γράφει ο Μανώλης Δημελλάς
Για εκείνους που ενδιαφέρονται και μελετούν τη σύγχρονη ιστορία της Δωδεκανήσου το όνομα Κωνσταντίνος Τσαλαχούρης είναι πολύ γνωστό. Πρόκειται για έναν δημοσιογράφο, έναν ιστοριοδίφη, που γεννήθηκε για να ερευνά, να ξεσκεπάζει ντοκουμέντα και να καταγράφει την ιστορία!
Μετρά 8 δεκαετίες ζωής και σήμερα εξακολουθεί, κυριολεκτικά να παλεύει με μικρές ή πιο μεγάλες λεπτομέρειες των περασμένων εποχών.
Έχει καταγωγή από το Καστελλόριζο κι όπως ο ίδιος ομολογεί, οι ιστορίες που έλεγε η μητέρα του ήταν η αιτία να αγαπήσει το παρελθόν κι από την εφηβεία του να ξεκινήσει την αρθρογραφία στην εφ. ΡΟΔΙΑΚΗ.
Εκείνα τα χρόνια ζούσε στην Ρόδο και για αυτόν η δημοσιογραφία έγινε μονόδρομος! Σταθερά ερωτευμένος με τα γράμματα και την βαθιά έρευνα, για πολλά χρόνια εργάστηκε στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ, συνέχισε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ κι από αυτήν ολοκλήρωσε την εργασιακή του διαδρομή.
Ο Κωνσταντίνος Τσαλαχούρης έχει δουλέψει και προσφέρει στους αναγνώστες περισσότερες από 780 πρωτότυπες ιστορικές μελέτες! Ανάμεσα σε αυτές υπάρχει κι ένα θέμα που αφορά και φωτίζει την Κάρπαθο.
Χρειάστηκε να περάσουν 60 χρόνια από την Επανάσταση του 1944 για να αποκαλυφθούν μέσα από την αρθρογραφία του κρίσιμες λεπτομέρειες για τα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν στην άφιξη των Άγγλων.
Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα πιστεύαμε ότι 5 άνθρωποι είχαν υπογράψει το κείμενο που στάλθηκε στην Αίγυπτο με τους επτά εθελοντές. Μάλιστα το σκάφος που χρησιμοποιήθηκε λέγαμε τότε ότι ονομαζόταν ΙΜΜΑΚΟΛΑΤΑ.
Ο Κ. Τσαλαχούρης με τα τρία ιστορικά ντοκουμέντα που έφερε στην επιφάνεια όχι μόνο ανέτρεψε αυτή την εικόνα, αλλά κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, έδωσε άλλη διάσταση στην έννοια της Επανάστασης.
Το κείμενο δεν το υπογράφουν μόνο 5 μέλη της Επαναστατικής Επιτροπής Καρπάθου. Πρόκειται για 53 υπογραφές Καρπαθίων και Κασίων που ζητούσαν την άμεση ένωση των δυο νησιών (της Καρπάθου και της Κάσου) με την Ελλάδα!
Το πλοίο δεν το έλεγαν ΙΜΜΑΚΟΛΑΤΑ, τουλάχιστον σε εκείνο το τελευταίο ταξίδι του, αλλά σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα, ονομαζόταν ΚΑΡΠΑΘΟΣ!
Αναχώρησε από το Φοινίκι 10 Οκτωβρίου με καπετάνιο τον Εμμ. Πατσουράκη κι έφτασε στις 17.00 στο Abukir, στις 13 Οκτωβρίου 1944 και την επόμενη μέρα στην Αλεξάνδρεια.
Ο Κωνσταντίνος Τσαλαχούρης είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τα ιστορικά έγγραφα, όμως η αξιοποίηση τους για την καρπαθιακή κοινότητα έγινε μετά από πολύ αγώνα δυο παθιασμένων Καρπάθιων ερευνητών.
Τον αείμνηστο ιστορικό Κωνσταντίνο Μελά (1934-2011) και τον ακούραστο φίλο της αλήθειας Γεώργιο Τσαμπανάκη. Μάλιστα ο Γ. Τσαμπανάκης, κατά τον 62ο εορτασμό της Καρπαθιακής Επανάστασης, παρουσίασε στον σύλλογο Απαντ. Μενετιατών Αττικής, για πρώτη φορά, ολοκληρωμένη έρευνα με τα στοιχεία του κ. Τσαλαχούρη.
Ο Κωνσταντίνος Τσαλαχούρης σήμερα συνεχίζει τα ταξίδια του στο παρελθόν. Κάποιες φορές συναντάμε στα άρθρα του αναφορές για την Κάρπαθο και την Κάσο, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ποτέ σε αυτά τα νησιά! Κι όμως ο ίδιος τα νιώθει κοντά του, όπως αισθάνεται και για όλα τα Δωδεκάνησα.
Εκτός από τα ιστορικά άρθρα, έχει εκδώσει και τα βιβλία:
«Η οικονομική πολιτική της Ιταλίας στα Δωδεκάνησα», «Αυτοκέφαλο εκκλησίας Δωδεκανήσου», «Σελίδες ιστορίας» με 18 σπάνια έγγραφα από το υπουργείο εξωτερικών, «Μέρες αντίστασης και προδοσίας» κ.α.
Όμως να επισημάνουμε ότι είναι πολύ γνωστός για το δυσεύρετο σήμερα βιβλίο του «Ο ελληνισμός της Σοβιετικής Ένωσης». Από τα βιβλία του ποτέ δεν κέρδισε χρήματα!