ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ… Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΥΠΟΡΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΟ-ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ KEY WEST FLORIDA ΤΩΝ Η.Π.Α. ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ(!);
Του επιστημονικού συνεργάτη του ΙΛΠΚ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάκη Εμμ. Ρήγα- Ρηγοπούλη
Η φετινή τουριστική σαιζόν παρότι ξεκίνησε μουδιασμένα μετά διάφορα ευνοϊκά εξωτερικά γεγονότα βοήθησαν σε σημαντική ανάκαμψη των τουριστικών ροών και προς το νησί μας, συμπαρασύρωντας και την ροή των γραφομένων μας. Και κατά την καλοκαιρινή κορύφωση με την πρωτοφανή πλημμύρα τουριστών και αμαξιών κυρίως στα Πηγάδια αλλά και στα χωριά και σε όλα τα παραλιακά μας θέρετρα φάνηκαν ακόμη περισσότερο οι παντοειδής ελλείψεις στο προσφερόμενο τουριστικό μας προϊόν.. και κατά την λήξη τον Οκτωμβριο οι ροές υποχώρησαν 12% εξαιτίας και της έναρξης του Πολέμου στην Μέση Ανατολή.. αλλά καθίζηση υπήρξε λόγω και της πλήρης ασυνεννοησίας μεταξύ των ξενοδόχων, μεταξύ των επιχειρηματιών καταστημάτων εστίασης, εμπορίου, κ.ά. να αφήνουν ανοικτόν, τουλάχιστον, ολόκληρο τον Οκτώβριο, εναλλάξ.. ανοικτός ένας προσυμφωνημένος ικανός αριθμός από τις επιμέρους επιχειρήσεις τους.
Η εφημερίδα “Ροδιακή” μας υπενθυμίζει ότι στη Ρόδο όλα κλείνουν στις 16 Νοεμβρίου. Άλλες νοοτροπίες από εμπειρίες άλλων εποχών, πολύ πριν από εμάς.. Ούτε τα τόσα σκαμπανεβάσματα σε μία χρονιά βάζουν τους αρμόδιους του τουρισμού σε θέσεις προβληματισμού και συνεργασίας. Εδώ, άλλος πλανήτης.. κυκλοφοριακοί συνωστισμοί, τα ελάχιστα πάρκινγκ παντού, οι κίτρινες γραμμές έδιωχναν τους τουρίστες και βασάνιζαν τους ντόπιους στα χωριά, κ.τ.λ..
Τα Πηγάδια, η βιτρίνα του νησιού, χωρίς την άμεση επέκταση του Πολεοδομικού και Χωροταξικού Σχεδίου το αλαλούμ στην ήδη φουριόζα οικοδομική δραστηριότητα στα πάρκινγκ, κ.τ.λ. θα διευρύνεται σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Γι΄αυτό από αρμόδιους παράγοντες κρίνεται άκρως απαραίτητο για οποιοδήποτε νέο ξενοδοχείο ή πολυκατοικία, κ.τ.λ. να διαθέτει στο εξής, με μόνιμη δημοτική απόφαση, δικό του πάρκινγκ στάθμευσης για όλους τους συγκατοίκους τους.
Ο Τουρισμός, είναι γνωστό στους πάντες ότι αποτελεί τον μοναδικό πυλώνα, που στέκει όρθιο εν ζωή το νησί μας, περισσότερο από τέσσερεις δεκαετίες. Μετά από τόσο καιρό δεν είναι δυνατόν να μην αναληφθούν οι απαιτούμενες πρωτοβουλίες να αναστυλωθούν τόσοι άλλοι παράπλευροι πυλώνες που διαθέτει σε αφθονία το νησί και που θα προσπαθήσουμε να τους εκθέσουμε από την δική μας οπτική γωνία, όπως πάντα, χωρίς καμία πρόθεση για υποδείξεις.. Έτσι θα μπορούν από την μία να σταθεροποιούν τον ένα και κυρίαρχο πυλώνα του τουρισμού να αντέχει τα πάνω-κάτω στις τόσες πλέον απρόβλεπτες συνθήκες που διαφαίνονται στον ορίζοντα.. είτε εξαιτίας της κλιματικής κρίσης παντού, που μπροστά ή πίσω θα ξεσπάσει και κατ΄ εδώ “με αδειανά σχιπέτα”.. είτε από τις συγκρούσεις θρησκειών, πολιτισμών, ενεργειών, κ.τ.λ. που ήδη κορυφώνονται στις γειτονιές μας με ανεξέλεγκτες διαστάσεις-συνέπειες. Και οι καλπάζουσες ακρίβειες “βρίσκουν μόνον ελληνικές αμμουδιές και κυλιούνται όπως θέλουν, αμεριμνα”, ενώ “οι ευρωπαϊκές.. βρίσκονται στην κατάψυξη”.
Εμείς πιστεύουμε ότι εδώ τα νησιά μας στην άκρη του πουθενά έχουν περάσει από χίλια κύματα.. παρά τους αλληλοδιαδεχόμενους, όμως, κατακτητές ενετούς, οθωμανούς, ιταλούς, γερμανούς, άγγλους για 630 χρόνια αλήθεια είναι, ορισμένοι άφηναν περισσότερο αυτοδιοικητικόν αέρα και όλα τα ήθη και τα έθιμα-τοπικοί νόμοι αιώνων έμειναν αλώβητα μέχρι σήμερα.
Άρα, αυτοί οι αδιάψευστοι λόγοι αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.. πως κράτησαν και συνέχισαν εδώ οι νησιώτες για περισσότερους από έξι αιώνες σκλαβιάς την πολυ-αυτοδύναμη ανάπτυξή τους και την διατήρηση, άσβεστη την γλωσσική και την εθνικοθρησκευτική τους ταυτότητα, που οσημέραι “τρίζουν”.. Με τόσα ξεχωριστά, συγκριτικά πλεονεκτήματα το κάθε νησί, το κάθε χωριό, τότε χωρίς δραστικές παρεμβάσεις εκτός, προόδευε όλους διόλου με τις δικές του δυνάμεις.
Τώρα μέχρι και στα θέματα της άμεσης δημοκρατίας των πολιτών τα άλλοτε δημαρχεία στα χωριά, τα επαρχεία, τα επαρχιακά συμβούλια, κ.τ.λ., χωρίς αρμοδιότητες, τους ελάχιστους ιδίους πόρους, υπηρεσίες, κ.τ.λ. για τις άμεσες, επί τόπου, ανάγκες τους.. επί πλέον μειώνουν τις έδρες και διογκώνουν τους αριθμούς των υποψηφίων σε απλησίαστους αριθμούς.. και μαζί με την Οικονομική Επιτροπή διαχειρίζονται τα πάντα παρακάμπτοντες ακόμα και τις δημοκρατικά εκλεγμένες πλειοψηφίες του Δημοτικού Συμβουλίου!
Όπως, το ίδιο συμβαίνει και τώρα στις εκλογές.. η Όλυμπος “κλέβει” έναν δημοτικό σύμβουλο από τις Μενετές με περί τους 300 ψήφους του, και αφήνει την δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα με ελάχιστους συμβούλους.. όπως και με την Αρκάσα τα ίδια αφαιρείται άλλος ένας σε αντίστιξη με τους περί τους 100 ψήφους δημοτικού συμβούλου της Ολύμπου. Δηλαδή, δημοκρατίες όπου υπερισχύει ο λόγος των μειοψηφιών μέσα στον ίδιο Δήμο(!), τι άραγε μπορούμε να περιμένουμε από τέτοιες αλλοπρόσαλλες συνθήκες;
Και το άκρον άωτον να εκλέγονται κοινοτικοί σύμβουλοι κάποιοι εκτός της κοινότητας που δεν έχουν καμία σχέση με την τοπική κοινωνία και τα ζέοντα προβλήματά της, αφού θα βγαίνει και με σταυρούς από άλλες κοινότητες του νησιού!!
Ορισμένοι παραφουσκωμένοι από την πολιτεία Δήμοι να ισούνται με νομό.. Άλλοι προτιμητέοι, π.χ. η Σάμος των περί 30.000 κατοίκων να απολαμβάνει όλες τις πρόνοιες-καλούδια των δύο Δήμων.. Ενώ, η Ρόδος των περί των 200.000 κατοίκων την έχουν φορτώσει σε ένα Δήμο!! Και στον Δήμο-νησί Καρπάθου, στον πιο ορεινό σε αναλογία σε ολόκληρο το Αιγαίο, οι υπάλληλοί του χρειάζονται “ελικόπτερο” για να τους μεταφέρουν μπρός-πίσω Νότο-Βορρά για να μείνει ελάχιστος χρόνος να αποτελειώσουν κάποια δημοτική εργασία. Αυτά τα αλεπάλληλα αλαλούμ με την σωρεία των αυτοδιοικητικών παραδοξοτήτων σε μία ήδη πολυ-διχασμένη Περιφέρεια Ν. Αι.. Η οποία από την μία φορτωμένη με όλα τούτα τα ανεξήγητα “αντιδημοκρατικά”.. και από την άλλη, με τόσα πολλά διάσπαρτα, αποκομμένα μεταξύ τους και άγονα νησιά.. αξιολογείται, όμως, επί πλέον πλούσια Περιφέρεια κατατάσοντάς την τελευταία στις ελληνικές, ευρωπαϊκές, κ.τ.λ. χρηματοδοτήσεις!!
Καλά, οι διαχρονικοί αρμόδιοι τότε κατά την σύνταξη τέτοιων νόμων, ας υποτεθεί, ότι δεν γνώριζαν τα οικτρά παρεπόμενα. Τώρα, όμως, οι ύψιστα ιστάμενοι θα συνεχίσουν να πληγώνουν ακόμη περισσότερο τα άγονα, ακριτικά νησιά μας, ερημώνοντάς τα;
Τώρα, πως τα καταφένει ο πρώην, νυν και.. Περιφερειάρχης κ. Γ. Χατζημάρκος και πρωτεύει στις απορροφήσεις, με τυχερά μέχρι τώρα έστω και ελάχιστα ΚΕΝΤΡΙΚΑ άγονα και οι τουριστικές ναυαρχίδες.. ενώ, ελπίζεται τα εθνικο-ακριτικά ίσως, τουλάχιστον αυτήν την πενταετία μπούνε και αυτά στην επετηρίδα “των προτύπων μοντέλων νησιών”, που κατά ειωθώτα θα έπρεπε να έχουν ήδη προτεραιότητα, ως τα πιο “ανάπηρα”.
Ποίος, λοιπόν, άραγε ο πιο υπεράνω “από μηχανής Θεός” θα μπορέσει να ξετυλίξει τέτοιο κουβάρι φυσικών και “πολιτειακών ανώμαλων νομοτελειών”;
Παλαιότερα οι “συνδικατο- δημοκρατίες ελαχίστων των άκρων”, έκλειναν δια παντός ακόμη και εθνικές πολεμικές βιομηχανίες.. συνεδριάσεις οργάνων τους σε ώρες αιχμής εργασίας ταλαιπωρούσαν εκατομμύρια εργαζομένων, κ.τ.λ. Και τώρα προστίθενται με άλλη μορφή, με τις διαχρονικές “κομματο-κρατίες” να διαγκωνίζονται την αξιοκρατία των εξειδικευμένων, καταρτισμένων επιστημόνων που αναγκάζονται να καταφεύγουν στο εξωτερικό κατά εκατοντάδες χιλιάδες κι έτσι πάντα τούτα τα κακώς συμβάντα ή τα κακώς κείμενα επί του πεδίου να μην βρίσκουν ποτέ άκρη.
Εν τέλει, μόνον ένα φως στο τούνελ, η Κυβέρνηση νομοθετεί αξιοκρατία με τελική, όμως, επιλογή από τον Υπουργό(!).. Το ότι τούτα “τα εκτός δημοκρατικώνορίων”, π.χ. απογοητεύουν όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες που επιθυμούν να υπηρετούν τα χωριά τους φαίνεται από την πλήρη αποχή όλων των μέχρι τώρα κοινοταρχών, κ.τ.λ., που πέρασαν τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια δοκιμασία μεταξύ Σφύρας (χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέσα στα πόδια αγανακτισμένων συγχωριανών τους) και Άκμωνος (αλλού, απόμακρου Δήμου).
Η μόνη λαμπρή, γενναία εξαίρεση είναι γυναίκα επανεκλεγείσα, η κοινοτάρχις των Πυλών Βένα Καμαράτου μέσα από όλους τους νέους κοινοτάρχες.. της αξίζουν συγχαρητήρια για το σθένος και το δυναμικό της έργο. Και όλα αυτά πιστεύουμε τα προνόησαν σοφά οι αρχαίοι μας πρόγονοι απλά εκλέγοντας οι ίδιοι δημοκρατικά όλους σε δημόσιες θέσεις ευθύνης.. έτσι όλες “οι αστοχίες” των εκλεγμένων πολιτικών θα επιστρέφουν εκτονώνοντας πάνω στους ίδιους τους πολίτες που τους έκλεξαν..
Διαφορετικά, τα πάνω-κάτω οι αόριστες ευθύνες θα καταλογίζονται στις ανώτατες αρχές ή που τους διορίζουν ή που εμμέσως αποδέχονται όλες τούτες τις διαστρεβλώσεις. Στα επόμενα θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε μερικές διεξόδους.
Για να μη λέμε μόνον για την δημόσια σφαίρα των παθογενειών, πώς οι νεοέλληνες μεταλλάσουν με λουστραρισμένα μπαλώματα την αυθεντική, άμεση Αρχαιοελληνική Δημοκρατία των Αθηνών-Ευθυνών.. αλλά και οι ιδιωτικοί φορείς φαίνεται να ενδιαφέρεται ο καθένας πως θα τα βγάλει πέρα με το τέρας της γραφειοκρατίας, της ακρίβειας, κ.τ.λ.
Γίνεται οι ΑΜΕΣΟΙ ενδιαφερόμενοι τουριστικοί φορείς, ξενοδόχοι, εστιάτορες, έμποροι, παραγωγοί και οι λοιποί παραπλήσιοι υποστηριχτικοί να μην μπορούν να ομονοήσουν στην ενεργοποίηση όλων των επί μέρους συλλόγων τους και την ενωποίησή τους σε ένα παν-τουριστικό φορέα; Και μετά κατηγοράνε τους ΑΠΕΞΩ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ, τον Δήμο, Επαρχείο, Περιφέρεια, Κυβέρνηση, κ.τ.λ. για την σωρεία των προβλημάτων που τους αφορούν άμεσα;
Είναι ποτέ δυνατόν να αφήνουν τις ζωτικές τους ανάγκες να τις καθορίζουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ άλλοι, που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με τα άμεσα αντικείμενα και συμφέροντά τους; Εδώ μέχρι το Διαφάνι, η Κάσος και όλη η τουριστική Ελλάδα, το σύνολο των τουριστικών τους φορέων πρωτοστατούν στα πάντα που τους αφορούν, ακόμη και σε όλα που αφορούν τους τόπους τους. Την σήμερον ημέρα, ειδικά εδώ στις δημοκρατίες που σχεδόν όλα εξαρτώνται από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, που μετράει την δύναμη του πλήθους, η ενότητα του σε συλλογικούς, επιχειρηματικούς, κ.τ.λ. φορείς φαίνεται να είναι οι μοναδικές συνιστώσες, που μπορούν να ακουστούν ηχηρά οι πληθωρικές φωνές τους.
Κατά ευτυχή συγκυρία ενώ γράφαμε διαβάσαμε τόσο για το νεοεκλεγμένο Συμβούλιο Ξενοδόχων, όσο και την δημιουργία Ναυταθλητικού Συλλόγου Καρπάθου. Τους ευχόμαστε από καρδιάς ευδόκιμο αρχή και θητεία με δάφνες που τόσο τις έχει ανάγκη το νησί μας. Άλλο τόσο και οι τρεις Τοπικές μας Αρχές Επαρχείο, Δήμος Καρπάθου, Δήμος Η.Ν. Κάσου, με πάρα πολλά κοινά ζητήματα να ενεργεί ο καθένας από μόνος του, κατά το δοκούν;
Ενώ η κοινή τους ακραία έσω-έξω-φυσική μοίρα θα πρέπει να συμβαδίζει με την σύμπνοια-σύμπλευση σε όλα που τους αφορούν, οπότε πιστεύουμε τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά. “Η απ΄αώνων” καθυστέρηση αυτής της αναγκαίας πρακτικής συνεννόησης μεταξύ τους θεωρούμε υπήρξε και η καθυστέρηση υλοποίησης σημαντικών τους θεμάτων, συγκοινωνίας, κ.τ.λ..
Και η έλλειψη συχνοτέρων ανοιγμάτων τουριστικών, τοπικών παραγωγικών, απομονώσεων, κ.τ.λ. διόδων και όχι μόνον από τον τουριστικό υπερπληθωρισμό και πολυπληθυσμό από τους δύο παραπλήσιους γίγαντες της Κρήτης και της Ρόδου. Εκτός του ότι και τα δύο νησιά-Δήμοι και το Επαρχείο έτσι παραμένουν όλοι ελλειμματικοί σε πάρα πολλά, καθένας και πάνω του, στελέχωση, πόρους, υποδομές, καθημερινότητα, κ.τ.λ. με κύρια ευθύνη του Επαρχείου, που υποτίθεται ότι παραμένει ο κύριος συνδετικός τους κρίκος.Τώρα γιατί οι μέσα να είμαστε και να μας βλέπουν ανοργάνωτους-οπισθοδρομικούς και οι έξω να μας εκθειάζουν χρειάζεται βαθιά ψυχολογική ανάλυση από ειδικούς επιστήμονες.
Εμείς θα αρκεσθούμε στην εκ των υστέρων εισαγωγή στις εκ βαθέων εκμυστηρεύσεις μόνιμων επισκεπτών μας που την βρίσκουνε με το νησί μας με όλα τα καλά, που φαίνεται να υπερτερούν από τα στραβά και τα ανάποδά μας. Από έναν αξιόλογο γερμανό φιλοκαρπάθιο, λοιπόν, από τους πολλούς, με σοβαρές αγορές παραλιακών ακινήτων στον Αφιάρτη είχαμε την τύχη να μας εκμυστηρευθεί την αγάπη του για την Κάρπαθο.
Σε πλήρη αντίθεση με τις ξενομανιακές νοοτροπίες τελευταία των καρπαθίων να φεύγουν και να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Έτσι, εκτός τις απ΄αιώνων λόξες να ξεριζώνονται ολόκληρες οικογένειες από τους τόπους τους χάρη του λόρδικου εθίμου να τα κληρονομούν όλα ο κανακάρης και η κανακαρά. Τώρα, πάλι, με πολλές και διάφορες δικαιολογίες του άτυχου τόπου τα χωριά “μένουν μπουκάλα” από τους ίδιους τους ανθρώπους του, με τις περισσότερες παρενέργειες να προέρχονται πέραν από τις δυνάμεις τους. Ο πληθυσμός του νησιού μπορεί να μένει στάσιμος για δεκαετίες εξαιτίας των νέων αποίκων ευρωπαίων, αλλοδαπών, επιχειρηματιών, εργολάβων, υπαλλήλων, εργατών, κ.ά.
Πάλι καλά που οι ντόπιες απώλειες αναπληρώνονται, έστω και με ξένους. Έτσι, δημιουργήθηκε μόνον μία υδροκέφαλη κωμόπολη, τα Πηγάδια, με όλες τις αστικές ασθένειες και όλα τα υπόλοιπα χωριά να ερημώνουν. Πάντως, με τέτοιους αντάξιους αντικαταστάτες, καλοπροαίρετους ευρωπαίους να υπεραγαπούν και να επενδύουν ολόκληρες περιουσίες στο νησί εκεί που όλα φαινόντουσαν μαύρα και άραχνα πριν λίγο καιρό, τώρα πλέον φαίνονται περισσότερο αισιόδοξα. Ακόμα περισσότερο όταν μας καθησυχάζει η αφεντιά του, ότι έμενε σε έναν από τους χειμερινούς πλουσιοοικισμούς της Αμερικής στο KEY WEST, FLORIDA.
Και οι εύλογες απορίες μας, τα πολλά ερωτηματικά έπεφταν σωρηδόν.. Πως από έναν από τους πιο σύγχρονους παραδείσους του κόσμου τούτου στην Αμερική, χώρα της ευημερίας, ένας εύπορος ξένος γερμανός ανακαλύπτει μίαν άλλη “Γη της προσωπικής του αλλά και της δικής μας Επαγγελίας”; Επιβεβαιώνοντας, φαίνεται πιάνουν τόπο, τα μύρια όσα κολακευτικά σχόλια επισήμων, έγκυρων ευρωπαϊκών και διεθνών κύκλων που εκθειάζουν την “εξωτική τους” Κάρπαθο.
Μετά από πολλές αναζητήσεις, λοιπόν, ο προάγγελος, ακόμη και στα Κανάρια Νησιά, κατ΄άρχάς δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στην ισπανική γλώσσα, που όλοι του μιλούσανε με νοήματα.. Ενώ εδώ, εξοικειώνεται εύκολα με τα αγγλικά που με όλους σχεδόν βρίσκει ανταπόκριση. Μία άλλη παράμετρος για την ασφάλεια παντού ακόμη όλα τα παράθυρα εκεί θα έπρεπε να προστατεύονται με σιδεριές.. Ενώ εδώ, κομπάζεται ότι μέχρι τα κλειδιά του αμαξιού του δεν τα ακουμπάει, τα αφήνει πάνω..
Όσον αφορά τα “στεγανά” και τοις τύποις των ευγενο-μεγιστανο-γειτονιών της Φλόριδας καμία σχέση με το ελεύθερο, το ανοικτό και πανέμορφο περιβάλλον του νησιού μας.. την ψυχική και την φυσική ηρεμία που εμπνέει. Βέβαια, τονίζει, στην U.S.A. οι τοπικές, οι πολιτειακές και οι ομοσπονδιακές φορολογίες στα ύψη, καμία σύγκριση, όντας μέσα και σε ακίνητα πλουσιο-περιοχών. Αλλά το “άστρο” της Καρπάθου, τόχει κατασταλάξει, λάμπει, είναι ο ίδιος ο καρπάθιος, που κρύβεται μέσα στην ίδια ετυμολογία της λέξης από την πανάρχαια ανθρώπινη προέλευση που ακούς Καρ+ΠΑΘΟΣ.. και επειδή το ΠΑΘΟΣ ταυτίζεται με την καρδιά με “αυθαίρετη” υπόθεση εργασίας-ερμηνείας του πρώτου υποκοριστικού ΚΑΡ-=ΚΑΡΔΙΑ.
Μας κολακεύουν τα λόγια του για την καλόκαρδη φιλοξενία, την κοσμοπολίτικη αύρα, το πλούσιο παραδοσιακό και γαστρονομικό μπουκέτο, κ.τ.λ., των καρπαθίων, που κάνουν τους επισκέπτες τους να αισθάνονται σαν το σπίτι τους.. και την Κάρπαθο σπέσιαλ νησί της καρδιάς τους. Είμαστε βαθιά συγκλονισμένοι πως μας βλέπουν εκτός του φίλου μας και του περισσότερου κόσμου των επισκεπτών μας, αρκετά μεγάλο μέρος των οποίων είναι ήδη μόνιμοι κάτοικοι ή προσανατολίζονται να γίνουν.
Νέος άνεμος πνέει στην πληθυσμιακή αναμόρφωση του νησιού με την “Νέα Κάθοδο των Μυρίων”, ήδη με περισσότερους από 80 Ολλανδούς, ακολουθούν οι Ιταλοί, οι τσέχοι, οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί, οι Σκανδιναβοί, κ.ά.
7.11.2023
Καρπαθιακά Νέα
