Άλλη μια συνάντηση Δημάρχου με τους κτηνοτρόφους του νησιού σήμερα. Ούτε θυμάμαι πόσες προηγούμενες έχω παρακολουθήσει από τότε που η Όλυμπος εντάχθηκε στον ενιαίο Δήμο.
Κάθε φορά το πρόβλημα αντί να βρίσκει λύση χειροτερεύει, περιοχές που δεν είχαν μεγάλες ζημιές τα προηγούμενα χρόνια τώρα είναι και αυτές ολοκληρωτικά παραδομένες στην αναισθησία των κατ` όνομα κτηνοτρόφων, στην αδιαφορία τους να ασχοληθούν με τα ζώα τους παρά τις επιδοτήσεις που παίρνουν για να τα φροντίζουν.
γράφει η Ρούλα Χουβαρδά-Παπαβασίλη
Ζήσαμε και σήμερα όπως όλες τις φορές το θέατρο του παραλόγου οι υπεύθυνοι του δήμου να υποστηρίζουν ότι ο νόμος δεν τους αφήνει πολλά περιθώρια δράσης όμως ο νομοθέτης να σφυρίζει αδιάφορα για την κοροϊδία που γίνεται στο κράτος να πληρώνει χρήματα για επιτήρηση και φροντίδα ζώων σε ανθρώπους που έχουν κάθε άλλου είδους επιχειρήσεις εκτός της κτηνοτροφίας, τα ζώα τους οι περισσότεροι τα βλέπουν μόνο όταν είναι να τα σφάξουν για να τα πουλήσουν, έχοντας ξεχάσει τι θα πει ντροπή και φιλότιμο καταστρέφουν ανενόχλητοι τις περιουσίες και τους κόπους τόσων ανθρώπων που δεν τους φταίνε τίποτε.
Βλέπεις στον επαρχιακό δρόμο ανθρώπους να κοιτούν με κυάλια τις κατσίκες που βόσκουν μέσα στις περιουσίες μας και όταν το πεις σε βγάζουν τρελό δεν έχω ζώα εγώ εκεί λέει, μπορεί να ναι και έτσι μπορεί να κάθονται με τις ώρες εκεί να αγναντεύουν τα καράβια που περνούν, τι να πεις, Υπήρχε κάποιος σήμερα μέσα στην αίθουσα που επαναλάμβανε την φράση •τα άγρια μου• δεν ήταν από τα βόρεια όμως έτσι λειτουργούν και εδώ όταν είναι να τα μαζέψουν να τα πουλήσουν είναι τα άγρια τους όταν τους ζητηθεί ο λόγος για τις ζημιές είναι αγρίμια που δεν ανήκουν σε κανέναν
Κάποιες προτάσεις που ακούστηκαν ήταν σε λάθος κατεύθυνση η μία ήταν να δοθούν συρματοπλέγματα από τον δήμο και κλειστούν κάποιες περιοχές, αυτό το μέτρο εφαρμόστηκε από την δεκαετία του ογδόντα στην Όλυμπο και ήταν ένας από τους λόγους που φτάσαμε εδώ, οι βοσκοί που τότε έβοσκαν λίγο, αποφάσισαν ότι αφού μπήκαν τα σύρματα μπορούν να αφήσουν αυτά να προσέχουν τα ζώα τους, σιγά σιγά ξεκινώντας από την Σαρία οι βοσκοί αποτραβήχτηκαν και ασχολήθηκαν με κάθε τι άλλο εκτός της κτηνοτροφίας με τα γνωστά αποτελέσματα, ακόμη και η πρόταση να διορισθούν αγροφύλακες κατά την γνώμη μου δεν μπορεί να βοηθήσει, οι αγροφύλακες λειτουργούσαν τότε που υπήρχαν βοσκοί με φιλότιμο που τους επέπλητταν και τους έβαζαν πρόστιμο για το ένα, δύο, δέκα ζώα που ξέφυγαν της προσοχής τους και πήγαν στην ζημιά και το θεωρούσαν μεγάλη ντροπή και συμμορφώνονταν άμεσα, τώρα τι να κάνουν οι αγροφύλακες να βόσκουν τις ανεπιτήρητες μάντρες?
Ένα ακόμη οξύμωρο που συναντάμε σ αυτές τις συναντήσεις είναι κτηνοτρόφοι που καταστρέφουν κάποιες περιοχές να έρχονται και να εγκαλούν άλλους κτηνοτρόφους που τα ζώα τους κάνουν ζημιές σε περιοχές που έχουν εκείνοι καλλιέργειες, οι ίδιοι που έχουν αδέσποτες μάντρες που καταστρέφουν και πληρώνονται και αδρά για όλο αυτό είναι ίδιοι που με μεγάλη ένταση ζητούν λύση στο πρόβλημα οταν τα ζώα τον άλλων κάνουν στα χωράφια τους αυτό που κάνουν και αυτοί αλλού
Το μόνο που μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα είναι ο αυστηρός έλεγχος του πόσο ζώα πραγματικά έχει ο καθένας, που είναι ο βοσκότοπος του, που είναι ο στεγασμένος χώρος που τα ζώα μαζεύονται το βράδυ και αν ο κτηνοτρόφος είναι καθημερινά στα ζώα του.
Όλες αυτές είναι λογικές προϋποθέσεις και για την είσπραξη της επιδότησης και για να είσαι πραγματικά κτηνοτρόφος και όχι χαραμοφάης καταστροφέας του τόπου.
20.3.2024
Καρπαθιακά Νέα
