Υπάρχει ακόμα χρόνος για να επικρατήσει η ομόνοια, η σύνεση και ο αλληλοσεβασμός στις Μενετές

Υπάρχει ακόμα χρόνος για να επικρατήσει η ομόνοια, η σύνεση και ο αλληλοσεβασμός στις Μενετές

γράφει η Καλλιόπη Μαλλόφτη

Χθες Κυριακή του Πάσχα 2023, μείναμε εμβρόντητοι όταν διαβάσαμε στα Καρπαθιακα Νέα, την επιστολή του πάτερ Μιχαήλ και της εκκλησιαστικής επιτροπής Μενετών με την οποία απάντησαν στο αίτημα των επισήμων φορέων των Μενετών, που συνοδευόταν από 100 υπογραφές συγχωριανών και με το οποίο ζητούσαν να παραμείνει το έθιμο της Λαμπρής Τρίτης ως έχει.

Ο ιερέας και η επιτροπή εμμένουν στη θέση τους να εξαλείψουν την διαδρομή προς τον προφήτη Ηλία αλλάζοντας ένα έθιμο αιώνων παρά το γεγονός ότι οι Μενετιάτες το αγαπούν, δεν θέλουν να αλλάξει και τους το ζητούν με κάθε δυνατο τρόπο.

Διαβάζουμε λοιπόν στην επιστολή ότι αποφάσισαν να το διατηρήσουν εν μέρει (!) και να το επεκτείνουν προς όλες τις περιοχές των Μενετών. Αυτό στο δια ταύτα σημαίνει ότι κόβουν την διαδρομή προς τον Προφήτη Ηλία, μια όμορφη και νοσταλγική προσκυνηματική διαδρομή με χαρακτήρα εκδρομής ανάμεσα σε ξωκλήσια, σε παλιά και νέα μετόχια η οποία καταλήγει σε κολατσιό στην κορυφή του βουνού πριν ξεκινήσει η κατάβαση για τα σπίτια του χωριού.

Το μισό του εθίμου στην ουσία ώστε να εξοικονομήσει χρόνο και δυνάμεις για να γυρίσει όλα τα σπίτια των Μενετιατών που ζουν έξω από το χωριό , πρακτική που εφάρμοσε για πρώτη φορά πέρυσι. Κάνοντας επίκληση στο συναίσθημα ο ιερέας αναφέρει ότι δεν πρέπει να απορρίψουμε τις 200 ψυχές που ζουν εκτός Μενετών επειδή δεν προβλέπεται από το έθιμο και να τους απορρίψουμε την Λαμπρή Τρίτη. Και ρωτώ, γιατί μπαίνει τέτοιο εκβιαστικό δίλημμα;

Χρόνος υπάρχει για να επισκεφθούν τις επόμενες ημέρες όλα τα σπίτια σε κάθε άκρη των Μενετών αφού καλώς επέλεξαν να τους συμπεριλάβουν όλους. Το αναστάσιμο μήνυμα το οποίο είναι ένας σκοπός του εθίμου, μεταφέρεται άλλωστε για 40 ημέρες έως της Αναλήψεως!

Κακή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι η εν μέρει κατάργηση ενός εθίμου, ο ιερέας δεν αναζήτησε πρώτα τη σύμφωνη γνώμη των ενοριτών του αλλά τους έφερε προ τετελεσμένου μια περίπου εβδομάδα πριν τη λαμπρή Τρίτη.

Δεν θα μας σώσουν λέει τα έθιμα. Και το γράφει αυτό σε έναν τόπο όπως η Κάρπαθος που τα έθιμα μας τα τηρούμε και τα αγαπάμε και προβάλεται και ολο το νησί μέσα από αυτά συμβάλλοντας και στον τουρισμό από τον οποίο βιοποριζεται η πλειοψηφία των κατοίκων.

Είναι απίστευτο το γεγονός ότι ενώ σε άλλους τόπους πασχίζουν να αναβιώσουν έθιμα από χρόνια νεκρά, εκείνοι πάνε να σκοτώσουν ένα ολοζώντανο!

Μετρούν τα κεφάλια και τους φαίνονται λίγα τα 25 άτομα που ακολουθούν παραδοσιακά την διαδρομή. Λίγα είναι σε ένα χωριό που όπως και εσείς διαπιστώνετε οι περισσότεροι ζουν πλέον στα περίχωρα; Και πως μέτρα κανείς το παιδάκι που θα το φέρουν οι γονείς του ακόμα και από την Αμερική για να περπατήσει τα ίδια ακριβώς βήματα που έκαναν εκείνοι πριν από 30 και 40 χρόνια;

Τις μνήμες από έναν πατέρα και μια μάνα άλλοτε δυνατών και ζωηρών σε κάθε πέτρα που συνήθιζαν να ξαποσταινουν;

Συγκίνηση προκαλεί η κυρία Σοφίτσα του Ράφτη όπως είναι γνωστή, κάτοικος και η ίδια από χρόνια στον Αφιάρτη η οποία μόλις άκουσε τα νέα σχέδια, προσφέρθηκε να πληρώσει εργάτες για να μεταφέρουν τις εικόνες προκειμένου η επιτροπή να ξεκουράζεται και να μην κοπεί το έθιμο.

Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι αν και όλοι ανεξαιρέτως οι φορείς του χωριού διαφωνούν με την απόφαση και τα σχόλια κατά αυτής στα social media ειναι συντριπτικά εναντίον της, ο ιερέας και η επιτροπή μένουν αμετακίνητοι στη θέση τους αδιαφορόντας για την βούληση ενός ολόκληρου χωριού.

Υπάρχει ακόμα χρόνος για να επικρατήσει η ομόνοια, ο σεβασμός και ο διάλογος και λύσεις υπάρχουν πάντα όταν υπάρχει θέληση και όταν δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις από πίσω. Να γίνει το έθιμο κανονικά αυριο μιας και οι Μενετιάτες βρέθηκαν μπροστά σε μια μονομερή απόφαση της τελευταίας στιγμής και αργότερα να συζητήσουμε το θέμα όλοι μαζί.

Γράφει ο πάτερ Μιχαήλ στην επιστολή του: “Σήμερα ποιους εξυπηρετεί; Τα εκκλησάκια; Τα χωραφάκια; Έχουν ανάγκη τα εκκλησάκια και οι αγροί ή οι ψυχές μας;”

Πάτερ Μιχαήλ, τα εκκλησάκια και οι αγροί μπορεί να μην έχουν ανάγκη μα οι ψυχές μας έχουν ανάγκη από αυτά το εκκλησάκια και τους αγρούς και από τις μνήμες που αυτα ξυπνάνε, γιατί από κει προήλθαμε. Αυτή τη γη πάλευαν με ιδρώτα και κακουχίες οι πρόγονοι μας για να απολαμβάνουμε εμεις σήμερα όλα αυτά τα προνόμια. Λαός που ξέχνα την ιστορία του και τις ρίζες του, μέλλον δεν έχει.

17.4.2023

Καρπαθιακά Νέα