του συγραφέα Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη
Το κυρίαρχο πρόβλημα, γνωστό στους πάντες, των τελευταίων δεκαετιών, όλων των μεσογειακών χωριών του νησιών και όχι μόνον, που θα συνεχίζει να τα καίει ολοέν και περισσότερο, είναι η διάχυτη δημογραφική τους αποψίλωση. Μαζί με τις ραγδαίες πληθυσμιακές “απώλειες” είναι επόμενο να φθίνει, συμπαρασύροντας ανεπανόρθωτα και την ακαταμάχητη παραδοσιακή μας κληρονομιά, που είναι το άλλο καθοριστικό ζητούμενο..
το βλέπουμε με θλίψη να φεύγει ένας-ένας από τους σημαιοφόρους μουσικοποιητές, της λαϊκής τέχνης, των ηθών εθίμων, κ.τ.λ., και να αφήνουν πίσω τους δυσαναπλήρωτα κενά. Εμάς η αρθρογραφία μας δεν εμπίπτει απλά στην κατηγορία περιγραφής γεγονότων αλλά κυρίως στην κατάθεση κρίσεων και προπαντός κάποιων προτάσεων από μίαν άλλη, την δική μας έμπειρη οπτική γωνία, που προσδοκούμε να προσδίδουν το όποιο έναυσμα στους εξειδικευμένους επιστήμονες και τεχνοκράτες μας να τις επεξαργαστούν και να τις τελειωποιούν και οι πολιτικοί μας να τις υλοποιούν.
Εμείς, ως αισιόδοξοι τύποι πιστεύουμε η Κάρπαθος με τόσους σωσίβιους λέμβους-τέκνα της που πλέουν ολόγυρα της μπορούν να ξεπεράσουν τις οποιεσδήποτε τρικυμίες της. Όλα τα μέρη διαθέτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά-μαγνήτες που προσελκύουν τα πλήθη των επισκεπτών.
Η Κάρπαθος από ντόπια “τροβαδούρος” αναδεικνύεται διεθνώς γνωστή για την τεράστια γκάμα των μοναδικών παραδοσιακών της καταβολών και για το πανάρχαιο φιλικότατο δέσιμο προεξάρχοντος του μυθικού πατέρα των θεών Δία της Φιλοξενίας, που όμως τώρα με περισσότερο μαζικό τουρισμό απαιτούν κι άλλες, ουσιαστικές μέριμνες για να διατηρηθούν.
Άρα, η μοναδικότητα της παράδοσής μας έχει εξελιχθεί το σημαντικότερο τουριστικό αναπτυξιακό προϊόν του νησιού, που του έχει απομείνει και του παρέχει πολλαπλή ώθηση σε ολόκληρη την επιχειρηματική, υπηρεσιακή, παραγωγική, βιοτεχνική, επαγγελματική, κ.τ.λ. βεντάλια του νησιού. Δηλαδή, η πολύχρωμη παραδοσιακή μας διάσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί πλέον μόνον ως συναισθηματικό “κόλλημα” αλλά και η μοναδική πηγή ζωής και πλούτου του τόπου μας. Γι΄ αυτό είπαμε να ξεκινήσουμε, προς το παρόν, από τα δύο μεγαλύτερα χωριά την Όλυμπο και τις Μενεταίς που υφίστανται και τις πιο καταθλιπτικές “αποσυνθέσεις” γενικά..
Με πιεσμένα, λοιπόν, τα συναισθήματα από τότε το επαναλαμβάνουμε κατά καιρούς, ότι θα μπορούσε να αλλάξει φορά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της κατιούσας. Δεν γίνεται να αφίεται να επιδεινώνεται, να σείεται συθέμελα και το ασυναγώνιστο πληθυσμιακό- παραδοσιακό υπόβαθρο, αβρόχοις ποσί, χωρίς κάποια ψήγματα αντίστασης. Και επειδή σαν Μενεταίς, σαν Όλυμπος και σαν Κάρπαθος πανθομολογουμένως βρίσκονται στην μάξιμουμ επιτυχή συγκυρία το όραμα ελπίζουμε, ότι μπορεί να γίνει και πραγματικότητα. Αυτή την τζακ-ποτ χρονική περίοδο, λοιπόν, η Κάρπαθος της έλαχε να διαθέτει συμπατριώτες πανελλήνιας εμβέλειας πολιτικούς τον Γιώργο Γεραπετρίτη, βουλευτή Επικρατείας από τις Μενεταίς, τον Κ. Κατσαφάδο, Υφυπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και τον Μάνο Κόνσολα που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω, Πρόεδρο της Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής, και οι δύο από την Όλυμπο.. και μαζί και με τους υπόλοιπους δωδεκανήσιους πολιτικούς μας και την απανταχού ομογένεια έχουμε ακράδαντη την πεποίθηση ότι επιθυμούν διακαώς να βοηθήσουν τον τόπο τους με όλες τους τις δυνάμεις.
Βέβαια, βρίθει και εντός και εκτός πλήθος φαιών ουσιών επιστημόνων, πολιτικών, επιχειρηματιών, επαγγελματιών, κ.ά. που εάν συστρατευθούν όλοι στις κοινές συνολικές προσπάθειες μπορούν να ανακόψουν την καθοδική πορεία χωρίς τέλος. Γι΄ αυτό πιστεύουμε τώρα είναι η ώρα οι καλοπροαίρετες θεωρίες να γειωθούν σε πρακτικά επίπεδα..
Έτσι λοιπόν, σε τηλεφωνικό κάλεσμα, από τον φίλο πανεπιστημιακό Μηνά Αλ. Αλεξιάδη, να παραστώ στην επίκαιρη Ημερίδα των 100 χρόνων, “Κάρπαθος στην Μικρά Ασία-Μικρασιατική Καταστροφή”.. του ανέφερα, ότι θα ξαναγράψω για την αναδόμηση του πνευματικού του τέκνου, του Ινστιτούτου Λαογραφίας Καρπάθου, σε κανονική Πανεπιστημιακή Σχολή Λαογραφίας..
Η Όλυμπος που θα ήταν η φυσιολογική της Έδρα, δυστυχώς, δεν διαθέτει τις απαραίτητες κτιριακές εγκαταστάσεις ούτε για την Σχολή, ούτε τα άκρως απαραίτητα για να φιλοξενεί το εναλλασόμενο πλήθος καθηγητών και σπουδαστών. Η μεν πρωτεύουσα Πηγάδια στεγάζει ακόμα τους μαθητές της σε κοντέηνερ, Αφρική!!
Η δε πνευματική (έδρα της Ιεράς μας Μητρόπολης και των Εκπαιδευτηρίων) και θα προσέθετα τώρα πλέον και αθλητική πρωτεύουσα του νησιού, το Απέρι (κατά συγκυρία συγχαρητήρια σε όλους για το πρωτάθλημα και για τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του απερίτη Χατζηλία Οικονόμου, του καρπάθιου ήρωα.. μα θα μπορούσε να μείνει έξω η πάντοτε πρωτοπόρος Κάρπαθος και από τον Αγώνα της Παλιγγενεσίας του ΄21;)..
Στο Απέρι, λοιπόν, υπάρχει από ανέκαθεν σχολικός συνωστισμός των πάντων, έστω όλα στην εντέλεια.. αλλά τώρα αγαπητοί μας συμπατριώτες Απερίτες τι σας μένει από κοινού, ούτε ένα καφενείο για εσάς τους ίδιους και ούτε για ένα σάντουϊτς για τον μαθητόκοσμο;
Τουναντίον, αυτήν την εποχή στις Μενεταίς έλαχε να διαθέτει ήδη έτοιμο σχολικό-πανεπιστημιακό Συγκρότημα, με έξι σχολικές αίθουσες και μεγάλη αίθουσα παραστάσεων- εκδηλώσεων- αμφιθέατρου, άσχετα ότι ο απαθής Δήμος αντί να την καλοδιατηρεί την έχει αχρηστεύσει με ελάχιστα κινητά πάνελ!!
Με μερικές διορθωτικές παρεμβάσεις το τριόροφο άεργο “Ρήγειον” Σχολικό Μέγαρο σαν Παν. Σχολή Λαογραφίας θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα σημαντικότατο πόλο αναζωογόνησης του χωριού και της Καρπάθου γενικότερα.. Τον μεν βουλευτής μας Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη όσοι τοπικοί αρμόδιοι παράγοντες τον έχουν προσεγγίσει έχουν εκπλαγεί από την άμεση συμπαράσταση διεκπεραίωσης με προσωπικές του παρεμβάσεις προς όλα τα επίπεδα των κυβερνητικών υπηρεσιών..
Ειδικά τώρα μετά την ανακοίνωση για το τέλος της πρωτοβουλίας του Γ. Γεραπετρίτη για την δημιουργία του Περιφερειακού Δρόμου Μενετών εξαιτίας της άρνησης ιδιοκτητών να αφήσουν να περάσει ο δρόμος. Έτσι, αφού έχει απαλλαγεί και απ΄ αυτό το “βάρος” θα μπορούσαν να συμβάλουν σωτήρια για τα ορεινά χωριά και για το νησί μαζί με τον δραστήριο συγγενή του Μηνά Αλεξιάδη στην διάσωση του λαογραφικού μας πλούτου και όχι μόνον, να διατηρηθεί και η κατ΄ελάχιστον πληθυσμιακή, κοινωνική, οικονομική, κ.τ.λ. ευεξία του ακραίου περιφερειακού μας τόπου.
Εφόσον, η μητέρα φύση και η παρα-μητέρα (πολιτεία, δήμος, κ.τ.λ.) τον έχουν “παραρίξει στον καιάδα” απομένει πλέον στις ομόθυμες πατριωτικές προσπάθειες των τωρινών αγνών παιδιών του, για να του επουλώσουν τις προαιώνιες αναπηρίες του.
Ο δε αεικίνητος καθηγητής Μηνάς Αλεξιάδης είναι ο μόνος που έχει οργανώσει δεκάδες, υψηλού επιπέδου, παγκαρπαθιακές εκδηλώσεις- συνέδρια-ημερίδες με δεκάδες επίσημους προσκεκλημένους- ομιλητές πανεπιστημιακούς με επίσημους “τόμους” επιστημονικών αναλύσεων-συμπερασμάτων.. συν τις δεκάδες συγγραφικές του συλλογές και προλόγους που θα αφήσουν ανεξίτηλα αποτυπώματα στην καρπαθιακή βιβλιογραφία και όχι μόνον.
Ασφαλώς η Σχολή πέρα τουλάχιστον της αναγκαίας πληθυσμιακής σταθεροποίησης των χωριών θα παίξει καταλυτικά και στην καθολική επαναεδραίωση της παραπαίουσας πολιτισμικής μας ταυτότητας σε ολόκληρο το νησί, τα Δωδεκάνησα και την χώρα. Ο παγκοσμιοποιημένος οδοστρωτήρας της αξιακής ομοιομορφίας των πάντων σαρώνει κάθε διαφορετική ικμάδα διατήρησης τοπικών ηθών και εθίμων.
Πάνω σε αυτόν τον πλανητικό ορυμαγδόν των κοινωνικοοικονομικών ανατροπών και με τις ενδο-δημοτικές μας στρευλώσεις να επιτείνουν τις ανατρεπτικές συνθήκες, η Κάρπαθος είναι τυχερή που συνεχίζει να εκθρέφει τέτοιες ηχηρές προσωπικότητες διατήρησης των παραδοσιακών μας ιδιαιτεροτήτων, όπως και την ισχυρότερη “βιομηχανία εγκεφάλων” όλων των εποχών.. που μπορούν σε αγαστή συνεργασία με όλους τους αρμόδιους να αλλάξουν τον ρουν της ιστορίας της πατρώας γης.
Γι΄ αυτό επείγει να θεσμοθετηθεί το ΠΑΓΚΑΡΠΑΘΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου μας κ.κ. Αμβροσίου. Το ξέρουμε ότι καταπιανόμαστε, για αρκετούς, με άπιαστα όνειρα “θερινός νυκτός”, που ενίοτε όταν τα πιστεύεις κάποτε γίνονται πραγματικότητα.. κι άλλα αρκετά τινα μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά:
Η προϋπάρχουσα πλούσια δραστηριότητα του Ινστιτούτου Λαογραφικού Πολιτισμού Καρπάθου με τον πολυδημιουργικό εμπνευστή και ιδρυτή του τον Πανεπιστημιακό Καθηγητή Μηνά Αλ. Αλεξιάδη, από τις Μενεταίς, τον πρόεδρο του συγγραφέα- ποιητή Ηλία Βασιλαρά από τα Σπόα, και το Συμβούλιό του μπορούν να συντελέσουν με την καθοριστική συμπαράσταση σε όλα τα επίπεδα των συμπατριωτών μας στην μετεξέλιξη του Ινστιτούτου σε κανονική Σχολή.
Και η έμπειρη ιδιότητα της άριστης πλειάδας των καρπαθίων πανεπιστημιακών μας δασκάλων.. και η αποφαστική συμβολή των τοπικών μας Αρχών, αυτοδιοικητικών, πατριωτικών, συλλογικών, φορέων εντός και εκτός, της απανταχού ομογένειας, κ.τ.λ. πιστεύουμε ότι μπορούν να θέσουν, καθένας από την δική του οπτική, τους θεμέλιους λίθους ενός μεγαλόπνοου εκπαιδευτικού και πολυαναπτυξιακού έργου στο διηνεκές για το νησί..
Είναι, πράγματι κρίμα τόσες τετραετίες από τον “επάρατο Καποδίστρια” και ακόμα σχεδόν σε όλα τα επίπεδα δεν μπορεί να υπάρξει μια τοπική ομονοούσα κοινή πολιτική γραμμή, ούτε καν σε κρίσιμους τομείς, όπως η χωλαίνουσα παραδοσιακή μας ταυτότητα.
Από την άλλη “η ορεινοβατούσα, αρχόντισσα” της Καρπάθου Όλυμπος έχει κληρονομήσει πολλά άλλα κειμήλια άφθαστου λαογραφικού κάλλους που θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν όλες τις χειμάζουσες παραδοσιακές, δημογραφικές, οικονομοτουριστικές, κ.τ.λ. δυνατότητες της, στον μέγιστο δυνατόν βαθμό:
1) Το διεθνές κέντρο τζετ σετ, η Μύκονος, εκτός των άλλων επαίρεται και για τους 5-6 μύλους της!
Τι να λέει η δικιά μας “Μύκονος”, Όλυμπος, που την κοσμούν 82 ανεμόμυλοι;
Η αλήθεια περίμενα, εξωραϊζοντάς τους ή από τους ίδιους τους ιδιώτες κτήτορές τους ή να στραφούν ομαδικά επιχορήγησής τους από την πολιτεία για την πλήρη αναβάθμιση και αξιοποίησή τους.. Με την νέα δυναμική των νέων τεχνολογιών “ΙΣΩΣ”, πολλά “ίσως” θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε “ανεμογεννήτριες”, χωρίς σε καμία περίπτωση να αλλάξουν κατ΄ ελάχιστον ούτε οι ίδιοι οι μύλοι, ούτε οι περιβάλλοντες χώροι.
Το δυτικό από τους μύλους- φαντάσματα, “σαντοριναίηκο” μέτωπο, αμέτρητου βάθους, πολλά “ΜΗΠΩΣ” θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για “υπόσκαφα”;
2) Το χρονίζον πρόβλημα του ημιτελούς Αρχαιολογικού Μουσείου Ολύμπου φαίνεται μετά τις δημοτικές και τις εσωτερικές ολυμπίτικες “διαμάχες” να βαίνει σταδιακά προς την τελική του αποκατάσταση.
Μία πρωτότυπη πρόταση μας ήλθε από την Φωτεινή Φράγκου, ανωτέρου στελέχους της Τράπεζας Πειραιώς, κατά την ημερίδα του διευθυντή της Η.Ε. “Καρπαθιακά Νέα”, Μ. Δημελλά “Ατενίζοντας το Μέλλον της Καρπάθου”, στο Εκκλησιαστικό Μέγαρον Πηγαδίων, να τεθεί εισητήριο στην είσοδο της Ολύμπου σε όλους τους επισκέπτες της για να υποβοηθούν διάφορα επείγοντα έργα.
Εμείς θα προτιμούσαμε να μπει το εισητήριο-τίμημα μετά, αφού πρώτα τελειώσουν τα παράλληλα έργα των Μύλων και του Μουσείου για να έχουν βάση ανταποδοτικότητας. Όσον αφορά και την γαστρονομική οδό από την Πλατεία (χρήζει διαπλάτυνσης, εξωραϊστικής φύτευσης, φωταγώγησης, κ.τ.λ.) προς την Κεντρική Εκκλησία με εκείνο το αφ΄ υψηλού γοητευτικό ηλιοβασίλεμα και την αξιολάτρευτη “αερο- μυλο- δυναμική μυκονιάτικη” κορυφογραμμή..
3) Τελειώνοντας με την απάνω χώρα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και ο νεκρός χώρος του Ελικοδρομίου, που παραμένει στα αζήτητα.. διακομιδές! Ήδη κατόπιν πρότασης του βουλευτή μας Μ. Κόνσολα θα εκπονούνται μελέτες για μικρά αεροδρόμια σε μικρά νησιά που επιθυμούν να μπούνε σε πρόγραμμα προσγείωσης μικρών ιδιωτικών ή μισθωμένων αεροσκαφών με επισκέπτες υψηλού οικονομικού εκτοπίσματος!
4) Κάτω στο παραλιακό μέτωπο-επίνειο της Ολύμπου, το Διαφάνι.. μετά από δεκαετίες (!) για την τελική έγκριση, για την περιβόητη τοποθεσία στο πρωτευουσιάνικο λιμάνι-γηροκομείο, για να γηροκομεί το αιωνόβιο “Πρέβελης” σε άλλο γεροντότερο, από κακό σε χειρότερο.
Αφού, λοιπόν, έχει μπει τέλος στο “μενού επιλογών” από τον νυν και (ΓΙ)ΑΜΉΝ που θα κάτσει το λιμάνι.. από τώρα πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες διεύρυνσης και αναβάθμισης της λιμενολεκάνης του Διαφανίου και για Γιώτινγκ.. Η αναγκαία διαφοροποίηση τόσο του ελικοδρομίου σε μικρό αεροδρόμιο και του λιμανιού και των δύο σε υψηλών προδιαγραφών “προσγειώσεις” αεροσκαφών και θαλαμηγών συν την τουριστική κοσμοπλημμυρα από την Νότια Ρόδο θα απογειώσουν την εισπρακτικότητα στα ύψη από τους πλούσιους επισκέπτες της, όσα δηλαδή αξίζουν για την μοναδικότητα της Ολύμπου.
Ας μην ξεχνάμε, δίνοντας φτερά στον τουριστικό μας μαγνήτη ‘Ολυμπο, όπως ήδη απολαμβάνει σχετικά η Νότια Παραλιακή Ακτογραμμή του νησιού, ολόκληρη η Κάρπαθος θα αποκομίζει πολλαπλάσιες “απολαυές”.
5) Είδατε πουθενά αλλού να αναχωρεί πρώτα, το πρωί, το καράβι, π.χ. το SEA JET, από την άγονη Σητεία, στην άκρη της Κρήτης, για να μεταφέρει τις κακομοιριές της άγονης στις υπόλοιπες άγονες στάσεις προς Κάσο, Κάρπαθο και τελικά Ρόδο, δηλαδή ένα μεγάλο μηδενικό!
Όλοι μας ξέρουμε, και όλη η οικουμένη των τουριστών μας το γνωρίζει, ότι όλα τα θαλάσσια δρομολόγια των ημερόπλοιων και όχι μόνον ξεκινούν από την “τουριστικομάνα” Ρόδο προς τα νησιά του Βορείου Συμπλέγματος Δωδεκανήσου για να γεύονται όλα τα νησιά, κυρίως τα άγονα, τα μοναδικά τους τουριστικά καλούδια που τους απέμειναν..
Όπως και από την κοσμοπλημμυρισμένη Αθήνα-Πειραιά αναχωρούν κάθε πρωί προς όλα τα νησιά του Αιγαίου.. Εδώ στην Καρπαθο-κασία συμβαίνουν πάντα τα στραβά κι ανάποδα, βάζουν να περιμένουν την ίδια ημέρα και ώρα να πλευρίζουν τόσα καράβια.. ούτε στον Πειραιά και πάλι δεν συνωστίζονται στην σειρά τόσα καράβια.. από το ένα καλύτερο καράβι εκτός τις πάνω από τις 20 ώρες αναγκαστική “κρουαζέρια” από Πειραιά θα πρέπει οι Καρπάθιοι να προσθέσουν ακόμα περί τις τρεις παραπάνω ώρες γιατί αναγκαστικά κάνουν εξτρά γύρο προς την Κάσο και μετά Ρόδο!
Είναι αυτονόητο τίνος την ευκολία και τα συμφέροντα εξυπηρετούν, πάντως όχι των καρπαθοκασιωτών, που καλείται ο μισουπεύθυνος υφυπουργός μας Ναυτιλίας.. να διορθώνει τις ασήκωτες αστοχίες του Υπουργείου. Οι μεγάλες μάζες, λοιπόν, των τουριστών της Νότιας Ρόδου αδυνατούν να τρέχουν ώρες πήγαινε-έλα, από τα εφτά μεσάνυκτα, για να προλάβουν στο λιμάνι της Ρόδου τα καθημερινά ημερόπλοια προς τα βόρεια..
Ενώ, αν το ίδιο καράβι ξεκινούσε κανονικά από την Ρόδο αντί την Σητεία με μία στάση στην Λίνδο, μπροστά στην πόρτα των χιλιάδων τουριστών, θα εύρισκαν πολύ εύκολη μετάβαση προς το Διαφάνι, Πηγάδια, Κάσο, Σητεία και επιστροφή.. Βέβαια, η πλήρης κανονικότητα“προστάζει” τις μισές ημέρες της εβδομάδας το ίδιο πλοίο να ξεκινάει από την Ρόδο-Λίνδο..Ηράκλειο και τις άλλες μισές ημέρες της εβδομάδας από το Ηράκλειο..Ρόδο, για να υπάρξει μια πιο δίκαια ισομέρεια με τα καθημερινά δρομολόγια ημερόπλοιων και μεγάλων πλοίων των Βορείων Νησιών.
Εξάλλου, μόλις μας ανακοίνωσε “ο εθνικός μας περιηγητής” από την Σητεία, όπου αυτήν την περίοδο “σιτειάζεται”, ότι η Σητεία έχει καθημερινά τόσο θαλάσσια όσο και εναέρια συγκοινωνία από Αττική και πρέπει να μπαίνει στην μέση, μάλλον στην ΑΡΧΗ, να χαλάει των νησιών μας τις τουριστικές ευκαιρίες; δηλαδή η υπερβολή έχει κι αυτή τα όρια της..
Μαζί με τις κατάλληλες αναπροσαρμογές του λιμανιού του Διαφανίου και για θαλαμηγούς ανοίγει διάπλατα μία νέα παρθένα αγορά, που αναμένει διεξόδους προς και από όλες τις κατευθύνσεις.. Και το πιο παρήγορο αγαπητοί μας συμπατριώτες είναι ότι όλες αυτές οι βοηθητικές προτάσεις μας στηρίζονται σε σχεδόν ετοιμοπόλεμα έργα που χρήζουν μόνον κάποιες αναπροσαρμογές σύμφωνα με τα νέα δεδομένα.. Άρα, και οι συνολικές δαπάνες κοστολογούνται μικρές σε σύγκριση μα τα ανυπολόγιστα οφέλη γενικής μακροζωϊας τόσον της Βόρειας όσο και της Νότιας Καρπάθου.
Η μέχρι τώρα μονομέρεια αποκλειστικής εξάρτησης του νησιού μας από τον τουρισμό ενέχει πολλούς κινδύνους.. γι΄ αυτό η εδραίωση με πολυδημιουργικούς τομείς, όπως η Σχολή Λαογραφίας στις Μενεταίς και η πληρέστερη ανάδειξη του “είδους μας”, ποιές άλλες(;), παρά όλες τις παραδοσιακές μας παραμέτρους, πρώτα στην καθεαυτού κοιτίδα τους, την Όλυμπο..
Πιστεύουμε τέτοιες χρυσές ευκαιρίες, κυρίως ολόκληρης της πολιτικής ιεραρχίας από πάνω μέχρι κάτω, δεν θα τις αφήσουν να πάνε χαμένες για τον τόπο τους και για τους ίδιους τους εαυτούς τους..
Ευχόμενοι από τα βάθη της καρδιάς μας ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΣΕΒΑΣΤΗ ΜΟΥ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ακόμη περισσότερα των 103 χρόνων, ΧΙΛΙΟΧΡΟΝΗ.. και η Μεγαλόχαρη Παναγία μας που εορτάζουμε να φωτίζει τους ελάχιστους “παλαιοημερολογίτες” να μην αναλώνονται σε ακραίους τοπικιστικούς διαγκωνισμούς..
Μόνον με πνεύμα συνδιαλλαγής και τοπικής αλληλεγγύης και με τις τωρινές πρόσφορες ιδανικές ευκαιρίες θα μπορέσουν να αποφέρουν τα μέγιστα προς το γενικότερο συμφέρον της πατρώας γης.
Αμήν.. ΜΕΡΡ. 16/8/2022.
