Μαριγούλα Μαστρολέων-Ζέρβα, Ιούνης 1948 στην εξορία

Μαριγούλα Μαστρολέων-Ζέρβα, Ιούνης 1948 στην εξορία

«Μια μέρα, το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη (σ.σ. 1948) ξυπνήσαμε το πρωί και είδαμε μια αλλιώτικη συμπεριφορά. Σε λίγο μπαίνει μέσα στο κτίριο ο διοικητής με τον Μπατζάρα και λέει: “Ολες οι μωρομάνες στο χολ, με τα παιδιά τους”. Μαζεύτηκαν κι άρχισε να τους λέει: “Η μητέρα Ελλάδα αισθάνεται υποχρέωση απέναντι στα Ελληνόπουλα που κινδυνεύουν δίπλα στις μάνες Βουλγάρες που τα δηλητηριάζουν με τον κομμουνισμό, γι’ αυτό θα τα πάρουμε να τα περισώσουμε”. Μόλις ακούστηκε αυτό, άρχισαν και τα πρώτα κλάματα των μεγάλων παιδιών που κατάλαβαν. Αρχισε η δραματική στιγμή. Παίρναν τα παιδιά από την αγκαλιά της μητέρας και τα φόρτωναν στα καμιόνια. Μπορείτε να φανταστείτε τη σκηνή αυτή; Από μέσα φώναζαν οι μάνες και από έξω φώναζαν και έκλαιγαν τα παιδιά. Οσο ήμαστε εξορία, ποτέ δεν έμαθαν οι μανάδες πού τα είχαν τα παιδιά τους. Τα είχαν πάει στα αναμορφωτήρια της Φρειδερίκης. Οταν βγήκαν οι μάνες, παιδεύτηκαν δύο και τρία χρόνια για να μπορέσουν να τα πάρουν».

Μαριγούλα Μαστρολέων – Ζέρβα: «Εξόριστες: Χίος – Τρίκερι – Μακρονήσι», εκδόσεις Σ.Ε., σελ. 13.

Καρπαθιά, Πυλιάτισσα στην καταγωγή, όμως γέννημα και θρέμμα Πειραιώτισσα, αφιέρωσε ολάκερη τη ζωή της, σε ένα διαρκή, τις πιο πολλές φορές άνισο αγώνα, για την αλλαγή του πολιτικο-οικονομικού συστήματος.

Η Μαριγούλα Μαστρολέων Ζέρβα (1926-2007) γεννήθηκε στο Χατζηκυριάκειο, δεύτερη κορούλα, σε μια σειρά από επτά παιδιά. Μεγάλωσε μέσα σε μαύρη κι άραχνη, φτώχεια, κρατούσε τους γονείς της, ενώ πέθαιναν, μπροστά στα μάτια της.

Ένα καρφί, άνοιξε πληγή, κακοφόρμισε και έστειλε τη μάνα της στο άλλο κόσμο. Τρεις μέρες μετά και ενώ ο πατέρας της βγήκε, στη Σαλαμίνα, ψάχνοντας το μεροκάματο, ένας μεθυσμένος, Γερμανός στρατιώτης, τον χτύπησε, τον άφησε παράλυτο και τελικά πέθανε στα χέρια των παιδιών του.

Άφησε κληρονομιά έξι δυνατά, αυτοβιογραφικά, βιβλία.

Από τους “παλιούς Ρεμπέτες” και το “ΕΑΜ της γειτονιάς” στις “Εξόριστες” κι από εκεί στις “Κρατούμενες στα Γιούρα” και στους “Ζωγραφιστούς ήλιους”. Τελευταίο βιβλίο της, “Ο Αγωνιστής Γρηγόρης Ζέρβας” είναι το πορτραίτο του συντρόφου της ζωής της, και περιγράφει τη διαδρομή ολόκληρης της σχέσης τους μέσα από τις διώξεις και τις εξορίες.

πηγή αποσπάσματος Ριζοσπάστης

12.6.2023

Καρπαθιακά Νέα