Οι πιο δυνατές μνήμες μας πολύ συχνά έχουν αφορμές που ούτε καν θυμόμαστε. Μα έτσι είναι η ζωή ανατρεπτική κι απρόβλεπτη. Ενίοτε κι άγρια, αλλά αυτό δεν είναι για την ώρα.
Κάποτε λοιπόν, στον Πειραιά, υπήρχε ένας τηλεοπτικός σταθμός που τον είχε στήσει και τον δούλευε ένας Καρπάθιος. Ναι, μην απορείτε, ήταν το VIP Vision TV, του Δήμου Χατζηγεωργίου! Ένα δημιούργημα που αφορμή είχε ένα γινάτι.
Κάπου στην αρχή του 1995 ο Δήμος είχε ήδη μια επιχείρηση που πήγαινε καλά. Ένα πολύ ενημερωμένο, για όσους θυμούνται, Videoclub, το VIP! Εκείνη λοιπόν την περίοδο έδινε έτοιμες διαφημίσεις σε ένα μικρό τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. Ήρθε λοιπόν μια στιγμή που ο ιδιοκτήτης του ξεκίνησε να ζητά πολύ περισσότερα χρήματα από τον Δήμο.
Το βιντεοκλάμπ μπορεί να πήγαινε καλά, όμως ο Δήμος Χατζηγεωργίου δεν ήθελε να τα σκορπά σε διαφημίσεις, κάτι τον έτρωγε, ήθελε να ξανοιχτεί σε πιο βαθιά «νερά».
Ένα Σάββατο, μαζί κάποιο καλό του φίλο, πήραν τον ηλεκτρικό κι ανέβηκαν στην Αθήνα. Ήθελε, όπως του είπε, να χαζέψει τα τηλεοπτικά μηχανήματα εκπομπής και λήψης, να δει τις κάμερες και τις κονσόλες. Να μετρήσει από κοντά το κόστος ενός τέτοιου ανοίγματος.
Πράγματι, ένας πρόθυμος πωλητής του έφτιαξε τη λίστα που ζήτησε, του παρουσίασε και τα εξελιγμένα μηχανήματα της εποχής και στο τέλος έβγαλε το «κουστούμι». Η τιμή έφτασε κοντά στα 13.000.000 δραχμές, αφού ακόμη δεν είχαμε μάθει στο ευρώ.
Ο Δήμος μέτρησε τη δύναμη του, ζήτησε την καλύτερη τιμή, αφού θα ήταν στο χέρι τα χρήματα κι έφτασε την αγορά στα 9.000.000.
Δε λογάριασε την πιθανή αποτυχία. Σε μια στιγμή κι ενώ ο φίλος του έλεγε πως η ώρα πέρασε κι ήταν η στιγμή να πάρουν το δρόμο της επιστροφής, ο Δήμος έκλεισε την παραγγελία!
Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είχε φτιάξει στο δώμα του σπιτιού, στον Πειραιά, ένα τηλεοπτικό στούντιο! Παράλληλα είχε φροντίσει να αναπτύξει κεραία εκπομπής στην Πάρνηθα, ενώ είχε εξασφαλίσει και άδεια προσωρινής εκπομπής για δοκιμές. Σε όλα ήταν νόμιμος!
Κάπως έτσι ξεκίνησε το VIP Vision TV. Οκτάωρο πρόγραμμα, με τρέιλερ των νέων ταινιών, που νοίκιαζε στο videoclub του, εκπομπές λόγου, που έκαναν φίλοι και τα βράδια το πρόγραμμα είχε παλιές ταινίες, από εκείνες που δεν είχαν δικαιώματα. Στο πρόγραμμα δεν ξεχνούσε την Κάρπαθο, ο καλός φίλος και Πρόεδρος του Συλλόγου Απανταχού Μενετιατών, Μιχάλης Γεωργίου τον προμήθευε με κασέτες που είχαν καρπάθικη μουσική και στο πρόγραμμα συχνότατα έπαιζε Κάρπαθο!
Το κανάλι πήγαινε καλά, ήταν κι εποχή που η τηλεόραση σάρωνε, από κάθε γωνιά της Αθήνας κι όχι μόνο, έφταναν στο videoclub και του ζητούσαν κάτι να δουν. Μάλιστα ο Δήμος είχε σκοπό να αλλάξει χαρακτήρα και ύφος, να κάνει το κανάλι περισσότερο εκπαιδευτικό, με προσήλωση στην αρχαιοελληνική γνώση. Δεν ήταν άλλωστε καθόλου τυχαίος ο Αετός που συνόδευε τα λογότυπα και τα σήματα του σταθμού.
Ο μικρός αλλά ψυχωμένος τηλεοπτικός σταθμός VIP Vision πήγε τρία χρόνια, έπειτα ήρθε η αρρώστια του πατέρα του Δήμου. Πρώτα περιόρισε τον χρόνο κι έπειτα τα χρήματα, έτσι αναγκάστηκε να πουλήσει τον VIP Tv και το όνειρο τελείωσε στα βιαστικά.
Η ιστορία του Δήμου Χατζηγεωργίου έχει να κάνει με το ρίσκο, την επιχειρηματικότητα σε βαθιά κι άγνωστα νερά, δίχως πλάτες και μακριά από κέντρα εξουσίας. Ακόμη θυμάται όλους εκείνους που ζητούσαν προβολή, που έψαχναν μια κάμερα να πουν τον καημό και να προβληθούν τους. Ο ίδιος, από την άλλη, ακόμη και σήμερα αποφεύγει κάθε είδους δημοσιότητα και προβολή.
Μανώλης Δημελλάς www.karpathiakanea.gr
