Πρόκειται για μια απόφαση που είχε πάρει το δημοτικό συμβούλιο του νησιού πριν από 15 χρόνια ωστόσο τότε το σχετικό έγγραφο δεν είχε σταλεί στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Τις προηγούμενες ημέρες το θέμα ξαναμπήκε στο Δημοτικό Συμβούλιο της Κάσου, η απόφαση ψηφίστηκε ομόφωνα, επικαιροποιήθηκε και εστάλει στην ΥΠΑ.
Ο Δήμος ΗΝ Κάσου έχει ήδη έρθει σε επαφή με την ΥΠΑ περιμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας ώστε να αποκτήσει ο δημοτικός αερολιμένας του νησιού το όνομα του Κασιώτη αγωνιστή! «ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ Η.Ν. ΚΑΣΟΥ ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΛΛΙΑΡΑΚΗΣ».
Όπως ανέφερε ο Δήμαρχος της ΗΝ Κάσου, κ. Μιχάλης Ερωτόκριτος, κατά την εισήγηση του στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο δημοτικός αερολιμένας της Κάσου είναι ένα από τους πέντε δημοτικούς αερολιμένες της Ελλάδος! Και η απόφαση να δοθεί το όνομα του Μάρκου Μαλλιαράκη συμπίπτει χρονικά με τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Τον Ιούνιο του 1821, με το ιστιοφόρο του, τον ΛΕΩΝΙΔΑ και 59 ψυχωμένους ναύτες, βοήθησε με δικά του εφόδια και έξοδα τους Κρητικούς, που απειλούνταν από τον εχθρό. Αυτός ήταν ο Κασιώτης καπετάνιος Μάρκος Μαλλιαράκης, τον αποκαλούσαν και ξανθό Απόλλωνα γιατί ήταν παλικάρι ψηλό και ιδιαίτερα όμορφος. Υπήρξε συνεργάτης του ναυάρχου Θ. Κανταριτζή και από τις πρώτες μέρες της Επανάστασης βρέθηκε στις επάλξεις του Αγώνα.
Την επόμενη χρονιά, Ιούλιο του 1822, από τον έπαρχο Κάσου, έγινε ο «φροντιστή της θάλασσας», ασχολήθηκε έτσι με τα πολεμικά πλοία της επαρχίας και με το έργο των λιμεναρχείων. Ενώ το Μάιο του 1823 πήρε τη θέση του Κ. Γκίνη. Ο Μάρκος Μαλλιαράκης έγινε Έπαρχος Καρπάθου και από αυτή τη θέση οργάνωσε τόσο τη διοίκηση, όσο και την άμυνα του νησιού, ενώ εκείνη τη χρονιά αντιπροσώπευσε την Κάσο στην Β’ Εθνοσυνέλευση στο Άστρος Κυνουρίας.
Το 1824, κατά την καταστροφή της Κάσου από τον Οθωμανικό στρατό και τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο, ήταν μαζί με τον Ιωάννη Γρηγοριάδη οι ηγέτες των Κασιωτών. Πιάστηκε αιχμάλωτος και όταν τον πήγαν μπροστά στον Χουσεΐν Μπέη αρνήθηκε την πρόταση να συμπαραταχτεί μαζί του και να του χαρίσει τη ζωή. Αναφέρεται ότι κατάφερε να λυθεί και να σκοτώσει τρεις Τούρκους πριν τον θανατώσουν στις 7 Ιουνίου 1824.