Γίνεται τα περί 50 κατοικημένα νησιά στο Ν. Αιγαίο να είναι και ΑΓΟΝΑ και ΠΛΟΥΣΙΑ μαζί;

Γίνεται τα περί 50 κατοικημένα νησιά στο Ν. Αιγαίο να είναι και ΑΓΟΝΑ και ΠΛΟΥΣΙΑ μαζί;

Του επιστημονικού συνεργάτη του Ι.Λ.Π.Κ. του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάκη Εμμ. Ρήγα- Ρηγοπούλη

Γίνεται τα περί 50 κατοικημένα νησιά να είναι και ΑΓΟΝΑ και ΠΛΟΥΣΙΑ μαζί, επειδή ανήκουν στην ήδη νομιμοποιημένη ΠΛΟΥΣΙΑ Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου με τις 8-9 Τουριστικές Ναυαρχίδες;

Αλλά γίνεται και με τελευταία στις χρηματοδοτήσεις τους και πολλές άλλες επιπτώσεις;

Μόνο στην Ελλάδα φαίνονται να γίνονται!

Ποίος άραγε θα ήθελε να παραθέτει δυσοίωνες διαπιστώσεις, που δεν είναι τωρινές, ούτε μοναχικές για τις τρομερές ανισότητες μεταξύ των διαφόρων νησιών-Δήμων;

Άλλωστε, τις επί μέρους διαφορές μεταξύ όλων των νησιών της Πολυνησιακής Ελλάδας τις έχουμε καταγράψει σχολαστικά κατά καιρούς.

Γι΄ αυτό δεν γίνεται μετά τα αλλεπάλληλα άρθρα μας με τις ίδιες στοχεύσεις στα τελευταία χρόνια να μην κάνουμε ένα γρήγορο φλασμπάκ (ανασκόπηση), που ανεξήγητα, όμως, μας οδηγούν ακόμη και τώρα σε αρκετά στενάχωρα, σχεδόν τα ίδια αδιέξοδα.

Εκθέσαμε τις απόψεις μας από αρκετές οπτικές, τώρα θα παραθέσουμε και κάποιες άλλες που ενισχύονται από τις ήδη διατυπούμενες φωνές απόγνωσης απ΄ όλους τους δημοτικούς άρχοντες περί ελλειπέστατου πλαισίου αυτο-ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ από την έναρξη των νέων θεσμών 3Κ(Καποδίστρια, Καλλι-σθένη, Καλλι-κράτη).. ενόσω στα περισσότερα η ΚΕΝΤΡΟ-ΕΤΑΙΡΟ-διοίκηση ακόμη καλά κρατεί. Τα αδιάψευστα αρνητικά δημόσια πεπραγμένα και στα κατ΄ ιδίαν μειωτικά καθημερινά τεκταινόμενα σε ολόκληρη την μόνιμη κοινωνία των αγονονησιωτών για πάνω από 20 χρόνια από την ίδρυση κατά καιρούς των 3Κ και συνεχίζουν με τα περισσότερα να τελματώνουν, επιβεβαιώνουν την κατηφόρα.

Για όλα το εξέχον παράδειγμα φαίνεται να είναι και η Κάρπαθος, παρόλο που είναι μεγαλύτερο νησί-Δήμος, εν τούτοις, εξ αιτίας της στενόμακρης της, ορεινής πολυμορφίας και του πιο μοναχικού ακριτικού στίγματος στην ελληνική επικράτεια παραμένει μέσα στα πιο “άτυχα” άγονα νησιά. Ακόμη και τα εμβληματικά έργα καθυστέρησαν και αφήνουν τις κοινότητες να “κοιλιοπονούν”.

Όπως, π.χ., το Διεθνές Αεροδρόμιο, το οποίον, όμως, προϋπήρχε μικρότερο από Ιταλοκρατίας και ένωσε το πιο απόμακρο σημείο της Ευρώπης και της ελληνικής επικράτειας.. και ήταν επόμενο να αποβεί ο τέλειος συνδετικός κρίκος ζωντάνιας μεταξύ του νησιού και του έξω κόσμου.

Ένα μόνο σκεφτείτε, αν έπαιρνε δεκαετίες να αποφασίζουν πως και που θα κατασκευαστεί το νέο αεροδρόμιο, όπως συμβαίνει χρόνια και ζαμάνια τώρα με το λιμάνι, τί επενδύσεις, τί ανάπτυξη, αφού και ντόπιος κόσμος και τουρίστες, γιωκ..

Τι σου κάνει ένα ιστορικό έργο, μεταμορφώνει, κυριολεκτικά ανασταίνει ένα “νεκρό” νησί σε ελπιδοφόρο. Η οδική σύνδεση του νότιου με το βόρειο κέρας του νησιού, ένα άλλο σημαντικό έργο, που φάνηκε, όμως, ότι ήλθε κατόπιν εορτής.. εν τω μεταξύ εδραιώθηκαν και ανδρώθηκαν “οι αποικίες” των ολυμπιτών εκτός, στην Ρόδο, στην Αμφιάλη, στην Καλλίπολη, στην Βαλτιμώρη, κ.τ.λ., χωρίς καν ούτε ένα καλοκαιρινό Συνέδριο τους κάθε χρόνο.

Η μη επέκταση ακόμη των λιμανιών των Πηγαδίων και του Διαφανίου, παρεμποδίζει και την ανάπτυξη των υδατοδρομίων, των γιώτινγκ, της προσέγγισης των κρουαζεροπλοίων, της Παραλιακής, κ.τ.λ.

Αντίθετα, το άνετο λιμάνι στο όμορφο ψαροχώρι Φοινικίου το έχει ζωντανέψει από εποχής σύνδεσής του με την Κάσο. Το Φράγμα, παρόλο έτοιμο, ακόμη σχοινοβατεί με διάφορα, πάνω στη τουρ. σαιζόν. Άλλαι όμως, αι βουλαί ανθρώπων, άλλαι της μέχρι τώρα βρόχινης άνοιξης.. υπάρχουν ακόμα χριστιανοί..

Τέλος, το Νέο μας σύγχρονο Νοσοκομείο, παρά τις κάποιες ελλείψεις, άλλαξε και ανέβασε κατά πολύ τον υγειονομικό χάρτη του νησιού, ειδικότερα με την ανάληψη των καθηκόντων του επί τόπου δραστήριου νέου Διοικητή του Γ.Ν.Καρπάθου, κ. Βασίλειου Στασινόπουλου.

Αυτά είναι μερικά σπουδαία από τα παλαιότερα καθοριστικά έργα για τις παραπάνω από τις 7 δεκαετίες της Ένωσης της Δωδεκανήσου.. καθόσον, στα τελευταία δύο τοπικά δημοτικά συμβούλια, παρά τις εργώδεις προσπάθειες του σημερινού, δεν πρυτάνευσαν η επίλυση κι άλλων ζωτικών ζητημάτων του νησιού αλλά επικρατεί η πλήρης ασυνεννοησία, τότε γιατί άραγε να μας προξενούν απορίες “οι εκτός αδιαφορίες”;

Όμως, από την μία το σκληρό καθεστώς των μνημονίων “μνημονεύει”, ότι οι Δήμοι δεν μπορούν να προσλαμβάνουν το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό που χρειάζονται και οι άγονοι, όπως π.χ. της Καρπάθου αναγκάζονται να καταφεύγουν σε άλλους πιο μεγάλους, αυτοδύναμους Δήμους ή “εταιρείες τους”, ή ιδιωτικές, ή την Περιφέρεια να τους “ελεήσουν” για μελέτες, για επιστασίες, κ.τ.λ.. για να μπορούν να δρομολογήσουν και υλοποιήσουν κάποια έργα, “με ξένα κόλυβα”, κ.τ.λ. Από την άλλη το σφικτό ακόμα κοντρόλ και διαδικασιών, μέχρι του σημείου να τελειώσει το οποιοδήποτε μεγαλούτσικο έργο να μην φτάνει ο εκλογικός χρόνος της τετραετίας. Δηλ., από την ψήφιση του έργου από το Δημοτικό Συμβούλιο μέχρι να γίνει η μελέτη και να ωριμάσει και μέχρι να χρηματοδοτηθεί το έργο από την Κεντρική Διοίκηση(Κ.Δ..), κατά δική τους εκτίμηση, περνάνε τουλάχιστον 3 χρόνια.. μετά την προκήρυξη και την απόφαση ανάληψης του έργου από τον εργολάβο και την υλοποίησή του, Κύριος οίδε πότε θα τελειώσει.. Δηλ., οι άγονοι Δήμοι, ξεκίνησαν από τις γνωστές αέναες ελλείψεις βασικών αναγκών, πόρων, υπηρεσιών, υποδομών, κ.τ.λ. γενικά.. και τώρα μέχρι να αποδούνε πότε θα τελειώσουν κάποτε, ένα προς ένα κάποιο σημαντικό έργο και με τις τρεχούμενες εξελίξεις θα έλθουν άλλα νέα ή η άγονη κοινωνία των πολιτών δεν γίνεται να περιμένει επάπειρον την Κεντροδιοίκηση πότε και εάν θα επιληφθεί.. σε τι αιώνα ζούμε;

Μα, στερημένοι δήμοι σε όλα αυτά σημαίνει πολύ περισσότερο στερημένες κοινότητες-χωριά. Και πως να μην είναι όταν όλα τα περιμένουν από τον μεγάλο “μοναχοφάϊ” αδελφό-Δήμο. Τίποτα, σχεδόν, δεν έχουν λαμβάνειν τα χωριά, μα ούτε για την επί τόπου καθαριότητα, φωτιστικές λάμπες, κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Έτσι, οι δρόμοι τους κι όχι μόνο έχουν μείνει με σκουπίδια και μέσα στα σκοτάδια. Αλλά τα δημοτικά τους τέλη είναι αλλού.., ιερές αγελάδες! Ας είναι καλά κάποιες ιθαγενείς νοικοκυρές, όσες έχουν απομείνει στα χωριά για την καθαριότητα και μερικούς δραστήριους τοπικούς συλλόγους να τοποθετούν κάποιες ηλιακές λάμπες, κ.τ.λ.

Πέρα όλων αυτών των μύριων όσων εύθραυστων καταστάσεων των άγονων νησιών, μένουμε στο ότι οι πιο αδύναμοι, οι αρχέγονοι ζωτικοί ακριτικοί-εθνικοί κρίκοι της ελληνικής επικράτειας του Αιγαίου, προστίθεται υπεράνω όλων το εδαφικό, τα νησιά-γη-χώματα των προγόνων και τα σπίτια, οι στέγες τους, άρα και το ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ.

Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ του προαιώνιου Αιγαιακού Πελάγου, του γεννήτορα του ελληνικού πολιτισμού, με τον Εθνικό Κορμό, πιστεύουμε καθυστερεί επικίνδυνα.

Άρα, παράλληλα με την απαραίτητη ισχυροποίηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΜΥΝΑΣ που επιτελείται, θα πρέπει να συνεχίζουν να διαθέτουν και τις ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ, ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ-ΑΜΥΝΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, που οσημέραι αφίενται, όλως απογοητευτικά, να εξασθενούν στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο ερήμωσης τους. Ισχυρή αποτρεπτική Ελλάδα, χωρίς Ισχυρό Νησιωτικό και Ανθρώπινο Φράκτη και στο Αιγαίο από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Καστελλόριζο, Κάρπαθο, Κάσο.. και χωρίς αλλαγή στο αποτυχεμένο πολιτικό- αυτο-διοικητικό και παραγωγικό τους μοντέλο, θα δημιουργούμε απατηλές ορέξεις.. ότι στην ήδη πληθωρικών επεκτατικών τάσεων Τουρκία μπορεί να καλύπτει στο διηνεκές όλα τα αυξανόμενα κενά- τα οποία θεωρεί “ζωτικούς της χώρους”, αλά Κύπρο. Δηλ., να ονειρεύεται ότι μπορεί να εκλαμβάνει την αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας, π.χ. την μία με τους ασθενείς της, την άλλη με τις παντοειδείς ανάγκες, τα ψώνια, κ.τ.λ. να καταφεύγουν στις απέναντι ακτές της, ως προσχήματα στους πάντες για τις αδηφαγικές της επεκτάσεις.

Αλλά και η υπερ δεκαετής λιτότητα χτυπάει αλύπητα την μία μετά την άλλη τους πιο αδύναμους κρίκους, τα άγονα νησιά, που η ελληνική πολιτεία δεν εξετίμησε την σε βάθος και πλάτος του εθνικού τραύματος, μέρος του εθνικού κορμού, που επιτελείται. Έτσι, οι μεγάλοι χαμένοι από την απρονοησία της ελληνικής πολιτείας, αφού ούτε της ίδιας το μέγα πάθημα της πτώχευσης δεν της έγινε μάθημα, όχι μόνον δεν αναπληρώνει αλλά απομυζά κρίσιμους πόρους, υπηρεσίες και υποδομές και αφήνει τους ΑΓΟΝΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ – ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ στον αέρα, απροστάτευτους, που κατά που λαλεί η φλάσκα θα αρχίσει ένας, ένας να φτάνουν σε οριακό σημείο ερήμωσης.

Επιτρέπεται ίδιοι φόροι εισοδήματος, ίδιο ΕΝΦΙΑ, ίδιες ασφαλιστικές εισφορές, ίδιους ΦΠΑ, κ.τ.λ., κ.τ.λ., που τα άγονα νησιά η πολιτεία τα έχει γραμμένα, δεν τους αποδίδονται ελάχιστα πίσω σε δημόσιους πόρους και δημόσιες υπηρεσίες; Και για τα περισσότερα πρέπει να μεταναστεύουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους εκτός του τόπου κατοικίας τους με δικές τους δαπάνες σχεδόν σε όλα(!!) για να βρούνε άκρη στα πλείστα όσα προβλήματά τους;

Κάποιους αναγνωρισμένους μειωμένους ΦΠΑ, κάποια ισοδύναμα μεταφορών, κ.τ.λ. ή τα ξεχνούν ή νομίζουν ότι τους κάνουν χάρη.. ή τα παίρνουν πίσω(ΦΠΑ) ή το κράτος με τον ένα τρόπο ή τον άλλο ή με τα πολύ ακριβά εισητήρια σε θάλασσες και αέρηδες, οπότε δώρα, άδωρα..

Όλα αυτά τα κατά καιρούς σοβαρά και αποσπασματικά που αποδίδονται πίσω σε μετρημένα άγονα νησιά και ελάχιστα σε όλα τα άλλα.. όπως και οι εξαιρετικές δραστηριότητες των πολιτικών μας, που φαίνονται άλλωστε στα άρτια τοπικά μας Η. Μ. Ε., σε αρκετές προσπάθειες, όμως, χωρίς ανταπόκριση εκ μέρους της Κ.Δ., ακόμη και από κυβερνητικούς.

Και παρά όλες αυτές τις αρνητικές προοπτικές δεν φαίνεται κανένα κόμμα να θέτει, επί των τύπων των ύλων, ένα συνεκτικό στρατηγικό πρόγραμμα που θα βγάλει έξω τις μύριες όσες μιζέριες των άγονων νησιών ΣΥΝΟΛΙΚΑ για να ορθοποδήσουν.

Κι επειδή, ούτε τα ελάχιστα 8-9 αυτοδύναμα γειτονάκια έχουν την όποια δυνατότητα να τα ελεήσουν, εκτός από τον υπερτουρισμό, που ακόμα εδώ στα Νότια Δωδεκάνησα ακόμα περιμένουν να επαναπρογραμματιστεί.. η υπερχείληση του από τα τουρ. θέρετρα προς τά άγονα μόνον με πιο σύντομες, γρήγορες μεταξύ τους συγκοινωνίες, όπως, π.χ., με τα υδροπλάνα, όχι μόνον θα έλυναν τα προβλήματα και των δύο μερών αλλά θα τροφοδοτούσε τα μέγιστα όλους τους φορείς τους ιδιωτικούς και δημόσιους, από τα κάτω μέχρι πάνω.. Ούτε η ίδια Περιφέρεια Ν. Αι. με τις ελλειπείς της δυνάμεις μπορεί να σηκώνει διαχρονικά το ασήκωτο φορτίο τόσων, περί των περί 50 κατοικημένων άγονων νησιών-Δήμων.

Μα, ούτε η ελλην. πολιτεία, που σκάρωσε η ίδια ευρωπαϊκά πρότυπα αυτοδιοικήσεων αλλά με διαφορετικό ευρωπαϊκό υπόβαθρο δυναμικότητας, παραγωγικότητας, οικονομικής ανεξαρτησίας, κ.τ.λ. των Δήμων τους.. και αφού έχει στραμμένα τα ενδιαφέροντά της στις μεγάλες φουρτούνες των άστεων, δεν μπόρεσε ποτέ να ασχοληθεί συστηματικά με τους άγονους. Άρα, η επείγουσα προτεραιότητα που μένει είναι η άμεση ενεργοποίηση των ρήτρων της Νησιωτικότητας τόσο της ελληνικής νομοθεσίας, όσο και της ευρωπαϊκής που θα αναλάβουν την πλήρη αναβάθμισή τους. Και πολύ ευκολότερα, θεωρούμε, θα επιτευχθεί, αν όλα τα άγονα νησιά ξεχωρίσουν τα τσανάκια τους και αποτελέσουν μία ξεκάθαρη, ξεχωριστή ΠΟΛΥΑΓΟΝΟΝΗΣΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ στηριζόμενη από επιχορηγήσεις της Ε.Ε., χωρίς να αλληλοεπιβαρύνονται τα άγονα με τα πιο μεγάλα προβεβλημένα νησιά.

Τα νησιά της Ισπανίας, κ.τ.λ., ήδη τα κατάφεραν και απολαμβάνουν όλες αυτές τις ευκαιρίες ισοπολιτείας και βιώσιμης ανάπτυξής τους, μέσω της Νησιωτικότητας και της Ε.Ε. Η FRONTEX (Εμπροσθοφυλκή) της Ε.Ε., παρόλο αρκετά ενισχυτική, δεν παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο στην Άμυνα και Ασφάλεια της Ευρώπης και δη των ανατολικών της συνόρων.

Άρα, με την μισή χώρα μας νησιωτική προς Ανατολάς, με άπειρα άγονα νησιά, σε πολύ χειρότερες καταστάσεις και εξαιτίας των μνημονίων, πιστεύουμε με Ολοκληρωμένο Αναπτυξιακό Σχέδιο τόσων νησιών, μέσω των Προγραμμάτων της Νησιωτικότητας, θα μπορέσουν σταδιακά να αρθούν από την τωρινή άγονη, που τόσο εύκολα την βαπτίζουν πλούσια, σε εξαιρετικά εξωτική πραγματικότητα ευκολώτερα μέσα στον μοναδικό θαλασσόκηπο του Αιγαίου της Ε.Ε., με γιγαντιαίο όφελος προς όλες τις κατευθύνσεις..

Άρα, οι διαφαινόμενες ευνοϊκότερες εξελίξεις των ελληνικών νησιών επιτάσσουν και στους όποιους έλληνες ιθύνοντες πολιτικούς και κόμματα και ειδικότερα τους νησιώτες βουλευτές ή και υπουργούς προκύψουν από τις επικείμενες εκλογές να τρέχουν και αυτοί ανάλογα τις απαιτούμενες αλλαγές στην σωρεία των κακώς κειμένων και δη στις εθνικά επικίνδυνες ζώνες, που ψυχορραγούν. Οι δε κάλπες να μην φανούν στην κυριολεξία τους ξανά “κάλπικες”, ειδικά για τα άγονα νησιά, αφού για τις προηγούμενες εκλογές δαπανήθηκαν κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ελπίζουμε ότι όλες αυτές οι αγωνιώδεις, τολμηρές θα έλεγα, ιδέες-οράματά μας να βρούνε γόνιμο έδαφος και ασφαλώς εξειδικευμένους επιστήμονες να τις βοηθήσουν-τεκμηριώσουν και να διασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, επί τόπου.

Συμπερασματικά, όλα τα νησιά μας δεν είναι καθόλου τα ίδια.. ούτε με τα τουριστικά θέρετρα, ούτε με τα μεγάλα αυτοδύναμα, ούτε με όσα αποτελούν “προεκτάσεις” αστικών κέντρων ή στεριάς, ούτε με τα χιλιάδες ακατοίκητα νησιά αλλά, δυστυχώς υπάρχουν και τα περί 50 κατοικημένα νησιά μέσα στην διεκδικούμενη “Γαλάζια Πατρίδα” του Ερντογάν, επονομαζόμενα και ΑΓΟΝΑ και από εμάς και ΑΙΓΑΙΟΪΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ..

Γι΄ αυτά τα τελευταία αναφερόμαστε, πολλά χρόνια τώρα, πιστεύοντας ότι και στα Άγονα θα πρέπει να αναπληρωθούν τα μεγάλα κενά, εντάσσοντας και αυτά σε ένα “Συνολικό Πλαίσιο Εθνικής Στρατηγικής Ανασυγκρότησής τους”, όπως ακριβώς επετεύχθη με τις σαρωτικές ενισχύσεις, εν πολλοίς, σε όλους τους τομείς της Εθνικής Άμυνας, που όλοι οι Έλληνες στηρίζουν ανεπιφύλακτα.

Μάκης Ρήγας Ρηγοπουλης

8.6.2023

Καρπαθιακα Νέα