του Μανώλη Δημελλά
Αν ξεχώρισα κάτι από τον καπετάν Ντίνο ήταν η οξυδέρκεια και το χιούμορ. Ένα χιούμορ ξεχωριστό, τέτοιο που όταν το έχουν οι άνθρωποι της θάλασσας είναι ικανοί να κερδίσουν το χρόνο και την εκτίμηση σου από τις πρώτες στιγμές της γνωριμίας.
Στο σαλόνι του σπιτιού του, στις Πυλές, ένα πρωινό Κυριακής, θαρρώ πως ήταν αρχή ενός καλοκαιριού, θυμήθηκε απίστευτες ιστορίες από τα μπάρκα του! Μάλιστα ένα από αυτά, είμαι σίγουρος πια, θα γινόταν έξοχη κινηματογραφική ταινία.
Ένα φορτηγό 20.000 τόνων, ιδιοκτησίας του Μάρκου Μαρκάκη ήταν φορτωμένο καλαμπόκι στην Λουάντα της Αγκόλας και έπεσε πάνω στην επανάσταση, ήταν αρχές του ΄75, όταν βρέθηκε στη μέση ενός εμφυλίου και δεν μπορούσε να κάνει βήμα. Ούτε μπροστά και να ξεφορτώσει, μα ούτε και πίσω, να ανάψει μηχανές και να γυρίσει, έστω και γεμάτο εμπόρευμα, πίσω!
Πέρασαν κοντά έξι μήνες με το πλοίο παγωμένο στο λιμάνι και τα πολυβόλα να το σημαδεύουν ώσπου ο εφοπλιστής, ο Μαρκάκης, έστειλε τον καπετάν Ντίνο Φουντή που είχε ήδη 10 πλεύσιμα χρόνια πάνω στη γέφυρα του ΜΑΡΚΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ και γνώρισε κάθε βίδα του πλοίου.
Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να πείσει τον 45χρονο καπετάν Ντίνο Φουντή, που πέταγε τη σκούφια του για μια ακόμη θαλασσινή περιπέτεια.
Ο καπετάν Ντίνος παρέλαβε το πλοίο που ήταν φουνταρισμένο αρόδου και είχε γεμίσει με φύκια, οστρακοειδή, θαλάσσια βρύα, γνωστά και άγνωστα αφρικάνικα υδρόζωα είχαν μαγγώσει πάνω στα πλευρά του.
Και τώρα, πως θα ξεφύγουμε από την πολεμική ζώνη; πως θα βγούμε από το λιμάνι της Λουάντα;
Κι όμως ο Κασιώτης καπετάνιος ξέφυγε από τους οπλισμένους αντάρτες εφαρμόζοντας ένα αλάνθαστο κόλπο. Ξεκίνησε τα… ψαρέματα! Ναι καλά διαβάσατε, έκανε το φορτηγό «ψαράδικο», για να ξεσκουριάσουν δήθεν οι ναυτικοί και μετά από δυο-τρεις φορές ,που του έδωσαν άδεια, την κοπάνησε και γλύτωσε το καράβι!
Κατάφεραν να το σκάσουν από την Αγκόλα και για λίγο, μέχρι να φτάσουν στο επόμενο λιμάνι, αφού δεν είχαν χαρτιά έγιναν πειρατές της θάλασσας!
Ο καπετάν Ντίνος Φουντής, προπολεμικό γέννημα της Κάσου, όπως περήφανα έλεγε, γεννήθηκε Έλληνας, δεν ήταν Ιταλός υπήκοος!
Ο πατέρας του, ο καραβομαραγκός Ιωάννης Φουντής, είχε εγγράψει στο μητρώο των Αθηνών όλη την οικογένεια, λίγο πριν ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος τον φώναξαν καραμπινιέροι και με δικαιολογία ότι τον άκουσαν, δήθεν πως μιλούσε για τον πόλεμο, και έλεγε ότι θα τον προκαλούσε η Ιταλία, τον απέλασαν. Τον έδιωξαν, μαζί με την οικογένεια του, από την ιταλική Κάσο.
Η φαμίλια Ιωάννη και Ευδοκίας Φουντή βρέθηκε στην φιλόξενη Σύρο, εκεί υπήρχαν κάποιοι συγγενείς και γρήγορα τακτοποιήθηκαν. Ο γιος τους μεγάλωσε, φοίτησε στο Γυμνάσιο της Ερμούπολης και αμέσως ξεκίνησε τα ταξίδια.
Πρώτο μπάρκο για το Ντίνο έγινε με το φορτηγό MOUNT ETNA, του Κασιώτη εφοπλιστή Μανώλη Κουλουκουντή.
Από τότε ο καπετάν Ντίνος μετρούσε στο ενεργητικό του περισσότερα από 50 βαπόρια, κυρίως φορτηγά ή γκαζάδικα, αλλά και αρκετά δικά του «παιδιά», τα Μότορσιπ ΜΑΝΑ, ΦΩΤΕΙΝΗ, ΦΡΥ, ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ.
Σκέφτηκε λίγο παραπάνω και θυμήθηκε ένα μπάρκο, που έκανε με το τάνκερ WORLD HARMONY, του Νιάρχου. Ο Ντίνος, ήταν ύπαρχος σε αυτό το πλοίο, ξεμπάρκαρε λίγους μήνες πριν από το τριπλό δυστύχημα που συνέβη στον Βόσπορο και είχε ως τραγικό απολογισμό τον θάνατο είκοσι οκτώ ανδρών του πληρώματος και μιας γυναίκας.
Με τους καπεταναίους δε μπορείς να μη δεθείς, αν μάλιστα έχεις τύχη και χασομερήσεις πλάι τους, τότε σα να σου μεταγγίζουν στάλες από τις νοτισμένες από αρμύρα εμπειρίες τους.
Ο καπετάν Ντίνος στις 29 Νοεμβρίου 2020 κίνησε για το ταξίδι που δεν έχει επιστροφή κι είναι προγραμματισμένο να το περάσουμε όλοι μας.
Ακόμη και σ’ αυτό το ταξίδι του, μα είμαι σίγουρος, ότι εκείνους που θα συναντήσει θα τους πείσει και θα τους πάρει το τιμόνι από τα χέρια!
Άτυχος ο τόπος που χάνει ένα γνήσιο γέννημα της θάλασσας, άτυχοι κι όλοι εμείς, που δεν αφήσαμε πιο πολλές στιγμές πάνω στα μπάρκα, τις ιστορίες και την ανόθευτη γνώση του.
Όταν οι ναυτικοί μιλούν και περιγράφουν τις περιπέτειες τους στις γραμμές των οριζόντων, μοιάζει να φωτίζονται λίγο παραπάνω, έτσι κι ο καπετάν Ντίνος, που έχει χορτάσει την αρμύρα της, ήταν πιο σοφός και σίγουρα είχε κερδίσει κάτι από την αξεπέραστη μαγεία της. Δίπλα του η Καρπαθιά σύζυγος του, γνωρίζει και την πιο μικρή λεπτομέρεια από αυτές τις περιπέτειες, μάλιστα σε αρκετά ταξίδια ήταν στο πλάι του.
Αν τύχει λοιπόν να περάσετε από τις Πυλές, τότε φροντίστε να το κάνετε απογευματινές ώρες, ώστε να ζήσετε το θαύμα του ήλιου, που σα ναυτικός, κουρασμένος από τη μέρα, τις αμέτρητες δουλειές, κυρίως από τα ανεστέμματα της Καρπάθου, βουτά με χάρη μέσα στο Αιγαίο κι αν είστε λίγο τυχεροί, σε τούτα τα μέρη ίσως να ζήσετε μιαν αλησμόνητη καρπάθικη αποσπερία.
Περιπλανηθείτε μέσα στο χωριό ή σταθείτε σε ένα καφενείο κι ακούστε, μάλλον αφουγκραστείτε, μια από τις ιστορίες που κουβεντιάζονται, δεν είναι μόνο τα κερδισμένα συναισθήματα, αυτά ίσως τα πετύχεις κι αλλού, πρόκειται για ένα μάθημα αυθεντικής ζωής που ολοένα κι αργοσβήνει.
