ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ
Αναπληρώτριας Καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Πανοσιολογιότατε,
Αξιότιμοι:
κύριε Αντιπρύτανη, κ. Καραδήμα,
κύριε Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, κ. Χαλδαιάκη,
κύριε Πρόεδρε του Τμήματος Φιλολογίας, κ. Παπαθωμά,
κύριε Διευθυντά του Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας, κ. Καλαμάκη,
κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, κ. Μερακλή, Αξιότιμοι κύριοι, αξιότιμες κυρίες συνάδελφοι,
Αγαπητοί μας φοιτητές και φοιτήτριες,
Κυρίες και κύριοι,
Αποτελεί μεγάλη τιμή και χαρά για μένα η ευκαιρία να απευθύνω χαιρετισμό από πλευράς των συναδέλφων διδασκόντων της Λαογραφίας του Τμήματος Φιλολογίας στη σημερινή τελετή επίδοσης του τιμητικού τόμου «Πλάτανος ευσκιόφυλλος» στον Ομότιμο Καθηγητή κ. Μηνά Αλεξιάδη.
Πιστεύω ότι παράλληλα εκφράζω και σκέψεις και συναισθήματα και των λοιπών συνεργατών του τιμωμένου απόψε Ομότιμου Καθηγητή, καθώς και των φοιτητών μας. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση που και τα δικά μου λόγια τον συντροφεύουν στη διαβατήρια αυτή στιγμή της σταδιοδρομίας του, μια στιγμή αναγνώρισης της επιστημονικής, παιδευτικής και κοινωνικής του προσφοράς από τους συναδέλφους του, στην Ελλάδα και ανά τον κόσμο. Θα σας μιλήσω βιωματικά, αφού οι επόμενοι ομιλητές και επιμελητές του ωραίου Τιμητικού Τόμου θα αναφερθούν στον βίο και στο έργο του κ. Αλεξιάδη και στην παρουσίαση του Τόμου.
Τον καθηγητή Αλεξιάδη τον γνώριζα με επικοινωνία αλληλογραφίας ήδη από τα χρόνια της διδακτορικής μου έρευνας, όταν ο αείμνηστος καθηγητής Δημήτριος Λουκάτος μάς είχε φέρει σε επαφή. Είχα όμως την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά κατά τα τελευταία εννέα χρόνια, από τότε, δηλαδή, που ξεκίνησε η συνεργασία μου με τη Λαογραφία στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σε αυτό το διάστημα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον κύριο Αλεξιάδη και να αξιολογήσω την προσφορά του ως επιστήμονα, ως παιδαγωγού και ως ενεργού μέλους της κοινωνίας. Και στις τρεις αυτές εκφάνσεις της προσωπικότητας και του έργου του, ο αγαπητός μας καθηγητής φρόντιζε να μας δίνει παραδείγματα μέσα από τη ζωή και τη δράση του.
Αρχίζοντας από τη στάση του απέναντι στο επιστημονικό έργο, οι συμβουλές του ήταν –και είναι– να μη σταματάμε την έρευνα και τη συγγραφή, να προχωρούμε συστηματικά και μεθοδικά, βήμα βήμα, να ολοκληρώνουμε αλλά και να βελτιώνουμε την επιστημονική μας παραγωγή.
Με πόση χαρά έχουμε όλοι μας πάρει από τα χέρια του βιβλία ή ανάτυπα των εργασιών του, που με στοργή, καμάρι και γενναιοδωρία μας προσέφερε, δίνοντάς μας το καλύτερο δώρο: τα αγαθά της πνευματικής του δημιουργίας. Συγχρόνως, μας ενεθάρρυνε –και μας ενθαρρύνει– να προχωρούμε κι εμείς, οι νεότεροί του, χωρίς να παρεκκλίνουμε από την επιστημονική μας πορεία. Και τώρα, που έχει αφυπηρετήσει, τον απασχολούν όσα κείμενα, όπως συχνά λέει, έχει στα συρτάρια του, και αγωνιά να δουν κι αυτά το φως της δημοσίευσης.
Στα πέντε τελευταία χρόνια της εργασίας του στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, γνώρισα, και μέσα από συνδιδασκαλία μαθημάτων μαζί του, το ευρύ φάσμα των λαογραφικών ενδιαφερόντων του καθηγητή Αλεξιάδη και της προσφοράς του στην ιστορία και στη θεωρία της Λαογραφίας, αλλά και στη διεύρυνση της θεματολογίας της. Ανανέωσε την επιστήμη του συγγράφοντας εκτενώς για διάφορες εκφάνσεις του σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού και ιδιαίτερα για τη σχέση της προφορικής με τη γραπτή παράδοση.
Τις θεμελιώδεις αυτές πλευρές της Λαογραφίας, μιας επιστήμης ‘της βάσης’, που συνδέει όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού πολιτισμού και προωθεί τη μελέτη των ταυτοτήτων και της συγκρότησής τους σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, ο καθηγητής Αλεξιάδης τις ανέπτυξε σε πολλά δημοσιεύματά του, και ιδιαίτερα στο βιβλίο του Νεωτερική Ελληνική Λαογραφία, που είχα και έχω την τιμή και τη χαρά να χρησιμοποιώ στο αντίστοιχο μάθημα που προσφέρεται στο Τμήμα μας, στην κατεύθυνση Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Φιλολογίας.
Το επιστημονικό έργο των πανεπιστημιακών δασκάλων είναι αλληλένδετο με το εκπαιδευτικό. Εκατοντάδες φοιτητών του από τα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Αθηνών αναγνωρίζουν τη σημασία των παιδαγωγικών –και επιστημονικών συγχρόνως‒ προτεραιοτήτων του καθηγητή Αλεξιάδη: την έμφαση της διδασκαλίας του στην ιστορία και στη θεωρία της Λαογραφίας, στη σχέση της με άλλες όμορες επιστήμες, στη μεθοδολογία της, τη βιβλιογραφία της, γενικότερα, στην παράδοσή της.
Επέμενε στο θέμα της ελληνικής και διεθνούς ονοματοθεσίας της Λαογραφίας, ακολουθώντας μάλλον και το ρητό «αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις», για να εισαγάγει με τον τρόπο αυτόν τη θεματολογία και την προβληματική των λαογραφικών σπουδών στους φοιτητές μας. Θα θυμούνται, βέβαια, οι μεταπτυχιακοί μας φοιτητές, αλλά και οι συνάδελφοι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο κ. Θανόπουλος και η κ. Καπλάνογλου, την επιμονή του κ. Αλεξιάδη σε θέματα γνώσης της λαογραφικής βιβλιογραφίας στις συνεντεύξεις εισαγωγής των νέων μεταπτυχιακών φοιτητών.
Ανέμενε να είναι γνώστες όχι μόνο των σημαντικότερων επιστημόνων λαογράφων, αλλά και τοπικών μη ακαδημαϊκών λογίων και λαογράφων των τόπων καταγωγής των φοιτητών. Και τούτο συνάδει με τον τρόπο που βλέπει ο καθηγητής Αλεξιάδης τη λαογραφική έρευνα και επιστήμη να εκφράζεται και να εξελίσσεται σε επίπεδο τοπικό (των τοπικών κοινωνιών), εθνικό και διεθνές. Και τα τρία αυτά επίπεδα έχει ο ίδιος καλλιεργήσει στο έργο του, έχοντας συμβάλει στη συστηματική μελέτη της καρπαθιακής, της ελληνικής και της διεθνούς λαογραφίας, με δημοσιεύσεις, συνέδρια και διεθνείς συνεργασίες.
Το γραφείο του κ. Αλεξιάδη ήταν –και είναι– πάντα ανοιχτό τόσο στους φοιτητές όσο και στους συναδέλφους του κι ο ίδιος πάντα πρόθυμος να παράσχει τις γνώσεις και τις συμβουλές του με καλή πρόθεση και στο πλαίσιο διαλόγου, ευγένειας και διαλλακτικότητας.
Συχνά με επιμονή στις δικές του θέσεις, αλλά και ακούγοντας τις θέσεις των άλλων. Με διάθεση να βλέπει τους συναδέλφους και τους φοιτητές του να προχωρούν στη ζωή και στην επαγγελματική τους πορεία, με τον καλοπροαίρετο και γενναιόδωρο έπαινο προς αυτούς, στοιχείο της προσωπικότητάς του, αλλά και των πολιτισμικών του καταβολών από την Κάρπαθο, ένα νησί με παράδοση στη ρητορική και στον διάλογο, όπως εκφράζονται μέσα από τις ανταλλαγές των μαντινάδων.
Υπό την έννοια αυτή, ο Μηνάς Αλεξιάδης, πέρα από επιστήμονας που μελετά τον λαϊκό πολιτισμό, είναι και ο λαϊκός άνθρωπος που τον εκφράζει στην καθημερινότητά του και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του. Η αναγνώριση αυτής της διπλής του ιδιότητας, εξάλλου, έχει εκδηλωθεί με τις τιμές που του έχουν απευθύνει οι συνάδελφοί του λαογράφοι: αναφέρω την αφιέρωση σε αυτόν ενός τεύχους του περιοδικού Χοροστάσι το 2008 (τεύχος 23, Απρίλιος-Ιούνιος 2008), καθώς και βιβλίου από τον καθηγητή Μανόλη Βαρβούνη, με τον τίτλο Ο καθηγητής Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης και η Ελληνική Λαογραφία (εκδ. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2016).
Ο Μηνάς Αλεξιάδης ήλθε στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2008 με μετάκλησή του από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ιδίου Πανεπιστημίου, όπου είχε υπηρετήσει ευδόκιμα από το 1993. Μέσα στα επτά χρόνια της θητείας του στο Τμήμα μας επιδόθηκε με εργατικότητα, μεθοδικότητα και ενθουσιασμό στη δημιουργία, ανασυγκρότηση και ενίσχυση των δομών της Λαογραφίας, η οποία υπέφερε –και υποφέρει– από έλλειψη ανθρώπινων και υλικοτεχνικών πόρων.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στο Τμήμα Φιλολογίας ήταν ο Διευθυντής του Σπουδαστηρίου Λαογραφίας, συμβάλλοντας συστηματικά στον εμπλουτισμό της ειδικής λαογραφικής βιβλιοθήκης του με βιβλία και περιοδικά, όπως θα μας πουν οι βιβλιοθηκονόμοι κυρία Ζηνοβία Σούλη, που έχει αφυπηρετήσει, και η κυρία Ζωή Ζούπα, τώρα μέλος ΕΤΕΠ, οι οποίες πάντα μιλούν για την καλή συνεργασία τους μαζί του.
Από τις πρώτες ενέργειες του κ. Αλεξιάδη ήταν η πρωτοβουλία του να αναρτήσει φωτογραφικά πορτραίτα του θεμελιωτή της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα, Νικολάου Πολίτη, και σημαντικών, τώρα αείμνηστων, Ελλήνων καθηγητών Λαογραφίας στον χώρο του πρώην Σπουδαστηρίου και νυν Λαογραφικού Μουσείου και Αρχείου του Τμήματος Φιλολογίας. Πρόκειται για μια ενέργεια που συνάδει προς τη συστηματική καλλιέργεια από μέρους του καθηγητή Αλεξιάδη της επιστημονικής παράδοσης της Λαογραφίας, και γενικότερα προς τον σεβασμό του στην παράδοση.
Όπως αναφέρεται διεξοδικά στον τιμητικό τόμο, στο άρθρο της ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κ. Ευρυδίκης Αντζουλάτου- Ρετσίλα, ήδη από το 2009 ο κ. Αλεξιάδης ξεκίνησε τη συστηματική προσπάθεια της δημιουργίας Λαογραφικού Μουσείου και Αρχείου (Λ.Μ.Α.) στο Τμήμα Φιλολογίας, στο πρότυπο ανάλογων δομών σε άλλα ελληνικά πανεπιστήμια και ως συνέχεια και μετασχηματισμό του Σπουδαστηρίου Λαογραφίας μετά προσηρτημένης Λαογραφικής Συλλογής, που είχε δημιουργήσει ο καθηγητής Σπυριδάκης το 1972.
Είδε με ικανοποίηση να τελεσφορεί η προσπάθειά του αυτή, στην οποία συμβάλαμε όλοι οι διδάσκοντες της Λαογραφίας, το 2017, με την αναγνώριση του Λ.Μ.Α. του Τμήματος Φιλολογίας ως διακριτής θεσμικά οντότητας, με το δικό της Φ.Ε.Κ. Η προσπάθεια του καθηγητή Αλεξιάδη μάς εμπνέει στη συνέχιση του αγώνα για την περαιτέρω ανάπτυξη του Λ.Μ.Α., ενός χώρου συνδεδεμένου με την εκπαίδευση επί πέντε δεκαετίες χιλιάδων φοιτητών της Φιλολογίας και άλλων τμημάτων της Σχολής μας, στη μεθοδολογία καταγραφής και επεξεργασίας πρωτογενούς λαογραφικού και εθνογραφικού υλικού από την Ελλάδα, την Κύπρο και από την ελληνική διασπορά.
Τα 4.000 περίπου χειρόγραφα και τα 1.000 περίπου αντικείμενα, οι συλλογές μικροφίλμ, εγγράφων, μουσικού και οπτικού υλικού, καθιστούν το Λ.Μ.Α. του Τμήματος Φιλολογίας ένα σημαντικότατο αποθετήριο λαογραφικού υλικού στην Ελλάδα και έναν χώρο μεγάλης επιστημονικής, παιδαγωγικής και κοινωνικής σημασίας και επιστημονικής αειφορίας για τη Λαογραφία. Ο καθηγητής Αλεξιάδης έχει συμβάλει σημαντικά σε αυτή του την πορεία, και ελπίζουμε να συνεχίσει να συμβάλλει.
Δρώντας μέσα στο πλαίσιο μιας λαογραφίας δημόσιας στόχευσης, που βλέπει την επιστήμη του λαϊκού πολιτισμού στη διασύνδεσή της με την κοινωνία, ο καθηγητής Αλεξιάδης αποδύθηκε μεθοδικά στην προσπάθεια προβολής της επιστήμης αυτής στο ευρύ κοινό. Οργάνωσε επιστημονικά συνέδρια, στην Αθήνα και στην Κάρπαθο, τόσο για τα 100 χρόνια της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας όσο και για την καρπαθιακή λαογραφία, στα οποία συγκέντρωσε επιστήμονες αλλά και μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές της Λαογραφίας καλλιεργώντας στις νεότερες γενιές την αγάπη για την επιστήμη αυτή.
Τη γνωριμία με σημαντικούς της εκπροσώπους καλλιέργησε και μέσα από τη θέσπιση ετήσιων σεμιναριακών διαλέξεων Λαογραφίας, στις οποίες το φοιτητικό και ευρύτερο κοινό είχε την ευκαιρία να ακούσει για τους παλαιούς, σπουδαίους επιστήμονες λαογράφους. Στο πνεύμα της διασύνδεσης της Λαογραφίας με την κοινωνία, ο Μηνάς Αλεξιάδης πρωτοστάτησε στην ίδρυση, το 2012, Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού με έδρα την Κάρπαθο, από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με την Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία και με τον Δήμο Καρπάθου.
Το Ινστιτούτο αυτό, επί πολλά έτη, οργάνωσε σεμινάρια και ασκήσεις επιτόπιας έρευνας για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές Λαογραφίας στο νησί της Καρπάθου, πατρίδα αγαπημένη του καθηγητή Αλεξιάδη. Στο πλαίσιό τους οι φοιτητές μας ασκήθηκαν στη μεθοδολογία, τη θεματολογία και την προβληματική της λαογραφικής έρευνας, εδώ έμαθαν να αγαπούν βιωματικά τη Λαογραφία. Εδώ, επίσης, τα μέλη της κοινωνίας της Καρπάθου είχαν την ευκαιρία να ακούσουν διαλέξεις και να έλθουν σε επαφή με την επιστημονική λαογραφία.
Εδώ, με πρωτοποριακό τρόπο, ο Μηνάς Αλεξιάδης τίμησε όχι μόνο σημαντικούς επιστήμονες, αλλά και λαϊκούς ανθρώπους, καλλιτέχνες και ερασιτέχνες λαογράφους, σε πνεύμα που θυμίζει τις αντίστοιχες πρακτικές της δημόσιας λαογραφίας (του public folklore) των ΗΠΑ. Η ωφέλεια από τις ανταλλαγές μεταξύ λαογραφίας και δωδεκανησιακής κοινωνίας, όπως πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του καθηγητή Αλεξιάδη, είναι αδιαμφισβήτητη, πράγμα για το οποίο έχει τιμηθεί από κρατικούς, επιστημονικούς και εκκλησιαστικούς φορείς της Δωδεκανήσου αλλά και του ευρύτερου Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Ο καθηγητής Αλεξιάδης αφυπηρέτησε από το Τμήμα Φιλολογίας το καλοκαίρι του 2015. Συνέχισε, όμως, να συμβάλλει στα προπτυχιακά και στα μεταπτυχιακά μαθήματα της Λαογραφίας έως πρόσφατα. Ευχόμαστε να είναι κοντά μας και μετά την επανασύσταση του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Λαογραφίας στο Τμήμα μας.
Η προσωπικότητα και η συνολική δράση του καθηγητή Μηνά Αλεξιάδη πρέπει να κατανοηθούν, νομίζω, στο πλαίσιο της ιστορίας, των αξιών και της παράδοσης της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Καρπάθου: ενός τόπου δύσκολου και σκληρού, όπου οι άνθρωποι ανέπτυξαν έντονη εργατικότητα, επιμονή, πείσμα για την επιβίωση και την πρόοδο, επενδύοντας την επίπονη καθημερινότητα με αξίες ανθρωπιάς, φιλίας, αγάπης στον τόπο της μικρής πατρίδας, στη συγγένεια, στην ομορφιά και στον λόγο.
Τον λόγο που ακόμη πηγάζει αυθόρμητα από τα χείλη των Καρπαθίων σε μαντινάδες σαν κι αυτές που ο Μηνάς Αλεξιάδης συνθέτει και τραγουδά ο ίδιος αλλά και αναλύει και προβάλλει στα μελετήματά του. Με μαντινάδες, με λύρα και τραγούδι τον αποχαιρετήσαμε το καλοκαίρι του 2015, στο Σπουδαστήριο Λαογραφίας, συνάδελφοι, φοιτητές και Καρπάθιοι συμπατριώτες του, που είχαν έλθει να τον «αποφανέψουν», να τον τιμήσουν, δηλαδή, στον δικό του χώρο. Θα κλείσω, λοιπόν, την ομιλία μου για τον καθηγητή Αλεξιάδη ταιριαστά, πιστεύω, διαβάζοντας τρεις από αυτές τις μαντινάδες που μου είχε στείλει από την Αυστραλία για την περίσταση ο άντρας μου και συμπατριώτης του, Νίκος Αναστασιάδης, που βρίσκεται μαζί μας απόψε στο ακροατήριο. Μαντινάδες που απηχούν και την εκτίμηση των Καρπαθίων στο πρόσωπο του τιμωμένου:
Μεγάλε μας καθηγητή, Μηνά μου Αλεξιάδη, μες στο Πανεπιστήμιο, πολύτιμο πετράδι
Κεφάλαιο σημαντικό είσαι στην κοινωνία και δούλεψες ακούραστα για τη λαογραφία.
Δυσαναπλήρωτο κενό αφήνει ο χωρισμός σου κι όλοι μας θα φωνάξουμε, άξιος ο μισθός σου!
Αγαπητέ μας Μηνά, χρόνια πολλά για την ονομαστική σου εορτή, που συμπίπτει με τη σημερινή επίδοση του Τιμητικού σου Τόμου! Θερμά συγχαρητήρια, υγεία και καλή συνέχεια στο έργο σου!
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Την 11η Νοεμβρίου 2019, ημέρα Δευτέρα και ώρα 19:00, στη Μεγάλη Αίθουσα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, πραγματοποιήθηκε η τελετή επίδοσης τιμητικού τόμου, με τίτλο: «Πλάτανος Ευσκιόφυλλος: Τιμητικός Τόμος για τον Καθηγητή Μηνά Αλ. Αλεξιάδη», στον Ομότιμο Καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής, κύριο Μηνά Αλ. Αλεξιάδη.
ΠΡΟΓΡ ΑΜΜΑ
- * Προσφώνηση από τον Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Φοιτητικής Μέριμνας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Καθηγητή κύριο Δημήτριο Π. Καραδήμα.
- * Χαιρετισμοί από τους:
– Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, Καθηγητή κύριο Αχιλλέα Χαλδαιάκη
– Πρόεδρο του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, Καθηγητή κύριο Αμφιλόχιο Παπαθωμά
– Διευθυντή του Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας, Αναπληρωτή Καθηγητή κύριο Διονύσιο Καλαμάκη
– Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας, κυρία Βασιλική Χρυσανθοπούλου.
-103-
- * Ομιλίες από τους:
– Πρόεδρο του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Καθηγητή κύριο Μανόλη Γ. Βαρβούνη, με τίτλο: «Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης: Βίος και Έργο»
– αφυπηρετήσαντα Καθηγητή Λαογραφίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, κύριο Μανόλη Γ. Σέργη, με τίτλο: «Παρουσίαση του Τιμητικού Τόμου για τον Καθηγητή Μηνά Αλ. Αλεξιάδη». - * Επίδοση του Tιμητικού Tόμου από τον Αντιπρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Καθηγητή κύριο Δημήτριο Π. Καραδήμα.
- * Αντιφώνηση του τιμωμένου Ομότιμου Καθηγητή, κυρίου Μηνά Αλ. Αλεξιάδη.
- * Σύντομο μουσικό πρόγραμμα από τη διακεκριμένη πιανίστρια, κυρία Αδαμαντία Σιμάτου-Καρμίρη σε έργα των:
Stephen Schwartz: «The Prince of Egypt»
Βαγγέλη Παπαθανασίου: «Chariots of Fire».
