ΚΑΡΠΑΘΙΟΙ ΜΠΙΕΜΕΔΕΣ… Όταν βάζεις λύκους να φυλάνε… πρόβατα.

Γράφει ο Ανδρέας Ηλία Μακρής

Διανύουμε τους τελευταίους μήνες της βρετανικής στρατιωτικής διοίκησης (1944 – 1946) πριν την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Στην Κάρπαθο, Άγγλοι, Σκωτσέζοι, Ουαλοί, Βορειο-Ιρλανδοί στρατιωτικοί και οι λίγοι Ελληνοκύπριοι(1) αστυνομικοί, μετρούν πλέον βδομάδες που θα επιστρέψουν με το κότινο της νίκης -το κλαδί αγριελιάς- στα σπίτια τους, στις οικογένειες. Υπεραρκετά τα έξι τόσα χρόνια απουσίας, πολεμώντας σε συνθήκες κόλασης του… Δάντη, τις χιτλερικές στρατιές του στρατάρχη Rommel, o αποκληθείς και “αλεπού” της ερήμου!

Χαλαροί πλέον οι Βρετανοί στα Πηγάδια, το ρίχνουν στο αλκοόλ. Προσπαθούν να ξεχάσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τις φονικές σκηνές που βίωσαν και τις αυτοκτονικές μεταμεσονύχτιες απόπειρες των συναδέλφων τους στα πολεμικά μέτωπα του El Alamein και Tobruk της βόρειας Αφρικής.

Με σχεδόν εξαντλημένα τα τελευταία αποθέματα ουίσκι -πατροπαράδοτο πιοτό των Βρετανών- αναγκαστικά ψάχνουν στη μαύρη αγορά «πινιώτικο» μεθυστικό κρασί ή σπιτίσιο ρακί, με συνεργούς ντόπιους «Μπιεμέδες»(2). Το χαρτζιλίκι όμως λιγοστεύει και αρχίζουν στη ζούλα να διοχετεύουν στην αγορά, στρατιωτικά είδη και εφόδια, όπως λ.χ, χακί μπατανίες (κουβέρτες), κονσέρβες (scatolette) βοδινού κρέατος, μαρμελάδες φράουλας επώνυμης προμηθεύτριας του Βασιλικού Οίκου της Βρετανίας, έως Lux μοσχοσάπουνα και αγγλικά τσιγάρα «Νavy» με το «ναυτάκι», σήμα κατατεθέν.

Ο γνωστός Πηγαδιώτης εμποροράφτης στο Ρυάκι, Γιάννης Νικ. Ιωαννίδης γίνεται απροσδόκητα, αποδέκτης λαθραίας παραλαβής μιας ντουζίνας χακί μπατανίες και αρχίζει να κόβει και να ράβει ανδρικά πανταλόνια. Τα νέα όμως παίρνουν διαστάσεις και φωτιά οι παραγγελίες. Βροχή… όμως και οι ανώνυμες καταγγελίες στην κατοχική Διοίκηση.

Ο Βρετανός διοικητής Λοχαγός Pam Pay διατάζει άμεση επιτόπια έρευνα. Καλεί τον υπαξιωματικό Roy Allwright και αυτός, τον λοχία Τάκη Μιχ. Τσαουσόπουλο της βρετανικής στρατιωτικής αστυνομίας να αναλάβουν την εξιχνίαση των καταγγελιών.

Με στρατιωτικό Jeep καταφθάνουν στο επίμαχο σπίτι-ραφείο για «τσέρκα»(3). Ο παμπόνηρος Καρπάθιος μπιεμές -και «πρωταγωνιστής» της παράνομης συναλλαγής- ανήσυχος τώρα από τις αναπάντεχες εξελίξεις, προσφέρεται να ελέγξει ο ίδιος προσωπικά το εσωτερικό της οικίας που συστέγαζε το ραφείο, με πρόθεση, όχι βέβαια να αποκαλύψει τα πιστήρια της παρανομίας, αλλά να αποδομήσει τις καταγγελίες, τάχα μου ως αναξιόπιστες και μεθοδευμένα, αφήνει σύξυλο τον συνάδελφο του επιλοχία να περιμένει στο υπηρεσιακό τους Jeep.

Αυτός, παριστάνοντας το φουρκισμένο όργανο της τάξεως με βλέμμα βλοσυρό, μπουκάρει στο σπίτι και αρχίζει να ανοίγει ντουλάπια, να σκύβει κάτω από κρεβάτια, να σπρώχνει σεντούκια, να δημιουργεί επίτηδες σαματά μέχρι που έρχεται φάτσα-κάρτα με τις στοιβαγμένες χακί κουβέρτες, μα τόσο έξυπνα και ευρηματικά καλυμμένες με τα προικιά της συζύγου του Γιάννη, που μόνο το δαιμόνιο μυαλό της Βαγγέλικας θα μπορούσε να σκαρφισθεί.

Ο Τάκης τα παρατάει αμέσως. Κλείνει συνθηματικά το μάτι στον αμήχανο Γιάννη -σημειώστε, έτοιμος να τα κάνει πάνω του από φόβο- και αποχωρεί ανέκφραστος να συναντήσει τον εν αναμονή Βρετανό συνάδελφο. Τον χαιρετά στρατιωτικά και αρχίζει να δίνει αναφορά, παραμυθιάζοντάς τον σαν άλλος Κώστας Χατζηχρήστος στην αξέχαστη αστυνομική φαρσοκωμωδία: «Ο Ηλίας του 16ου»!

«Κύριε προϊστάμενε!

Ευπειθώς αναφέρω ότι, εκ του ελέγχου που διηνήργησα επισταμένως εις την ενθάδε οικία κλπ, κλπ… Αν πως; Δεν επιβεβαιώθηκαν αι καταγγελίαι. Πρόκειται περί σκαστής περίπτωσης συκοφαντίας. Επομένως, ο κατηγορούμενος κρίνεται παντελώς αθώος!…”

Ανυποψίαστος ο καλοπροαίρετος Εγγλέζος, αφού δεν ήξερε τι “κουμάσι” ΄ήταν ο Τάκης, πείστηκε από την αναφορά του ντόπιου “μπιεμέ” συναδέλφου και το δίδυμο του Νόμου επέστρεψε άπρακτο στην υπηρεσία του και η υπόθεση έκλεισε. Μπήκε στ’ αράφι, που λένε.

Βέβαια, ο Τάκης, μπορεί να ξέχασε το πρωί (και όχι μόνο) τον υπηρεσιακό όρκο που έδωσε στη βρετανική Διοίκηση για πιστή τήρηση των προβλεπόμενων εκ του Νόμου καθηκόντων του, αλλά το βράδυ (χαζός ήταν;) δεν αμέλησε να πάρει τη «νόμιμη» αμοιβή, προϊόν όμως παράνομων δοσοληψιών.

Αφού πήρε κάποιες προφυλάξεις τρύπωσε στο Ραφείο, άλλος άνθρωπος τώρα. Χαμογελαστός, ευχάριστος, άνετος. Άλλωστε το φρεσκοσιδερωμένο, ολοκαίνουργιο πανταλόνι, ένα μικρό δωράκι τον περίμενε ήδη στον πάγκο.

Από την κουζίνα κάποια στιγμή, ξεπρόβαλε και η πληθωρική Βαγγέλικα κι ο Τάκης ο… «Μπιεμές», αφού πρώτα εισέπραξε κατάμουτρα μια μεγαλοπρεπή μούντζα για χαιρετισμό!… άκουσε και την υπαινικτική ευχή:

«Με την υγειά σου βρε, παλλαρέ!” και συνέχισε παρακλητικά πλέον:

” Κι΄από την άλλη παρτίδα… Κουνήσου, άχαρε!…”

H ανταπάντηση του Τάκη:

«Από το στόμα σου Βαγγέλικα και στου Θεού τ’ αυτί!..» και ξεπατώθηκαν όλοι στα γέλια να ξεχάσουν την πρωινή λαχτάρα με τη «τσέρκα»(4).

_____________________

1. Ο Ελληνοκύπριος Βρετανός αξιωματικός καριέρας στην Αστυνομία Παντελής Κωνστ. Κωστής γνωρίσθηκε και πανδρεύτηκε την Απερίτισσα Ζωή Νικ. Λογοθέτη από τους Λώρους και παρέμεινε στην Κάρπαθο.

2.- Β.Μ.Ρ (British Military Police). Kαρπάθιοι που κατετάγησαν στο Σώμα της Bρετανικής Στρατιωτικής Αστυνομίας αποκαλούνταν «Μπιεμέδες».

Πηγαδιώτες:

Γεώργιος Ι. Παραγιουδάκης – Επιλοχίας.

Κωστής Νικ. Λαμπρινός – (Σοφέρ)

Δημήτριος (Τάκης) Μιχ. Τσαουσόπουλος – Λοχίας.

Γεώργιος Σακέλλης – Δεκανέας.

Ανδρέας Μιχ. Χατζημιχάλης (Μάγειρας).

Γεώργιος Νικ. Ρουσάκης.

Μενεδιάτες:

Μηνάς Αντ. Μελάς – Δεκανέας.

Μιχαήλ Γ. Οθείτης..

Σταμάτης Ι. Σπανός.

Γεώργιος Νικ. Ιωαννίδης

Βολαδιώτης: Ανδρέας Καραμηνάς – Δεκανέας.

Πυλιάτης: Μηνάς Γ. Χαλκιάς

3. Οι πληροφορίες που λένε ότι την άλλη μέρα ο Τάκης, πήγε στη υπηρεσία του καμαρωτός-καμαρωτός σαν φουσκωμένος διάνος, με ολοκαίνουργιο χακί πανταλόνι, δεν επιβεβαιώνονται από πουθενά. Την μεθεπόμενη μέρα μπορεί, να πέσουν οι ψίθυροι, σίγουρα…