Κατα αρχάς θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι σέβομαι την εθελοντική προσφορά οποιουδήποτε κι είναι αξιέπαινη σε κάθε της έκφανση στις μικρές μας κοινωνίες .
γράφει ο Μανώλης Παραγυιός
Τον ίδιο σεβασμό τρέφω και στα μέλη της Εκκλησιαστής επιτροπής της Παναγίας της Βρυσιανης , της Εκκλησίας του χωριού μου , της Εκκλησίας που τιμούν κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Κάρπαθο και την Κάσο .
Ο σεβασμός όμως αυτός οφείλει να είναι αμφίδρομος καθώς σαν διαχειριστές του ναού οφείλουν να σέβονται κι αυτοί το κοινό αίσθημα των χωριανών , των πιστών και των δωρητών της . Οι χωριανοί , οι πιστοί ανεξαρτήτου καταγωγής και οι δωρητές είναι αυτοί οι οποίοι συντηρούν κι αυτόν κι όλους βέβαια τους Ιερούς Ναούς.
Δεν αναφέρομαι στο καθημερινό τους έργο αφού η πίστη και η αγάπη τους για την Εκκλησία είναι δεδομένες και ικανές να το διεκπεραιώσουν με τον καλύτερο τρόπο . Ποτέ δεν μου άρεσε να κρίνω από έξω ανθρώπους οι οποίοι ξοδεύουν χρόνο από τη ζωή τους για κάτι που αφορά την κοινωνία μας κι όχι τον εαυτό τους .
Στον αντίποδα θεωρώ ότι σημαντικότερες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται κατόπιν διαβούλευσης με το σύνολο των χωριανών .
Ένα τέτοιο σημαντικό θέμα αποτελεί κι η αντικατάσταση του δαπέδου της Εκκλησίας κι αποφάσεις επί αυτού δεν πρέπει να λαμβάνονται μόνο από μια μικρή ομάδα ανθρώπων .
Ακόμη και σε μια εταιρεία τη σύγχρονη εποχή ναι μεν υπάρχει το Διοικητικό Συμβούλιο που αποφασίζει για τα απλά θέματα αλλά για πιο σύνθετα θέματα οι αποφάσεις λαμβάνονται από το σύνολο των μετόχων .
Πόσω μάλλον για μια εκκλησία η οποία χτίστηκε και συντηρείται με το υστέρημα των πιστών και αποτελεί μνημείο με ιστορική και συναισθηματική αξία .
Κάθε επέμβαση ευρείας κλίμακας σε αυτήν θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να έχει τρία προαπαιτούμενα :
1) Την γνωμοδότηση ειδικού ή ειδικών σε εκκλησιαστικά μνημεία που να τεκμαίρουν ότι η παρέμβαση δεν θα αλλοίωσει την ταυτότητα του μνημείου .
2) Κοστολόγηση του όλου εγχειρήματος κι εξασφάλιση της πίστωσης .
3) Έγκριση από μια διευρυμένη αντιπροσωπεία των χωριανών . Τούτο μπορεί να συμβεί είτε με μία συνάντηση τύπου λαϊκής συνέλευσης τους καλοκαιρινούς μήνες που οι περισσότεροι βρισκονται στην Κάρπαθο είτε με μία ανοικτή διαδικτυακή συζήτηση με όσους ενδιαφέρονται . Συλλογικά όργανα πλέον παίρνουν αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον της χώρας μέσω διαδικτυακών συνεδριάσεων οπότε ας μην μας ξενίζει .
Είμαι πεπεισμένος ότι χωρίς να έχουν προηγηθεί αυτά τα τρία βήματα κάθε απόφαση για την αντικατάσταση του δαπέδου, ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις της επιτροπής, δεν θα έχει ούτε την αποδοχή που χρειάζεται από τους πιστούς ούτε και το επιθυμητό αποτέλεσμα .
Καλώ και παρακαλώ λοιπόν την Εκκλησιαστική επιτροπή να πράξει τα παραπάνω αυτονόητα ώστε σε κλίμα ομόνοιας και συνεργασίας να αναβαθμιστεί ο ναός με σεβασμό στην ταυτότητα του , με σεβασμό στους προηγούμενους δωρητές και με σεβασμό κυρίως στους πιστούς που τον έχτισαν και τον συντηρούν με το υστέρημα τους .
Έτσι ακριβώς όπως έπραξαν η προγόνοι μας όταν αντικατέστησαν το μικρό αυτό εκκλησάκι με τον σύγχρονο ναό της Βρυσιανής .
Όπως είχε αναφέρει αρθρογραφώντας και σε παλαιότερη προσπάθεια αντικατάστασης του τέμπλου ( προ εικοσαετίας) ο πατέρας μου Ι. Παραγυιός όλοι πρέπει να έχουμε κατά νου σε τέτοιες περιπτώσεις πόσο εύκολο είναι τη σημερινή εποχή να κατεδαφίσουμε τον Παρθενώνα και να τον κατασκευάσουμε εξαρχής με σύγχρονα υλικά .
Τούτο θα μας γλίτωνε από πακτωλό χρημάτων για την συντήρηση του και θα είχε άψογο εμφανισιακά αποτέλεσμα όμως , αυτομάτως η αξία του μνημείου θα μηδενιζόταν !
Η αξία του Παρθενώνα είναι τεράστια ακριβώς επειδή κατασκευάστηκε με υλικά της εποχής , με την τεχνοτροπία της εποχής και με τον κόπο που ένα τέτοιο εγχείρημα συνεπάγεται για την εποχή κατασκευής του όσον αφορά την μεταφορά, το σκάλισμα και την τοποθέτηση των μαρμάρων του.
24.5.2024
Καρπαθιακα Νέα
