Η εισήγηση της Ευμορφίας Διακογεωργίου, στο ΚΒ΄ Συμπόσιο Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου, με θέμα : «Το σακκοφούστανο, εορταστικό ένδυμα των κορών της Ολύμπου Καρπάθου από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα» , παρουσίασε το «σακκοφούστανο» της Ολύμπου Καρπάθου ως σύνολο, τεκμήριο του ενδυματολογικού πολιτισμού και στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας του τόπου, όπως καταγράφεται και λειτουργεί στις κορυφαίες τελετουργίες του εορταστικού ημερολογίου του κύκλου του χρόνου αλλά και στις τελετουργίες του κύκλου της ζωής, από τις αρχές 20ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας.
Το «σακκοφούστανο» συνεκδοχικά περιλαμβάνει, τον μπούστο, τη βράκα, την ποκαμίσα με τ’ απομάνικα, τα μεσοφόρια, τη φούστα, τον σάκκο, την ποδιά, το τεγρεμί, τις κάλτσες και στην υπόδεση, χειροποίητες μαύρες παντόφλες του παπουτσή. Είναι προϊόν της οικοτεχνίας του τόπου και της μεταλαμπαδευόμενης δεξιότητας των γυναικών στη ραπτική των ενδυμάτων τους, όπως διαμορφώθηκε μέσα στο συγκεκριμένο πολιτισμικό σύστημα, στην συγκεκριμένη ιστορική περίοδο.
Αποτελεί ένα οργανικό σύνολο , εξελισσόμενο στο πέρασμα του χρόνου και μετασχηματιζόμενο σε επίπεδο τεχνικής, υλικών κατασκευής και διαμόρφωσης, που αντανακλούν τις κοινωνικές και οικονομικές συνιστώσες της ζωής του τόπου, τις επαφές με άλλους τόπους και πολιτισμούς, καθώς και την αισθητική αντίληψη που διαμόρφωσε κάθε εποχή.
Συνεκτιμάται επίσης το εθιμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δρα το ένδυμα, καθώς και η διαδραστική του σχέση με τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν , καθιστώντας τον τρόπο αυτό στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
Τέλος επισημαίνεται η πρόκληση και η διαρκής ευκαιρία που προσφέρει η διατήρηση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας και της πολιτισμικής πολυμορφίας, ως δύναμη αειφορίας και ενεργοποίησης διαδικασιών ανάπτυξης στον τόπο, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της μαζικής παραγωγής και των ομογενοποιημένων προτύπων.
« Ευχόμαστε και πιστεύουμε στη διαφύλαξη, στη διάσωση, στη συνέχιση όσων μας παραδόθηκαν, γιατί αν αφήσουμε να σβήσει ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνουμε ένα κομμάτι από το μέλλον».
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίνας Ι. Διακογεωργίου
