1)ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΡΑΚΛΗΣ ΝΑ ΔΑΜΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟ-ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΥΠΟΖΥΓΙΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.. 2) ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ Λ.Π. ΚΑΡΠΑΘΟΥ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ…
Του επιστημονικού συνεργάτη του ΙΛΠΚ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη
Είδαμε και αποείδαμε ότι οι προηγηθέντες “Νεοεισαγόμενοι” τρεις Αυτοδιοικητικοί Θεσμοί (ΑΥΤ.Θ. Καποδίστριας, Καλλισθένης, Καλλικράτης) ειδικά για τα μικρομεσαία πιο ακραία νησιά μας, ότι αντί να βελτιώνουν απέχουν κατά παρασάγκας, διαχρονικά, από τα αναμενόμενα.
Και παρόλο, κατά πρώτον, που όλες οι συγκυρίες υπήρξαν πολύ ευνοϊκές.. και κατά δεύτερο, παρόλο που προβάλλονται κατά κόρον οι νέες παθογένειες πάνω στις παλαιότερες στους Ν. Δήμους, από όλους τους νησιώτες βουλευτές, ακόμα και από κυβερνητικούς υπουργούς και πολιτικούς περί αδήριτης ανάγκης για “Αποκέντρωση”, κ.τ.λ., κ.τ.λ.. η ανταπόκριση από την Κεντρική Διοίκηση(Κ.Δ.), διαχρονικά, υπήρξε αποστασιοποιημένη, κατά τα ειωθώτα.
Άρα, καλώς ο Υπουργός Άμυνας κ. Δένδιας, που επισκέπτεται συχνά την Επαρχία και πολύ περισσότερο την ακριτική νησιωτική περιφέρεια και περισσότερο από κάθε άλλο κυβερνητικό παράγοντα, οι αρνητικές διαπιστώσεις του για υδροκέφαλο κράτος, εφόσον είναι και Υπουργός Άμυνας, κτυπά καμπανάκια Εθνικού Συναγερμού. Και παρόλα αυτά τα απαισιόδοξα λεχθέντα από τον κ. Δένδια και από τις συνεχόμενες εκκλήσεις αγωνίας και των ιδίων των αγονονησιωτών στο άκρο του πουθενά, η άρνηση της κυβέρνησης να τις λαβαίνει σοβαρά υπόψη να διορθώνει τα κακώς κείμενα τους βάζει όλους, ολόκληρη την επικράτεια, σε άκρα ανησυχία για το πολιτικό μας σύστημα, που συνεχίζει να αγνοεί τα μηνύματα της κοινωνίας.. με το απλοϊκό επιχείρημα να εξοικονομήσει το κράτος κάποιους πόρους, αδιαφορώντας για το κατηφορικό μέλλον της επαρχιακής και της μικρομεσαιονησιωτικής χώρας στο άκρο του πουθενά.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι εκτός του πάνω υπερσυγκεντρωτικού κράτους των Αθηνών δημιούργησε αυτά που ξέρει.. και τους κάτω υπερσυγκεντρωτικούς Δήμους που αναγκάζονται όλοι οι δημότες όλων των κοινοτήτων-χωριών να συνωστίζονται μαζί με το πλήθος των άλλων δημόσιων υπηρεσιών, μαζί με το πλήθος των τουριστών πολλαπλασιάζοντας την άσχημη καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση σε όλα του πάνω. Σε επόμενα θα ασχοληθούμε και με τα κάτω παρεπόμενα..
Πάντως, εμείς πιστεύουμε, ότι η πολυπλόκαμη, πολυπληθύς πολιτική των 5 εκατομμυρίων αστών ψηφοφόρων και ολοέν να μεγενθύνεται είναι μία κατάσταση πλέον μη αναστρέψιμη, οπότε ποίο μέλλον προβλέπεται για την Μεγα-νησιωτική Περιφέρεια και για τους Επαρχιακούς και απογυμνωμένους νησιωτικούς Δήμους-χωριά που ερημώνουν; Γι΄ αυτό, εμείς αντί να καταγράφουμε ένα προς ένα τα χρονίζοντα, γνωστά προβλήματα, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε, όπως πάντα από την δική μας οπτική γωνία, τις αιτίες που αναμφισβήτητα τα προκαλούν.
Πιστεύουμε ότι πράγματι, η Περιφέρεια γενικά της χώρας από τα μέχρι σήμερα ζοφερά αποτελέσματα αποδεικνύουν τα αυταπόδεικτα, ότι σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν έχει συγκεντρωθεί ο μισός πληθυσμός και περισσότερος σε μία πόλη-μεγαθήριο, στην πρωτεύουσά του.. και οι εκάστοτε κυβερνήσεις συνεχίζουν να ετυμηγορούν απτόητες να απομυζούν σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κονδύλια με τις παχυλές πολιτικές για να δαμάσουν το αναπτυσόμενο δαιδαλώδες αστικό θηρίο.. διευρύνοντας το ήδη μεγάλο χάσμα μεταξύ της Επαρχίας και των μεγάλων Αστικών Κέντρων Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Χωρίς κανένα λόγο το Κλεινόν Άστυ, ούτε παράγει πλέον τίποτε, ούτε η άλλωτε κραταιά βιομηχανική της βάση μπόρεσε να στεριώσει, κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Άρα, αν ο μισός πληθυσμός τως χώρας ασχολείται μόνον με υπηρεσιακές ή παρασιτικές υπηρεσίες και ακίνητα από Εποχής Αντιπαροχής, είναι επόμενον τα λιγοστά προϊόντα να τα παράγει ακόμα, μόνον η ύπαιθρος χώρα υπό αντίξοες συνθήκες της Κλιματικής Κρίσης, των Ευρωπαϊκών Αλλαγών της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής(ΚΑΠ), της Κρατικής Αποστασιοποιήσεως.. και τα περισσότερα να τα εισάγει με τα γνωστά ΠΛΗΘΩΡΙΣΤΙΚΑ αποτελέσματα και τις ΑΚΡΙΒΕΙΕΣ να μην μπορεί να τις ελέγξει. Ιδιαίτερα το κράτος, πέραν του Τουρισμού και εν μέρει από την Ναυτιλία, χωρίς να διαθέτει καμίαν άλλη ευρεία παραγωγική, άρα και φορολογική βάση, αδυνατεί, κάνει πάνω τα χέρια, στην μείωση του ΦΠΑ, όπως ήδη το έχουν κάνει επιτυχώς άλλες προηγμένες βιομηχανικά, κ.τ.λ. χώρες της Ευρώπης και προσθέτει άλλους φόρους στους μικρομεσαίους!
Για τους ιδίους υπερσυγκεντρωτικούς και αντιπαραγωγικούς λόγους τα φορολογικά υποζύγια οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, κ.ά. ούτε μεγάλες αυξήσεις δεν μπορούν να πάρουν, ούτε το συνεχιζόμενο μεγάλο κύμα ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ να αντιμετωπίσουν, ούτε καν τα είδη πρώτης ανάγκης, ΤΡΟΦΙΜΑ. Ακρίβεια υπάρχει και σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά δεν λένε ότι εκεί οι ευρωπαϊκοί μισθοί είναι τριπλάσιοι, τετραπλάσιοι, κ.τ.λ., άρα, μπορούν να σηκώσουν άνετα τέτοιες ακρίβειες.
Όχι ότι δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση για τα ψηλότερα ΦΠΑ σε ολόκληρη την Ε.Ε., κ.τ.λ. αλλά από πού αλλού να βρεθούνε οι απαραίτητοι πόροι για αυξήσεις.. αφού ούτε οι 5-6 πάροχοι ενέργειας-ηλεκτρισμού και οι τράπεζες με τα πολλά δισ. κέρδη, ούτε οι ελάχιστοι διακινητές προϊόντων φαίνεται να μην ελέγχονται, εφόσον σχεδόν όλα πλέον, ακόμη και τα στοιχειώδη αγαθά διαβίωσης, τα πάντα εξαρτώνται από τα παίγνια κερδοφορίας ή καθίζησης του χρηματιστηρίου!
Άρα, συνεχίζεται να διαπράτεται μία καταστροφική αλληλεπίδραση εσόδων κράτους, –τουπάνω, κάτωχρηματιστηρίου, –των τραπεζών, –των πάσης φύσεως διάσπαρτων μικροπαραγωγών μας, χωρίς συνεταιρισμούς, –των εμπορικών καρτέλ αλυσίδων αισχροκέρδειας, –των αφορολογήτων από φθηνές, ανταγωνίστριες χώρες της Τουρκίας, της Αιγύπτου, κ.τ.λ.– που ολόκληρη η πολιτεία φαίνεται να αδυνατεί να αντιμετωπίσει, χωρίς να διαφαίνεται αναστροφή, εφόσον η ακρίβεια συνεχίζει απτόητη.. σαν να κυνηγάνε ο ένας του αλλουνού την ουρά..
Όλοι οι υπέρμαχοι της Ε.Ε. απορούμε για την παθητική στάση της καθόλης ελληνικής αντιπροσώπευσης, για τις πρωτεραιότητες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής(ΚΑΠ), της ανερμάτιστης Νησιωτικότητας, που μας αφορά άμεσα, και που άλλες χώρες από καιρό απολαμβάνουν πλουσιοπάροχα, της Κατοχής της Κύπρου, μέλους της Ε.Ε., των επισήμων τουρκικών απειλών για casus belly, Γαλάζιας Πατρίδας, Κτήσης Ελληνικών Νησιών, κ.τ.λ., κ.τ.λ. Άρα σε γενικές γραμμές, συμπεραίνεται, ότι ένα γιγαντιαίο περιτύλιγμα κρατικών φορέων γύρω από τις κυβερνήσεις, διαχρονικά, στο Κλεινό Άστυ των Αθηνών, διαιωνίζουν τις παλαιές και προσθέτουν τέτοιες νέες παθογένειες διαρθρωτικών προβλημάτων! Μέχρι “οι Ανεξάρτητες Αρχές”, Ανεξάρτητες τρόπος του λέγειν, για να τις έχουν από κοντά, του χεριού τους, να τις ελέγχουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Διαφορετικά, π.χ. γιατί οι ελληνικές αεροπορικές, οι ακτοπλοϊκές, κ.τ.λ. συγκοινωνίες, που συγκοινωνούν, επικοινωνούν αποκλειστικά με ολόκληρη την νησιωτική, μισή χώρα να συνεχίζουν να έχουν πολλαπλάσιο κόστος στα ναύλα τους σε δυσθεώρητα ύψη, από τα αντίστοιχα στην Ιταλία, Ισπανία, κ.τ.λ.; Ειδικά για μας τους πιο απόμακρους προορισμούς από τα αστικά κέντρα, παρόλο άγονοι παραμένουν απλησίαστα, πόσο μάλλον για τους επισκέπτες-τουρίστες μας, κυρίως οι εσωτερικοί, που γι΄ αυτό οι αφίξεις τους έχουν μειωθεί αισθητά.. μα ούτε και για τους πιο κοντινούς Ρόδου και Κρήτης, αντί να προσθέτουν κόψανε ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες το γρήγορο πλοίο, τουλάχιστον μέχρι και το Ηράκλειο.. μα και τα πάσης φύσεως “εισαγόμενα” προϊόντα, λόγω των μεγάλων αποστάσεων και των αυξημένων μεταφορών τους, τα βλέπουνε-με με το κιάλι!
Γιατί οι ελάχιστες εταιρείες εισαγωγής και διακίνησης τροφίμων, τράπεζες, κ.τ.λ. συνεχίζουν να έχουν μικρά-αστεία ποσά προστίμων σε σύγκριση με τα δισ. υπερκέρδη τους, που έτσι αφίενται να αλωνίζουν, ξανά και ξανά, σχεδόν ανενόχλητες; Γιατί η ακρίβεια παραμένει πλημμέλημα; Γιατί, π.χ. το Υπουργείο Γεωργίας πρέπει, άρον-άρον, να εδρεύει στην τσιμεντούπολη των Αθηνών και όχι στον Θεσσαλικό Κάμπο, στην καρδιά των αγροτικών παραγωγών της χώρας;
Ή τα ευρωπαϊκά προγράμματα της Πράσινης Μετάβασης ακόμη και του Ταμείου Ανάκαμψης, των ΕΣΠΑ, κ.τ.λ. των πολλών δισ. κονδυλίων ευρώ μπορούν να εννοούν πράγματι είτε να “πρασινίσουν” την τσιμεντούπολη των Αθηνών, είτε να “ανακάμψουν” την πλέον προηγμένη σχεδόν σε όλα περιοχή-μεγαλούπολη της χώρας;
Εν τέλει, σε ποίους απευθύνονται όλα αυτά τα ευρωπαϊκά Προγράμματα στην μεσαία τάξη, που μαστίζεται από ακρίβειες, στέγαση, παιδεία, υγεία, υπογεννητικότητα, κ.τ.λ. ή στα μεγάλα έργα των δισ. ευρώ; μήπως οι λέξεις πλέον έχουν χάσει και την σημασία τους και την μεγίστη ανάγκη του προορισμού τους, ξεκινώντας τα από και τελειώνοντας σχεδόν όλα μέσα στην Αττική και στα τεράστια έργα των δισ. στους Εθνικούς Δρόμους.. αφήνοντας τα νησιά ορφανά ακόμα και από άκρως απαραίτητα έργα και υπηρεσίες της καθημερινότητας;
Τι σχέση μπορεί να έχει το Υπουργείο Νησιωτικής Πολιτικής της Αττικής με την πολυδιάστατη Πολυνησιακή χώρα του Αιγαίου και του Ιουνίου και την Νησιωτικότητα εκτός αρμοδιότητάς του; Γιατί, το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας βρίσκεται στο άλλο άκρο, την Κορσλούη, μακριά από την Πρωτεύουσα.. ενώ, εδώ με τεράστιο όγκο δικογραφιών να περιμένουν πολλά χρόνια να ολοκληρωθούν και αντί να ανοίγουν, κλείνουν τα δικαστήρια της Περιφέρειας, μαζί με άλλες βασικές κρατικές υπηρεσίες μελετών, πολεοδομίας, καθημερινότητας, υγείας, νέου κτηματολογίου, απέραντα δάση στα νησιά μας χωρίς ίχνος δένδρου, κ.τ.λ., που ήδη καθυστερούν γενικά παρά τις τεχνολογικές-ψηφιακές και λοιπές προόδους; Και επί πλέον γιατί όλα τα μεγάλα δικαστήρια θα πρέπει, άρον άρον, να εδρεύουν στην Αττική;
Γιατί όχι να μην μεταφερθούν πλειάδα τέτοιων Κεντρικών Υπουργικών, Δικαστικών, Πανεπιστημιακών, κ.τ.λ. Υπηρεσιών στα Νομαρχιακά ή και Επαρχιακά, κ.τ.λ. Κέντρα; Ακόμα, γιατί όλες οι Πανεπιστημιακές Σχολές να συνωστίζονται στην Αττική και να δημιουργούν και οξύτατο πρόβλημα ΣΤΕΓΑΣΗΣ τους, όπως και των ιδίων των φοιτητών, των καθηγητών, των κατοίκων, των τουριστών; Πολλά, αμέτρητα τα εξωγήινα ελληνικά γιατί..
Τουλάχιστον, τώρα που παίρνονται αποφάσεις να δημιουργηθούν νέες φοιτητικές εστίες, πιστεύουμε είναι καιρός, αρκετές παν. σχολές που θα μπορούσανε να καρποφορήσουν σε πλέον πρόσφορα εδάφη στην Επαρχία γιατί να πνίγονται μέσα σε αλλότρια, ακανθώδη; Είμαστε στην ευχάριστη θέση που αδελφά νησιά μας, π.χ. η Κάλυμνος διαθέτει ήδη Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, Σχολή Αναρρίχησης Καλύμνου, Σχολές Καταδύσεων, Scupa Diving. Στην δε Ρόδο η Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών απαρτίζεται από τρία τμήματα: Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής, Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, όπως και την Ανωτέρα Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Ρόδου(ΑΣΤΕΡ).
Όμως, οι μοναδικές Ζώσες Παραδοσιακές Καταβολές της Καρπάθου και δη της Ολύμπου μένουν ακόμα ορφανές, αφίενται να αργοπεθαίνουν αλλά και οι Παν. Σχολές που σχετίζονται με τον πολιτισμό μέσα σε “άσχετα χωράφια” να φυτοζοούν.
Και μιας και το Ινστιτούτο Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου(ΙΛΠΚ), ως Παράρτημα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ήδη έχει ριζώσει για τα καλά, ανταποκρινόμενο άριστα πάνω από μία δεκαετία στην βαρύτατη πολιτιστική-λαογραφική του αποστολή, τώρα πλέον θέλει και πρέπει να ανοίξει τα κομμένα φτερά του. Με τους φτωχούς-μηδαμινούς του πόρους σε σύγκριση με το τεράστιο πολιτιστικό-λαογραφικό του έργο, πέραν από τους δεκάδες μεταπτυχιακούς φοιτητές, το εκπαιδευτικό-διδακτικό έργο του ΙΛΠΚ είναι περιορισμένο, συνεπικουρούμενο από δημοτικές, ιδιωτικές χορηγίες στέγασής τους, κ.τ.λ. Παρόλο, που η Ελληνική Πολιτεία και η Πανεπιστημιακή Κοινότητα με την οξυδερκή, ακούραστη πρωτοβουλία του καθηγητή μας Μηνά Αλ. Αλεξιάδη για την πρωτοφανή ίδρυση του ΙΛΠΚ, εμφαντικά αναγνωρίζεται και επισφραγίζεται η καθοριστική συμβολή του νησιού μας στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας.
Η Παγκαρπαθιακή Ομογένεια δεν φαίνεται, όμως, να έχει συνειδητοποιήσει ακόμη την μεγίστη σπουδαιότητα του Ινστιτούτου, ιδίως με την μετεξέλιξή του σε κανονική Πανεπιστημιακή Σχολή Πολιτιστικών-Λαογραφικών Σπουδών. Εμείς, βέβαια, έχουμε επισημάνει από καιρό, ότι η καθολική Αναγέννηση της Καρπάθου θα εξαρτηθεί από τέτοια πλατιά εκπαιδευτική, δημογραφική και παραδοσιακή-λαογραφική ένεση, δηλ., σε ότι την αφορά άμεσα.. ειδικά τον χειμώνα, που νεκρώνει γενικά, θα είναι η πραγματοποίηση τέτοιου υψηλού οράματος, εμπλουτισμένου με τις πλούσιες καρπαθιακές παρακαταθήκες, πλαισιωμένες με σφραγίδα Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.
Μάλιστα, την ευνοϊκοτάτη εποχή τώρα που η Κάρπαθος διαθέτει όλα τα εχέγγυα:
–Το μέγα Πνευματικό-Καθηγητικό Απόθεμα με τους “ετοιμοπόλεμους” δεκάδες καρπάθιους πανεπιστημιακούς καθηγητές της εντός και της εκτός “Διασποράς”, κ.ά., για να στελεχώσουν το Παν. Ίδρυμα της πατρώας γης..
–Προεξάρχοντος του Ιδρυτή και Διευθυντή του ΙΛΠΚ, καθηγητή Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μηνά Αλ. Αλεξιάδη..
–Το αναγνωρισμένο Λαογραφικό- Παραδοσιακό Καρπαθιακό υπόβαθρο σε ολόκληρη την Δωδεκάνησο, την Ελλάδα, στα Πέρατα του Κόσμου..
–Υπάρχει ήδη η κτιριακή υποδομή-βάση του κενού πρ. “Ρήγειου Δημοτικού Σχολείου Μενετών”.. τριόροφο με επτά σχολικές αίθουσες πάνω στον Ιερό Βράχο και μεγάλη αναμορφωμένη προς το παρόν σε Θεατρική Αίθουσα, από την δραστήρια, λαοφιλή Θεατρική Ομάδα Καρπάθου, (ταλαντούχοι σαν επαγγελματίες ηθοποιοί-σκηνοθέτες).. με τεράστιους αύλειους χώρους του Σχολείου και της Εκκλησίας της Μεγαλόχαρης, Γήπεδο με βραδυνό φωτισμό, κ.τ.λ.
Όπως και πλήθος κενών σπιτιών, ξενοδοχείων σε όλα Χωριά για την πλήρη στέγαση καθηγητών και φοιτητών, σε αντίθεση με την ασφυκτική αστική γάγραινα. Όμως, εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι προτεραιότητα μέσα σε όλην αυτή την ονειρεμένη ατμόσφαιρα κατέχει η συνεχιζόμενη βεντάλια της ζωντανής παραδοσιακής-λαογραφικής μας μήτρας, η Βασίλισσα του Βορρά, Όλυμπος. Δυστυχώς, όμως, ή λόγω Παραδοσιακού Οικισμού οι ευκαιρίες για στέγαση είναι πολύ περιορισμένες ή λόγω έλλειψης Πανεπιστημιακών Αιθουσών, κ.τ.λ., κ.τ.λ..
Έτσι, εκεί, η δημιουργία Παν. Σχολής παραμένει, δυστυχώς, όνειρο απατηλό. Άρα, με τα σημερινά δεδομένα κανένα άλλο χωριό δεν διαθέτει τις δομές και υποδομές σε ανθρώπινο και σε υλικοτεχνικό δυναμικό, που προϋπάρχουν, παρά μόνον οι Μενετές και μαζί με τα υπόλοιπα χωριά παραδίπλα θα μπορούσαν να σηκώσουν τέτοιας εμβέλειας παγκαρπαθιακό επίτευγμα προς ανυπολόγιστο όφελος σε ολόκληρο το νησί και την Απανταχού Ομογένεια της Καρπάθου.
Εκτός της συνηθισμένης κίνησης την τουριστική σαιζόν τον υπόλοιπο πανεπιστημιακό, τώρα νεκρικό, χρόνο, το νησί θα ξανααποκτήσει την διαρκή ζωντάνια και την “ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ”. Γι΄ αυτήν την μείζονα Σταυροφορία απαιτείται, οπωσδήποτε:
–Η συμμετοχή και η υποστήριξη των σεπτών μας ιεραρχών, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπάθου-Κάσου κ.κ. Αμβροσίου και λοιπών Πατέρων του Νησιού.
–Την ψυχή και την δυναμική μορφή του Ινστιτούτου (γνωρίζει τα υψηλά πανεπιστημιακά know how) του καθηγητή Μηνά Αλ. Αλεξιάδη και την Διοικούσα Επιτροπή του.
–Η σύμπραξη, η συγκρότηση Ενιαίας Φωνής των δύο τοπικών μας Αρχών του Επαρχείου και του Δήμου και ει δυνατόν και της Κάσου με εμπεριστατωμένες μελέτες προς το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ.τ.λ..
Με έμπειρους και δυναμικούς εκπαιδευτικούς και πολιτικούς στις ανώτατες τοπικές δημόσιες πυραμίδες εξουσίας, νυν και πρώην Επάρχους την κ. Κ. Νικολαϊδου και τον κ. Μ. Ερωτόκριτο(όνομα και πράμα για τις Αυτοδιοικήσεις).. Στην Νέα, Προοδευτική Δημοτική Αρχή του κ. Μ. Φελλουτζή και το νεανικό, φιλόδοξο Δημοτικό Συμβούλιο που πιστεύουμε ατενίζουν το μέλλον του Νησιού τους με περισσή αισιοδοξία, είναι στα χέρια ολλονών να μην αφήσουν αυτό το ουρανοκατέβατο θέμα για το Νησί μας να πέσει κάτω, στα αζήτητα.–Και συνολικά την ομόθυμη, πολυπαραγοντική ομόνοια και συνεργασία των ισχυρών πολιτικών, ιδιωτικών, συλλογικών φορέων εντός και εκτός του Νησιού.
Πέρα από κάθε ακραίες τοπικιστικές αντιδράσεις που μας κρατάνε δεκαετίες πίσω σε κάθε μεγάλο για το Νησί μας, π.χ. το Λιμάνι, το Πολεοδομικό, Χωροταξικό, Κυκλοφοριακό, κ.τ.λ., κ.τ.λ.
–Αλλά και η ιστορική συμβολή σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο του πανάξιου πολιτικού τέκνου των Μενετών και της Καρπάθου του αξιότιμου Υπουργού των Εξωτερικών Γιώργου Β. Γεραπετρίτη θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην θετική έκβαση αυτής της Μεγάλης Παγκαρπαθιακής Ιδέας.
Εάν δεν μπορέσει ΤΩΡΑ η Κάρπαθος και ολιγορήσει να κάνει αυτό το τεράστιο άλμα μπροστά, απορούμε αλλιώς, ΠΌΤΕ;
Πέραν από την τεραστία ιστορικών διαστάσεων πρωτοβουλία της εποχής μας για όλους τους συμβαλλόμενους στην ίδρυση της Παν. Σχολής Πολιτιστικών-Λαογραφικών Σπουδών στην Κάρπαθο πιστεύουμε είναι επείγον να πρυτανεύει και η αλλαγή πλεύσης της Κεντρικής Διοίκησης των Αθηνών για Αποκέντρωση για να αποδεσμευθεί σταδιακά από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό “του πολυπληθυσμιακού πλουραλισμού των Θεσμικών, κ.τ.λ. Φορέων-Οργάνων στην Αττική”.
Κάποιοι ίσως υποθέσουν ότι είμαστε εναντίον των αθηνοκεντρικών πολιτικών, λάθος.. απλά κάποτε πρέπει να υπάρξει και πολιτική ισονομία σε όλα. Η Ε.Ε., ήδη, “εφεύρε” την Νησιωτικότητα, η χώρα με την μισή Νησιωτικότητα, πότε;
Την λύση την έχουνε-με μπροστά μας, ο Τουρισμός, κ.τ.λ. των νησιών φέρει για δεκαετίες μεγάλο μέρος ευημερίας για όλους τους έλληνες. Τώρα είναι πια καιρός και η ελληνική πολιτεία να ασχοληθεί με τα πάγια, δισεπίλυτα προβλήματα των νησιών, κατ΄ αρχάς με την γενική Αποκέντρωση του πολυπλόκαμου γραφειοκρατικού κράτους.
Αντί για την τσιμεντοποίηση της άκρατης Αστυφιλίας απαιτούνται περισσότερο ανθρωπο-απο-κεντρικές πολιτικές για να πετάξει, για να βγεί, επιτέλους, ολόκληρη η χώρα από τον συνεχιζόμενο μαρασμό. Το σενάριο-πρότυπο να προσπαθούμε να αντιγράφουμε στα πάντα την βιομηχανική Ευρώπη, ενώ δεν είμαστε, μόνο και μόνο για να τους είμαστε αρεστοί, απλά ακολουθούμε τους λάθους δρόμους..
Μόνον η συνολική, πολυδιάστατη ανάκαμψη και της Περιφερειακής και της Πολυμορφικής Νησιωτικής Χώρας μπορεί να αλλάξει από την σημερινή αστική, αποπνικτική στασιμότητα στην ανθρωπο-εδαφική συνοχή της χώρας και την διάχυση της βιώσιμης ανάπτυξης..
Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης. 20/6/2024.
Καρπαθιακά Νέα
