Στασιμότητα εν κινήσει; ή κοινά δαιμόνια εν δράσει;

Στασιμότητα εν κινήσει; ή κοινά δαιμόνια εν δράσει;

Γράφει ένας Καρπάθιος

1. Νοοτροπία η Τρόπος Σκέψης:

– Τον “δικο μας” ανθρωπο: στήριξη, μεθ’ ολίγων εξαιρέσεων, των συγγενών και φίλων ανεξαρτήτως πολιτικών/κοινωνικών/ιδεολογικών πεποιθήσεων αλλά και ικανοτήτων να δράσουν σε εθνικό/περιφερειακό/τοπικό επίπεδο για το συλλογικό συμφέρον !!!

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλυτερο εμπόδιο για την ανάδειξη ικανών ανθρώπων/στελεχών που θα μπορούσαν να βγάλουν από το διαχρονικό πολιτικο Τελμα την τοπική και όχι μόνον Κοινωνία μας!!!

2. Εγγενής η Κοινωνικα διαμορφωμένος Εγωκεντρικός Χαρακτήρας :

– Δι ‘ εμού η Λύση και μόνον δι’ εμού!!!

– Σύγχυση του συλλογικού συμφέροντος με το συμφέρον το προσωπικό η των ολίγων εκλεκτών!!!

– Απαξίωση και Δαιμονοποίηση τού “άλλου” είτε σε πολιτικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο και ταύτιση του “άλλου” με εχθρό του συλλογικού συμφέροντος!!!

– Έλλειψη διορατικότητας και οράματος για το συλλογικό συμφέρον ανεξαρτήτως συμβατικού μορφωτικού επιπέδου (υπάρχουν και οι απαίδευτοι μορφωμένοι)

3. Έλλειψη κριτικής σκέψης (ακόμη και από απαίδευτους μορφωμένους):

– Αποδοχή της εικονικής πραγματικότητας ως τη μόνη δυνατή που δύναται να υπάρξει!!!

– Ηθελημένη προστασία του καθεστωτικού κατεστημένου μια και θεωρείται ως σταθερό και αμετάβλητο και συνεπώς δικαιολογημένα αναπαραγωμενο!!!

4. Έλλειψη Διοικητικών προσόντων και όχι μόνον:

– Άγνοια η ηθελημένη άρνηση κανόνων/προτύπων χρηστης διοίκησης

– Ελλειπή γνώση/εμπειρία ακόμη και του υπάρχοντος πολιτικο-οικονομικου  συστηματος σε τοπικό/εθνικό/ευρωπαϊκό επίπεδο με συνέπεια να χάνονται ευκαιρίες και σημαντικοί πόροι (από εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο) για την ορθολογική και αειφορο ανάπτυξη και ευημερία του συνόλου!!! Το πλείστον των πόρων που τυχόν βρίσκονται ικανοποιούν συνήθως τις ορέξεις και  τα συμφέροντα των ολίγων εχόντων !!!

– Έλλειψη διαθεσης η/και ικανοτήτων για συνθέσεις/συναινέσεις σε πολιτικό επίπεδο ακόμη και αν δεν το επιβάλει το υπαρχον νομοθετικό πλαίσιο.

“Ουτοπικη” πολιτικη Προταση:

Πολιτικες συναινέσεις/συνθέσεις πρέπει να γίνονται εξ αρχής ( αμέσως μετά την εκλογική αναμέτρηση) διότι το 35, 40 η ακόμη και το 51% δεν εκπροσωπεί το όλον η την συντριπτικη πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου.

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να μιλάμε για συμμετοχική δημοκρατία έστω σε επίπεδο εκλεγμενων εκπροσώπων και θα μπορούσαμε να έχουμε προϋπολογισμούς και τεχνικά δελτία εμπνευσμενα και αποδεκτά απ’ όλους!!!

Με αυτόν τον τρόπο οι ευθύνες θα ανήκουν σε όλους και θα είχαν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας και αποτελεσματικότητας και δεν θα υπήρχε στείρα αντιπολίτευση !!!

Παραδειγμα προς αποφυγή: 

Συναινέσεις/συμφωνίες εξ αναγκης και εκ των υστέρων που γίνονται μόνον και μόνον για τη διατήρηση του “σάπιου” κλίματος και κατεστημένου και ,φυσικά, για την διατήρηση/απόκτηση “καρεκλών” και προνομίων ( όχι κατά αποκλειστικότητα οικονομικων) τόσον από αυτούς  που προσφέρεται όσο και από αυτούς που αποδέχονται τη δήθεν συναίνεση με δήθεν σκοπόν την προώθηση του “προσωπικώς νοουμενου” καλού το τόπου!!!

Συμπέρασμα: 
Μετά από τις παραπάνω απογοητευτικές διαπιστώσεις/αληθειες που ταλανίζουν διαχρονικά την κοινωνία μας μπορούμε να προσδοκούμε σε κάτι καλύτερο;
Μάλλον , δυστυχώς , ΟΧΙ!!!
Μπορούμε να ξεπεράσουμε τους εγωκεντρικους εαυτούς μας και να φέρουμε την ανατροπή;
Και πάλι μάλλον ΟΧΙ η πολύ δύσκολα!!!

(τα στοιχεία του συντάκτη είναι στη διάθεση των Καρπαθιακών Νέων)