάντα ο Γιώργος έχει αυτή την αγάπη για τη γενέτειρα του και το δείχνει έμπρακτα πολλές φορές.
Επειδή είδα ότι ο σύλλογος της Νέας Υόρκης και ο πρόεδρος του Νίκος Γ. Πρωτόπαπας ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Μανώλη Λιορεΐση για οικονομική βοήθεια για την συντήρηση και επαναλειτουργία του Σιντριβάνιού και τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτό , γιατί πραγματικά αυτό το έργο έχει πάρα πολλά στοιχεία πάνω του .
Είναι σαν μία βιβλιοθήκη, μνήμης και ιστορίας . Που πρέπει να μαθαίνουμε πρώτα εμείς και μετά οι περαστικοί , το πόσο αξία έχει αυτός και ποσό συμπαντική είναι η πατρίδα μας .
Το γράφω αυτό γιατί πέρσι, κάποιοι πήγαν και το βάψανε χωρίς να καταλάβω γιατί.
Μία φασιστική νοοτροπία χωρίς να είναι καλλιτέχνες. Πρέπει να πούμε ότι ο Μανώλης Η. Λιορεΐσης προσπαθεί ο άνθρωπος από τότε που έχει έρθει εδώ για αρκετά χρόνια και όπως γράφει στο άρθρο του, υπάρχει πλήρη αδιαφορία από όλους γενικά.
Γιατί οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι η τέχνη συμβαδίζει με την υπερηφάνεια ενός λαού και την ιστορία του . Και ειδικότερα εμάς των Ελλήνων.
Χωρίς την τέχνη ο άνθρωπος αν δούμε από την αρχή που καταγράφεται η ιστορία , με τη ζωγραφική, την μουσική , το τραγούδι ,το μοιρολόι, την ποίηση , τη γλυπτική και όλες τις τέχνες , δεν θα είχαμε πολιτισμό .
Όταν λοιπόν, ειδικότερα μετα τον Καλλικράτη, ο δήμος Καρπάθου μας έχει παρατήσει, Και θα επαναλαμβάνω ότι είναι επιτακτική ανάγκη να ξανά γυρίσουμε στην κοινότητα μας.
Επαναλαμβάνω κανένας υποψήφιος απο την Όλυμπο στο δημοτικές εκλογές.
Γιατί πρέπει για αυτή την αδιαφορία να πάει το θέμα μας στη Βουλή. Αυτά τα έργα πρέπει να τα αγγίζουν με ευλάβεια.
Βλέπω στα πηγάδια συντήρησαν το ιταλικό συντριβάνι. Γιατί ποτέ δεν μερίμνησαν για το σιντριβάνι του Διαφανίου που είναι ελληνικότατο και λέει τόσα πολλά στη σιωπή του ;
Απλά δεν τους ενδιαφέρει… γιατί δεν ξέρουν οι άνθρωποι από τέχνη. Αν ήξεραν θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα και εδώ στην Κάρπαθο και γενικά σε όλη την Ελλάδα .
Αυτό το φιλμ του έγραψα πέρσι το καλοκαίρι καθώς επανάφερα στη ζωή με την ζωγραφική ,στο άγαλμα . Δεν είχα σκοπό να το ανεβάσω , αλλά τώρα νομίζω ότι πρέπει να μαθαίνουμε, να σεβόμαστε όταν αγγίζουμε πάνω σε αυτά τα έργα.
Να ρωτάμε τους δημιουργούς και να τους καλούμε να τα φτιάξουν ή να επιβλέπουν. Έτσι είναι το σωστό και από σέβας για τους ίδιους και για την λαϊκή τέχνη της Ολύμπου που τόσο επάξια αντιπροσωπεύουν και δημιουργούν εδώ και τρεις γενιές.
Στο τέλος αυτό το φιλμάκι κλείνει με το ωραίο παίξιμο του αγαπητού μου φίλου Μιχάλη Ε. Μπαλάσκα σε σκοπό της Ολύμπου.
Τον ευχάριστω πολύ!
Γιάννης Χατζηβασίλης
24.6.2023
Καρπαθιακά Νέα
