Θανάσης Μιντσινίγος: "Και ξαφνικά το «Κονάκι» έπαψε να είναι το ατελές και άψυχο κτήριο"

Θανάσης Μιντσινίγος: "Και ξαφνικά το «Κονάκι» έπαψε να είναι το ατελές και άψυχο κτήριο"

Για να συμβαδίσει μια κοινωνία χρειάζεται κοινές εμπειρίες. Χρειάζεται δυναμική πραγμάτωση σχέσεων, όπως το θέατρο, η μουσική, κλπ. Χρειάζεται κοινωνούμενες εμπειρίες κοινές (από κοινού συμμετοχή σε ένα ίδιο βίωμα),γιατί η κοινωνία δεν ταυτίζεται με τον ατομοκεντρισμό.
Σήμερα στην εποχή της απεριόριστης πρωταρχικότητας του ΕΓΩ, ο πολιτισμός μας ολόκληρος οικοδομείται πάνω στη προτεραιότητα της αυτοτελούς εμπειρίας, η οποία δεν κοινωνείται. Και οι όποιες μορφές δημιουργίας, συνήθως αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν «εντύπωση», και όχι τέχνη.
Ευτυχώς όμως και οι εξαιρέσεις στο χώρο της τέχνης όπου μορφές της αποδεικνύουν ότι υπάρχει ακόμα δημιουργία που δεν αποσκοπεί στην «εντύπωση» αλλά στη σχέση.

Ουσιώδεις μορφές οργανικής έκφρασης μας αποσπούν για λίγο τη σκέψη από όσα άθλια και ελεεινά συμβαίνουν γύρω μας, και αποτελούν νοηματοδότηση του βίου μας.

Εχτές, μια παρέα συνανθρώπων μας με μέσο το μεράκι και το ταλέντο τους για το θέατρο, μας πήραν απ’το χέρι και μας ταξίδεψαν για ένα δίωρο σ’έναν κόσμο όπου 70 θεατές γίναμε κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό από τον καθημερινό μίζερο δημότη αυτής της πόλης, ξεχάσαμε τα προβλήματα μας και συμβαδίσαμε κοινωνώντας την εμπειρία που μας προσέφεραν σε μια κοινή «Πολιτεία», μια «εκκλησία του δήμου», όπου οι συμμετέχοντες έγιναν κάτι παραπάνω από το απλό άθροισμα των ανθρώπων που την αποτελούσαν…


Και ξαφνικά το «Κονάκι» έπαψε να είναι το ατελές και άψυχο κτήριο (που τόσα χρόνια ακόμα παραλαμβάνεται από όλες τις μέχρι σήμερα δημοτικές αρχές), και έγινε ένα ζεστό μέρος, η «εκκλησία» μας, που επέτρεψε να πραγματωθεί αυτό το γεγονός!

Ιδιαίτερα ενθαρρυντικό και αισιόδοξο για τον τόπο μας, το γεγονός ότι μεταξύ των θεατών ήταν αρκετά παιδιά. Με δεδομένη την ανυπαρξία προτεραιότητας της παιδείας των νέων στο νησί μας (εκτός της υποχρεωτικής «εκπαίδευσης»), ίσως, ίσως, θέλω να ελπίζω, η επόμενη γενιά καταστήσει και πάλι ΑΝΑΓΚΗ τη παραγωγή πολιτισμού στη Κάρπαθο!

Μπράβο σε όσους συνέβαλαν στη δημιουργία αυτής της παράστασης, μπράβο σε όσους συνέβαλαν στη διαμόρφωση του χώρου που την έκανε εφικτή, μπράβο σε όσους την στήριξαν, μπράβο στο δήμαρχο μας που απ’ότι κατάλαβα μιλώντας με τους συντελεστές, έβαλε «πλάτη» στο όραμα τους παίρνοντας και την όποια πολιτική ευθύνη, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν υπερκομματικές περιοχές του βίου μας που ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίσουν να λειτουργούν ασχέτως όποιων άλλων εξελίξεων…..