Ο Μανώλης Μαλόφτης (πέθανε στις ΗΠΑ το 2003) όταν διηγούταν την ιστορία της καρπαθιακής Επανάστασης, που έζησε από πρώτο χέρι, στεκόταν σε μια στιγμή, έσφιγγε τα δόντια και τάραζε η ψυχή του.
Ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός του 27χρονου Γιώργου Π. Βιττωρούλη, ο οποίος βρισκόταν οπλοφόρος σε διατεταγμένη υπηρεσία από την Επαναστατική Επιτροπή. Χτυπήθηκε από σφάλμα, στο κάτω δεξιό μέρος του θώρακα του, ήταν και άλλοι νεαροί Μενετιάτες. Ξεψύχησε επιτόπου αν και τον είχαν κουβαλήσει στο Νοσοκομείο, νομίζοντας ότι ήταν ακόμη ζωντανός. Μα ο δύστυχος ήταν ήδη νεκρός και άφηνε γυναίκα και δυο μικρά ορφανά. Ο Μανώλης Μαλόφτης βοηθήσε να κουβαλήσουν το άψυχο κορμί του όπως έκαναν όλοι όσοι ήταν σε εκείνη τη θέση.
Κάθε φορά που ο Μανώλης Μαλόφτης μιλούσε για την Επανάσταση έμοιαζε να ζούσε σε απόλυτη επανάληψη τη τραγική στιγμή. Μάλιστα κάποιο βράδυ του 1997, είπε στην συγγενική παρέα που τον άκουγε συγκινημένη: “Όλοι μαζί ενωμένοι, έστω και αργά να τοποθετήσετε το άγαλμα του. Έπεσε νεκρός. Γιατί άραγε η ιστορία του παραμένει μέχρι σήμερα στη σκιά;” αυτό ήταν το παράπονο του Μανώλη Μαλόφτη που σήμερα δικαιώνεται.
16.9.2023
Καρπαθιακά Νέα
