Ο Ζαχαρίας Ν. Τσιρπανλής γεννήθηκε το 1938 στην Κω της Δωδεκανήσου. Πήρε πτυχίο από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. με βαθμό άριστα. Στην ίδια σχολή αναγορεύθηκε και αριστούχος διδάκτορας το 1967. Υπηρέτησε ως επιστημονικός συνεργάτης (1963-1965) του καθηγητή Μ. Ι. Μανούσακα, έπειτα ως βοηθός με τριετή θητεία και ως επιμελητής στο Σπουδαστήριο Νεότερης Ιστορίας του Α.Π.Θ.
Το 1972 εκλέχτηκε έκτακτος και το 1975 τακτικός καθηγητής της ιστορίας μέσων και νεότερων χρόνων στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων εκεί μάλιστα γνωρίστηκε με τον Καρπάθιο καθηγητή Λαογραφίας Μηνά Αλ. Αλεξιάδη με τον οποίο ανέπτυξε φιλία και άριστη συνεργασία. Το 1999 μετακλήθηκε στο τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Α.Π.Θ.
Κατά διαστήματα, από το 1964, προβαίνει σε διεξοδικές έρευνες στα αρχεία και τις βιβλιοθήκες της Βενετίας, της Φλωρεντίας, του Μιλάνου, της Ρώμης, του Βατικανού, του Μπρίντιζι, της Μάλτας, του Παρισιού. Με υποτροφία της Επιτροπής του Βατικανού για τη μορφωτική συνεργασία, παρέμεινε το 1968-1969 στη Ρώμη ως ειδικός ιστορικός ερευνητής (στοιχεία από vivlionet.gr)
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ζαχαρίας Τσιρπανλής έχει βρεθεί στην Κάρπαθο στο Β΄ Διεθνές Συνέδριο Καρπαθιακής Λαογραφίας (26-29 Σεπτεμβρίου 2001) και έχει παρουσιάσει πρωτότυπο θέμα του. Επίσης έχει γράψει το βιβλίο:
“Σπάνιο Μνημείο Λόγου Για Την Κάρπαθο Ένα προικοσύμφωνο του 1801″
“Στην Αυγή Δωδεκανησιακή, όπως αναγράφεται, έτος 18ον, περίοδος B, αρ. φ. 437, της 15.2.1940, σελ. 2, ο Εµµανουήλ I. Καρπάθιος, τότε Αρχιμανδρίτης, γεννημένος στη Νίσυρο (1888-1972), καταγόµενος από το χωριό Έλυμπος της Καρπάθου- εξέδωσε ένα προικοσύµφωνο της 5.11.1801, µε συμπληρωµατική γαµήλια δωρεά την 1.11.1814.
To προικοσύµφωνο έμεινε “κρυµµένο” στην εν λόγω εφηµερίδα. Από την πλούσια καρπαθιολογία, ελάχιστοι, όσο ξέρω, το χρησιμοποίησαν· κι αυτοί, κατά τρόπο αποσπασματικό, χωρίς να μνημονεύουν όρους, θεσμούς, τοπωνύμια, λεξιλόγιο, τη στιγμή μάλιστα που το κείμενό του είναι αρκετά εκτενές και “προκαλεί” ιδιαίτερο σχολιασμό.
[…] το κείμενο του προικοσυμφώνου αφήνει αρκετά περιθώρια ερμηνείας θεσµών, προσδιορισμού τόπων, χαρακτηρισμού προσώπων, συνεξέτασης όρων και λέξεων, συγκριτικού ελέγχου, ανάδειξης του γαμήλιου συμβολαίου, κοινωνικο-οικονομικής πρόσληψης του χώρου πριν από την κωδικοποίηση των τοπικών νομικών εθίμων, την 8.2.1864.
Για τους παραπάνω λόγους, αναφέρει ο συγγραφέας, ας μου επιτραπεί να επανεκδώσω το προικοσύμφωνο του 1801″.
Τα Καρπαθιακά Νέα εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια τους στους οικείους του.
3.3.2023
Καρπαθιακά Νέα
