Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή παρουσιάζω την τελευταία μας μελέτη, και ίσως τη σημαντικότερη μέχρι στιγμής, με τίτλο “Relationship of Effective Circulating Volume with Sublingual Red Blood Cell Velocity and Microvessel Pressure Difference: A Clinical Investigation and Computational Fluid Dynamics Modeling”.
Για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή αυτής της διεπιστημονικής κλινικής/πειραματικής μελέτης είχα τη χαρά και την τιμή να συνεργαστώ με τον κ. Μιχάλη Ξένο, Αναπληρωτή Καθηγητή στον Τομέα Εφαρμοσμένων και Υπολογιστικών Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, και να χρησιμοποιήσουμε εξειδικευμένες γνώσεις από διαφορετικούς επιστημονικούς τομείς (Ιατρική – Εφαρμοσμένα και Υπολογιστικά Μαθηματικά) με σκοπό μια εις βάθος ανάλυση της φυσιολογικής αιμοδυναμικής συνοχής, δηλαδή της συσχέτισης μεταξύ της μακροκυκλοφορίας, της μικροκυκλοφορίας και της μεταφοράς οξυγόνου στα κύτταρα και στους ιστούς, η οποία δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί έως σήμερα λόγω της έλλειψης δεδομένων και ειδικών ερευνητικών τεχνικών.
Στη μελέτη αυτή παρουσιάζουμε για πρώτη φορά έναν εξαιρετικά πολύπλοκο αλλά εύκολο στη χρήση τρόπο να ξεπεραστεί αυτό το μειονέκτημα.
Αρχικά, διερευνήθηκε η αιμοδυναμική συνοχή σε κλινικό επίπεδο μελετώντας ειδικές αιμοδυναμικές παραμέτρους σε μεγάλα και μικρά αγγεία και τη μεταφορά οξυγόνου στους ιστούς και ακολούθως, χρησιμοποιήσαμε αυτά τα δεδομένα για να δημιουργήσουμε μοντέλα μηχανικής ρευστών και υπολογιστικής ρευστοδυναμικής, βασισμένα σε μεθόδους πεπερασμένων στοιχείων και σε συστήματα προηγμένων μαθηματικών διαφορικών εξισώσεων, που αναπαράγουν μικρά αγγεία από κλινικές καταγραφές της μικροκυκλοφορίας σε πραγματικό χρόνο. Με αυτό τον τρόπο κατέστη δυνατή η μελέτη των πεδίων πίεσης και της ταχύτητας των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε συνάρτηση με άλλες παραμέτρους.
Για πρώτη φορά διεθνώς αποδεικνύονται συσχετίσεις μεταξύ των ροών αίματος στα μεγάλα και μικρά αγγεία και της οξυγόνωσης των ιστών που καθορίζουν πότε είναι φυσιολογική και πότε διαταράσσεται η αιμοδυναμική συνοχή. Διαταραγμένη αιμοδυναμική συνοχή σημαίνει πτωχή ιστική αιμάτωση και οργανική βλάβη.
Πλέον ανοίγεται ο δρόμος για να αλλάξει η κλινική πρακτική και η έρευνα όχι μόνο στην Αναισθησιολογία και στην Εντατική Θεραπεία, αλλά σε όλες τις πτυχές της Ιατρικής και της ζωής. Τα νέα ευρήματα αναμένεται να έχουν εφαρμογή και σε ιδιαίτερες συνθήκες, π.χ. κατά την παραμονή ή μεγάλα ταξίδια στο διάστημα (κρυογονική), σε μεγάλο υψόμετρο ή σε κατάδυση, και σε άλλες καταστάσεις στις οποίες μεταβάλλεται η αιμοδυναμική ισορροπία, η συγκέντρωση του οξυγόνου και γενικά η φυσιολογία του ανθρώπου.
Πλήρες άρθρο 👉 https://www.mdpi.com/2077-0383/11/16/4885