Έχω αρθρογραφήσει στο παρελθόν για την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία της Καρπάθου και της Κάσου καθώς ήταν ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκα επισταμένως από θέση ευθύνης .
Γράφει ο Μανώλης Παραγυιός
Η στοχοθεσία δεν ήταν άλλη από την ουσιαστική αναβάθμιση της συγκοινωνίας μας τόσο σε ποιότητα πλοίων όσο και σε συχνότητα δρομολογίων .
Η διεκδίκηση αυτής είχε δύο κύρια επιχειρήματα, το ένα αυτονόητο.
Δεν είναι δυνατόν την δεκαετία του 2020 τα νησιά μας να εξυπηρετούνται ακόμη με “σαπιοκάραβα” τα οποία δεν γνώριζες αν θα φτάσουν στον προορισμό τους και τι ώρα .
Το δεύτερο επιχείρημα ήταν η ίση μεταχείριση καθώς τα νησιά μας ανήκουν κι αυτά στα Δωδεκάνησα . Δεν είναι δυνατόν όλα τα υπόλοιπα νησιά των Δωδεκανήσων,το καλοκαίρι ,να έχουν σχεδόν καθημερινές προσεγγίσεις και εμείς να έχουμε δύο ή τρεις εβδομαδιαίως .
Η υστέρηση σε ποιότητα πλοίων και σε αριθμό δρομολογίων δεν αποτελούσε μόνο έλλειψη ίσης μεταχείρισης στον τομέα αυτό, αλλά είχε αντίκτυπο και στις δυνατότητες ανάπτυξης των νησιών μας .
Πώς είναι δυνατόν να ανταγωνιστείς, σε κάθε τομέα, νησιά τα οποία είχαν καθημερινή συγκοινωνία με σύγχρονα πλοία όταν εσύ είχες περιορισμένη και αυτή με πλοία τύπου Πρέβελης ;
Τα παραπάνω απολύτως τεκμηριωμένα επιχειρήματα συνόδευαν κάθε ενέργεια διεκδίκησης της αναβάθμισης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών .
Οι συζητήσεις δεν είχαν επίκεντρο την αυτή κάθε αυτή αλλαγή πλοίων αλλά την γενικότερη αναπτυξιακή στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί . Μια στρατηγική που περιελάμβανε ως πρώτο μέλημα σύγχρονα πλοια και συνεπή στο ωράριο τους με πυκνώσεις των δρομολογίων την θερινή περίοδο .
Δεύτερο μέλημα αποτελούσε η σταθερότητα για ένα διάστημα τουλάχιστον τριών ετών . Στα τρία χρόνια, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορείς να δεις την δυναμική που έχει ένας ακτοπλοϊκός προορισμός και να κάνεις τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις .
Αν και καθυστέρησε να συμβεί, επειδή μεσολάβησε η περίοδος της πανδημίας που ανέστειλε κάθε προγραμματισμένη ενέργεια στον τομέα των συγκοινωνιών, τελικά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ήταν αυτό ακριβώς που προσδοκούσαμε .
Είχα την χαρά ως αιρετός να καμαρώσω την αντικατάσταση των σαπιοκάραβων από σύγχρονα πλοία και την πύκνωση των δρομολογίων κάθε καλοκαίρι από το 2021 με τα highspeed . Το 2023 τελευταίο έτος της θητείας μας υπήρχαν τέσσερα δρομολόγια με Βluestar εβδομαδιαίως όλο το έτος και το καλοκαίρι επιπλέον τρία με το ταχύπλοο .
Ήταν το έτος που πολλοί οι οποίοι δεν είχαν καμία συμμετοχή στην όλη προσπάθεια , φρόντισαν να καπηλευτούν την επιτυχία και να την εκμεταλλευτούν για προσωπικό όφελος . Το χειρότερο βέβαια ήταν ότι το έκαναν αποκρύπτοντας αυτούς που πραγματικά συνέβαλαν .
Έχω αναφερθεί δημοσίως και διεξοδικά για το ποιοί πραγματικά είχαν συμμετοχή μπορεί καθένας να ανατρέξει σε παλαιότερα μου κείμενα, δεν θα αναφερθώ ξανά εδώ .
Αυτά για το παρελθόν, ας πάμε στο παρόν .
Αρχικά υπήρξε η κατάργηση της γραμμής του Patmos !
Κατόπιν υπήρξε η κατάργηση των δρομολογίων του high speed !
Δημοσίως έκρουσα των κώδωνα του κινδύνου πριν οι παραπάνω ενέργειες λάβουν χώρα καθώς είδα να αλλάζει η ατζέντα και να ακούγεται από θεσμικούς φορείς στο αρμόδιο Υπουργείο ότι τα τρία δρομολόγια του Chios είναι από μόνα τους πολλά για την γραμμή της Κασοκαρπαθίας !
Το προσχήμα ήταν τα περιβόητα 22 εκατομμύρια που κόστιζαν αθροιστικά ετησίως όλα τα δρομολόγια που είχαμε το 2023 .
Ενώ λοιπόν έκαναν λόγο για προσπάθειες που αύξησαν το ετήσιο ποσό για τις επιδοτούμενες γραμμές της χώρας , στην δική μας περιοχή υπήρξε σε λίγους μήνες μείωση της τάξης των 8 εκατομμυρίων ετησίως αφού πλέον υπάρχει μόνο η γραμμή του Chios με ετήσιο κόστος 14.5 εκαττομύρια .
Με απλά Ελληνικά τα χρήματα αυτά μεταφέρθηκαν σε άλλους προορισμούς οι οποίοι είχαν ήδη καλύτερη συγκοινωνία από την δική μας , ενώ η δική μας υποβαθμίστηκε ξανά βιαίως .
Σα να μην έφτανε αυτό προ ολίγων ημερών έκπληκτος διάβασα την ανακοίνωση για την επιστροφή του Πρέβελης στην γραμμή μας για ένα περίπου μήνα κατά τη διάρκεια συντήρησης του Chios .
Αρχικά είναι απορίας άξιο γιατί η συντήρηση να προγραμματιστεί στην αρχή του καλοκαιριού κι όχι τον χειμώνα , δημιουργώντας μείζον πρόβλημα στην έναρξη της τουριστικής περιόδου;
Δεύτερο ερώτημα αποτελεί γιατί η αντικατάσταση να γίνει με ένα “ σαπιοκάραβο” το οποίο αποδεδειγμένα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει την συγκεκριμένη γραμμή αφού είχε γίνει ανέκδοτο κουτουλώντας σε όλα τα λιμάνια , χάνοντας άγκυρες και παρέχοντας άθλιες υπηρεσίες ;
Αυτό που προξενεί όμως την μεγαλύτερη απορία είναι η έλλειψη δυναμικής αντίδρασης στην συνεχή υποβάθμιση της γραμμής μας που κορυφώθηκε με την “ανάσταση“ του Πρέβελης αμέσως μετά την πραγματική Ανάσταση .
Θυμάμαι ότι πέρυσι δρομολογήθηκε στη γραμμή της Χίου και πάλι για ολιγοήμερη αντικατάσταση του πλοίου που εκτελούσε την γραμμή . Ξεσηκώθηκαν όλοι, έκανε μόλις ΕΝΑ δρομολόγιο και βρήκαν άλλο να κάνει την αντικατάσταση !
Κατόπιν το ίδιο συνέβη στην Μυτιλήνη, το δρομολόγησαν για μικρό διάστημα προς αντικατάσταση του μόνιμου , ξεσηκώθηκαν όλοι έκανε ΕΝΑ δρομολόγιο και βρήκαν άλλο για την αντικατάσταση .
Θυμάμαι τις φωνές της Δημάρχου Τήλου όταν πέρυσι έμαθε ότι θα κάνει ορισμένα δρομολόγια το Πρέβελης μέχρι να επανέλθει το μόνιμο πλοίο να λέει στον αέρα , “ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ , είναι πλοίο 43 χρονών ” !
Αφού κανένας , σε Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, δεν δέχτηκε την χρήση του για παραπάνω από μία φορά εμεις άραγε γιατί το δεχόμαστε;
Μήπως, υποσυνείδητα έχουμε αποδεχτεί ότι τελικά μας αξίζει η συγκοινωνία τύπου Πρέβελης και τα τρία δρομολόγια μας πέφτουν και πολλά ;
Αν ο πήχης τοποθετείται στο ύψος του Πρέβελη , να είμαστε σίγουροι ότι κάπου εκεί θα καταλήξουμε κιόλας .
Υ.Γ. : Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι όσοι δεν είχαν καμία συμμετοχή στην αναβάθμιση της συγκοινωνίας που έλαβε χώρα τα προηγούμενα χρόνια αλλά την καπηλεύτηκαν πολιτικά , είναι ή στις ίδιες ή σε ανώτερες θέσεις τώρα που η συγκοινωνία των νησιων μας υποβαθμίζεται με ραγδαίο τρόπο .
Τα συμπεράσματα δικά σας !
13.5.2024
Καρπαθιακα Νέα