γράφει ο Μανώλης Χατζηαντωνίου
Ο Μιχαλάκης όπως τον αποκαλούσαν οι χωριανοί του, γεννήθηκε στο Οθος της Καρπάθου γύρω στο 1880. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Οθους και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Μικρά Ασία. Η Εφορία της Ελληνικής Σχολής Οθους διαπιστώνοντας τα χαρίσματα και τις επιδώσεις του τον προσλαμβάνει να διδάξει, διαδεχόμενος το Μιχαηλίδη-Νουάρο τα έτη 1898,1899,1900 και το 1903.
Το 1906 εγγράφεται στη φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1932 πήρε το πτυχίο του . (Είχε διακόψει τη φοίτηση του για οικονομικούς λόγους)
Δίδαξε για 2 χρόνια στη Σχολή Μεταξά . Στη συνέχεια στα εκπαιδευτήρια της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας, στην Ισμαηλια της Αιγύπτου όπου υπήρχαν αρκετοί Κασιωτες και Καρπάθιοι που εργάζονταν εκεί από το 1888 όταν ο Λεσεψ άνοιγε τη Διώρυγα του Σουεζ.
Υπήρξε ο μακροβιότερος διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων της Κοινότητας Ισμαηλιας.
Το 1907 σαν φοιτητής εκδίδει τη δεύτερη Καρπαθιακή εφημερίδα (Η Πατρίς Κάρπαθος) με την οικονομική βοήθεια του Μ. Παπαγιάννη και Εμμανουήλ Ανδρέα Σακελλιάδη.
Ήταν και οι 3 ενεργά μέλη του Συλλόγου των Καρπαθίων (ΕΡΓΑΝΗ).
Ο λόγος έκδοσης της εφημερίδας ήταν να υπερασπιστούν το Σύλλογό τους από τα δημοσιεύματα της άλλης Καρπαθιακής εφημερίδας (Κάρπαθος και Κουρετού). Εκδότες της εφημερίδας Κάρπαθος και Κουρετού ήταν ο Μιχαήλ Παπαβασιλείου Πετρίτης και Ιωάννης Καφετζόπουλος οι οποίοι αποκαλούσαν ” αναιδεις και φαύλους” τους διοικουντας το Σύλλογο των Καρπαθίων.
Η Πατρίς Κάρπαθος φιλοξενούσε τα 3 χρόνια λειτουργίας της κείμενα που σχετίζονταν με τη λαογραφία, έθιμα και παραδόσεις κ.α.
Ο Μιχαλάκης πέθανε το 1955 στην Αλεξάνδρεια, μια μέρα πριν επιστρέψει στην Ελλάδα.
