Του επιστημονικού συνεργάτη του ΙΛΠΚ του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη.
Ξεκινήσαμε σε πρόσφατο άρθρο μας με το κυρίαρχο αγαθό του ανθρώπου “το νερό νεράκι”, που ολοέν γίνεται περισσότερο δυσεύρετο, από την μία από τα αγριεμένα καπρίτσια της Κλιματικής Αλλαγής, που ήδη μας μετατρέπει τα Χριστούγεννα σε ανοιξιάτικα..
από την άλλη και οι πάγιες σοβαρές ελλείψεις στον Δήμο σε προσωπικό και επί πλέον σε υλικοτεχνικά μέσα- εξαρτήματα συντήρησης και αντικατάστασης στα πεπαλαιωμένα υδρευτικά δίκτυα, στις γεωτρήσεις, κ.τ.λ. σε όλα τα χωριά.. για να συνδράμουν στην παροχή των πλέον ζωτικών αναγκών των πολιτών ύδρευσης-αποχέτευσης, καθαριότητας (μηχάνημα σκούπας), φωτισμού, καθαρισμού αγροτικών δρόμων, κ.τ.λ., καθόσον ήδη καταλήγουν στην πλήρη υποβάθμιση των τόπων τους.. όπως αφήνει εν πολλοίς και η Κεντρική Διοίκηση, μετά τα μνημόνια, τις Άγονες Τοπικές Αυτοδιοικήσεις περιμένοντας ανεξήγητα για πολύ καιρό για το απαραίτητο μόνιμο ανθρώπινο δυναμικό.. κατακρατώντας στον προϋπολογισμό τους για τις μισθωδοσίες, περί τις 800.000 ευρώ, υπέρογκα ποσά για τους μικρούς Δήμους μέχρι να ελεήσει η Κεντρική Κυβέρνησει μετά 2-3 χρόνια για να γίνουν οι προσλήψεις!!
Άρα, ο ψηφιακός- τεχνολογικός μετασχηματισμός του Δήμου κρίνεται ως η μοναδική άμεση διέξοδος στην έλλειψη υπαλλήλων.. δηλ. τα ολίγα απαραίτητα στελέχη αλλά να εργάζονται “έξυπνα”. Άρα, από τις διπλές “μάστιγες ανομβρίας”, με την μία κακοφορμισμέρνη Φύση αλλού να πνίγονται από τις πλημμύρες, κι εδώ “Αφρική” ξηρασίες, “πυρκαγιές”, να δούμε μέχρι πότε θα μας τις φυλάει.. πότε θα ξεσπάσει κι από εδώ αλύπητα, έτσι που “ξωκοίλαμε” γενικά..
Από την άλλη, για τις γνωστές “γάγραινες” πολλαπλών ελλείψεων και εκ μέρους του Δήμου, ο αντιπρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου κ. Μιχάλης Τσαμπουνιεράκης, εμπειρότατος γνώστης των οικονομικών πεπραγμένων για αρκετές τετραετίες, “στα οξύμωρά του” στα “Καρπαθιακά Νέα”, αναλύει διεξοδικά: “Οι συνεχόμενοι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί περιορίζουν γενικά τις Λειτουργικές Δαπάνες του Δήμου στις προμήθειες” και όχι μόνον.. και ειδικότερα “τα αναγκαία υλικά ύδρευσης-αποχέτευσης, αντλίες, υγειονομικούς ελέγχους ποιότητας νερού, καθαρισμοί-μηχανήματα αντλιοστασίων, κ.τ.λ.”, που σε αυτούς τους υδάτινους πόρους-πηγές επικεντρωθήκαμε. Αλλά και τα καύσιμα στα απορριματοφόρα καθυστερούν αρκετές φορές στην συλλογή απορριμάτων εξαιτίας “των οξυμόρων”, κ.τ.λ.. Δηλ. εκτός των μεγάλων αλεπάλληλων κρίσεων και δη αυτήν που διανύουμε την επισιτιστική με τις πρωτοφανείς ακρίβειες στα ύψη σε τρόφιμα, ενέργεια, κ.τ.λ. να έχουμε και της δίψας, του κρύου-ζέστης, καθαριότητας, φωτισμού, κ.τ.λ. “μας πάνε αιώνες πίσω”..
Τέτοιες μακροχρόνιες παθογένειες θα έχουν ανυπολόγιστο αντίκτυπο εκτός των άλλων και στην ήδη δαπανηρή εκτός ορίων επιβίωση στην καθημερινότητα των νησιωτών και επί πλέον στην πολλά επιβαρυμένη πολυ- αγονο-νησιωτικότητα της χώρας, εξ αιτίας και της απομόνωσής τους. Η Δεκαετής Μνημονιακή Κρίση μαζί με την διετή Κλεισούρα της Πανδημίας αντί να ξεδώκουν έρχονται καπάκι οι ανεξέλεγκτες ακρίβειες δημιουργώντας και σε ολόκληρη την χώρα “απωθημένα και το περί του δικαίου αίσθημα”.
Αφού, λοιπόν, δεν μπορούμε να τα βάλουμε ακόμη ενάντια στις μεγάλες δυνάμεις, την Φύση και την Ελληνική Πολιτεία, περιορισθήκαμε στο προηγούμενο να εκθέσουμε κάποιες ιδέες.. πως θα μπορούσαμε, στην χάση και στην φέξη, την μία να βρέχει με τα λαϊνια, την άλλη έστω να λαντουρίζει με ψιλόβροχα, το πολύτιμο νεράκι να μην καταλήγει όλο στην θάλασσα, δημιουργώντας αυτόνομες προοπτικές-πηγές με: -ΛΙΜΝΟΔΕΞΑΜΕΝΕΣ σε φυσικές, χωροθετημένες κοιλάδες με καθαρισμένα-ισοπεδωμένα εδάφη για επί τούτου πλαστικά υποστρώματα, κοντά σε κάθε χωριό ή μικρότερες σε μακρυνούς οικισμούς, όπως πολύ εύκολα αξιοποιούνται στην Κύπρο..
-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΕΩΝ, όπως σε Ισραήλ, σε επίκαιρα σημεία αλλά επειδή απαιτούν να εγκαθίστανται πλησίον θαλασσίων περιοχών θα πρέπει να μην είναι σε κοστοβόρα οικόπεδα..
-ΟΛΑ ΤΑ ΡΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΝΕΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΟΥΡΟΙ Ή ΑΚΟΜΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑ να διοχετευθούν στο Φράγμα για να διατηρούν πάντα σε υψηλά επίπεδα τις απαιτούμενες αποδόσεις στις τεράστιες εγκαταστάσεις του..
-ΤΟ ΥΔΡΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΗΓΑΔΙΩΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ, εξαιτίας της αμφιλεγόμενης ποιότητας του νερού του Φράγματος, αλλού το πόσιμο, αλλού η λάτρα..
-ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ Η ΥΔΡΕΥΣΗ Η ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ, Κ.Τ.Λ. ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ.. σε αρκετές κοινότητες ήδη δρομολογούνται οι απαραίτητες διαδικασίες. Τώρα, αφού δεν ασχολείται κανένας άλλος με την γεωργο-κτηνοτροφία είπαμε να την σκαλίσουμε μήπως βρεθεί κάτι τις και ανεμίσει(φυτρώσει).
Μιας και το μέγιστο πρόβλημα της ύδρευσης-ξηρασίας με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο “θα λυθεί“ μπροστά ή πίσω, οπότε σαν μιά καλή αρχή με σχεδόν “ανέξοδα” και άφθονα ποτίσματα από τις υδατοδεξαμενές, κ.τ.λ. μπορεί να μπαίνει το νερό αυλάκι.. Περιβόλια, θερμοκήπια, πάσης φύσεως δένδρα, γεμάτες σκάφες νερό για τις μάντρες, οικισμοί, κ.τ.λ. θα μπορούσαν να πάρουν ταπάνω τους.
Η μονοεξάρτηση από τον εύθραστον κλάδο του τουρισμού σε πολύ ταραχώδεις και απρόβλεπτους καιρούς που διανύουμε θα αφήσει το νησί, τους μόνιμους κατοίκους αλλά και τον Δήμο στα μανταλάκια. Γι΄αυτό το απ΄αιώνων πιο δυνατό χαρτί, που χόρταινε το νησί από την τοπική γαστρονομία με ευρείας γκάμας προϊόντα, υπήρξε η γεωργοκτηνοτροφία.
Με άλλα λόγια, όπως ο τουρισμός σήμερα, τότε υπήρξε η καλοδουλεμένη γης, τα οικόσιτα και τα ορεινής βοσκής ζώα, σε γενικές γραμμές το Α και το Ω της επιβίωσής τους αλλά και της καθημερινότητας.. και παρά τα πρωτόγονα μέσα, που διέθεταν, ζούσανε αξιοπρεπώς. Αυτό συνάγεται από το γεγονός, ότι παλαιότερα το νησί μπορούσε και έθρεφε και τρι- και τετρα-πλάσιους πληθυσμούς από τους σημερινούς, με τα ίδια ακριβώς δεδομένα εδαφικής-αγροτικής και θαλάσσιας- αλιευτικής εκμετάλευσης.
Άσχετα ότι, εν τω μεταξύ, η δημογραφική κατάρρευση με τα λόρδικα έθιμα να διαδέχονται-αποκτάνε οι πρωτότοκοι-κες ολόκληρες τις πατρογονικές περιουσίες συνέτειναν να μεταναστεύουν εκτός οι λοιποί τότε πολυμελείς “τρούτσοι”.. συν οι κρατικές ανεμελιές γενικά και διαχρονικά συνέβαλλαν καθοριστικά στην ερήμωση των άγονων νησιών. Τι 10 χρόνια με Μνημόνια οικονομικών δυσπραγιών…
Τι κλεισούρες μέσα στις πολυκατοικίες των αστικών κέντρων, λόγω της Πανδημίας του κορωνοϊού, που ακόμα εξολοθρεύει, ειδικά όσους βρίσκονται σε ασθενή κατάσταση υγείας.. Τι νέοι πόλεμοι Ρωσίας-Ουκρανίας με καταστροφικές συνέπειες για τις ίδιες αλλά και με παγκόσμιες ενεργειακές και επισιτιστικές επιπτώσεις, που συνεχίζουν να σείουν συθέμελα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς..
Τι θρησκευτικοί-φυλετικοί πόλεμοι Ισραήλ-Παλαιστινίων, που με τις παρατάσεις ελοχεύουν ολοέν περισσότερες αυξήσεις στις τιμές του “μαύρου χρυσού”.. Τι απλησίαστες ακρίβειες, που από τα βουνά πλεονασμάτων των αγροτικών προϊόντων της Ε.Ε. και της χώρας μας, που κατέληγαν επιδοτούμενα στις χωματερές, ξαφνικά “λόγω ανεξήγητων ελλείψεων” οι αγοραίες τιμές τους πετάνε στα ύψη..
Οι αλόγιστες τιμές, κατ΄αρχάς, των ενεργειακών πόρων ηλεκτρισμού, υγραερίου, καυσίμων, κ.τ.λ. σύμφωνα με τις χρηματιστηριακές αξίες-νόμους από 5-6 εταιρείες-παρόχους, συμπαρέσυραν ολόκληρη την οικονομία-κλάδο του εμπορίου.. γιατί λένε να μην κάνουν και γενικά όλοι οι έμποροι επιχειρηματίες το ίδιο, ανεξέλεγκτα, όπως οι ίδιοι οι πάροχοι. Έτσι, προκαλούνται και αλισιδωτοί κοινωνικοί τριγμοί σε όλα τα επίπεδα σε μεγάλους ακόμη και σε μικρούς με οπαδική βία και όχι μόνο, παραβατικότητα, παράνομες δραστηριότητες, κ.τ.λ., όταν βλέπουν ότι άλλοι κάνουν κουμάντο ακόμη και στα βασικά αγαθά της διαβίωσής τους κι όχι αυτοί που ψηφίζουν, δηλ. βάζοντας γενικά την Δημοκρατία εν αμφιβόλω.
Βέβαια, εν τω μεταξύ, γίνονται έλεγχοι, αλλά δεν παύει η χώρα να κρατάει τα σκήπτρα της ακρίβειας στη Ευρώπη(!) και αναλογικά με τους μικρότερους μισθούς. Σε μακροχρόνιες εποχές τέτοιων σοβαρότατων Κρίσεων από εντός και εκτός, που συνεχίζουν ακόμα, άλλοτε από τις ελληνικές κακοδαιμονίες, άλλοτε εισαγόμενες κυρίως χρηματηστηριακές, έστω και ελάχιστοι ρομαντικοί, όπως ο υποφαινόμενος, περίμεναν επάνοδο από τα αστικά κέντρα ή από τους ντόπιους αξιοποίηση της πατρώας γης.
Αλλά, δυστυχώς, δεν είδαμε να αλλάζει καθόλου τόσα φθινόπωρα σοβαρότατων κρίσεων ούτε η όψη της εύφορης ούτε της άγονης γης, εκτός ίσως για χόμπι ελάχιστες, μικρές οικογενειακές-σπιτίσιες παραγωγές.. ούτε καν επιχειρηματικά παρά τα μηχανοκίνητα μέσα και τα αλλοδαπά εργατικά χέρια(που τώρα σπανίζουν και αυτά), παραμένοντας ακόμα φουλ εξαρτημένοι από «εισαγωγές» κάθε είδους αγαθού.
Και πως θα μπορούσαν άλλωστε να αλλάξουν οι πληθυσμιακές μετακινήσεις προς την επαρχία, αφού η Κεντρική Διοίκηση συνεχίζει να την αφήνει διαχρονικά “στα κρύα του λουτρού”, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές και υπηρεσίες και τους αγρότες εκτεθημένους στις πάσης φύσεως ντόπιες και εισαγόμενες παθογένειες. Άρα, δεν πρέπει να παραξενεύει κανένα γιατί όχι μόνον δεν επιστρέφουν αλλά εδώ οι άγονοι ακόμα περισσότερο, απού φύγει-φύγει.. και γιατί οι γεωργοκτηνοτροφικές παραγωγές λιγοστεύουν κατακόρυφα με δραματικές συνέπειες στις αυξήσεις των τιμών.
Έτσι μόνον οι παραλιακές γαίες στα νησιά αξιοποιούνται ή αγοράζονται σαν οικόπεδα από τους ευρωπαίους για τουριστικά καταλύματα και για μόνιμες κατοικίες, ακόμα και μέχρι ψηλά στο Όθος, στις Στες-Κάλενες, στις Μενετές, κ.τ.λ.. Από την άλλη οι μεγαλέμποροι εκμεταλεύονται τις μοναχικές μικροπαραγωγές και τις αγοράζουν όσο-όσο, που οδηγούν σε μονωπολιακές “αλμυρές” καταστάσεις.
Ενώ, π.χ. τόσοι κτηνοτρόφοι θα μπορούσαν να συμπράξουν σε Συνεταιρισμό ή σε Σ.Δ.Ι.Τ., ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ τις δικές τους παραγωγές, εστιαζόμενοι σε αγνά, βιολογικά του βουνού καρπάθικα τυριά, μανούλια, σιτάκες, βούτυρα, μυζήθρες, δρίλλες, κ.τ.λ. και παράλληλα να τροφοδοτούν όλα τα χωριά με φρέσκο της ημέρας γάλα, γιαούρτι, αυγά, κ.τ.λ. και ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΛΑ ΤΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΣΤΙΑΣΗΣ. Οι ίδιες ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΕΣ αυθεντικές καρπάθικες παραγωγές σε κρέατα, αυγά, κρασιά, ποτά, ζαρζαβατικά, σαρδέλες, ψάρια, κ.τ.λ., προωθώντας τα να τα δοκιμάζουν οι επισκέπτες μας σε αντίστοιχες «Ημέρες-Πανηγύρια», αντικαθυστώντας τις εισαγόμενες χημείες με συντηρητικά.. αυγά από την Τουρκία, σκόρδους από την Κίνα, λεμόνια από την Νότια Αμερική, κρέατα από την Ολανδία, όπως και γαλακτομικά(!!), κ.τλ., κ.τ.λ. Γίνεται σε βιομηχανία, Τεχνολογία, κ.τ.λ. να πιάνουμε πάτο και να αφίεται και η γεωργοκτηνοτροφία που εκτός των άλλων είναι και ο κυρίαρχος τροφοδότης του Τουρισμού να τείνει να εξαρτάται από εισαγόμενες πρώτες ύλες τροφοδοσίας του.
Θα είναι αδιανόητο για μας όλους τους καρπάθιους καταναλωτές και επιχειρηματίες να μας διακατέχει τέτοια αλόγιστη ξενομανία, αν βέβαια και οι παραγωγοί μας βάλουν αρκετό νερό στο κρασί τους, στις τιμές τους.. Πάντως, μεμονωμένοι παραγωγοί, όπως οι άριστα οργανωμένοι στα φυσικά μη αλκοολούχα ποτά ο Αριστοτέλης Πουζουκάκης στα Πηγάδια, στο ποιοτικό μέλι ο Βαγγέλης Γεργατσούλης στα Πηγάδια, στα μυρωδάτα κρασιά ο Στέλιος Μοτάκης στις Μενετές, στο ασυναγώνιστο κρασί Όθους, στις παραδοσιακές καρπάθικες λιχουδιές των φούρνων του Μιχάλη Γεραπετρίτη στις Μενετές και του Γιώργου Αθανασίου στα Πηγάδια, κ.τ.λ., όλα “κάνουν θραύση” μέχρι τις αγορές των Αθηνών.
Η δε Κάσος, το πιο αίσιο παράδειγμα, από εποχής του πρωτοπόρου δημάρχου κ. Γιώργου Παπαγεωργίου ξεκίνησε η ίδρυση Συνεταιρισμού Τοπικών Αγροτικών Προϊόντων που συνεχίζει επάξια μέχρι σήμερα, με γνώμονα την συνεργασία και την ενοποίηση κυρίως των κτηνοτρόφων παραγωγών με αρκετές “εξαγωγές”. Στο σημερινό, λοιπόν επικεντρωθήκαμε στις αγροτικές που μαζί με τις ιχθυοπαραγωγές, τα κυνήγια, κ.τ.λ., ελπίζοντας οι Ανώτατες Αρχές συνδράμοντας να αξιοποιηθεί ο ανεκμετάλευτος πλούτος των νησιών παντοιωντρόπως.. και μαζί με τα άλλα τα άυλα-ανθρώπινα φιλόξενα χαρακτηριστικά, τα απαράμιλλα λαογραφικά-παραδοσιακά και με τα τόσα φαντασμαγορικά φυσικά τοπία και τις γαστριμαργικές απογειώσεις να αποτελούν όλα μαζί, αξιοποιούμενα, ακριβώς αυτό που είμαστε, το κάτι άλλο.. και που για όλα αυτά μας προτιμάνε οι επισκέπτες μας, παρά τις ανοργανωσιές ακόμα στις γεωργοκτηνοτροφικές παραγωγές και πρωτίστως στις του Δήμου και του Δημοσίου παράγοντα.
Όλα αυτά αρκετοί δεν τα έχουμε συνειδητοποιήσει στον βαθμό που θα έπρεπε και που διανθίζουν επιπρόσθετα πολυδιάστατες «σειρήνες-προβολής» στην τουριστική μας φαρέτρα και στην αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη. Να γιατί όλη αυτή η αναδρομή και η αναφορά για τις αποκλειστικές ιδιαιτερότητες της Καρπάθου ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ.. Καλά το καταλάβατε.. διότι άλλη αξία έχει ένα παραγωγικό χωράφι επειδή συγκρατεί κόσμο και ακρίβειες με ένα γεμάτο χωριό-νησί, π.χ. όπως στην Κρήτη.. κι άλλη στην ακριτική Κάρπαθο της λειψαγροτιάς, των αγριοοροσειρών και των αδειανών χωριών.
Σ’ αυτή την «βάρβαρη συγκυρία» χρειάζεται μεγάλη δύναμη ψυχής, συντονισμός και ενοποίηση πρωτίστως των άγονων νησιωτικών δυνάμεων με την συνδρομή των τοπικών τους Αυτοδιοικήσεων στις απαιτούμενες υποδομές.. με μπροστάρηδες τους νησιωτικούς πολιτευτές, που είναι γνώστες και παθόντες των αντιαναπτυξιακών ιδιαιτεροτήτων, πιστεύουμε, ότι τελικά θα «γιάνουν πολλές πληγές» των νησιών.. και ειδικότερα της πιο απόμακρης, απομονωμένης, ορεινής Καρπάθου, που οι «ανίατες» βρίσκονται σε μοιραία έξαρση, καθόσον είναι και πολύ περισσότερες από κάθε άλλο νησί.
Εδώ οι περισσότερες ελιές μένουν απεριποίητες.. δεν πάει να φθάσει το λάδι 30 ευρώ.. η Αμερική, ο Τουρισμός, τα ψηλώτερα επίπεδα γενικά, οι Πολυκατοικίες Αττικής, η δημογραφική αποψίλωση, η έλλειψη εργατικών χεριών, κ.τ.λ., συν τα δημόσια κακώς κείμενα έκαναν “το ολισθηρό θαύμα τους”.. “μη μου άπτου”, “μα με τις ελιές και τα χωράφια θα ασχολούμαστε τώρα”; Η άλλοτε ακμάζουσα φύση ερημώνει ραγδαία και με την πολιτεία να μένει απαθής.. δηλ. αντί να παρέχει όλα τα βασικά εργαλεία για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση των Δήμων ή τους φορτώνει “τα πάντα” χωρίς όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις.. ή τους αφαιρεί-αφήνει με άδεια χέρια χωρίς τους απαιτούμενους πόρους, προσωπικό, κ.τ.λ. δημιουργώντας ανίκανες Αυτοδιοικήσεις.
Ευτυχώς και οι επιδοτήσεις της Ε.Ε. δίνουν ελάχιστες ανάσες ζωής, αλλά μέχρι πότε; Εμείς, πάντως, οι αιωνίως αισιόδοξοι πιστεύουμε, ότι έχει ο καιρός γυρίσματα.. και γι΄αυτό δεν θα παύουμε όποτε εμπνεόμαστε από τα περασμένα μεγαλεία-όνειρα, μήπως εάν τα ξαναζεσταίνουμε με το νέο σύγχρονό τους περιτύλιγμα δελεασθεί κάποιος ιθύνουν νους και “ξυπνήσει με μία μαγική ράβδο την ωραία κοιμωμένη”..
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ: Απαντάμε στον φίλο αναγνώστη μας, ότι όπως είναι γνωστό σε όλους, η Τουρκία βρίσκεται στην δεινότερη θέση της ιστορίας της οικονομικά, εξοπλιστικά, διπλωματικά, κ.τ.λ.. και η χώρα μας συγκριτικά στην καλύτερη, εις τρόπον ώστε να προσπαθήσουμε να διαπραγματευθούμε για την επίλυση των δύο καυτών ζητημάτων, που μας απασχολούν πολύ καιρό, ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα, άμεσα προτού ανατραπούν οι εύθραστες ισορροπίες..
Βέβαια, οι ιθύνοντες της Τουρκίας με τις καθημερινές τους παράνομες διακηρύξεις-διεκδικήσεις για: Γαλάζια Πατρίδα, Αποστρατιωτιποίηση των Νησιών, Τουρκοκυπριακό Κράτος, Μειονοτικά Θράκης και Δωδεκανήσου, Τουρκολυβικό Μνημόνιο, Casus Bely, κ.τ.λ., δεν φαίνεται να τηρούν τις μόλις υπογραφές τους για αποφυγή των πάσης φύσεως προκλητικών δηλώσεων, κ.τ.λ., ΤΩΡΑ, πόσον μάλλον όταν πάρουν ταπάνω τους.
Μακάρι να διαψευσθούμε, αποφεύγοντας δια παντός τις έξτρα αμυντικές δαπάνες περί τα 6 δισ. ευρώ, συμφωνώντας στην εξισορρόπησή τους με τους νεοαποικιοκράτες γείτονες μας.. αρχής γενομένης από τις νέες εξαγγελίες του Υπουργού Άμυνας κ. Δένδια, για υποχώρηση από τις αγορές των εξοπλισμών από το εξωτερικό και ανάπτυξη των εγχώριων αμυντικών βιομηχανιών.. προσανατολισμένων στα χαμηλού κόστους εξοπλιστικά έξυπνα συστήματα, όπως π.χ. τα drones, κ.τ.λ.. εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους και ταυτόχρονα αναπτύσοντας την βιομηχανική και τεχνολογική εξέλιξη της χώρας μας.
Είθε, ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ και η επιβουλευόμενη Τουρκία να σταματήσει το καθημερινό πολεμικό κρεσέντο εναντίον της Ελλάδας και τον ανελέητο ανταγωνισμό που επιδιώκει με κάθε τρόπο, συμμερίζοντας το παράδειγμα του Υπουργού μας Άμυνας για καταλαγή και των ειρηνικών πρωτοβουλιών του Υπουργού μας των Εξωτερικών του αφανούς πατριώτη και συμπατριώτη μας κ. Γιώργου Γεραπετρίτη..
Επί τη ευκαιρία των Χαρμόσυνων Εορτών μας της Γέννησης του Θεανθρώπου και της Νέας Χρονιάς εκφράζουμε τις Ολόθερμες Ευχές μας να φέρουν ότι ποθεί ο καθένας μας στις Καρδιές και στις Ψυχές μας Υγεία, Ευτυχία, Ευημερία, Ειρήνη και να ξεπεραστούν όσα μας κρατάνε πίσω σαν άτομα, σαν κοινωνία, σαν νησί..
Μάκης Εμμ. Ρήγας-Ρηγοπούλης.
22/12/2023
Καρπαθιακά Νέα
