Από τον Καθηγητή Ρητορικής και Στρατηγικής Επικοινωνίας
Παναγιώτη Πήτερ Καραγιαννάκη
Το 2001, αποφάσισα να εγκαταλείψω την επταετή θέση μου, σαν καθηγητής στο Αμερικανικό Κολλέγιο (Deree College) στην Αθήνα, για να διδάξω στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Όταν υπέβαλα την παραίτησή μου, ο Πρόεδρος του Κολλεγίου με ρώτησε, αν κάτι μου συνέβη.
Απάντησα, ότι άλλοι επαγγελματικοί ορίζοντες με καλούσαν αλλού προς την Αραβική ξενιτιά.
Όταν ανακοίνωσα επίσης στους Καρπάθιους φίλους μου, ότι φεύγω για το Άμπου Ντάμπι στα Εμιράτα, με ρώτησαν, γιατί φεύγω από την όμορφη Ελλάδα μας, αφού έχω καλή θέση εργασίας και να πάω στην ξενιτιά;
Η απάντησή μου ήταν, ότι η καρδιά μου ζητάει περιπέτειες και καινούργιες εμπειρίες.
Όταν επισκεπτόμουν την Κάρπαθο τα καλοκαίρια, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συγγενείς μου με ρωτούσαν:
“Πώς είναι παιδί μου στη Αραβική ξενιτιά;”
Η απάντησή μου ήταν υπέροχα!
Στα σχεδόν 20 χρόνια Πανεπιστημιακής μου διδασκαλίας στη Μαύρη ξενιτιά, έκανα πολλά περισσότερα από όσα μπορούσα να φανταστώ. Ίσως, μία από τις κορυφαίες στιγμές της διδακτικής μου καριέρας ήταν να με επιλέξουν και να διοριστώ από τον Στρατιωτικό Διοικητή του Σεΐχη, για να εδραιώσω πρόγραμμα εκμάθησης δεξιοτήτων επικοινωνίας της Αγγλικής γλώσσας για τη Βασιλική Φρουρά στο Παλάτι του Πρίγκηπα του Άμπου Ντάμπι, Σεΐχη Μοχάμεντ Αλ- Ναϊχάν, ο οποίος τώρα είναι ο Πρόεδρος των Εμιράτων.
Σημειώνω εδώ, ότι μόνο 2 ξένοι καθηγητές έχουν τιμηθεί με αυτή τη διδακτική αποστολή.
Κατά την περίοδό μου στο παλάτι του Σεΐχη Μοχάμεντ Αλ- Ναϊχάν στα Ανάκτορα, έκανα φίλο τον αρχηγό της Βασιλικής Φρουράς.
Ο Χάτεμ μου έλεγε, πώς συνόδευε τον Σεΐχη σε όλο τον κόσμο για τις συναντήσεις του και για τα χόμπυ που αγαπούσε.
Ο Σεΐχης Μοχάμεντ είχε μεγάλη αγάπη για τα γεράκια, μου έλεγε ο Χάτεμ και για το κυνήγι με τα γεράκια του.
Τον Χειμώνα έπαιρνε το ιδιωτικό του τζετ και κατευθυνόταν στο Πακιστάν για να κυνηγήσει με τα γεράκια του.
Σε ένα τέτοιο ταξίδι χρειαζόταν να πάρει τρία 4×4 τζίπ για να φτάσει στα βουνά και στις απομακρυσμένες περιοχές, όπου θα γινόταν το κυνήγι με τα γεράκια.
Ένα απόγευμα λοιπόν, αφού ολοκλήρωσε το κυνήγι της ημέρας και επέστρεφαν με τα τζίπ στο ξενοδοχείο τους, ο Σεΐχης παρατήρησε και ρώτησε τους φρουρούς του, γιατί τα κουτάκια κόκα κόλας ήταν διάσπαρτα στο δρόμο;
Ο αρχηγός της φρουράς απάντησε στον Σεΐχη, ότι οι άνδρες του πρέπει να τα πέταξαν έξω από τα παράθυρα του αυτοκινήτου τους.
Ο Σεΐχης ζήτησε να τον μεταφέρουν στο ξενοδοχείο και οι άντρες της Βασιλικής φρουράς να επιστρέψουν για να μαζέψουν όλα τα κουτάκια της κόκα κόλας και να τα φέρουν πίσω για να τα δει ο Σεΐχης.
Τότε ο Σεΐχης επεσήμανε σε όλους τους σωματοφύλακές του, ότι πρέπει να αφήνουμε τη φύση, όπως τη βρήκαμε και ότι αυτό απαιτούσε από αυτούς.
Από το 2020 που επέστρεψα από τα Εμιράτα στην Κάρπαθο, κάνω τακτική πεζοπορία στην περιοχή Κούρι.
Εκεί απολαμβάνω τη θέα και την όμορφη φύση που έχει το νησί μας.
Στην ανοδική μου πορεία προς το Κούρι, βλέπω διασκορπισμένα κουτιά από μπύρες, πλαστικά, γυάλινα μπουκάλια και λάστιχα αυτοκινήτων.
Αναρωτιέμαι, καθώς περπατάω, πώς πρέπει ο Σεΐχης της Καρπάθου να καθοδηγήσει την φρουρά του, μήπως και πλησιάσουμε λιγάκι την Αραβική ξενιτιά;
17.9.2023
Καρπαθιακά Νέα
