του Μανώλη Δημελλά
Είναι κοινό μυστικό πως οι Καρπάθιοι της διασποράς κρατούν λίγο πιο έντονο το άρωμα της παλιάς τρανής Καρπάθου και με κάθε ευκαιρία το αποδεικνύουν.
Έτσι έγινε και με τούτο το βιβλίο φαντασίας, τους «Δράκους της Καρπάθου» ,που έγραψε η Ειρήνη Χιώτη Λέσκοβιτς και έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Λένε λοιπόν ότι κάποιες φορές, τη νύχτα, οι τυχεροί που ξαγρυπνούν στην Όλυμπο, καθώς θωρούν το βουνό απέναντι τους βλέπουν φώτα. Μικρά φωτάκια λαμπυρίζουν μέσα στο σκοτάδι και δεν γνωρίζω αν είναι ψέματα, όμως λένε πως πρόκειται για μάτια Δράκων. Έτσι λένε εκείνοι που γνωρίζουν κάτι παραπάνω. Θα περίμενε κανείς ετούτη η ιστορία να ξεκινήσει και να γράφεται στην Κάρπαθο, όμως δεν έγινε έτσι!
Η συγγραφέας βρέθηκε να εργάζεται χιλιάδες μίλια μακριά από το νησί. Ήταν Σιγκαπούρη όταν ο νόστος για το νησί της έδωσε την έμπνευση. Έτσι έγραψε ένα βιβλίο φαντασίας που διαδραματίζεται στην Κάρπαθο, αποτελείτε από 16 ενότητες και μέσα σε αυτές ζωντάνεψε τον παλιό μύθο.
Η συγγραφέας κ. Ειρήνη Χιώτη Λέσκοβιτς μας δίνει μια εικόνα από την αρχή του βιβλίου της:
«Σε ένα καφενείο στο χωριό Απέρι, στου Τσαγκάρη, κάθεται μια παρέα δράκων. Ένας δράκος είναι πολύ ντροπαλός και φοβιτσιάρης και τον λένε Φοίβο. Ένας άλλος δράκος, περήφανος και καυχησιάρης, είναι ο Αντρειώτης. Λοιπόν αυτός ο δράκος περηφανευόταν ότι κανείς άλλος δεν πετάει τόσο γρήγορα όσο εκείνος. Ο Φοίβος, μέσα από το στόμα του, του είπε πως δεν πετάμε όλοι το ίδιο. Κι αυτό ήταν η σπίθα για να ξεκινήσει η ιστορία. Ο Αντρειώτης τον προκάλεσε να πάνε στην Αχάτα και να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους.»
- Γιατί μας μιλάει το βιβλίο;
«Το βιβλίο έχει να κάνει με τη διαφορετικότητα, τη φιλία, την αποδοχή κάθε ανθρώπου με τα καλά και τα κακά του. Μιλάει για την καλοσύνη, την ευγένεια, την πίστη και τελικά έχει να κάνει με τις ρίζες μας, με το πως αισθάνεσαι ανάμεσα με του φίλους. Μέσα από το βιβλίο μαθαίνουμε ότι η ζωή μας είναι ένας αγώνας που πρέπει να τον περάσεις με τον καλύτερο τρόπο τους καλύτερους φίλους και πολύ πολύ αγάπη».
Η κα Χιώτη Λέσκοβιτς μας αποκάλυψε ότι εκείνοι που θα διαβάζουν το βιβλίο σίγουρα θα αναγνωρίζουν κάποια πρόσωπα της σημερινής Καρπάθου. Επίσης σύντομα θα έρθει και η συνέχεια του έργου. Αυτή τη στιγμή γράφεται ο δεύτερος τόμος της ιστορίας των «Δράκων της Καρπάθου» και με αυτόν ολοκληρώνεται η φανταστική της ιστορία.
Στην εκτενή βιβλιοκριτική του ο καθηγητής Λαογραφίας Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, μεταξύ άλλων, έχει γράψει:
«Το βιβλίο, που αποτελείται συνολικά από 228 σελίδες, πλαισιώνεται με σκίτσα του Θάνου Τσίλη που συνεργάστηκε στη χρωματική απεικόνιση η Ειρήνη Ζελέσκου. Όλα αυτά τα σκίτσα κάνουν παραστατικότατη την αφήγηση, καθώς αποδίδουν ανάγλυφα τη μαγική και υπερφυσική ιστορία που διηγείται η συγγραφέας. Με τη φανταστική αυτή ιστορία γίνεται μια περιδιάβαση στα χωριά της Καρπάθου, όπως ήδη ανέφερα, και αυτό προβάλλει και αναδεικνύει την ιδιαίτερη πατρίδα της συγγραφέως, αποτελώντας σχεδόν έναν άτυπο λογοτεχνικό τουριστικό οδηγό του νησιού!» Από το Δωδεκανησιακόν Αρχείον, τόμ. 10 (2017)
Το βιβλίο οι «Δράκοι της Καρπάθου» εκδόθηκε το 2015 από τις εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και γνωρίζει σημαντική επιτυχία στο amazon.
Η Ειρήνη Χιώτη Λέσκοβιτς είναι κόρη του ακούραστου πολυγραφέστατου καθηγητή Μιχάλη Χιώτη. Εκείνος στη γραφή έχει διαφορετικό ύφος. Η Ειρήνη αν και ξεκινά από την ίδια βάση, την άδολη αγάπη για την Κάρπαθο, ωστόσο ψάχνει νέες ιδέες για να μπορέσει να αγγίξει τα παιδιά (κι όσους αισθάνονται παιδιά), να τα κάνει να διδαχτούν την ιστορία του νησιού.
Η κα Χιώτη Λέσκοβιτς σήμερα βρίσκεται στην Κίνα, είναι καθηγήτρια σε ένα πανεπιστήμιο. Σπούδασε στην Αθήνα και την Αμερική και το βιογραφικό της είναι από κείνα που όταν τα διαβάζεις θαυμάζεις το έργο ενώ ταυτόχρονα, ονειρεύεσαι τις χώρες που βρέθηκε και εργάστηκε. Είναι παντρεμένη με τον μηχανολόγο μηχανικό Βιτσέντζο Λέσκοβιτς. Με καταγωγή από την Ιρλανδία αλλά με άπειρη λατρεία για την Κάρπαθο.
Μια μικρή λεπτομέρεια, αν και το βιβλίο ουσιαστικά δεν έχει ακόμη προβληθεί, όταν η κα Λέσκοβιτς βρέθηκε στην Κάρπαθο υπήρξε ένα κορίτσι που ζήτησε να την δει, για να τις δώσει μια σειρά από ζωγραφιές της, όλες εμπνευσμένες από τους “Δράκους της Καρπάθου”.
Αν ένα βιβλίο είναι ικανό να ταξιδέψει ένα παιδί στο μυαλό του συγγραφέα του τότε αυτό είναι ο ορισμός της επιτυχίας!