Ο Δήμος της Ηρωικής Νήσου Κάσου τιμά την 77η επέτειο της μάχης της Αγίας Τριάδας Καλοσκοπής Φωκίδας που πραγματοποιήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1944. Μίας ένοπλης σύρραξης που έλαβε χώρα μεταξύ του πρώτου λόχου Παρνασσίδας του ΕΛΑΣ και δόλια πληροφορημένου στρατιωτικού αποσπάσματος των Γερμανικών κατοχικών δυνάμεων κατά την οποία χάθηκαν από τα βόλια των ναζιστικών στρατευμάτων 33 μαχητές των ελληνικών ανταρτικών δυνάμεων.
Ανάμεσα στους υπέρ πατρίδος θυσιασθέντες νέους αγωνιστές ήταν και ο Κασιώτης Μιχάλης Κουτουλάκης ( 1922-1944) που κατατάχθηκε μετά από μία μοναδική προσωπική οδύσσεια η οποία ξεκίνησε από το ιταλικοκρατούμενο νησί της Κάσου, στον Ε.Λ.Α.Σ. Φωκίδας με το ψευδώνυμο « Μιχάλης Νησιώτης».
Η τύχη του παλικαριού αγνοούνταν επί 43 ολόκληρα χρόνια από τους οικείους του, οι οποίοι τον έψαχναν απεγνωσμένα επί δεκαετίες, έως ότου ένα τυχαίο γεγονός τους αποκάλυψε το δραματικό του τέλος. Η τρομερή αυτή -μυθιστορηματικών διαστάσεων- περιπέτεια καταγράφηκε με εντυπωσιακό τρόπο χρόνια αργότερα στο έργο της δημοσιογράφου Σοφίας Παπαϊωάννου με τίτλο «Κρυμμένο στο Αιγαίο».
“Αν ο Μιχάλης Κουτλάκης, καθόταν στ’ αυγά του”, γράφει ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης στην κριτική του για το βιβλίο της Σοφίας Παπαϊωάννου “Κρυμμένο στο Αιγαίο” και συνεχίζει “αν αποφάσιζε να έχει μια ήρεμη ζωή απολαμβάνοντας τις δυνατότητες που του παρείχε η αστική του καταγωγή και η πατρική περιουσία, θα ήταν σήμερα 90 χρονών και πάντως, όπως και να έχει, θα ζούσε περισσότερο απ’ όσο έζησε. Όμως σκοτώθηκε, στις 5/1/1944, μαζί μ’ άλλους 32 συμμαχητές του, σε ενέδρα των Γερμανών στην Κουκουβίστα (Καλοσκοπή) της Γκιώνας, όντας ενταγμένος στον Ε.Λ.Α.Σ. Θάφτηκε μαζί με τους υπόλοιπους σε τάφο ομαδικό από τους χωριανούς της Κουκουβίστας κι έμειναν ξεχασμένοι οι νεκροί κι από το μετεμφυλιακό Κράτος και τις Δημόσιες Αρχές αλλά, δυστυχώς, κι από την εκκλησία, αφού ο περιώνυμος μητροπολίτης Άμφισσας Αθανάσιος, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Παρίσης, (πέθανε τον Δεκέμβριο του 1967 κι έχω προσωπική γνώμη για την πολιτεία του, αφού κατά τα έτη 1963-1966 φοιτούσα στο Δελμούζιο Γυμνάσιο Αμφίσσης) όταν εκλήθη από πολίτες και συγγενείς, το 1964, να αναπέμψει μιαν ευχή για τους νεκρούς, αρνήθηκε λέγοντας: εγώ κομμουνιστάς δεν διαβάζω! (την πληροφορία χρωστώ στον ιστορικό / συγγραφέα Ιάσονα Χανδρινό).
Ο Δήμος Η. Ν. Κάσου δηλώνει ότι είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στην πρόταση του Δήμου Δελφών για να προχωρήσει στην αδελφοποίηση, στη μνήμη του αγωνιστή Μιχάλη Κουτλάκη.
Κι’ αυτό, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, γιατί την τωρινή ελευθερία των Δωδεκανήσων την χρωστάμε σε ανθρώπους της Εθνικής Αντίστασης, όπως ο Μιχάλης Κουτλάκης, ο οποίος στάθηκε απέναντι σε όλους τους κατατρεγμούς, που έζησε στον σύντομο βίο του, σαν ένας τίμιος Έλληνας σαν ένας αλύγιστος πατριώτης.
Για όλους εμάς ο Μιχάλης Κουτλάκης αποτελεί τον συνεχιστή των Κασιωτών ναυμάχων του 1821 των οποίων τα βήματα ακολούθησε συνεχίζοντας με άλλους τρόπους στον ίδιο αγώνα. Τον αγώνα για τη Λευτεριά και την Εθνική Αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του Μιχάλη Κουτλάκη και όλων ανεξαίρετα των πεσόντων συναγωνιστών του.
