γράφει ο Μιχάλης Προβατάς
Ένα από τα καλά του ταξιδιού στη μετά – covid εποχή είναι πως οι άνθρωποι έχουν αρχίσει ξαναζητούν νέες εμπειρίες μέσα από επισκέψεις σε λιγότερο αναμενόμενα μέρη. Σε αυτό βοηθάει και η εμπιστοσύνη που ανακτήθηκε απέναντι σε πλοία και αεροπλάνα, καθώς επί δύο συναπτά έτη το αυτοκίνητο είχε την τιμητική του, όπως και τα μέρη εύκολα προσβάσιμα με αυτό (βλέπε Πελοπόννησος). Μια τέτοια λοιπόν, μη προφανής, αλλά καθ’ όλα ειδυλλιακή επιλογή αποτελεί σίγουρα η Κάρπαθος, ένα νησί που το περιβάλλει ένα ενδιαφέρον πέπλο μυστηρίου.
Αν, τώρα, μου έλεγε κάποιος δώσε μόνο μία συμβουλή σε ένα μελλοντικό επισκέπτη της Καρπάθου και μετά σώπασε για πάντα, θα έλεγα πως είναι ένας προορισμός που χρειάζεται οπωσδήποτε αυτοκίνητο. Δεν είναι υπερβολή, είναι εξόφθαλμο προαπαιτούμενο, μιας και οι αποστάσεις ανάμεσα στις περιοχές είναι μεγάλες, όπως άλλωστε είναι και το ίδιο το νησί – μετά τη Ρόδο το μεγαλύτερο των Δωδεκανήσων. Σε μία ιδανική συνθήκη, καλό θα ήταν κάποιος να έχει και αρκετές ημέρες στη διάθεση του, ώστε να ανακαλύψει την Κάρπαθο στην ολότητά της. Αφού, ξεμπερδέψαμε με τα πρακτικά, ας περάσουμε στο καλό κομμάτι, την ίδια την Κάρπαθο, δηλαδή.
Οι παραλίες
