Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π.Γεώργιος Κωνσταντινίδης εἶδε τὸ πρῶτο φῶς τοῦ ἥλιου στὴν Ἀρκάσα, στὶς 27 Ἰουνίου 1927. Οἱ γονεῖς τοῦ ἦταν ὁ ἱερέας Ἰωάννης Ἰωάννου Κωνσταντινίδης, πού καταγόταν ἀπὸ τὸ Γεννάδι τῆς Ρόδου καὶ ἡ Πρεσβυτέρα Σοφία Μιχαὴλ Πιτά. Γόνος ὑπερπολύτεκνης οἰκογένειας, μιὰ καὶ ἦταν ὁ δεύτερος γιὸς ἀπὸ ὀκτὼ (8) παιδιά.
Τὰ χρόνια εἶναι δύσκολα. Μαζὶ μὲ τὴν Πρεσβυτέρα του ρίχνονται στὸν ἀγώνα γιὰ τὴ ζωή τῆς οἰκογένειας. Ἀρχίζουν λοιπὸν μαζὶ νὰ καλλιεργοῦν τὴ γῆ, τὴ μεγάλη τους ἀγάπη. Μὲ ἄροτρα καὶ ζυγούς, μὲ μουλάρια, μὲ βόδια, μὲ ἄλογα, μὲ τὸ περίφημο τρακτεράκι….
Ὁ πάπα-Γιώργης διακρίθηκε καὶ τιμήθηκε γιὰ τὴν ἀγάπη του στὴ γῆ, τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα, τὴ νοικοκυροσύνη του, γιὰ τὴν πλούσια καρποφορία στὴ γεωργική του ἐνασχόληση, τὴ συμβολή του στὰ κοινωφελῆ ἔργα τοῦ χωριοῦ!
Πρῶτος καὶ στὴν ἀγάπη γιὰ τὴ σκλαβωμένη ἀκόμη Πατρίδα! Πρῶτος καὶ στὸν ξεσηκωμό, τὴν ἱστορικὴ ἡμέρα τῆς 5ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1944 κι ἄς εἶναι μόλις 18 χρόνων!
Πρῶτος ὅμως εἶναι ὁ παπα-Γιώργης καὶ στὰ γλέντια, ἐξαίρετος τραγουδιστής καὶ ξεχωριστὸς μαντιναδόρος!
Τὸ 1970 ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία τοῦ ἀναθέτει μεγάλη ἀποστολή, μὲ ὑψηλὴ εὐθύνη…. Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Καρπάθου καὶ Κάσου κυρὸς Ἀπόστολος τὸν χειροτονεῖ Διάκονο καὶ Ἱερέα καὶ τὸν διορίζει ὡς Ἐφημέριο στὴν Ὑπαπαντὴ Ἀρκάσας.
Ὁ παπα-Γιώργης ρίχθηκε μὲ μεράκι καὶ ζῆλο στὴ νέα του διακονία! Ἔγινε κι ἐδῶ «μερακλής»…. Παντοῦ φαίνεται τὸ πέρασμά του! Στὸν κεντρικὸ Ναὸ καὶ τὸ καμπαναριό του, στὰ ξωμονάστηρα, στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Μέγαρο.
Τὸ 1979 μὲ ἀπόφαση τῆς Ἐπιτροπῆς, πού ἀποτελοῦσαν ὁ Ἐμμανουὴλ Γεραπετρίτης, ὁ Σταῦρος Ἀθηναῖος καὶ ὁ ἀείμνηστος Βασίλειος Πρωτοψάλτης, χτίζει τὸ ἐκκλησιαστικὸ Μουσεῖο σὲ ἔκταση 300 τ.μ., πού ἦταν δωρεὰ τῶν μεγάλων Εὐεργετῶν τῆς Ἀρκάσας Ἀλέκου Ἀλεξιάδη καὶ τῆς συζύγου του Εὐδοξίας Παζαρτζῆ, εἰς μνήμην τῶν γονέων της Κοκόνας καὶ Ἰωάννη Παζαρτζή.
Μὲ τὰ χέρια του ἔχτισε τὸ Μουσεῖο!
Μὲ τὰ χέρια του μάζεψε ἕνα ἕνα τά βότσαλα τοῦ δαπέδου! Μὲ τὰ χέρια του συγκέντρωσε τὰ πεταμένα μάρμαρα ἀπὸ τὴν παλαιοχριστιανική τῆς ἁγίας Ἀναστασίας κι ἀπ’ ἀλλοῦ, σημάδια ἑνὸς ἄλλου, παλαιότερου σημαντικοῦ πολιτισμοῦ, ὅσα πρόλαβε, γιατί μέχρι τὴν Κάσο τὰ ‘παιρναν, γιὰ μαρμαρόσκονη, κι ὅλα τά μετέφερε μόνος του, συναντώντας μάλιστα τὴν περιφρόνηση τῶν ἄλλων, ἑκατοντάδες τεμάχια!
Βυζαντινὲς εἰκόνες, σημαντικὲς ἀρχαῖες ἐπιγραφές, μάρμαρα, περιστύλια, κιονόκρανα, ψηφιδωτὸ δάπεδο, σκελετοὶ μεγάλων ψαριῶν, πιθάρια διάφορα, γεωργικὰ ἐργαλεῖα κάθε εἴδους, παλιὰ οἰκιακὰ εἴδη καὶ χίλια δυὸ ἄλλα σημάδια τῆς ἱστορικῆς καὶ τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς, πού χάρη στὸν πάπα-Γιώργη διασώθηκε!
Ὥσπου, τέλος, ἦρθε τὸ 2007, ὁπότε καὶ ὑπέβαλε στὴ Μητρόπολή μας τὰ χαρτιά του γιὰ σύνταξη.
«Πολλοὶ στὸ χωριὸ ἴσως νὰ μὴ μὲ συμπαθοῦν, ἀλλὰ ἐγὼ τοὺς ἀγαπῶ ὅλους καὶ τοὺς ἔχω στὴν καρδιά μου, δηλώνει σὲ συνέντευξή του στὰ «Ἵστια» ὁ παπα-Γιώργης. Βάφτισα καὶ πάντρεψα τοὺς ἴδιους καὶ τὰ παιδιά τους, γλέντησα μαζί τους στοὺς γάμους καὶ στὰ πανηγύρια καὶ ἤμουν πάντα μέσα σὲ ὅλα. Δὲν ζήτησα ποτὲ τίποτε καὶ ὅσα ἔκανα τὰ ξέρει μόνο ὁ Θεός», συνεχίζει….
Στὴν ἴδια συνέντευξη γράφτηκε στὰ «ΙΣΤΙΑ» ὅτι τὸ ὄνομα τοῦ πάπα-Γιώργη, δὲ θὰ τὸ βρεῖς πουθενὰ γραμμένο… Οὔτε στὴν ἐκκλησία, οὔτε στὰ ξωκλήσια, οὔτε στὸ Μέγαρο, οὔτε στὸ Μουσεῖο, οὔτε στὸ Φοινίκι, οὔτε πουθενά! Εἶναι σίγουρο ὅμως ὅτι θὰ τὸ βρεῖς γραμμένο στὶς καρδιές μας!
Στὶς καρδιὲς ὅσων ἔχουν μάτια καθαρὰ καὶ βλέπουν κι ὅσων γεύτηκαν καὶ θὰ συνεχίζουν νὰ γεύονται στὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα τούς καρποὺς τῶν ἔργων, τὰ εὐλογημένα ἔργα τοῦ παπα-Γιώργη!
Ἀρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων
φωτογραφία Αριστείδης Μιαούλης
22.5.2024
Καρπαθιακά Νέα
