Ο λαϊκός ζωγράφος Βασίλης Χατζηβασίλης (1918-2015) σύμβολο του πάθους για Λευτεριά

Ο λαϊκός ζωγράφος Βασίλης Χατζηβασίλης (1918-2015) σύμβολο του πάθους για Λευτεριά

γράφει ο γιoς του καλλιτέχνη, Βασίλης Χατζηβασίλης

Ο πόθος της λευτεριάς και η ένωση με την Μητέρα πατρίδα μέσα από την τέχνη του λαϊκού Ζωγράφου της Δωδεκανήσου Βασίλη Χατζηβασίλη από την Όλυμπο της Καρπάθου.

Ο Βασίλης Χατζηβασίλης γεννήθηκε το 1918 στην Όλυμπο της Καρπάθου και 30 χρόνια μέχρι το 1948 ένιωσε την σκλαβιά.

Από μικρός έμαθε από τον πατέρα του τον Νικολή (Μορφινό) Χατζηβασίλη την λαϊκή τέχνη της διακοσμητικής με γύψο και τσιμέντο αλλά και της ζωγραφικής.

Το να μην μπορεί να δει την σημαία μας να κυματίζει, να μην μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα, όλα αυτά τα πέρασε μέσα στη ζωγραφική. Από μικρό παιδί στο σχολείο ζωγράφιζε κρυφά σημαίες ελληνικές να κυματίζουν ελεύθερα, , θέματα από την ιστορία, την μυθολογία από τα θρησκευτικά και ότι είχε σχέση με την Ελλάδα. Το πρώτο του έργο που σώζετε είναι ο Μέγας Αλέξανδρος με τον γιατρό του Φίλιππο που έφτιαξε το 1933 σε ηλικία 15 ετών.

 

Καθώς εκείνη την περίοδο ο πατέρας του Βασίλη Χατζηβασίλη διακοσμούσε τα καπετανόσπιτα της Κάσου,

 

Ο Βασίλης εάνω στους τοίχους έφτιαχνε εικόνες από το Μέγα Αλέξανδρο, από την ελληνική μυθολογία και την ιστορία αν και υπήρχε κίνδυνος της ιταλοκρατίας, εκείνος επέμενε και καλλιτεχνούσε <<Ελλάδα>> αφού αρέσαν πολύ και στους Κασιώτες λόγω το ότι το είναι ηρωικό νησί μας, έτσι αυτή η εικόνα που βλέπετε πιο κάτω είναι τοιχογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Γρανικό ποταμό. Έργο φτιαγμένο από εκείνον σε ηλικία 19 ετών, το 1939. Εκείνα τα χρόνια ήταν το σύμβολο της ελληνικότητας και της δύναμης ο Μέγα Αλέξανδρος. Τον ζωγράφιζε να φοράει τα χρώματα τα ελληνικά, μπλε και άσπρο, μέσα στην ιταλοκρατία.

 

Αυτός λοιπόν ο πόθος, της λευτεριάς και της ιστορίας, χαράχτηκε βαθειά μέσα στη ψυχή του Βασίλη Χατζηβασίλη!

Στη συνέχεια αυτάτα ιδανικά και τις αξίες, πέρασε και στα παιδιά του, αφού έκανε μια πολυμελή οικογένεια. Με την ικανή και καλή σύζυγό του Μαρία Α. Σοφιλλας απέκτησαν πέντε παιδιά.

Συνέχισε με τον το Αθανάσιο Διάκο τον 1950.

 

Με την ζωγραφική δεν είχε οικονομικά οφέλη κι έτσι πέρασε όλη την τέχνη του στο καλλωπισμό των σπιτιών και εκκλησιών της Καρπάθου. Στη Βωλάδα, το Απέρι, το Οθος και βέβαια την ‘Ολυμπο, σε παραδοσιακά κάγκελα, σε οικόσημα και σε κορνίζες. Στα οποία έγραφε πάνω ρητά από την αρχαία Ελλάδα για την αρετή και την πατρίδα.

 

Το δημοτικό σχολείο δημοτικό σχολείο στην Ολύμπου το δημοτικό σχολείο στο Διαφάνι που είναι από τα ωραιότερα στην Ελλάδα.

 

 

Το σιντριβάνι στο Διαφάνι.

 

 

 

Αγάλματα, όπως και τον συμβολικό έργο από μπρούτζο το Χελιδονόψαρο στο Διάφανι για τη μνήμη του Νίκου Β. Τσέρκη.

 

 

Πρέπει να τονιστεί ότι μετά το 2009, που δημιουργήθηκε το μουσείο Βασίλη Xατζηβασίλη, το έχουν επισκεφτεί δύο Πρόεδροι Δημοκρατίας, ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος του 2017 και Κατερίνα Σακελλαροπούλου το 2020 και ένας πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης του 2020.

 

 

Όταν επισκέφτηκε την Όλυμπο ο πρόεδρος της δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, του δόθηκε από τον κοινοτάρχη Κώστα Τσαμπανάκη, ένα αντίγραφο από το πίνακα «Η επανάσταση των γυναικών της Ολύμπου του 1936». Έργο που φιλοτέχνησαν ο Βασίλης Χατζηβασίλης και ο γιος του Γιάννης.

 

Στον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, όταν ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφθηκε επίσημα το μουσείο Βασίλη Χατζηβασίλη, ο γιος του Γιάννης του προσέφερε ένα πίνακα ζωγραφικής που έφτιαξε ο ίδιος το 1998 «Την Ελευθερία».

 

 

 

Αλλά και πριν δυο χρόνια, το 2019, ο Γιάννης Χατζηβασίλης, έδωσε στον πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ένα πίνακα με τη σκυτάλη των προγόνων. Που στο κάτω μέρος γράφει:

<<Προγόνους κρατά ζωντανούς, ποτέ μή τους ντροπιάσεις, χρέος σου να τους σέβεσαι και να τους ξεπεράσεις>>.

 

Αυτό είναι γραμμένο και μέσα στην ψυχή των παιδιών του Βασίλη Χατζηβασίλη που το διδάχτηκαν από τον πατέρα τους. Και το βλέπουμε στα έργα τους που κοσμούν ετούτο το τόπο.

 

 

φωογραφικό αρχείο Γιάννη Β. Χατζηβασίλη