Η Θεατρική Ομάδα της Καρπάθου δεν κέρδισε μόνο το δυνατό μας χειροκρότημα για το ανέβασμα του έργου της Άγκαθα Κρίστι «Και δεν έμεινε κανένας» αλλά έκλεψε και τις καρδιές των όπου γης Καρπάθιων αφού κατάφερε με τη βοήθεια γενναίων χορηγών να πετύχει όχι μόνο την άρτια προετοιμασία για το απαιτητικό έργο αλλά ταυτόχρονα να ανακαινίσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και την ιστορική πια αλλά ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη από τον χρόνο και τον Δήμο αίθουσα τελετών του πρώην δημοτικού σχολείου Μενετών!
Δυο παραστάσεις έμειναν, σήμερα και αύριο, 25 και 26 Μαρτίου 2023 και όπως αναφέρει η Θεατρική ομάδα έχουν απομείνει λίγες θέσεις. Μη χάσετε την παράσταση!
Στην σύντομη αναδρομή στο ιστορικό του ξεκινήματος της Θεατρικής Ομάδας Καρπάθου οφείλουμε να αναφέρουμε τους τρεις πρωτεργάτες που είχαν την αρχική ιδέα! Πρόκειται για τον Γιάννη Λαχανά, τον Ηλία Μαστροπαύλο και την Μίνα Ηλία!
Το πρώτο έργο που ανέβασε η Θεατρική Ομάδα ήταν η Χαρτοπαίχτρα το 2009! Το πολύ γνωστό κωμικό θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά έγινε γνωστό κυρίως από την κινηματογραφική του μεταφορά σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη με τη Ρένα Βλαχοπούλου στον ομώνυμο ρόλο.
Σκηνοθέτης ήταν ο Ηλίας Χριστοδούλου ενώ στους κεντρικούς ρόλου ήταν η Μίνα Ηλία και ο Ηλίας Μαστροπαύλος ενώ ο Γιάννης Λαχανάς είχε ρόλο εμψυχωτή ως γνήσιος λάτρης του θεάτρου.
Η Κάρπαθος με το θέατρο έχει μεγάλη και μακριά ιστορία. Ακόμη και μέσα στον πόλεμο οι Γερμανοί είχαν μετατρέψει σε θέατρο το σπίτι της Καλλιόπης Σκούλου που έλλειπε στην Αμερική. Το κτίριο είχαν επιτάξει πρώτα οι Ιταλοί, για τις στρατιωτικές τους ανάγκες.
Μεταξύ των στρατιωτών υπήρχαν πρώην πολιτικοί κρατούμενοι, αναφέρει ο Μανώλης Κασσώτης, αρκετοί από αυτούς με καλλιτεχνικά προσόντα. Οι ηθοποιοί έφτιαξαν θίασο και οι μουσικοί ορχήστρα. Η συγκρότηση των δυο καλλιτεχνικών συγκροτημάτων απέβλεπε να προσφέρει ψυχαγωγία στους Γερμανούς και να δημιουργήσει καλές σχέσεις με τους Καρπάθιους.
Μεταξύ των άλλων ο θεατρικός θίασος παρουσίασε στο σχολείο μας μια παιδική κωμωδία. Ήταν κάποιος που τον κυνηγούσε η αστυνομία μέσα σ’ ένα μουσείο και δεν μπορούσε να διαφύγει. Στην απελπισία του έβγαλε τα ρούχα του, έμεινε με το σώβρακο και παρίστανε το άγαλμα. Πέρασαν δυο αστυνομικοί που δεν πήραν είδηση τη μεταμφίεση. Σε λίγο πέρασε και η καθαρίστρια με ένα σφουγγάρι και ένα κουβά νερό. Κι αυτή δεν αντιλήφθηκε τη μεταμφίεση και περίλουσε το “άγαλμα” με κρύο νερό για να το πλύνει. Ο δραπέτης τουρτούριζε αλλά προσπαθούσε να μη το δείχνει, ξεκαρδιστήκαμε στο γέλιο. Για μια στιγμή ξεχάσαμε τον πόλεμο, την πείνα και τον φόβο των Γερμανών, τους νιώθαμε κι αυτούς σαν ανθρώπους (Μανώλης Κασσώτης).
Μανώλης Δημελλάς
25.3.2023
Καρπαθιακά Νέα
