ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ 80 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΛΛΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΟΡΦΑΝΑ, ΑΦΟΥ ΜΕΣΑ ΕΡΗΜΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΩ ΕΞΟΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΟΝΑ; ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΛΛΟΥ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΚΛΙΝΑΙ;
Του επιστημονικού συνεργάτη του Ι.Λ.Π.Κ. του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη
Μία σύντομη ιστορική αναδρομή απαραίτητη για να θεμελιώσει του λόγου το αληθές.. Οι Δωδεκανήσιοι, οι Καρπάθιοι αποκλεισμένοι-εγκλωβισμένοι από τους κατακτητές περί τα 600 χρόνια(!), αμέσως, μετά την Επανάσταση-Απελευθέρωση της Καρπάθου της 5ης Οκτωβρίου του 1944, βρέθηκαν μέσα σε καταστροφικούς Εμφύλιους Πολέμους στην στεριανή Ελλάδα. Πέσανε στην περίπτωση από την Σκύλλα στην Χάρυβδη..
Έτσι πρώτον, οι εμμονές των αμερικανών να σταματήσουν τις ρωσοκουμμουνιστικές επιρροές στην Ανατολική Ευρώπη έστρωσαν το χαλί να αναληφθούν δύο πολύ ευεπίφορα προγράμματα: Το Σχέδιο Μάρσαλ των Η.Π.Α. με σημαντική βοήθεια προς όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που απειλούνταν ανατολικά από την Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Μας πήρε και μας στα σχολικά μας χρόνια από τότε το ξενικό τροφοδοτικό ποτάμι..
Οι αμερικανοί μέσα στον Εμφύλιο μας έβλεπαν σαν πεινασμένο λαό και οι ελεημοσύνες σε πλεονάζοντα τρόφιμα έφθαναν μέχρι και τα σχολεία της Καρπάθου.. Κίτρινα τυριά, βιταμίνες, γάλα σε σκόνη, κ.τ.λ. που απαιτούσε ζεστά νερά και η στιβαρή, αλησμόνητη Φωτεινή Πιττά μας παρώτρυνε να κουβαλάμε κάθε πρωϊ κουσούρες για να προετοιμάζει το ξενικό γάλα- παιδικός μας καφές, που αρκετές φορές με τις βαριές, ξενικές γεύσεις κατέληγαν στον Γκρεμό της Παναγίας. Και δεύτερον, άνοιξε τις πύλες της Αμερικής για ελεύθερη μετανάστευση όλων των απειλούμενων ανατολικοευρωπαϊκών χωρών.
Έτσι, δοθείσης της χρυσής ευκαιρίας και οι έλληνες, οι καρπάθιοι ξεχύθηκαν ελεύθεροι πια στα πέρατα της οικουμένης και κυρίως προς τις Νέες Χώρες Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, κ.τ.λ..
Έξω, όπως πάντα, με κανονικές-ευνοϊκότερες συνθήκες οι καρπάθιοι μεγαλουργούν σαν επιχειρηματίες, επιστήμονες, επαγγελματίες, κ.ά. και οι περισσότεροι επαναπατρίζονται πάλι πίσω στα πάτρια εδάφη. Ποιός το περίμενε, όμως, ότι μερικές από αυτές τις ξενιτεμένες μεγαλο-διάνοιες των καρπαθίων θα σολάτσαιραν μπροστά από την παρέα μας στην Προκυμαία των Πηγαδίων.. να πιάνουμε συζήτηση με παγκοσμίως γνωστούς ερευνητές καρπάθιους του Μ.Ι.Τ. του Χάρβαρντ, του Κολούμβια, κ.τ.λ.. άλλοι με σπασμένα καρπάθικα, άλλοι με αγγλικά, άλλοι βέρα καρπάθικα, όλοι με έναν, αλλοιώτικο κοπής αέρα-οίστρο.
Δεν μπορούμε να τους αναφέρουμε ονομαστικά, διότι πιστεύουμε θα αφήσουμε εκτός, θα αδικήσουμε πάρα πολλούς. Αλλά φαίνεται η σοφία δεν έχει σύνορα-όρια-γλώσσα αλλά ποιός να το φανταζότανε με κοινό παρανομαστή ελληνο-καρπάθικα μυαλά να τιμονεύουν την εξέλιξη επιστημών, λίγο τόχετε;
Λίγο τόχετε στους καιρούς μας πανάξιοι πρωτοπόροι καρπάθιοι να είναι προσγειωμένοι, απλοί σαν του παλιού καλού καιρού; Πατάνε, βλέπετε, τα πόδια τους σε πολύ στέρεες βάσεις, αρχές και αξίες, ελληνο-καρπάθικα εφόδια-φτερά που τους πετάνε στα ύψη.
Και η μετριοφροσύνη έχει, εκ μέρους τους, τα όρια της..
Οι Τοπικές Αρχές, όμως, που εκπροσωπούν τέτοιο νησί με τέτοιες ξεχωριστές καρπάθικες προσωπικότητες θεωρούμε έχουν την ελαχίστη υποχρέωση να τους καλέσουν, να τους τιμήσουν, να καταγράψουν όλους σε Παγκόσμιο Σύλλογο Καρπαθίων Επιστημόνων.. αναδεικνύοντας και εκλαϊκεύοντας τις ερευνετικές τους γνώσεις στους συμπατριώτες τους καρπάθιους, στο πανελλήνιο.. πολλά τα γυρεύουμε;
Ελλάδα-Κάρπαθος πέραν από τα άγια-αιματοβαμμένα χώματά τους, έχουν περάσει στην παγκόσμια ιστορία και για τους πανανθρώπινους εφευρετικούς-δημιουργικούς τους νόες. Εκείνοι, οι γνωστικοί αρχαίοι μας πρόγονοι, όμως, τους υπερεκτιμούσανε δεόντως και πικοιλοτρόπως, γι΄αυτό κατέγραφαν-άφηναν πίσω τις πρωτότυπες σοφίες τους.
Εμείς οι νεοέλληνες έχουμε χάσει την ενσυναίσθηση, έστω την ελαχίστη αναγνώριση προς όσους ξεχωρίζουν με τις όποιες υψηλές διακρίσεις, που τους αξίζουν. Σε αντίθεση με το υπέροχο ανθρώπινο δυναμικό, πέρασαν 80 χρόνια, παρά μία χρονιά, από την Απελευθέρωση και το νησί μέσα βολοδέρνεται ακόμα από τα ίδια, βασανιστικά ερωτήματα που απευθύνονται προς τους, κατά καιρούς, αρμόδιους, ΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΑΓΟΝΟ-Α;
Αλλά, αν συνεχίζουν και οι καρπάθιοι να αποποιούνται μέρος των ευθυνών, βάζοντας το στενό εγώ ή ακραίο τοπικιστικό ή του περίγυρου του πάνω από το γενικό καλό του τόπου, βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.. σε μικρά μέρη, ευτυχώς, οι αποφάσεις, οι νοτροπίες-συμπεριφορές του κάθε εκλεγμένου αντανακλούν-φαίνονται στο άμεσο περιβάλλο ή και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στις πράξεις του πού οδηγούν ή και στα πόσα έργα συμβάλλει σε συγκρίσεις με άλλες αυτοδιοικήσεις, κ.τ.λ.
Τα ίδια πάνω-κάτω πηγαία ερωτήματα, λοιπόν, που τέθησαν και στα προηγούμενα δοκίμιά μου και προς την πάνω νέα εκλεγμένη πολιτική ελίτ, ευελπιστούμε μαζί με τις νέες δημοτικές αρχές να βρεθούν άκρες. Εξάλλου, φαίνεται έχει συνομολογηθεί ότι η έννοια ΑΓΟΝΟ ΕΧΕΙ ΠΛΑΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΟΝΕΣ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΟΝΟΝΗΣΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ, κ.τ.λ..
Χρόνια τώρα προσπαθούμε να μεταφέρουμε τις εύλογες αγωνίες των αγονονησιωτών και να πείσουμε ότι για χίλιους-δυό σοβαρότατους λόγους που αξιώνουν μετ΄επιτάσεως τα άγονα νησιά-δήμοι-χωριά μας, ότι βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ας ξεσκονίσουμε ξανά, λοιπόν, τα μέγιστα δομικά προβλήματα που βιώνουν με πόνο ψυχής.. ξεκινώντας από την προαιώνια ελληνική πόλη-κράτος, το ίδιο και τα χωριά μας, αυτοδύναμα κύτταρα κοινότητας, που επέζησαν από μόνα τους, ούτε με εκτός συνδρομές αλλά ούτε με καταστροφικές- λάθος παρεμβολές από μεγαλύτερες Κεντρικές Οντότητες- Διοικήσεις-Οργανισμούς(Κ.Δ.).
Τρεις αέναες δυνατές ΕΓΧΩΡΙΕΣ τοπικές δυνάμεις την αξιοζήλευτη αλληλεγγύη, την παλλαϊκή συμμετοχή σε όλα τα τοπικά δρώμενα και στους ιδίους αυτοτελείς τους πόρους των ιθαγενών για όλες τις παρεχόμενες δημόσιες υπηρεσίες, αδιακρίτως πολιτικής χροιάς, προεξάρχοντος του τοπικού συμφέροντος, κρατούσανε-κρατάνε τις κοινωνίες τους ζωντανές.
Τα κόπυ-πέηστ των ευρωπαϊκών προδιαγραφών Α΄ και Β΄αυτοδιοίκησης, που αυτοί σχεδόν όλα τα έχουν καλά οργανωμένα, στην εντέλεια θα έλεγα.. από την άλλη άκρη της Γηραιάς Ηπείρου ή και από την άλλη άκρη της κεντροαστικής-στεριανής μας χώρας δεν έχουν καμίαν σχέση με τα ελληνικά, άρτσι-μούρτσι-ελλειπέστατα δεδομένα των άγονων νησιών μας.
Τι άραγε, μπορούν να γνωρίζουν μερικοί επικεφαλείς της Κ.Δ. για τις πάμπολες ιδιαιτερότητες χιλιάδων τόπων-χιλιάδων νησιών και βγάζουν ένα γενικόλογο φιρμάνι περί αυτοδιοικήσεων που τα περισσότερα δεν τα αφορούν; Έτσι, οι επιτελείς βρήκανε και την υφέρπουσα ευρωπαϊκή ευκαιρία να ξεφορτωθούν τις χίλιες-δυό αρμοδιότητές τους αλλά ούτε καν στις δύο-τρεις μέγιστες δοκιμασίες τους μπόρεσαν να ανταποκριθούν.. Δηλ. στους ανάλογους πόρους, την επαρκή στελέχωση, τον υλικοτεχνικό-ψηφιακό εξοπλισμό.
Εκτός από αυτά τα ουσιώδη, πόσο μάλλον για το άλλο κυρίαρχο το Εξειδικευμένο Στρατηγικό Πλαίσιο Βιώσιμης Ανάπτυξης για καθένα χωριστά για τα πιο εξόριστα, πιο απομονωμένα, πιο άπορα-με ανισοσκέλιστους προϋπολογισμούς νησιά.
Τι άλλο πια, χωρίς αυτές τις ζωτικές ανάγκες της σήμερον ημέρα απού φύγει-φύγει, παρά να ζούνε με τα ραγδαία φθίνοντα επίπεδα ζωής τους. Εξάλλου, για μικρά μέρη πρόκειται, άρα και τα κόστη αποκατάστασής τους μιά και καλή ήτανε και είναι μέσα στις δυνατότητες της όποιας Κ.Δ. διαχρονικά, αλλά, δυστυχώς, δεν υπήρξε ποτέ πολιτική βούληση.
Όμως, με τα νέα εθνικά-γεωστρατηγικά- δημογραφικά- εδαφολογικά- παραδοσιακά, κ.τ.λ. δεδομένα με τις συνεχιζόμενες αναθεωρητικές βλέψεις της αχόρταγης γειτόνισας Τουρκίας να τα ονοματίζει διπλά “δικά της”, από την μία την Δωδεκάνησο και από την άλλη να μας συμπεριλαμβάνει μέσα στην “Γαλάζια Πατρίδα” της και στο Τουρκολυβικό Μνημόνιο, σαν τα πιο ακραία παραμεθόρια νησιά..
Η Άμυνα της χώρας οπωσδήποτε αποτελεί υψίστη Εθνική προτεραιότητα αλλά χωρίς και την θωράκιση των άγονων Εμπροσθοφυλακής νησιών της διακεκαυμένης ζώνης και από όλες τις άλλες ζωτικές παραμέτρους, αφήνοντάς τα να ερημώνουν, πιστεύουμε και η Συνολική Άμυνα μοιραία τραυματίζεται πολλαπλά.
Και κατά δεύτερο τα οικονομικά- τουριστικά- παραγωγικά- οργανωτικά, κ.τ.λ. Η κοσμοσυρροή των τουριστών στα κοσμοπολίτικα νησιά με πάμπολες πολύ αρνητικές τωρινές και μελλοντικές συνέπειες, που μόνον τα διπλανά άγονα νησιά με τις προσήκουσες πρωτοβουλίες μπορούν από την μία άνετα να απορροφήσουν και από την άλλη να αναζωογονηθούν από την ημιθανή κατάσταση που βρίσκονται.
Άλλες αυτοδιοικητικές παρασπονδίες-καταπέλτης με τα περί 8-9 Διεθνή Τουριστικά θέρετρα- Δήμους- Νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου(Π.Ν.Αι.) έχουν όλες-τις κυρίαρχες δυνατότητες να τα βγάλουν πέρα από μόνα τους. Άρα, ούτε κρύο, ούτε ζέστη.. ούτε για τα εάν και τα πότε τα θέρετρα να εξαρτώνται από τους παραπάνω της Κ.Δ. αλλά και όλες οι παρακάτω κοινότητές τους, που τον συναποτελούν, αφού οι προσοδοφόροι δήμοι τους διαθέτουν όλα τα προαπαιτούμενα έσοδα, προσωπικό, τα πάντα να καλύπτουν ολονών τις ανάγκες.
Γι΄αυτό, άλλωστε, η Π.Ν.Αι. εξ αιτίας των ελαχίστων κοσμοδιαφημισμένων νησιών της συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιοτέρων της χώρας, χωρίς να λαμβάνονται υπ΄όψη τα πολύ δυσάρεστα επακόλουθα για όλα τα υπόλοιπα περί τα 50 κατοικημένα άγονα νησιά της. Εδώ, λοιπόν, στα πιο απόμερα νησιά της ελληνικής επικράτειας λόγω της παράταιρης ύπαρξής τους μέσα στην πλούσια οικογένεια της Π.Ν.Αι, τα βαπτίζουν και αυτά πλούσια με πρώτη και οδυνηρή συνέπεια να έχουν λαβείν την χειρίστη συνδρομή, κ.τ.λ., κ.τ.λ. απ΄όλα τα υποτιθέμενα συμβαλλόμενα μέρη της ελληνικής και της ευρωπαϊκής επικράτειας. Άρα, για τα πιο αναγκαιωμένα, τα πιο φτωχά, τα πιο ανάπηρα, τα περισσότερα παραμεθόρια νησιά της χώρας, θεσμοθετημένα, όμως, ως πλούσια νησιά, ξανατίθενται τα αμείλικτα ερωτήματα από όλες τις τοπικές δημόσιες, συλλογικές και ιδιωτικών φορέων αρχές, και όχι μόνον πώς τάχατες θα ορθοποδήσουν, αλλά κυρίως πως θα σταματήσει η ερήμωσή τους.. είναι καταδικασμένα.
Άρα, η Κεντρική Διοίκηση (Κ.Δ.)όχι μόνον δεν συνδράμει αλλά πράτει ακριβώς τα αντίθετα, εντάσοντας τα άγονα νησιά μέσα σε πλουσιότερη Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, εισπράτοντας έτσι τις πιο ελάχιστες χρηματοδοτήσεις!! Και να μην ξεχνάμε τον από μέρους της ελληνικής πολιτείας παραλληλισμό, ότι, όπως, η Ε.Ε. βάζει σε προτεραιότητα τις πιο αναγκαιομένες- φτωχότερες χώρες της με τις παροχές περισσότερων επιχορηγούμενων πόρων, κινήτρων, κ.τ.λ.. έτσι, επιτέλους, και η ελληνική πολιτεία όλοι θα περίμεναν να επιδείξει την ίδια, τουλάχιστον, “γερμανική, κ.τ.λ. στοργή και αλληλεγγύη”, με την δίκαιη ανακατανομή όλων όσων απαιτούνται για μία βιώσιμη ανάπτυξη των πλέον αδικηθέντων μέχρι τώρα άγονων νησιών μας.
Σε αυτές τις κραυγές απόγνωσής τους, δυστυχώς μέχρι τώρα, η ανταπόκριση είναι άκρως αποσπασματική και απογοητευτική για ελάχιστα μόνο μικρότερα νησιά, όπως η Αστυπάλαια, η Τήλος, Χάλκη, κ.τ.λ.., που επί πλέον βρίσκονται μέσα σε αρκετές καθημερινές κατευθειακές συγκοινωνίες και μεταξύ των νησιών(από Ρόδο) και μεταξύ των μεγάλων αστικών κέντρων(Πειραιά-Ρόδο-Πειραιά), δηλαδή σαν να είναι τα κεντρικά ή κοντινά νησιά μέρος τους, αναπληρώνοντας έτσι πολλά ουσιαστικά κενά.. Χαιρόμαστε, βέβαια, ιδιαίτερα να απολαμβάνουν ισχυρές δόσεις φιλιά της ζωής, τουλάχιστον αυτά τα ελάχιστα νησιά και μακάρι να ξεφεύγουν τις πάμπολες ελλείψεις, δηλ. να λιγοστεύει το μεγάλο κακό.
Οι μοναχικές προσπάθειες μέχρι τώρα, ούτε ποτέ, δυστυχώς, έχουν αποδειχθεί ότι δεν τελεσφορούν, εκτός αποσπασματικά, όπως των πολιτευτών μας. Τόχουμε οι ίδιοι νοιώσει στο πετσί μας και για παραπλήσια ζητήματα.. Μας παρακινούν να μειώσουμε στο ελάχιστο τα μεγάλα μας κείμενα-άρθρα για να μην πλατιάζουν- κουράζουν.. Απαντάμε: Ανέκαθεν, περισσότερο από 50 χρόνια, που αρχίσαμε να ξεδιπλώνουμε το μεράκι-χόμπυ μας και αρθρογραφούσαμε στον καρπαθιακό, ροδιακό, ελληνο- υορκέζικο τύπο, ακόμη και στην ΕΡΤ κατά την δεκαετή θητεία μου, ως Διευθυντής του Κέντρου Λαϊκής Επιμόρφωσης Καρπάθου-Η.Ν.Κάσου η κυρίαρχη έγνοιά μας υπήρξε να τεκμηριώνουμε τις απόψεις μου.
Αυτό απαιτούσε, κατά την γνώμη μας, όσο το δυνατόν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία-χώρο, διαφορετικά θα περιγράφαμε το οτιδήποτε επιφανειακά, που δεν υπήρξαν ποτέ τα θέλω μας.. οπότε, μετά λύπης μας, δεν μπορούν να απευθύνονται στους πάντες και τα πάντα. Τελευταία, με τα κινητά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον Ηλεκτρονικό Τύπο, κ.τ.λ., είναι η αλήθεια, κυριαρχεί πλέον η αμεσότητα, η συνοπτική επικοινωνία σε όλα είναι γεγονός, έτσι, λέμε, άς υπάρχουν και κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, οι παλαιότερες, μακροσκελείς αναλύσεις, όπως οι δικές μας, κι ας φαίνονται για ορισμένους πεπερασμένες. Σε ψηφιακές εποχές άμεσων και ολιγόλεπτων αντανακλαστικών δύσκολα θα πείθουμε τους καλοπροαίρετους φίλους μας για τις μακρόσυρτες αναλύσεις μας που έχουμε συνηθίσει.. ποίος, πράγματι θα ήθελε να αναλώνει περισσότερους χρόνους φιλοπονίας, αν η ολοκληρωμένη δουλειά γινότανε στο άψε-σβήσε. Γι΄αυτό, και πάντα με την δυσκολία και την ουσία του θέματος θα προσπαθήσουμε να μειώσουμε, κατά το δυνατόν, τα επόμενα δοκίμιά μας ή και να τα κατατμίζουμε..
Άλλο ένα παράδειγμα που μας αποδίδουν είναι η επαναληπτική μακρηγορία για την ανάδειξη του μέγιστου ζητήματος των ορφανών άγονων νησιών μας και ατο επόμενο τα υπόλοιπα..
Απαντάμε: Μέχρι τώρα δεν έβλεπα, δυστυχώς, να έχει ασχοληθεί κανένας από την μία για το σύνολο της Άγονης Πολυνησίας και από την άλλη για το σύνολο των Ιδιαιτεροτήτων-Ιδιομορφιών των Πολυ-προβλημάτων τους.
Γι΄αυτό σκεφτήκαμε απλά να μεταφέρουμε τις καθημερινές αγωνίες των ιδίων των αγονονησιωτών δημοτών, των κοινοταρχών, φορέων, κ.τ.λ. με κοινόν παρονομαστή την συνολική καχεξία τους σε όλους τους τομείς, που σταδιακά οδηγούν στην ερήμωσή τους. Γι΄αυτό μαζί με τις χρόνιες, μύχιες επιθυμίες των αγονονησιωτών, καταθέτουμε τις ταπεινές μας απόψεις, με τις εκκλήσεις μας να αναλάβουν οι καθ΄ύλην αρμόδιοι εξειδικευμένοι επιστήμονες να διαμορφώσουν ολοκληρωμένα, εδραιώνοντας μιά νέα ΓΟΝΙΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Με την Νησιωτικότητα νομοθετημένη τόσο από την Ε.Ε., όσο και από το Ελληνικό Σύνταγμα, μπορεί να αποδειχθεί το “Μάννα εξ Ουρανού” και για τα άγονα νησιά μας, με την ανάληψη ολοκλήρωσης των ευθυνών, κινήτρων, πόρων, εκσυγχρονιστικών-ψηφιακών μέσων, τεχνογνωσίας, κ.τ.λ.
Γι΄ αυτές τις ανισοβαρείς επιμιξίες πλουσίων και άγονων νησιών, που αναφερθήκαμε, πιστεύουμε η μόνη σωτηρία φαίνεται να είναι ο διαχωρισμός όλων των άγονων νησιών-Δήμων από τα υπόλοιπα μεγάλα αυτοδύναμα νησιά σε μία ΠΟΛΥ-ΑΓΟΝΟ-ΝΗΣΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ (Π.ΑΓ.ΝΗ.Π.), για να μην αλληλοεπιβαρύνονται με φορτία ασήκωτα σε σημεία παράλυσης και των δύο αντίρροπων μερών.. η οποία Π.ΑΓ.ΝΗ.Π., όπως “οι ανάπηροι” να τυγχάνουν ειδικής μέριμνας, μέσω των ανάλογων υπουργείων και της λοιπής κρατικής μηχανής με καθολικές χρηματοδοτήσεις από προγράμματα Νησιωτικότητας μέσω της Ε.Ε.. χωρίς να θεωρούνται σε καμία περίπτωση χαρισματικές. ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΠΟΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Π.ΑΓ.ΝΗ.Π., ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΟΝΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΟ, ΜΟΝΙΜΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΟΥΝ, ΝΑ ΙΣΟΣΚΕΛΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, Κ.Τ.Λ. Κ.Τ.Λ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΚΑΤ΄ΑΡΧΑΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΜΕΣΕΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, ΠΑΝΤΟΕΙΔΕΙΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ..
Γι΄αυτό, από την άλλη, και όλοι οι παλαιοί και οι νέοι νησιώτες πολιτευτές αιτούνται με υπερβατική διάθεση να ενώσουν τις δικές τους δυνάμεις με τις άγονες τοπικές δημόσιες και ιδιωτικές για να μπορέσουν να επιτευχθούν τα ποθητά αποτελέσματα.
Πάντως, εκσυγχρονισμός του κράτους, χωρίς συνολικό εκσυγχρονισμό των παραπαιόντων τριών νέων θεσμών Αυτοδιοικήσεων που τους έχει φορτώσει κατά ψόφου η Κ.Δ. με πολύ περισσότερες αρμοδιότητες απ΄ότι μπορούν να σηκώσουν, είναι επόμενον να παραπαίει και ολόκληρο το Ελληνικό Δημόσιο, όπως ήδη συμβαίνει σε ευρεία κλίμακα. Αλλά και οι άστοχες αποφάσεις, όπως οι απεριόριστες, οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις από 5-6 ενεργειακές εταιρείες σε ηλεκτρισμό, καύσιμα, κ.τ.λ. είναι φως-φανάρι ότι προσδίδουν το έναυσμα-κακό παράδειγμα σε όλες τις εταιρείες της επικράτειας, προμηθευτές, εμπόρους, παραγωγούς, στους πάντες, γενικά.. γιατί, λένε, αυτοί της ενέργειας με τα υπερκέρδη των δισ. ευρώ, αισχροκέρδεια, απληστία και όχι όλοι εμείς οι υπόλοιποι.. με επί πλέον πάτημα ότι όλα κινούνται-συμπαρασύρονται από τις ακριβές πρώτες ύλες τις αέριες, υγρές ενέργειες, διότι κατ΄αρχάς οι ενεργειακές μένουν στο απυρόβλητο..
Όταν το παράδειγμα στην Ισπανία και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., που μείωσαν το Φ.Π.Α. και με τους απαραίτητους ελέγχους κατάφεραν να μειώσουν ακρίβειες και πληθωρισμό, ενώ η χώρα μας συνεχίζει να είναι πρωταθλήτρια στην ακρίβεια των πάντων. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι αλάνθαστοι, “ενός κακού μύρια έπονται”. Όπως ήδη συμβαίνει και με τις αλληλοεπικαλύψεις ευθυνών, αρμοδιοτήτων, κ.τ.λ., με σοβαρότατες συνέπειες, που με την πληθώρα τέτοιων απρόσμενων φαινομένων, φαίνονται στους πολίτες ότι το ελληνικό κράτος σαν να βρίσκεται ακόμα σε υβριδική κατάσταση.
Όπως, ακριβώς, συμβαίνει και με τις Τοπικές Αυτοδιοικήσεις, που αν και βρίσκονται δίπλα στις άμεσες ανάγκες όλων των πολιτών και ειδικά οι Άγονες είναι πολυ-στερημένες.. είναι γνωστόν στους πάντες, ότι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ανταπεξέρχονται ούτε οι ιθαγενείς και τώρα πλέον ούτε οι τουρίστες.. Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν να συμβάλουν όλοι, κατά το δυνατόν..
Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης. 7/8/2023.
