Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης: Προτάσεις για την ευάλωτη “ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ”, “ΧΩΡΙΣ ΚΗΠΟΥΡΟ” ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ..

Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης: Προτάσεις για την ευάλωτη “ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ”, “ΧΩΡΙΣ ΚΗΠΟΥΡΟ” ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ..

ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΟΚΗΠΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΥΑΛΩΤΗ “ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ”, “ΧΩΡΙΣ ΚΗΠΟΥΡΟ” ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ..

Επιστ/κός Συνεργάτης του Ι.Λ.Π.Κ.του ΕΚΠΑ, Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης

Αναφερόμαστε συχνά για τις καίριες ευθύνες που φέρει διαχρονικά, ως Κεντρική Διοίκηση (Κ.Δ.), που είναι στο χέρι της ότι θέλει κάνει. Η  (Κ.Δ.),   λοιπόν, διαθέτει ήδη αρκετό οπλαστάσιο ελεγχτικών μηχανισμών- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ, ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, ΑΣΕΠ, ΕΛΕΓΧΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ, ΝΗΩΓΝΩΜΟΝΕΣ, ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, κ.τ.λ. και επί του προκειμένου του πολύνεκρου δυστυχήματος την Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (Ρ.ΑΕ.).. που εάν αφίενται να υστερούν γενικά  προϋλειαίνουν το έδαφος για σοβαρές υπόνοιες βάσιμες ή μη ότι υπάρχουν διαφορετικών ειδών παραχωρήσεις και τελικά  προσωποποιούν τις ευθύνες αλλονών.. και διαχέονται στο πολιτικό σύστημα με σοβαρότατες συνέπειες στο δημοκρατικό μας πολίτευμα κι όχι στους άμεσα εμπλεκόμενους αναδόχους φορείς ή άτομα.

Εξάλλου, είναι καιρός να αφήσουμε την δικαιοσύνη να βρει άκρη  στην δια-πολυ-πλοκότητα. Γι΄ αυτό είναι καιρός να ασχοληθούμε και με την άλλη, την ενδιάμεση Περιφερειακή βαθμίδα “Αυτο”-διοίκησης. Εκτός, που είναι η μεγαλύτερη σε έκταση Περιφέρεια της χώρας, Νοτίου Αιγαίου, έχει και σπαρμένα μέσα της τα περισσότερα αγκάθια διάσπαρτα νησιά, απ΄ ότι σε όλη την ολόκληρη την επικράτεια. Δηλ. πέσαμε, πάλι, στην πιο ιδιάζουσα περίπτωση με την Περιφέρεια με τις περισσότερες προβληματικές ιδιομορφίες. Από δύο θεριά αυτόνομες Νομαρχίες Δωδεκανήσου και Κυκλάδων “η σοφή στεριανή Κ.Δ.” δημιούργησε έναν ανάπηρο νησιωτικό γίγαντα για να τα συμμαζέψει.. μία Περιφέρεια του μισού Αιγαίου με εκατοντάδες προβληματικά νησιά-δήμους-κοινότητες, στην μεγάλη τους πλειονότητα, μεμονωμένα άγονα, άρα μπορείς να την λες και “ΠΟΛΥ-ΑΓΟΝΗΣΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ν. ΑΙ.”

Εδώ, πάλι, ο παραλογισμός της μητέρας Φύσης μαζί με τον παραλογισμό της μητέρας Πολιτείας και τις επιπρόσθετες εισαγόμενες επαναναλαμβανόμενες κρίσεις πάλι καλά  που μπορούν και πληρώνουν αυτές “τις πολλαπλάσιες αμαρτίες”, τα εξουθενωμένα παραμεθόρια νησιά της Δωδεκανήσου με το χιλιοειπομένο παράδειγμα της πολύπαθης  Καρπάθου,  που μας προκαλούν θλίψη γενικά.. και ειδικά για την συνεχιζόμενη πολιτειακή απραξία που δεν σκύβει επί των τύπων των ήλων με μόνιμες παρεμβάσεις-λύσεις, παρόλο που φωνάζουν, είναι αυτονόητες γι΄ αυτό, ίσως, φορτικές για μερικούς.

Η μοναδική παραφωνία για την ίδια την Περιφέρειά μας πιστεύουμε είναι ότι, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι τα μεγαλύτερα νησιά-δήμοι-κοινότητες πρώτον ότι, είναι αυτοδύναμοι, λόγω πληρέστερου μεγέθους δομών και υπηρεσιών και μπορούν να αντιμετωπίσουν άνετα οποιαδήποτε ανάγκη τους.. και κατά δεύτερο τα μεγάλα νησιά είναι ήδη κορεσμένα και από υπερτουρισμό με μεγάλα έσοδα για άνετο ισοσκελισμό. Άρα, θα έπρεπε, ήδη, να έχει γίνει η μεγάλη στροφή  του δημοσίου παράγοντα να αναπτυχθούν και να προβάλλονται εντατικότερα και τα μικρομεσαία νησιά-δήμοι-κοινότητες από την μία για να μπορέσουν να υποδεχθούν την τουριστική υπερ-παλίρροια των μεγάλων νησιών και από την άλλη να καταστούν με αειφόρο ανάπτυξη σταδιακά σε αυτοδύναμα-αυτάρκη.

Άρα, μετά, σιγά-σιγά θα αποστασιοποιούνται και από κάθε κρατική εξάρτηση- επιχορήγηση.. και με γενική αναζωογόνηση  ειδικά τώρα την κρίσιμη εποχή που πνέουν τα λοίσθια και την φαγάνα Τουρκία να παραμονεύει, καθόσον τα έχει βάλει ήδη  οριστικά  στο τραπέζι σαν τα πιο άμεσα, κυρίως της πιάτα!! Αλλά για να μην θεωρηθούμε μονόβαντα τοπικιστές προς την προβληματική εντός και εκτός Καρπάθο, φέραμε ήδη ένα ακραίο παράδειγμα της μοναδικής, τόσων πολύπλοκων προβλημάτων, Περιφέρειας του “φουρτουνιασμένου” Νοτίου Αιγαίου.

Και παρ΄ όλα αυτά, ενώ τόσο η Περιφέρεια, όσο και η Κ.Δ. στηρίζονται εν πολλοίς από τα τουριστικά υπερέσοδα  των νησιών και των πάμπολων  διεθνών θερέτρων της, όπως π.χ. της προσφιλούς μας γειτόνισας Ρόδου.. εντούτοις, κι εδώ η Φύση και επί πλέον πολύ περισσότερο η πολιτεία ελαφρά τη καρδία δεν αφουγκράζεται από τα πολύ ψηλά τον ασθενή παλμό της κοινωνίας των νησιωτών, αδικώντας τα Δωδεκάνησα παράφορα. Οι “Κυκλάδες”, ευτυχώς, βρίσκονται μέσα στον “Αττικό Κύκλο-Προάστειο” 4 εκατομμυρίων παραθεριστών..

Κατεβαίνοντας, λοιπόν, στο επόμενο βήμα της κρατικής πυραμίδας, τους Δήμους,  συγκρίνοντας την Ρόδο μας και τον ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΔΗΜΟ ογκόλιθό της με τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του, έκταση 1.401 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 124.581 κατοίκους!!

Με την Σάμο, εξίσου, με ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΔΗΜΟ, αλλά της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, ένα νησί, όμως, μόνον με έκταση 480 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 32.974 κατοίκους, δηλ. ούτε το ένα της τέταρτο!!

Εάν ληφθούν σοβαρά υπόψη και οι πολλαπλάσιοι επισκέπτες  στο Ρόδο της καρδιάς τους-μας  οι  συγκρίσεις είναι καταλυτικές  και δεν επιδέχονται καν περαιτέρω λόγια κριτικής.. και παρόλο που αποδεικνύουν ότι οι συντάκτες των αλεπάλληλων τριών αυτοδιοικητικών θεσμών όχι μόνον δεν διώρθωναν όλα τα απροσπέλαστα λάθη αλλά δημιουργούσαν νέα χειρότερα παρατράγουδα. Π.χ., ενώ, όπως η μία Περιφέρεια Ν. Αι. θα έπρεπε να χωρίζεται σε δύο, ακριβώς όπως οι προηγούμενοι δύο νομοί της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων και ο ένας Δήμος της Ρόδου σε δύο δήμους, λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω ασύγκριτων αναλογιών!!

Και όπως, π.χ. η απομονωμένη Όλυμπος-Διαφάνι επί Καλλικράτη να διατηρήσει οπωσδήποτε την πλήρη αυτονομία της από τον, στο άλλο άκρο του νησιού, δυσπρόσιτο, υδροκέφαλο Δήμο Καρπάθου, αφού επιβαρύνουν ο ένας τον άλλον, πέρα των δυνατοτήτων τους. Ποιό άγονο νησί, λοιπόν, μπορεί να τα αντέξει όλα τα παραπάνω μαζί; Δυστυχώς, αρκετοί αρμόδιοι με καλή θέληση μεν, δυστυχώς δε, παίρνουν αποσπασματικά και όχι μόνιμα μέτρα ισοπολιτείας και βιώσιμης ανάπτυξής τους..

Γι΄ αυτό θα συνοψίσουμε παρακάτω κάποιες ταπεινές σκέψεις μας και από τα προηγούμενα άρθρά μας:

α) ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΝΕΟΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΘΕΣΜΟΣ-ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ Ή ΚΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΦΟΡΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤ΄ ΑΡΧΑΣ ΤΑ ΑΓΟΝΑ ΝΗΣΙΑ- ΔΗΜΟΥΣ- ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΦΥΣΕΙ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΠΕΡΑ..

β) ΝΑ ΕΚΠΟΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΟΝΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΟ, ΜΟΝΙΜΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΟΥΝ, ΝΑ ΙΣΟΣΚΕΛΙΣΟΥΝ  ΤΟΥΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, Κ.Τ.Λ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΚΑΤ΄ ΑΡΧΑΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΜΕΣΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, ΥΠΟΔΟΜΕΣ-ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ:

1) Ασφαλώς, όλοι οι προηγούμενοι δημοτικοί θεσμοί “Καποδίστριας, Καλλισθένης, Καλλικράτης” φαίνεται να είχανε γραφτεί αποκλειστικά και μόνον για τους μεγάλους ηπειρωτικούς της χώρας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και το σπουδαιότερο την κοντινή, στεριανή αλληλεξάρτηση των Δήμων τους..

Ή έστω για τα μεγάλα αυτάρκη νησιά-Δήμους, που μπορούν  με τις ίδιες θετικές προδιαγραφές να σηκώνουν άνετα  τις όποιες υποχρεώσεις τους. Τι γίνεται, όμως, με τις εκατοντάδες κατοικημένα μικρομεσαία νησιά-Δήμους-κοινότητες και ειδικά αυτά που η μητέρα Φύση “τα ξώκοιλε” στην άκρη του κόσμου, όπως τα δικά μας, και είναι αδύνατο των αδυνάτων να εκπληρώσουν τις πάμπολες υποχρεώσεις τους;

Καλά, οι ευρωπαίοι δεν πρόβλεψαν καθόλου, μα μαζί και οι έλληνες ιθύνοντες(;) “των αντιγραφέων” των δημοτικών θεσμών πολύ εύκολα προσεταιρίζονται κάθε ευρωεισαγόμενο θεσμό, αδιακρίτως, χωρίς να λαβαίνουν υπόψη, εάν κάνουν φοβερή ζημιά σε μία χώρα που η πολυνησιακή προβληματική της πολυμορφία και έκταση είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερες από την στεριανή;

Και επί πλέον η τουρ. συνεισφορά (3/5) σε σύγκριση με “τα κρατικά χρηματοδοτικά ανταποδοτικά τέλη” είναι μηδαμινά.. τα νησιά-Δήμοι παραμένουν ο φτωχός συγγενής, παρά τις τελευταίες αναλαμπές.. Έτσι, από την μία  ΠΡΟΣ και ΑΠΟ τα κάτω Δήμος-κοινότητες “καίγονται” σε όλα τα επίπεδα..

Και από την άλλη η (Κ.Δ.) “καίει”-φορτώνει αδιακρίτως μικρούς-μεγάλους από τα πάνω τον Δήμο κατά κόρον-ψόφον, ότι φανταστείτε.. και χωρίς καμία αλληλεσύνδεσή τους από τα πάνω μέχρι τα κάτω-κοινότητες.

Η Αρχαία Ελλάδα(πόλεις-κράτη) και οι Η.Π.Αμερικής είχαν ολοκληρωμένη αίσθηση για την πραγματική Άμεση Δημοκρατία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εμαγαλούργησαν, σε αντίθεση με τους αλλοπαρμένους νεοέλληνες της ξενομανίας.

2) Από τα πολύ παλιά η Βυζαντινή Αυτοκρατορία παρέμεινε Αυτοκρατορία γιατί εκτιμούσαν δεόντως τους ακρίτες με πολλά προνόμια, ένα από τα οποία υπήρξε η παραχώρηση αγροτικών εκτάσεων και άλλων προνομίων..  εξίσου, τόσο η Τουρκία, όσο και η Ιταλία που ακολούθησαν την κατοχή τους τα συνέχισαν.. και η Ε.Ε. με τον θεσμό της ΝΗΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ συνεχίζει να αναγνωρίζει τις πάμπολες στερητικές αδυναμίες των νησιών και παρέχει πλείστα όσα για την κάλυψη των ανισοτήτων  τους. Ενώ, τώρα, παρόλο που και το Ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει την Νησιωτικότητα, όλα μένουν στα χαρτιά, κενό γράμμα.

Άρα,  είναι καιρός να ενεργοποιηθούν άμεσα όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες (επιχορηγήσεων) της Νησιωτικότητας της Ε.Ε., ξεκινώντας οπωσδήποτε ΜΕ ΜΟΝΙΜΑ ΜΕΤΡΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Κ.Τ.Λ. ΠΡΩΤΑ ΤΩΝ ΑΓΟΝΩΝ ΝΗΣΙΩΝ-ΔΗΜΩΝ-ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, όπως π.χ.: 

3) ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΑΝΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥΣ..

4) Η ΝΗΠΙΑΚΗ, Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΔΑΣΚΑΛΟ-ΟΥΣ  ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΕΚΤΌΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΟΝΩΝ Ή ΝΑ ΕΡΗΜΩΝΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΕΝΤΟΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΤΡΑΧΑΛΑ..

5) ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΓΟΝΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ, ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΑ-ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, κ.τ.λ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΟΣΚΕΛΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ  ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ  ΜΕΣΩ ΤΗΣ Ε.Ε. ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ  ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ,  ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ  ΤΙΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ, ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΟΝΩΝ ΝΗΣΙΩΝ..  με ευθύνη επίβλεψης υλοποίησης τους από τους ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ.

6) Όπως, ταυτόχρονα, Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει κάθε περιφέρεια ΕΙΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ, ΧΩΡΙΣΤΗ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ  ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΟΝΩΝ ΝΗΣΙΩΝ και για να οργανώνει μόνιμα επιστημονικά επιτελεία, που θα  επισκέπτονται όλα τα άγονα νησιά-Δήμους-κοινότητες, κατά σύντομα τακτά χρονικά διαστήματα, πραγματοποιώντας τις πλέον εξεζητημένες γραφειοκρατικές υπηρεσίες, όπως π.χ. για μελέτες για όλα τα προγραμματιζόμενα έργα τους μικρά-μεγάλα, κ.τ.λ.

ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ, ΟΠΩΣ Π.Χ. ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΕ ΤΟΣΑ ΑΓΟΝΑ ΝΗΣΙΑ.. Ή, όπως, π.χ. ο πολυμορφικός Δήμος Καρπάθου “γονατίζει” στρεβλά την ισόρροπη αναπτυξιακή πορεία στις κοινότητες Όλυμπο-Διαφάνι και τανάπαλιν..

Επίσης, πρώτη ανάγκη για να αισθάνονται οι νησιώτες υγειονομικά ασφαλείς και να μην ξοδεύουν εκτός τα μαλλιοκέφαλά τους  σε συγκοινωνίες, σε ξενοδοχεία, εστίαση, κ.τ.λ. για κάθε μικρή ή και μεγάλη ασθένεια και τις κρατικές πολυδάπανες αεροδιακομιδές, θα πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα μία Κινητή Νοσοκομειακή Μονάδα Αιγαίου Άγονων Νησιών, που θα τα επισκέπτεται εναλλάξ.

7) ΜΕΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΣΤΟ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΦΠΑ.- Ε.Ν.Φ.Ι.ΑΚΙΝΗΤΩΝ- ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ  ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ, ΕΝΟΙΚΙΩΝ, εργατικών, επαγγελματικών, επιχειρηματικών, κ.τ.λ,  και πάσης φύσεως ασφαλίσεων, τόσο για τους μόνιμους κατοίκους τους, όσο και για όλους τους, επί τόπου, δημοσίους υπαλλήλους, μονίμους τουλάχιστον για μία 5ετία.

8) Οι φυσικοί πόροι  των μικρομεσαίων εξαρτώνται από την αμεσότητα με το θαλάσσιο περιβάλλον τους. Άρα, η αλιεία  και οι υδατοκαλλιέργειες θα έπρεπε από καιρό τα νησιά μας να ενισχυθούν στον μέγιστον δυνατόν βαθμό για να καταστεί η χώρα μας από ελλειμματική σε  ψάρια εξαγωγική.. ειδικά τώρα, την εποχή που ο πληθυσμός μας με τους τουρίστες πολλαπλασιάζεται και αναγκαζόμαστε να εισάγουμε πολύ πρισσότερα από διάφορες χώρες.

Για να έχουν, όμως, ευτυχή κατάληξη  χρειάζονται, επιτέλους, τους εξειδικευμένους επιστήμονες ΘΑΛΑΣΣΟΠΟΝΟΥΣ  και οπωσδήποτε συστηματοποιημένο ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ.

Επειδή, όμως, τα περισσότερα νησιά μας απολήγουν και σε  απέραντες βουνοπλαγιές, η φυσική κτηνοτροφία ελευθέρας βοσκής είναι μία επείγουσα ανάγκη επιβίωσής τους.. έτσι, η διαχρονική γενναία επιχορήγηση της βιοτεχνικής καθετοποίησης των κτηνοτροφικών προϊόντων θα ήταν άλλη μία ανάσα ζωής.. αντί να πέφτουν σχεδόν όλες οι πολυπληθείς  παροχές σε νεοαναγειρόμενα καταλύματα, ιδιαίτερα στα μεγάλα νησιά που έχουν καταστεί προεκτάσεις των αστικών αλαλούμ. Και οι άφθονες ηλιακές, αιολικές, κυματοειδείς, κ.τ.λ. ενέργειες παραμένουν οι εν δυνάμει μοχλοί που μπορούν να ολοκληρώσουν τον αναπτυξιακό κύκλο της αυτοδυναμίας τους.

9) Για καλύτερη οργάνωση  των υπηρεσιών των προβληματικών Δήμων με τις κατακερματισμένες Κοινότητές τους, όπως της Καρπάθου ή του Πολυνησιακού Ανάγλυφου του Συμπλέγματος Μεγίστης, κ.τ.λ. να χωρίζεται ΜΕ ΝΟΜΟ σε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,  με όλες τις υπηρεσίες της καθημερινότητας για την καλύτερη, άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών τους, ανάλογα του πληθυσμού, της εγγύτητας, της προβληματικότητας, της εισπρακτικότητας-επιχειρηματικότητας, όπως π.χ. οι:

α) Όλυμπος-Διαφάνι.

β) Μεσοχώρι-Σπόα.

γ)Απέρι-Βωλάδα-Όθος-Πυλές.

δ)Μενετές-Αρκάσα.

ε)Πηγάδια.

10) Πιστεύουμε η γενική αποχή και η έλλειψη προσωπικού θα μπορούσε να απαντηθεί:

α) Με ξεχωριστούς διαγωνισμούς πρόσλειψης ειδικά μόνον για τα άγονα νησιά-Δήμους-Κοινότητες:

β) Στην άμεση πρόσληψη αποκλειστικά με μονίμους υπαλλήλους, οι οποίοι θα υπηρετούν τουλάχιστον για μία 5ετία με όλες τις παροχές ενοικίων, την μείωση όλων των φορολογικών, ασφαλιστικών, κ.τ.λ. συντελεστών,  όπως ακριβώς για τους μόνιμους κατοίκους, κ.τ.λ.

γ) Επειδή απαιτείται  ΕΛΑΧΙΣΤΗ στελέχωσή τους, άρα, ΠΡΩΤΕΡΟΠΟΙΗΣΗ στην άμεση, προσοντούχο ψηφιακή αναβάθμισή τους για πλήρη κάλυψη των δημοτικών-κοινοτικών αναγκών του;.

10) Στις δε δύσβατες κακοτοπιές, όπως του νησιού μας, κ.τ.λ. υπάλληλος  του ΚΕΠ με ψηφιακή ετοιμότητα θα μπορούσε να περιοδεύει εναλλάξ σε κάθε κοινότητα για κάθε δημοτική- κρατική γραμματειακή- υποστήριξη, ανά τακτά χρονικά διαστήματα..  αντί για την μαγάλη πλεονότητα των, ως επί το πλείστον, μεγάλων σε ηλικία χωριανών, ανυπέρβλητο εμπόδιο η μετακίνηση προς τους Δήμους, ενώ η περιοδική απάντηση είναι τόσο απλή!

Από την μία πρέπει να εξάρουμε τις εκσυγχρονιστικές προσπάθειες των πιονέρων της ψηφιακής επανάστασης που συντελείται τα τελευταία χρόνια και μειώνει κάπως τις ταλαιπωρίες αλλά δυστυχώς, όχι σε αυτούς που τους έχουνε περισσότερο ανάγκη, τους άγονους. Από την άλλη, όμως, κανένας αρμόδιος  δεν σκέπτεται τον μεσήλικο και πάνω, και αρκετό πληθυσμό της χώρας, που παραμένουν τεχνολογικά-ψηφιακά αναλφάβητοι και ειδικότερα στα αποκλεισμένα νησιά και χωριά της;

Αυτά κι άλλα πολλά για τα άγονα νησιά-μέρη που δεν εξαντλούνται  σε μία, έστω και μακρόσυρτη ανάλυση, γι΄αυτό οι συνέχειες σε επόμενα.. και παγκοίνως γνωστά, άρα, δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα για ΕΝΑ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΝΗΣΙΩΝ  ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ “ΕΞΩΤΙΚΑ ΝΗΣΙΑ”.. μα ούτε να αντιγράψουμε τους ασιάτες μπορούμε; Κι εδώ τίθεται το μέγα ερώτημα του ενός εκατομμυρίου..

Αφού όλοι οι φορείς, δημόσιοι και ιδιωτικοί  και σύμπας ο άγονος νησιωτικός πληθυσμός είναι οι μόνοι που υφίστανται από πρώτο χέρι τα πάνδεινα καθημερινά, όπως κανένας άλλος έλληνας, κανένας άλλος ευρωπαίος, γιατί, λοιπόν, σιωπούν, γιατί δεν ομονοούν, γιατί δεν προβάλλουν συντονισμένα τα δίκαια αιτήματά τους;

Μα, αυτή δεν μπορεί να είναι και η κυρίαρχη αιτία που παραμένουμε εσαεί ΑΓΟΝΟΙ και ότι τελικά πρώτα και κύρια φταίμε όλοι εμείς, που τα αφήνουμε κάτω από το χαλί κι όχι όλοι οι άλλοι που μειδιούν για τις ανενδοίαστες ολιγωρίες μας;

Είμαστε που είμαστε τρεις κι ο κούκος, άρα, μόνον η ενιαία φωνή της νησιωτικής παναστρατειάς μπορεί να (εισ-)ακουστεί μέχρι τα πέρατα των Βρυξελλών, ότι εδώ διάγουμε διαφορετική ζωή άλλου μακρινού πλανήτη..  Πάντως, εάν κλείναμε όλοι εμείς τα αυτιά μας ούτε να ακούμε αυτά κι άλλα τόσα γνωστά σε όλους, ούτε να τα γράφαμε, η συνείδησή μας θα μας άφηνε, άραγε, ήσυχους;

Έστω και επαναλαμβανόμενοι με τις “ατέλειες” του συστήματος, έτσι εύκολα θα σηκώναμε τα χέρια ψηλά ή παρά οι αρμόδιοι τα μανίκια ψηλά;

Οι ελπίδες, όμως, πεθαίνουν τελευταία μαζί με τις ελπίδες και τα οράματά μας.. Μα,  έτσι δεν μας μπόλιασαν από μωρά;

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, η τωρινή  Ανάσταση του Εσταυρωμένου, να φέρει Ανάσταση, παρομοίως, σε όλους μας και στα πολύπαθα νησιά μας.

ΜΕΡΡ.   28/3/2023.

Καρπαθιακά Νέα